Mowgli's BrothersNow Rann the Kite

Mowgli's Brothers
Now Rann the Kite brings home the night
That Mang the Bat sets free--
The herds are shut in byre and hut
For loosed till dawn are we.
This is the hour of pride and power,
Talon and tush and claw.
Oh, hear the call!--Good hunting all
That keep the Jungle Law!
~Night-Song in the Jungle
It was seven o'clock of a very warm evening in the Seeonee hills when Father Wolf woke up from his day's rest, scratched himself, yawned, and spread out his paws one after the other to get rid of the sleepy feeling in their tips. Mother Wolf lay with her big gray nose dropped across her four tumbling, squealing cubs, and the moon shone into the mouth of the cave where they all lived. "Augrh!" said Father Wolf. "It is time to hunt again." He was going to spring down hill when a little shadow with a bushy tail crossed the threshold and whined: "Good luck go with you, O Chief of the Wolves. And good luck and strong white teeth go with noble children that they may never forget the hungry in this world."
It was the jackal--Tabaqui, the Dish-licker--and the wolves of India despise Tabaqui because he runs about making mischief, and telling tales, and eating rags and pieces of leather from the village rubbish-heaps. But they are afraid of him too, because Tabaqui, more than anyone else in the jungle, is apt to go mad, and then he forgets that he was ever afraid of anyone, and runs through the forest biting everything in his way. Even the tiger runs and hides when little Tabaqui goes mad, for madness is the most disgraceful thing that can overtake a wild creature. We call it hydrophobia, but they call it dewanee--the madness-- and run.
"Enter, then, and look," said Father Wolf stiffly, "but there is no food here."
"For a wolf, no," said Tabaqui, "but for so mean a person as myself a dry bone is a good feast. Who are we, the Gidur-log [the jackal people], to pick and choose?" He scuttled to the back of the cave, where he found the bone of a buck with some meat on it, and sat cracking the end merrily.
"All thanks for this good meal," he said, licking his lips. "How beautiful are the noble children! How large are their eyes! And so young too! Indeed, indeed, I might have remembered that the children of kings are men from the beginning."
Now, Tabaqui knew as well as anyone else that there is nothing so unlucky as to compliment children to their faces. It pleased him to see Mother and Father Wolf look uncomfortable.
Tabaqui sat still, rejoicing in the mischief that he had made, and then he said spitefully:
"Shere Khan, the Big One, has shifted his hunting grounds. He will hunt among these hills for the next moon, so he has told me."
Shere Khan was the tiger who lived near the Waingunga River, twenty miles away.
"He has no right!" Father Wolf began angrily--"By the Law of the Jungle he has no right to change his quarters without due warning. He will frighten every head of game within ten miles, and I--I have to kill for two, these days."
"His mother did not call him Lungri [the Lame One] for nothing," said Mother Wolf quietly. "He has been lame in one foot from his birth. That is why he has only killed cattle. Now the villagers of the Waingunga are angry with him, and he has come here to make our villagers angry. They will scour the jungle for him when he is far away, and we and our children must run when the grass is set alight. Indeed, we are very grateful to Shere Khan!"
"Shall I tell him of your gratitude?" said Tabaqui.
"Out!" snapped Father Wolf. "Out and hunt with thy master. Thou hast done harm enough for one night."
"I go," said Tabaqui quietly. "Ye can hear Shere Khan below in the thickets. I might have saved myself the message."
Father Wolf listened, and below in the valley that ran down to a little river he heard the dry, angry, snarly, singsong whine of a tiger who has caught nothing and does not care if all the jungle knows it."The fool!" said Father Wolf. "To begin a night's work with that noise! Does he think that our buck are like his fat Waingunga bullocks?"
"H'sh. It is neither bullock nor buck he hunts to-night," said Mother Wolf. "It is Man."
The whine had changed to a sort of humming purr that seemed to come from every quarter of the compass. It was the noise that bewilders woodcutters and gypsies sleeping in the open, and makes them run sometimes into the very mouth of the tiger.
"Man!" said Father Wolf, showing all his white teeth. "Faugh! Are there not enough beetles and frogs in the tanks that he must eat Man, and on our ground too!"
The Law of the Jungle, which never orders anything without a reason, forbids every beast to eat Man except when he is killing to show his children how to kill, and then he must hunt outside the hunting grounds of his pack or tribe. The real reason for this is that man-killing means, sooner or later, the arrival of white men on elephants, with guns, and hundreds of brown men with gongs and rockets and torches. Then everybody in the jungle suffers. The reason the beasts give among themselves is that Man is the weakest and most defenseless of all living things, and it is unsportsmanlike to touch him. They say too--and it is true --that man-eaters become mangy, and lose their teeth.
