A sustainable tourism industry is p

A sustainable tourism industry is predicated on a number of factors; in particular, consideration should be given
to the impact that tourism has on the community as a whole and the individuals who make up that community. In
past decades, research has focussed on the economic and environmental impacts of tourism. This focus has
emanated from the relative ease of measuring economic impacts and the imperatives of governments to justify
tourism funding. The inclusion of an environmental dimension came out of the post-Rio era, that is, the Agenda
21 guidelines that emerged from the 1992 Earth Summit in Rio de Janeiro. More recently, the focus for many
government agencies in Australia has included the measurement of the social impacts of tourism on communities
but to date there has been no consensus on the most appropriate methods for assessing these. The impacts of
tourism require some monitoring in order to protect community well-being, and to ensure the long term viability
of the tourism product (Faulkner & Tideswell 1997). The community, as hosts to tourists, is vital in the visitor
experience and may affect tourism development by its willingness, or otherwise, to be involved in the tourism
industry (Pearce 1998). Research suggests that it is impossible to sustain tourism to a destination that is not
supported by the local people (Ahn, Lee & Shafer 2002; Twinning-Ward & Butler 2002; McCool, Moisey &
Nickerson 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุตสาหกรรมท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเป็น predicated ในปัจจัย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ควรพิจารณากับผลกระทบที่ท่องเที่ยวที่มีชุมชนทั้งหมดและบุคคลที่ประกอบขึ้นเป็นชุมชนที่ ในผ่านมาหลายทศวรรษ วิจัยมี focussed ในผลกระทบต่อเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมการท่องเที่ยว ความนี้ได้emanated จากญาติสะดวกในการวัดผลกระทบทางเศรษฐกิจและ imperatives ของรัฐบาลในการทุนท่องเที่ยว การรวมมิติสิ่งแวดล้อมมาจากยุคหลังริโอ คือ วาระการประชุม21 แนวทางที่เกิดขึ้นจากการประชุมสุดยอดโลก 1992 ในริโอเดอจาเนโร เมื่อเร็ว ๆ นี้ โฟกัสสำหรับหลายหน่วยงานราชการในประเทศออสเตรเลียได้รวมการประเมินผลกระทบทางสังคมของการท่องเที่ยวในชุมชนแต่วันที่มีได้รับมติไม่เกี่ยวกับวิธีการที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการประเมินเหล่านี้ ผลกระทบของท่องเที่ยวต้องการตรวจสอบบางอย่าง เพื่อปกป้องชุมชนสุขภาพ และเพื่อชีวิตระยะยาวผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว (ฟอล์คเนอร์และ Tideswell 1997) ชุมชน เป็นเจ้าภาพให้นักท่องเที่ยว มีความสำคัญในการเยี่ยมชมประสบการณ์ และอาจมีผลต่อพัฒนาการท่องเที่ยวตามความตั้งใจของ หรือ การมีส่วนร่วมในการท่องเที่ยวอุตสาหกรรม (Pearce 1998) งานวิจัยแนะนำว่า เป็นไปไม่ได้หนุนท่องเที่ยวไปยังปลายทางที่ไม่โดยคนในท้องถิ่น (อาห์น ลี และ Shafer 2002 Twinning Ward และบัตเลอร์ 2002 แมคคูล Moisey และNickerson 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนจะบอกกล่าวกับจำนวนของปัจจัย; โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาควรจะได้รับ
