Theory&Practice COORDINATEDIn this

Theory&Practice COORDINATED
In this article, Leake is arguing for the relevance of contemporary art as a way to bridge the gap between theory and practice in the spaces of art education.
Graeme Sullivan develops a similar argument in his Studies article, “The Art of Research.” Where Leake looks to possibilities for contemporary art as it is presented in museums, Sullivan reminds us that contemporary art is, in itself, a form of research. Both
converge when discussing the power of contemporary networked technologies, seeing potential in data visualization (Sullivan) and social media (Leake).
This convergence, if channeled in a productive manner, can provide artists and educators with the ability
to harness the “power of discourse and social interactions”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีและปฏิบัติที่ประสานงานบทความนี้ โต้เถียง Leake สำหรับความสำคัญของศิลปะร่วมสมัยเป็นวิธีการเชื่อมต่อช่องว่างระหว่างทฤษฎีและปฏิบัติในพื้นที่ของการศึกษาศิลปะซัลลิแวนแกรมพัฒนาอาร์กิวเมนต์คล้ายในเขาศึกษาบทความ "ศิลปะของการวิจัย" Leake มีลักษณะที่ไปศิลปะร่วมสมัยนำเสนอในพิพิธภัณฑ์ แวนนึกถึงศิลปะร่วมสมัยว่า ตัวเอง รูปแบบของการวิจัย ทั้งสองอย่างมาบรรจบกันเมื่อสนทนาของเทคโนโลยีเครือข่ายร่วมสมัย เห็นศักยภาพในการนำเสนอภาพข้อมูล (แวน) และสังคม (Leake)บรรจบกันนี้ ถ้าจออย่างมีประสิทธิภาพ สามารถให้ศิลปินและความสามารถเทียม "อำนาจของวาทกรรมและการโต้ตอบทางสังคม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีและการปฏิบัติมีการประสานงานในบทความนี้ Leake เถียงความเกี่ยวข้องของศิลปะร่วมสมัยเป็นวิธีการลดช่องว่างระหว่างทฤษฎีและการปฏิบัติในพื้นที่ของการศึกษาศิลปะได้. แกรมซัลลิแวนพัฒนาอาร์กิวเมนต์ที่คล้ายกันในบทความการศึกษาของเขา "ศิลปะแห่งการวิจัย "ที่ไหน Leake มีลักษณะที่จะเป็นไปได้สำหรับงานศิลปะร่วมสมัยในขณะที่มันจะถูกนำเสนอในพิพิธภัณฑ์ซัลลิแวนเตือนเราว่าเป็นงานศิลปะร่วมสมัยในตัวเองในรูปแบบของการวิจัย ทั้งสองมาบรรจบกันเมื่อพูดถึงพลังของเทคโนโลยีเครือข่ายร่วมสมัยเห็นศักยภาพในการแสดงข้อมูล (ซัลลิแวน) และสื่อสังคม (Leake). บรรจบกันนี้ถ้าช่องทางในลักษณะที่มีประสิทธิภาพสามารถให้ศิลปินและนักการศึกษาที่มีความสามารถในการควบคุม "พลังของ วาทกรรมและการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีประสานการปฏิบัติ&
ในบทความนี้ ลีกเถียงสำหรับความเกี่ยวข้องของศิลปะร่วมสมัยเป็นวิธีที่จะลดช่องว่างระหว่างทฤษฎีและการปฏิบัติในพื้นที่ของการศึกษาศิลปะ .
แกรมซัลลิแวนพัฒนาโต้แย้งกันในการศึกษาของเขาบทความ " ศิลปะของการวิจัย . " ที่ลีกดูความเป็นไปได้สำหรับศิลปะร่วมสมัย เช่น มันที่แสดงในพิพิธภัณฑ์ซัลลิแวน เตือนเราว่า ศิลปะร่วมสมัย ในตัวเอง รูปแบบของการวิจัย ทั้ง
บรรจบเมื่อพูดถึงพลังของเทคโนโลยีเครือข่ายในปัจจุบัน เห็นศักยภาพในการแสดงข้อมูล ( ลิ ) และสื่อสังคม ( ลีก )
บรรจบนี้ ถ้าช่องทางในลักษณะการผลิตสามารถให้ศิลปินและอาจารย์ที่มีความสามารถ
เทียมพลังของวาทกรรม และปฏิสัมพันธ์ทางสังคม "