The purr grew louder, and ended in the full-throated "Aaarh!" of the tiger's charge.
Then there was a howl--an untigerish howl--from Shere Khan. "He has missed," said Mother Wolf. "What is it?"
Father Wolf ran out a few paces and heard Shere Khan muttering and mumbling savagely as he tumbled about in the scrub.
"The fool has had no more sense than to jump at a woodcutter's campfire, and has burned his feet," said Father Wolf with a grunt. "Tabaqui is with him."
"Something is coming uphill," said Mother Wolf, twitching one ear. "Get ready."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mowgli น้อง
ตอนนี้ Rann ว่าวนำบ้าน
คืนที่ mang ค้างคาวชุดฟรี -
ฝูงจะปิดตัวในโรงปศุสัตว์และกระท่อม
สำหรับปล่อยจนถึงรุ่งอรุณของเรา
เวลานี้เป็นทีของความภาคภูมิใจและอำนาจ
เล็บและ. tush และกรงเล็บ
โอ้ได้ยินการเรียกร้อง -.! การล่าสัตว์ที่ดี
ที่ทำให้กฎหมายป่าทั้งหมด

คืนเพลงในป่า
มันเป็นเวลาหนึ่งทุ่มของเย็นที่อบอุ่นมากในภูเขา seeonee ตอนที่พ่อหมาป่าตื่นขึ้นมาจากส่วนที่เหลือวันของเขามีรอยขีดข่วนตัวเองอ้าปากหาวและแผ่ออกมาจากอุ้งเท้าของเขาหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ ที่จะได้รับการกำจัดของความรู้สึกง่วงนอนในเคล็ดลับของพวกเขา แม่หมาป่าวางกับจมูกสีเทาของเธอใหญ่ปรับตัวลดลงทั่วทั้งสี่ไม้ลอยลูกของเธอเปิดเผยและดวงจันทร์ส่องเข้าไปในปากของถ้ำที่พวกเขาอาศัยอยู่ทั้งหมด "augrh!"พ่อหมาป่ากล่าวว่า." มันเป็นเวลาที่จะตามล่าอีกครั้ง "เขากำลังจะกระโดดลงมาจากเนินเมื่อเงาเพียงเล็กน้อยมีหางเป็นพวงข้ามธรณีประตูและบ่นอู้อี้:". โชคดีไปกับคุณหัวหน้า o หมาป่า และโชคดีและแข็งแรงฟันขาวไปกับเด็กขุนนางที่พวกเขาอาจจะไม่เคยลืมหิวในโลกนี้ "
มันเป็นลิ่วล้อ -. tabaqui,จาน Licker - และหมาป่าของอินเดียดูถูก tabaqui เพราะเขาทำงานเกี่ยวกับการทำชั่วและบอกเล่าเรื่องราวและการรับประทานอาหารยาจกและชิ้นส่วนของเครื่องหนังจากหมู่บ้านกองขยะ- แต่พวกเขาจะกลัวเขาเกินไปเพราะ tabaqui, มากกว่าคนอื่นอยู่ในป่าเป็นแนวโน้มที่จะเป็นบ้าไปแล้วเขาลืมว่าเขาเป็นคนที่เคยกลัวใครและวิ่งผ่านทุกอย่างกัดป่าในทางของเขา แม้เสือวิ่งและซ่อนเมื่อ tabaqui น้อยบ้าไปแล้วสำหรับการกระทำที่โง่เขลาเป็นสิ่งที่น่าอับอายขายหน้ามากที่สุดที่สามารถแซงสัตว์ป่า เราเรียกว่าโรคกลัวน้ำ แต่พวกเขาเรียกมันว่า dewanee - บ้า -. และเรียก
"ป้อนแล้วและมอง" พ่อหมาป่ากล่าวว่าเคร่งครัด "แต่มีไม่มีอาหารที่นี่."
"หมาป่าไม่มี "กล่าวว่า tabaqui,"แต่สำหรับดังนั้นหมายความว่าคนที่ตัวเองเป็นกระดูกแห้งเป็นงานฉลองที่ดี. ที่เรา gidur-log [ลิ่วล้อคน], เลือกและเลือก" เขาวิ่งไปทางด้านหลังของถ้ำซึ่งเขาพบว่ากระดูกของเจ้าชู้กับเนื้อกับมันบางและนั่งแตกปลายอย่างสนุกสนาน.
