The understanding of human beings’

The understanding of human beings’ various capabilities has been applied as a universal theme in various fields from
physiology to even user interface engineering. In this paper, we are challenged to reason human map-reading ability in a new fashion with a methodology currently available. Historically, it has not been long that we started to publicly use map like today’s paper maps or on-line versions. Strictly speaking, the map-reading ability would be different from geo-space recognition capability. However, in this paper, we refer to the term as a rather generalized ability including the capability to find ways well using maps. In general, we believe that each person has a different map-reading ability generally. While the complete understanding of such a kind of capability would require many interdisciplinary studies, we can easily imagine that someone who has lived a suburban area with small buildings for her lifetime would have a tendency to lose her way in a big city featuring sophisticated structures [9, 10]. It could be understood that her geo-space recognition was not developed to find ways for such sophisticated places like the canyon of city buildings. Ellard [1] wrote in his book that it is important that we need to better understand how the human mind works, rather than look for technological solutions to all of our problems. He insists that there needs to be greater connection to psychology for architects and urban planners to better design our physical spaces for human way finding. We think his opinion is important things. We consider that not only the architect but also the developer of the navigation should consider human map-reading ability. Then, the navigation system will be able to do the most suitable guidance for a user. Therefore, we try to measure a human mapreading ability. Likewise, men vs. women, young vs. elderly, Asian vs. Western, etc., people have developed their own capability to adapt themselves in their living spaces. For instance, people going on a voyage and people living in the desert cannot live if they do not read a map definitely. What will the people who can keep reading a map such as them definitely pay attention mainly? There should be a need matter of their own. Some studies found that women usually use color or shape in route finding. Meanwhile, men are generally superior in remembering topology or sensing a distance [3, 4]. Of course, there are also individual differences in the ability. To achieve our purpose to support a simplified map to users, we think that the measuring of each person’s map-reading ability is the most essential factor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเข้าใจของความสามารถต่าง ๆ ของมนุษย์ได้ถูกใช้เป็นรูปแบบสากลในเขตข้อมูลต่าง ๆ จากphysiology to even user interface engineering. In this paper, we are challenged to reason human map-reading ability in a new fashion with a methodology currently available. Historically, it has not been long that we started to publicly use map like today’s paper maps or on-line versions. Strictly speaking, the map-reading ability would be different from geo-space recognition capability. However, in this paper, we refer to the term as a rather generalized ability including the capability to find ways well using maps. In general, we believe that each person has a different map-reading ability generally. While the complete understanding of such a kind of capability would require many interdisciplinary studies, we can easily imagine that someone who has lived a suburban area with small buildings for her lifetime would have a tendency to lose her way in a big city featuring sophisticated structures [9, 10]. It could be understood that her geo-space recognition was not developed to find ways for such sophisticated places like the canyon of city buildings. Ellard [1] wrote in his book that it is important that we need to better understand how the human mind works, rather than look for technological solutions to all of our problems. He insists that there needs to be greater connection to psychology for architects and urban planners to better design our physical spaces for human way finding. We think his opinion is important things. We consider that not only the architect but also the developer of the navigation should consider human map-reading ability. Then, the navigation system will be able to do the most suitable guidance for a user. Therefore, we try to measure a human mapreading ability. Likewise, men vs. women, young vs. elderly, Asian vs. Western, etc., people