'' What kept you so late, MOM?Don‘t

'' What kept you so late, MOM?
Don‘t you know that I'm starving to
death?''
Please, don't be upset, son.'' The
mother stood panting heavily with
great fatigue from a long walk in the
blazing sunlight. '' I was sick. But as soon as I could get up, I cooked for
you immediately.''
'' Why do you bring me such a small box of rice? It won't be
enough for me!''
“But I stuffed the box with a lot of rice though it is small."
“Shut up and give it to me now, quick!"
Thong grabbed the box of rice from his mother‘s hand so sharply
that she fell down .But he did not pay any attention to her. He abruptly
opened the box and ate the food hungrily. After he was full, he realized
that what his mother said was true. There was plenty left over in the box.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'' สิ่งที่ทำให้คุณเพื่อให้ปลาย MOM?
คุณไม่ได้รู้ว่าฉันหิวจะ
ตาย? ''
กรุณาไม่ต้องอารมณ์เสียลูกชาย. ''
แม่ยืนหอบอย่างหนักกับ
ความเมื่อยล้าที่ดีจากการเดินยาวใน
แสงแดดที่เห็นได้ชัด '' ผมเป็นคนป่วย แต่ทันทีที่ฉันจะได้รับขึ้นผมก็ทำอาหารให้
คุณทันที. ''
'' ทำไมคุณนำมาให้ฉันเช่นกล่องเล็ก ๆ ของข้าว? มันจะไม่
พอสำหรับฉัน! ''
"แต่ผมยัดกล่องที่มีจำนวนมากของข้าวแม้ว่ามันจะมีขนาดเล็ก."
"หุบปากและให้มันกับผมตอนนี้อย่างรวดเร็ว!"
คว้าทองกล่องข้าวจากแม่ของเขา เพื่อให้มืออย่างรวดเร็ว
ว่าเธอล้มลง .But เขาไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ กับเธอ จู่ ๆ เขาก็
เปิดกล่องและกินอาหารอย่างกระหาย หลังจากที่เขาได้เต็มเขาก็ตระหนัก
ว่าสิ่งที่แม่ของเขากล่าวว่าเป็นความจริง ก็มีมากมายเหลือในกล่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ' สิ่งที่ทำให้คุณมาช้า แม่ ?
ไม่รู้ว่าฉันหิวมาก

' ' ตาย
กรุณา อย่าโมโหลูก ' ' แม่ยืนหอบหนักด้วย

ดีความอ่อนเพลียจากเดินยาวใน
โชนแสง . ' ' ฉันป่วย แต่ทันทีที่ผมลุกขึ้น ฉันทำอาหารให้คุณทันที

' ' ' ' ทำไมคุณพาฉันเช่นกล่องใส่ข้าว ? มันจะไม่เป็น
พอสำหรับฉัน ! ' '
" แต่ผมยัดกล่องกับข้าวเยอะๆ แต่มันมีขนาดเล็ก . "
" หุบปาก แล้วเอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้ เร็ว ! "
ทอง คว้ากล่องข้าวจากมือของแม่ของเขาอย่างรวดเร็ว
ที่เธอล้มลง แต่เขาไม่ได้สนใจเธอ เขาชะงัก
เปิดกล่องและกินอาหารอย่างหิวโหย หลังจากที่เขาเต็ม เขาก็พบว่าแม่ของเขา
พูดเรื่องจริง มีมากมายเหลือในกล่อง