"ขอบคุณทุกสำหรับการทานอาหารที่ดีนี้" เขากล่าวเลียริมฝีปากของเขา "วิธีการที่สวยงามเป็นเด็กเกียรติวิธีใหญ่เป็นตาของพวกเขา!และหนุ่มสาวดังนั้นด้วย! แน่นอนจริงฉันอาจจะจำได้ว่าเด็กของพระมหากษัตริย์เป็นผู้ชายจากจุดเริ่มต้น. "
ตอนนี้ tabaqui รู้เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ว่ามีอะไรดังนั้นโชคร้ายเป็นเด็กชมเชยใบหน้าของพวกเขา. มันเป็นที่พอใจเขาที่จะเห็นแม่ และพ่อหมาป่าดูอึดอัด
tabaqui นั่งยังคงความเปรมปรีดิ์ในความโชคร้ายที่เขาทำแล้วเขาบอกว่าเกลียด:.
"Shere ข่านใหญ่หนึ่งได้เปลี่ยนสนามการล่าสัตว์ของเขา. เขาจะล่าท่ามกลางเนินเขาเหล่านี้สำหรับดวงจันทร์ต่อไปเพื่อให้เขาได้บอกผมว่า."
Shere ข่านเป็นเสือที่อาศัยอยู่ใกล้แม่น้ำ waingunga ยี่สิบห่างออกไป.
"เขาไม่มีสิทธิ" พ่อหมาป่าเริ่มโกรธ - "ตามกฎหมายของป่าเขาไม่มีสิทธิ์ในการเปลี่ยนแปลงในสี่ของเขาโดยไม่มีการเตือนเพราะเขาจะขู่หัวของทุกเกมภายในสิบไมล์.และฉัน - ฉันต้องฆ่าสองวันนี้ "
" แม่ของเขาไม่ได้เรียกเขาว่า lungri [ง่อยหนึ่ง] เพื่ออะไร "แม่หมาป่าบอกว่าความเงียบ." เขาได้รับอ่อนแอในเท้าข้างหนึ่งของเขาตั้งแต่แรกเกิด. นั่นคือเหตุผลที่เขาได้ฆ่าวัวเพียง ขณะนี้ชาวบ้าน waingunga กำลังโกรธกับเขาและเขาได้มาที่นี่เพื่อให้ชาวบ้านของเราโกรธ พวกเขาจะกลั้วป่าเขาเมื่อเขาอยู่ไกลออกไปและเราและลูกหลานของเราต้องทำงานเมื่อหญ้าที่ถูกวางเพลิง แน่นอนเรามีความกตัญญูรู้คุณ Shere ข่าน "
" ฉันจะบอกเขาของความกตัญญูของคุณ "กล่าวว่า tabaqui.
" out! "snapped พ่อหมาป่า." ออกมาและล่ากับเจ้าโท พระองค์ทรงทำอันตรายพอสำหรับคืนหนึ่ง. "
" ฉันไป "tabaqui บอกว่าความเงียบ." พวกเจ้าจะได้ยินเสียง Shere ข่านด้านล่างในดง ฉันอาจจะมีการบันทึกข้อความตัวเอง. "
พ่อหมาป่าฟังและด้านล่างในหุบเขาที่วิ่งลงไปที่แม่น้ำน้อยเขาได้ยินเสียงแห้งโกรธ snarly, น่าเบื่อหน่ายสะอื้นของเสือโคร่งที่ได้ติดอะไรและไม่สนใจถ้าทุกป่ารู้ว่ามัน. "คนโง่" พ่อหมาป่ากล่าวว่า "เพื่อเริ่มต้นการทำงานของคืนกับเสียงว่าเขาไม่! คิดว่าเจ้าชู้ของเราเป็นเช่นไขมัน waingunga ของเขาต้อน"
h'sh ". มันไม่ใช่วัวหรือเจ้าชู้เขาล่าไปคืน,"แม่หมาป่ากล่าวว่า." มันคือคน. "
สะอื้นมีการเปลี่ยนแปลงในการจัดเรียงของเสียงฟี้อย่างแมวฮัมเพลงที่ดูเหมือนจะมาจากหนึ่งในสี่ของเข็มทิศทุก. มันเป็นเสียงที่ bewilders ดัดและยิปซีนอนในที่โล่งและทำให้พวกเขา ทำงานบางครั้งเข้าไปในปากมากของเสือโคร่ง.