ผลกระทบว่าการท่องเที่ยวที่มีต่อชุมชนโดยรวมและบุคคลที่ทำขึ้นว่าชุมชน ใน
ทศวรรษที่ผ่านมามีงานวิจัยที่เน้นที่ผลกระทบทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมของการท่องเที่ยว โฟกัสนี้
เล็ดลอดออกมาจากความสะดวกในการวัดผลกระทบทางเศรษฐกิจและความจำเป็นของรัฐบาลที่จะปรับ
การระดมทุนของการท่องเที่ยว รวมของมิติด้านสิ่งแวดล้อมออกมาจากยุคโพสต์โอนั่นคือวาระที่
21 แนวทางที่โผล่ออกมาจากการประชุม Earth Summit 1992 ในริโอเดจาเนโร เมื่อเร็ว ๆ นี้มุ่งเน้นสำหรับหลาย
หน่วยงานภาครัฐในประเทศออสเตรเลียได้รวมการวัดของผลกระทบทางสังคมของการท่องเที่ยวในชุมชน
แต่วันที่ยังไม่มีฉันทามติเกี่ยวกับวิธีการที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการประเมินเหล่านี้ ผลกระทบของ
การท่องเที่ยวจำเป็นต้องมีการตรวจสอบการบางอย่างเพื่อปกป้องชุมชนเป็นอยู่ที่ดีและเพื่อให้มีศักยภาพในระยะยาว
ของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว (Faulkner & Tideswell 1997) ชุมชนเป็นเจ้าภาพให้กับนักท่องเที่ยวที่มีความสำคัญในการเข้าชม
ประสบการณ์และอาจมีผลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยความตั้งใจของตนหรือมิฉะนั้นจะมีส่วนร่วมในการท่องเที่ยว
อุตสาหกรรม (เพียร์ซ 1998) วิจัยชี้ให้เห็นว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะรักษาการท่องเที่ยวไปยังปลายทางที่ไม่ได้
รับการสนับสนุนจากประชาชนในท้องถิ่น (Ahn ลีและเช 2002; จับคู่วอร์ดบัตเลอร์ & 2002; แม็คคูล Moisey &
Nickerson 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่ยั่งยืนคือ predicated เกี่ยวกับจำนวนของปัจจัย โดยเฉพาะการพิจารณาควรให้
ผลกระทบการท่องเที่ยว มีทั้งชุมชนและบุคคลทั่วไปที่สร้างขึ้นที่ชุมชน ใน
ทศวรรษที่ผ่านมามีงานวิจัยที่เน้นผลกระทบทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมของการท่องเที่ยว โฟกัสนี้
emanated จากญาติง่ายในการวัดผลกระทบทางเศรษฐกิจและความสัมพันธ์ของรัฐบาลที่จะปรับ
งบประมาณการท่องเที่ยว รวมของมิติด้านสิ่งแวดล้อม ออกมาโพสต์ริโอ ยุคนั้น วาระ
21 แนวทางที่เกิดจาก 1992 การประชุมสุดยอดโลกในริโอ เดอ จาเนโร เมื่อเร็วๆ นี้ โฟกัสหลาย
หน่วยงานภาครัฐในออสเตรเลียรวมการวัดผลกระทบทางสังคมจากการท่องเที่ยวในชุมชน
แต่อาจยังไม่มีฉันทามติในวิธีการที่เหมาะสมที่สุดในการประเมินเหล่านี้ ผลกระทบของการท่องเที่ยว ต้องติดตาม
เพื่อปกป้องสวัสดิภาพของชุมชน และเพื่อให้มั่นใจว่าในระยะยาวเมื่อ
ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว ( ฟอล์กเนอร์& tideswell 1997 ) ชุมชนเป็นโฮสต์ให้กับนักท่องเที่ยวเป็นสําคัญในประสบการณ์ของผู้เข้าชมและอาจส่งผลกระทบต่อการพัฒนาการท่องเที่ยว
โดยความตั้งใจของตน หรือมิฉะนั้น จะเกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมท่องเที่ยว
( เพียร์ซ 1998 ) การวิจัยแสดงให้เห็นว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะหนุนท่องเที่ยวไปยังปลายทางที่ไม่ใช่
การสนับสนุนจากประชาชนในท้องถิ่น ( อัน , ลี & Shafer 2002 ; หลากหลายประสบการณ์&พ่อบ้าน 2002 ; แมคคูล moisey &
นิเคอร์สัน , 2001 )