have developed their own capability to adapt themselves in their living spaces. For instance, people going on a voyage and people living in the desert cannot live if they do not read a map definitely. What will the people who can keep reading a map such as them definitely pay attention mainly? There should be a need matter of their own. Some studies found that women usually use color or shape in route finding. Meanwhile, men are generally superior in remembering topology or sensing a distance [3, 4]. Of course, there are also individual differences in the ability. To achieve our purpose to support a simplified map to users, we think that the measuring of each person’s map-reading ability is the most essential factor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเข้าใจของมนุษย์ความสามารถต่างๆได้ถูกนำมาใช้เป็นรูปแบบสากลในด้านต่างๆจาก
สรีรวิทยาแม้แต่วิศวกรรมส่วนติดต่อผู้ใช้ ในบทความนี้เราจะท้าทายความสามารถในการให้เหตุผลแผนที่การอ่านของมนุษย์ในรูปแบบใหม่ที่มีวิธีการอยู่ในปัจจุบัน ในอดีตมันไม่ได้มานานแล้วว่าเราเริ่มที่จะเปิดเผยต่อสาธารณชนใช้แผนที่เช่นแผนที่กระดาษของวันนี้หรือเวอร์ชั่นออนไลน์ พูดอย่างเคร่งครัด, ความสามารถในการอ่านแผนที่จะแตกต่างจากความสามารถในการรับรู้ทางภูมิศาสตร์พื้นที่ แต่ในบทความนี้เราหมายถึงคำที่เป็นความสามารถทั่วไปค่อนข้างรวมทั้งความสามารถในการหาวิธีที่ดีการใช้แผนที่ โดยทั่วไปเราเชื่อว่าแต่ละคนมีความสามารถในการอ่านแผนที่ที่แตกต่างกันโดยทั่วไป ในขณะที่ความเข้าใจที่สมบูรณ์ในลักษณะของความสามารถจะต้องมีการศึกษาแบบสหวิทยาการหลายเราสามารถจินตนาการได้ว่าคนที่ได้อาศัยอยู่ในเขตชานเมืองที่มีอาคารขนาดเล็กสำหรับอายุการใช้งานของเธอจะมีแนวโน้มที่จะสูญเสียทางของเธอในเมืองใหญ่ที่มีโครงสร้างซับซ้อน [ 9, 10] มันอาจจะเข้าใจว่าการรับรู้ทางภูมิศาสตร์พื้นที่ของเธอไม่ได้รับการพัฒนาขึ้นเพื่อหาวิธีการสำหรับสถานที่ที่มีความซับซ้อนเช่นหุบเขาของอาคารเมือง Ellard [1] เขียนไว้ในหนังสือของเขาว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่เราต้องทำความเข้าใจวิธีการทำงานของจิตใจมนุษย์มากกว่าการมองหาโซลูชั่นเทคโนโลยีให้กับทุกปัญหาของเรา เขายืนยันว่ามีความต้องการที่จะเชื่อมต่อมากขึ้นเพื่อจิตวิทยาสำหรับสถาปนิกและนักวางแผนเมืองที่ดีกว่าการออกแบบพื้นที่ทางกายภาพของเราหาวิธีการค้นพบมนุษย์ เราคิดว่าความคิดของเขาเป็นสิ่งที่สำคัญ เราพิจารณาว่าไม่เพียง แต่ยังสถาปนิกนักพัฒนาในการเดินเรือควรพิจารณาความสามารถในการอ่านแผนที่มนุษย์ จากนั้นระบบนำทางจะสามารถที่จะทำคำแนะนำที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผู้ใช้ ดังนั้นเราจึงพยายามที่จะวัดความสามารถในการ mapreading มนุษย์ ในทำนองเดียวกันคนกับหญิงสาวกับผู้สูงอายุในเอเชียกับตะวันตก ฯลฯ ผู้คนได้มีการพัฒนาความสามารถของตนเองในการปรับตัวในพื้นที่ที่อยู่อาศัยของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นคนที่ไปในการเดินทางและคนที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายไม่สามารถอยู่ได้ถ้าพวกเขาไม่ได้อ่านแผนที่แน่นอน สิ่งที่จะคนที่สามารถให้การอ่านแผนที่เช่นพวกเขาแน่นอนให้ความสนใจส่วนใหญ่? ควรจะมีเรื่องความต้องการของพวกเขาเอง บางการศึกษาพบว่าผู้หญิงมักจะใช้สีหรือรูปร่างในการค้นพบเส้นทาง ในขณะที่ผู้ชายจะดีกว่าโดยทั่วไปในการจดจำโครงสร้างหรือการตรวจจับระยะไกล [3, 4] แน่นอนนอกจากนี้ยังมีความแตกต่างในความสามารถของแต่ละบุคคล เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของเราที่จะสนับสนุนแผนที่ง่ายให้กับผู้ใช้ที่เราคิดว่าวัดของแต่ละคนแผนที่การอ่านความสามารถในการเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเข้าใจของมนุษย์ความสามารถต่าง ๆได้ถูกใช้เป็นรูปแบบสากล ในด้านต่าง ๆ จาก
สรีรวิทยาผู้ใช้แม้แต่วิศวกรรมอินเตอร์เฟซ ในบทความนี้เรากำลังท้าทายให้เหตุผลของมนุษย์ ด้านความสามารถในการอ่านแฟชั่นใหม่ด้วยวิธีการในปัจจุบัน ในอดีตมันก็ไม่ได้นานขนาดนั้น เราเริ่มที่จะเปิดเผยการใช้แผนที่แบบวันนี้กระดาษแผนที่หรือออนไลน์รุ่น อย่างเคร่งครัดพูด แผนที่การอ่าน ความสามารถจะแตกต่างกันจากกอพื้นที่การรับรู้ความสามารถ อย่างไรก็ตาม ในกระดาษนี้เราหมายถึงระยะเวลาที่ค่อนข้างทั่วไปความสามารถรวมถึงความสามารถที่จะหาวิธีดีการใช้แผนที่ โดยทั่วไปเราเชื่อว่า แต่ละคนก็มีความสามารถแตกต่างกัน การอ่านแผนที่ทั่วไป ในขณะที่ความเข้าใจที่สมบูรณ์ของเช่นประเภทของความสามารถ จะต้องมีการศึกษาสหวิทยาการมากมายเราสามารถจินตนาการว่า คนที่อยู่ในพื้นที่ชานเมืองกับอาคารขนาดเล็กสำหรับชีวิตของเธอจะมีแนวโน้มที่จะหลงทางในเมืองใหญ่ที่มีโครงสร้างซับซ้อน [ 9 , 10 ]มันอาจจะเข้าใจว่าเธอกอพื้นที่รับรู้ไม่ได้ถูกพัฒนาเพื่อหาวิธีการที่ซับซ้อน เช่น หุบเขาของอาคารในเมือง เอเลิร์ด [ 1 ] เขียนในหนังสือของเขาว่า มันสำคัญที่เราต้องเข้าใจว่าจิตใจของมนุษย์ทำงาน แทนที่จะมองหาโซลูชั่นเทคโนโลยีทั้งหมดของปัญหาของเราเขา ยืนยันว่า จำเป็นต้องมีการเชื่อมต่อมากขึ้นกับจิตวิทยาสำหรับสถาปนิก และนักผังเมืองที่ดีกว่าการออกแบบทางกายภาพของเราเป็นมนุษย์ วิธีหา เราคิดว่า ความคิดของเขาเป็นสิ่งที่สำคัญ เราพิจารณาว่าไม่เพียง แต่สถาปนิก แต่ยังพัฒนาของทางควรพิจารณาความสามารถในการอ่านแผนที่มนุษย์ จากนั้น