"คน" พ่อหมาป่ากล่าวแสดงให้เห็นฟันสีขาวทั้งหมดของเขา. "faugh!มีไม่เพียงพอและแมลงกบในถังที่เขาต้องกินมนุษย์และบนพื้นดินของเราด้วย! "
กฎหมายของป่าซึ่งไม่เคยสั่งอะไรที่ไม่มีเหตุผลที่ห้ามสัตว์ที่จะกินคนยกเว้นเมื่อเขาจะฆ่าทุกคน ลูก ๆ ของเขาแสดงวิธีการฆ่าและจากนั้นเขาจะต้องตามล่านอกล่าสัตว์ในบริเวณแพ็คหรือชนเผ่าของเขา. เหตุผลที่แท้จริงเป็นเช่นนี้ก็หมายความว่าคนที่ฆ่าไม่ช้าก็เร็ว,การมาถึงของคนขาวช้างด้วยปืนและร้อยของผู้ชายสีน้ำตาลกับฆ้องและจรวดและไฟฉาย แล้วทุกคนในป่าได้รับความทุกข์ เหตุผลสัตว์ให้ในตัวเองคือคนที่มีความอ่อนแอและป้องกันตัวเองมากที่สุดของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและมันก็เป็น unsportsmanlike ที่จะสัมผัสเขา พวกเขากล่าวว่าเกินไป - และมันเป็นความจริง - ว่ามนุษย์ผู้เสพกลายเป็นเลวทรามและสูญเสียฟันของพวกเขา
.เสียงฟี้อย่างแมวดังขึ้นและจบลงในเต็มรูปแบบหมา "aaarh!" ค่าใช้จ่ายของเสือ
แล้วมีเห่าหอนเป็น -. เห่าหอน untigerish - จาก Shere ข่าน "เขาได้พลาด" แม่หมาป่ากล่าวว่า "มันคืออะไร?"
พ่อหมาป่าวิ่งออกไปไม่กี่ก้าวและได้ยิน Shere ข่านและพึมพำพึมพำอย่างทารุณในขณะที่เขาร่วงลงเกี่ยวกับในการขัดผิว.
"คนโง่ไม่ได้มีความรู้สึกมากกว่าที่จะข้ามไปที่แคมป์ไฟตัดไม้คนหนึ่งและมีการเผาไหม้ที่เท้าของเขา "พ่อหมาป่าพูดด้วยเสียงฮึดฮัด." tabaqui อยู่กับเขา. "
" บางสิ่งบางอย่างที่กำลังจะมาขึ้นเนิน "กล่าวว่าแม่ของหมาป่ากระตุกหูข้างหนึ่ง." ได้รับการพร้อม. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Mowgli ของพี่
ตอนนี้ Rann นำว่าวบ้านคืน
ว่า Mang ค้างคาวชุดฟรี-
ฝูงจะปิดใน byre และฮัท
สำหรับ loosed จนถึงรุ่งอรุณเป็นเรา
เป็นชั่วโมงของความภาคภูมิใจและพลังงาน,
Talon tush และเล็บด้วย
โอ้ โทรฟัง! -ดีล่าสัตว์ทั้งหมด
ที่รักษากฎหมายป่า!
~ สองคืนในป่า
เจ็ดโมงของเย็นอบอุ่นในภูเขา Seeonee เมื่อพ่อหมาป่าตื่นขึ้นจากส่วนที่เหลือของวันพระ ตัวเองมีรอยขีดข่วน ปากกว้าง และกระจายออก paws ของเขาหนึ่งหลังอื่น ๆ เพื่อกำจัดความรู้สึกง่วงนอนในเคล็ดลับของพวกเขาได้ หมาป่าแม่วางกับจมูกของเธอสีเทาใหญ่หลุดทั้ง 4 ของเธอตาม squealing ลูก และดวงจันทร์ shone เข้าปากถ้ำที่พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ "Augrh"กล่าวว่า พ่อหมาป่า"ได้เวลาล่าอีก" เขากำลังสปริงลงเนินเมื่อเงาเล็กน้อยกับหางรุงรังข้ามขีดจำกัด และ whined: "โชคดีไปกับคุณ O หัวหน้าหมาป่า โชคดีและฟันขาวแข็งแรงไปกับเด็กโนเบิลที่พวกเขาไม่อาจลืมหิวในโลกนี้ได้ "
มันเป็นหมาจิ้งจอก - Tabaqui หมาป่าของอินเดียและจาน-licker - ชิงชัง Tabaqui เพราะเขาทำงานเกี่ยวกับการทำร้าย และบอก นิทาน และการรับประทานอาหารผ้าขี้ริ้ว และชิ้นส่วนของหนังจากหมู่บ้านขยะเซฟ แต่กลัวเขามากเกินไป เนื่องจาก Tabaqui มากกว่าใครในป่า ไม่ฉลาดไปบ้า แล้วเขา forgets ที่เขาเคยกลัวของทุกคน และจะผ่านป่าเสียดสีทุกอย่างในทางของเขา แม้เสือทำงาน และซ่อน Tabaqui น้อยไปบ้า บ้าเป็น สิ่งน่าอับอายที่สามารถแซงสัตว์ป่า เราเรียกว่า hydrophobia แต่พวกเขาเรียกว่า dewanee - บ้า - การเรียกใช้งาน
"ใส่ แล้ว และ ลักษณะ กล่าวว่า พ่อหมาป่า stiffly "แต่มีอาหารไม่ "
"สำหรับหมาป่า ไม่, " กล่าวว่า Tabaqui "แต่คนนั้นหมายความว่าเป็นตัวเอง กระดูกแห้ง เลี้ยงดี เราคือใคร Gidur-ล็อก [หมาจิ้งจอกคน], เลือก" เขา scuttled ไปด้านหลังของถ้ำ ซึ่งเขาพบกระดูกของบัคกับเนื้อบางบน และเสาร์แตกปลาย merrily.
"ทั้งหมดขอบคุณสำหรับอาหารดี เขากล่าวว่า เลียริมฝีปากของเขา "สวยงามว่าเป็นเด็กโนเบิล การตาของพวกเขา และหนุ่มมากเกินไป จริง จริง ๆ ฉันอาจมีจำเด็กกษัตริย์คนต่อไป"
ตอนนี้ Tabaqui รู้และใครว่ามีอะไรให้ไปเป็นเด็กชมเชยหน้า จึงยินดีให้เขาเห็นแม่และพ่อหมาป่าดูอึดอัด
Tabaqui เสาร์ยัง rejoicing ในร้ายที่เขาได้ทำ และจากนั้น เขากล่าวว่า spitefully:
"ขัน Shere ใหญ่หนึ่ง ได้เปลี่ยนจากการล่าสัตว์ของเขา เขาจะล่าระหว่างภูเขาเหล่านี้มูนถัดไป ดังนั้นเขาได้บอกฉันด้วย"
Shere คันเป็นเสือที่อาศัยอยู่ใกล้แม่น้ำ Waingunga ยี่สิบไมล์ไป
"พระองค์ไม่" พ่อหมาป่าเริ่ม angrily- " โดยกฎหมายของป่า เขามีไม่มีสิทธิ์ในการเปลี่ยนของไตรมาส โดยกำหนดคำเตือน เขาจะขู่ทุกหัวของเกมภายในไมล์ 10 ฉัน - ฉันต้องฆ่าสอง วันนี้ "
"ลูกไม่ไม่โทรเขา Lungri [อ่อนแอหนึ่ง] อะไร กล่าวว่า แม่หมาป่าอย่างเงียบ ๆ "เขาได้ง่อยในหนึ่งเท้าจากการกำเนิดของเขา นั่นคือเหตุผลที่เขาได้ฆ่าวัวควายเท่านั้น ตอนนี้ ชาวบ้านของ Waingunga จะโกรธกับเขา และเขาได้มาที่นี่เพื่อให้ชาวบ้านของเรามีความโกรธ พวกเขาจะอยู่ป่าเขาเมื่อเขาอยู่ห่างไกล และเราและลูกต้องการเมื่อหญ้าที่ตั้งโชติช่วง แน่นอน เราจะอ่อนแอ Shere คัน"
"จะบอกอย่างไรให้เขาทวงบุญคุณของคุณ" กล่าวว่า Tabaqui.
"ออก" จัดชิดพ่อหมาป่า "ออก และล่ากับเจ้าหลักการ พระองค์เพราะทำอันตรายพอกัน"
"ไป กล่าวว่า Tabaqui อย่างเงียบ ๆ "เยได้ยิน Shere คันด้านล่างในการโกหก ฉันอาจได้บันทึกตัวเองข้อความ"
พ่อหมาป่าฟัง และด้านล่างในหุบเขาที่วิ่งลงไปน้ำ เขายินแห้ง โกรธ snarly, whine singsong เสือมีติดอะไร และดูแลถ้าป่าหมดรู้เรื่อง"คนโง่ "หมาป่าพ่อกล่าว "การเริ่มต้นทำงานกลางคืน มีเสียงดัง ไม่คิดว่าเขาบัคของเราที่ชอบเขาไขมัน Waingunga bullocks "
"H'sh จึงไม่ bullock หรือบัคเขา hunts การคืน"กล่าวว่า แม่หมาป่า"เป็นคน"
Whine ที่ได้เปลี่ยนการเรียงลำดับของพัว humming ที่ดูเหมือนจะมาจากทุกไตรมาสของเข็มทิศ มันเป็นเสียงที่ bewilders woodcutters และชาวนอนในเปิด และทำให้พวกเขาทำงานบางครั้งเข้าไปในปากของเสือมาก
หมาป่าพ่อ แสดงฟันขาวของเขากล่าวว่า "มนุษย์" "Faugh มีไม่เพียงพอด้วงและกบในถังที่เขาต้องกินคน และ บนพื้นดินของเราเกินไป "
ป่า ซึ่งไม่เคยสั่งอะไรไม่ มีเหตุผล กฎหมายห้ามปรามทุกสัตว์กินมนุษย์ยกเว้น เมื่อเขาถูกฆ่าได้แสดงวิธีการฆ่าลูก แล้ว เขาต้องล่านอกจากล่าสัตว์ของเซอร์วิสแพ็คหรือเผ่าของเขา สาเหตุแท้จริงนี้เป็นวิธีที่ฆ่าคน ช้า การมาถึงของคนขาวในช้าง ปืน และหลายร้อยคนน้ำตาล torches gongs และจรวด แล้ว ทุกคนในป่า suffers เหตุผลสัตว์ให้ระหว่างกันเองคือ เป็นคนกำจัดจุด และพึ่งมากที่สุดของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด และก็ unsportsmanlike สัมผัสเขา พวกเขาพูดเกินไป - และมันเป็นความจริง — ที่สัตว์กินคนแห่งเป็นซอมซ่อ และสูญเสียฟันของพวกเขา
พัวการเติบโตดังขึ้น และสิ้นสุดใน full-throated "Aaarh " ของเสือค่า
แล้วมีแบบ howl - howl untigerish - จาก Shere ขัน "เขาได้พลาด กล่าวว่า แม่หมาป่า "มันคืออะไร"
พ่อหมาป่าวิ่งออกไม่กี่ก้าว และได้ยิน Shere ขัน muttering และ mumbling savagely เป็นเขา tumbled เกี่ยวกับในสครับ
"คนโง่ที่มีไม่มีความรู้สึกเพิ่มมากขึ้นกว่าการไปที่แคมป์ไฟของ woodcutter และมีเขียนเท้า กล่าวว่า พ่อหมาป่า ด้วย grunt "Tabaqui เป็นกับเขา"
"บางสิ่งบางอย่างมาปั่น กล่าวว่า หมาป่าแม่ twitching หู "เตรียมการ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

mowgli ของพี่น้อง
ตอนนี้ rann ที่ว่าวจะนำบ้านในคืน
ที่ต.ที่ค้างคาวชุดแบบไม่เสียค่าบริการคือข้อเรียกร้อง
ที่มีฝูงมีระบบตัดไฟอัตโนมัติในโรงปศุสัตว์และกระท่อม
ซึ่งจะช่วยให้หลุดไปถึงรุ่งสางมีเรา.
นี้เป็นชั่วโมงของความ ภาคภูมิใจ และการใช้พลังงาน,
ลักษณะคล้ายกับอุ้งเล็บและเบื่อและข่วน.
โอ้ฟังที่โทรติดต่อ! - -
ซึ่งจะช่วยการล่าสัตว์ทั้งหมดที่ทำให้ป่า law!
~ night-song ในป่าทึบ
เป็นเวลาหนึ่งทุ่มของความอบอุ่นเป็นอย่างมากในช่วงเย็นที่อยู่ในเนินเขา seeonee ตอนที่พ่อหมาป่าตื่นขึ้นมาจากส่วนที่เหลือของเขาในวันรอยขีดข่วนตัวหาวหวอดและกระจายออกไปหนึ่งมือของเขาหลังจากอื่นเพื่อเป็นการกำจัดความรู้สึกง่วงในคำแนะนำของพวกเขา แม่สุนัขนอนอยู่พร้อมด้วยจมูกสีเทาขนาดใหญ่ของเธอลดลงในสี่ลูกสิงโตร้องลั่นแล้วของเธอและดวงจันทร์ที่ส่องแสงเข้าไปในปากของถ้ำที่อาศัยอยู่ทั้งหมด " augrh !"ว่า"คุณพ่อ"หมาป่า "มันเป็นช่วงเวลาในการตามล่าอีกครั้ง"เขากำลังจะลงมาจากเนินเขาฤดูใบไม้ผลิเมื่อเงาขนาดเล็กที่พร้อมด้วยหางเป็นป่าที่มีเครื่องหมายกากบาทขีดทับเกณฑ์ขั้นต่ำและขู่ว่า"โชคดีที่ไปกับคุณ O หัวหน้าของสวาปามได้ สีขาวและฟันแข็งแรงและโชคดีที่ไปกับเด็กชั้นสูงที่อาจไม่เคยลืมหิวในโลกนี้"
เป็นลิ่วล้อที่ tabaquiอาหารจาน - พนักงานเลียดวงตราไปรษณีย์ปิดซองจดหมายและสวาปามของประเทศอินเดียดูถูก tabaqui เพราะเขาทำงานเกี่ยวกับการทำความชั่วและบอกเล่าและการรับประทานอาหารชิ้นและผ้าขี้ริ้วของหนังจากหมู่บ้านขยะกอง. แต่ก็กลัวไม่กล้าของเขามากเกินไปเพราะ tabaqui มากกว่าคนอื่นในป่าทึบที่เป็นมือบอนไปบ้าแล้วเขาลืมว่าเขาไม่เคยกลัวใครและวิ่งผ่านป่าที่ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังกัดในทางของเขา แม้เสือวิ่งและซ่อนเมื่อ tabaqui น้อยไปบ้าบ้าเป็นสิ่งน่าอดสูที่สามารถแซงหน้าสัตว์ป่า เราเรียกว่าโรคพิษสุนัขบ้าแต่พวกเขาเรียกมันว่า dewanee บ้าและเรียกใช้.
"ใส่แล้วดูดีและ"พ่อ"หมาป่าแข็ง"แต่ไม่มีอาหารที่นี่"
"หมาป่า" tabaqui"แต่สำหรับดังนั้นหมายความว่าบุคคลที่เป็นตัวเองกระดูกแห้งที่เป็นเทศกาลที่ดี ที่เรา gidur - ล็อกอินเข้าสู่(ลิ่วล้อที่]ในการรับและเลือกหรือไม่?"เขาวิ่งพล่านไปทั่วเพื่อกลับไปที่ของถ้ำที่เขาพบกระดูกของตัวรถที่มีเนื้อบางและนั่งอยู่การถอดรหัสสิ้นสุดที่สนุกสนาน.
"ขอบคุณทุกท่านสำหรับอาหารชั้นดีแห่งนี้"เขากล่าวว่า"เลียริมฝีปากของเขา "วิธีการที่สวยงามมีคนชั้นสูงได้ วิธีการขนาดใหญ่มีดวงตาของพวกเขาและยังเด็กเกินไป! จริงๆแล้วจริงๆผมอาจจะได้จำได้ว่าคนของกษัตริย์มีคนจากต้นที่"
ตอนนี้ tabaqui รู้ว่าเป็นอย่างดีเป็นคนอื่นว่าไม่มีอะไรเป็นนักพนันช่วยเพิ่มความสมบรูณ์แบบสำหรับเด็กในการหันหน้าเข้าหาของพวกเขา ก็เป็นที่พอใจให้เขาเห็นแม่และพ่อของ"หมาป่าดูทำให้ไม่สบายใจ.
tabaqui นั่งอยู่ก็ยังมีงานฉลองกันในความร้ายที่ว่าเขาได้แล้วเขาก็พูดว่าเจตนาร้าย:
" shere ขันขนาดใหญ่หนึ่งได้เปลี่ยนพื้นที่การล่าของเขา เขาจะตามล่าอยู่ท่ามกลางเนินเขาเหล่านี้สำหรับขนมไหว้พระจันทร์ถัดไปดังนั้นเขาบอกผม"ขัน
shere เป็นเสือที่อาศัยอยู่ใกล้กับ waingunga แม่น้ำที่ยี่สิบไมล์อยู่ห่างออกไปในระยะทาง
"เขาไม่มีสิทธิ!"พ่อ"หมาป่าเริ่มด้วยความโกรธ"ตามที่กฎหมายของป่าที่เขาไม่มีสิทธิที่จะเปลี่ยนไตรมาสของเขาโดยไม่มีการแจ้งเตือนจาก เขาจะทำให้กลัวหัวของเกม ภายใน สิบไมล์และผมต้องฆ่าสำหรับสองวันนี้"
"แม่ของเขาไม่เรียกเขา lungri [ไม่มีความสามารถที่]สำหรับไม่มีอะไร"แม่สุนัขอย่างเงียบๆ "เขาได้รับไม่มีความสามารถในหนึ่งเดินเท้าจากการเกิดของเขา นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาได้ฆ่าสัตว์เท่านั้น ในขณะนี้ชาวบ้าน waingunga ที่รู้สึกโกรธที่มีกับเขาและเขาได้มาที่นี่เพื่อทำให้ชาวบ้านโกรธของเรา พวกเขาจะขูดป่าทึบที่สำหรับเขาเมื่อเขามีอยู่ไกลออกไปและเราและลูกหลานของเราต้อง Run เมื่อหญ้าที่มีการตั้งค่าร่อนลงสู่พื้น จริงๆแล้วเราจะเป็นอย่างมากรู้สึกขอบคุณในการ shere ขัน!"
"ผมจะบอกให้เขาของความกตัญญูกตเวทีต่อของคุณหรือไม่?" tabaqui .
"ออกมา!พูดเร็ว"พ่อ" "ออกไปและการล่าพร้อมด้วยนาย thy. พระองค์ทรงทำความเสียหายมากพอสำหรับหนึ่งคืน"
"ผมไป" tabaqui อย่างเงียบๆ "ท่านทั้งหลายสามารถได้ยิน shere คานด้านล่างในพงหญ้ารกได้ ผมอาจจะได้บันทึกไว้ว่าข้อความที่"
พ่อหมาป่าตั้งใจฟังและด้านล่างในหุบเขาซึ่งวิ่งลงไปในแม่น้ำน้อยเขาก็ได้ยินเสียงแห้งโกรธที่ snarly บ่นโหวกเหวกของเสือที่มีอยู่ไม่มีอะไรและไม่ได้รับการดูแลหากป่าทั้งหมดรู้ดีว่า"คนโง่!"พ่อ"หมาป่า "ในการเริ่มต้นทำงานของยามค่ำคืนที่พร้อมด้วยเสียงดังว่า เขาไม่คิดว่าเราจะโยนความรับผิดชอบเหมือนอย่างของเขาไขมัน waingunga เช่นวัวหรือไม่?"
" H ' SH ไม่ใช่วัวหรือโยนความรับผิดชอบเขาล่าในคืนนี้"แม่"หมาป่า "มันเป็นหอนมนุษย์"
ได้มีการเปลี่ยนแปลงในการเรียงลำดับของ(ทำ)เสียงฟี้อย่างแมวส่งเสียงครวญครางออกมาว่าจะกลับมาจากทุกสารทิศของเข็มทิศ มันเป็นเสียงรบกวนที่ bewilders ชาวป่ายิปซีและนอนหลับพักผ่อนในแบบเปิดโล่งและทำให้พวกเขาวิ่งบางครั้งเข้าไปในปากเป็นอย่างมากของเสือ.
"ชายคนนั้น!"พ่อ"หมาป่าเห็นฟันสีขาวของเขาทั้งหมด "ยี้!ไม่มีกบและแมลงปีกแข็งไม่เพียงพอในถังเก็บน้ำที่เขาจะต้องกินคนและบนพื้นดินของเรามากเกินไป!"
กฎหมายของป่าซึ่งไม่เคยมีอะไรการสั่งซื้อโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรที่ห้ามสัตว์ทุกตัวจะกินคนเว้นแต่เมื่อเขาเป็นการฆ่าเพื่อแสดงให้คนของเขาว่าจะฆ่าแล้วเขาจะต้องตามล่าอยู่ทางด้านนอกพื้นที่การล่าของตระกูลหรือชุดของเขา สาเหตุที่แท้จริงสำหรับโรงแรมแห่งนี้คือหมายความว่าคน - ฆ่าที่ไม่ช้าก็เร็วหรือใหม่กว่ามาถึงของคนสีขาวบนช้างพร้อมด้วยปืนและหลายร้อยคนสีน้ำตาลพร้อมด้วยลูกฆ้องและจรวดและคบเพลิง. แล้วทุกคนในป่าทึบได้รับ เหตุผลที่สัตว์ที่ช่วยให้กันเองเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดและที่สำคัญที่สุดคือไม่มีทางสู้ของสิ่งชีวิตทั้งหมดและเป็น unsportsmanlike สัมผัสเขา พวกเขาบอกว่ามากเกินไปและมันเป็นความจริงที่ว่าคน - อาหารกลายเป็นขี้เรื้อนและสูญเสียฟัน.
(ทำ)เสียงฟี้อย่างแมวที่ดังขึ้นและสิ้นสุดลงในแบบเต็มประเดี๋ยว" aaarh !"คิดค่าบริการของเสือที่.
แล้วก็มีเสียงหอนโหยหวนที่ untigerish จาก shere ขัน "เขาได้รับ"แม่"หมาป่า "มันคืออะไรหรือไม่?"
บิดาของ"หมาป่าก็วิ่งออกไปไม่กี่ก้าวและได้ยินเสียงขัน shere บ่นพึมพำกับตัวเองเป็นครั้งคราวและขึ้นอย่างบ้าคลั่งเขากลิ้งเกี่ยวกับในป่าละเมาะ.
"ที่คนโง่ไม่มีมากกว่าความรู้สึกมากกว่าที่จะข้ามไปที่คนตัดไม้ของกองไฟ,และได้เผาเท้าของเขา"ว่า"คุณพ่อ"หมาป่ากับลำคออย่างที่ " tabaqui กับเขา"."
"บางสิ่งบางอย่างจะมาวิ่งขึ้นเขาทางชัน"แม่"หมาป่ากระตุกหูข้างหนึ่ง "พร้อม"