Medications and doses should be lef

Medications and doses should be left unchanged for six months after the acute phase while the patient stabilizes. Once the acute symptoms have diminished, treatment should focus on creating a long-term stable environment that will minimize the chance of relapse. The therapist or other treatment provider (case manager, community worker) should work jointly with the patient to establish reasonable and achievable goals. The quality of the patient’s environment including financial situation, living quarters, neighborhood, significant others, family, etc., should be addressed. Even small interventions can be critical in reducing stress, thereby reducing the risk of relapse. Mobilizing community supports is essential, even though many afflicted individuals remain isolated and reject attempts at outreach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควรทิ้งยาและปริมาณเปลี่ยนแปลง 6 เดือนหลังจากระยะเฉียบพลันในขณะที่ผู้ป่วยแรงงาน เมื่อมีการลดลงอาการเฉียบพลัน การรักษาควรเน้นการสร้างสภาพแวดล้อมมีเสถียรภาพระยะยาวที่จะลดโอกาสของการกลับไปเสพ ผู้บำบัดหรือผู้ให้บริการการรักษาอื่น ๆ (กรณีผู้จัดการ ผู้ปฏิบัติงานชุมชน) ควรทำงานร่วมกับผู้ป่วยตั้งเป้าหมายที่เหมาะสม และทำได้ ควรได้รับคุณภาพของสภาพแวดล้อมของผู้ป่วยรวมถึงสถานการณ์ทางการเงิน ชีวิตไตรมาส ย่าน สำคัญอื่น ๆ ครอบครัว ฯลฯ งานวิจัยขนาดเล็กแม้จะสำคัญในการลดความเครียด จึงช่วยลดความเสี่ยงของการกลับไปเสพ ฟเวอร์สนับสนุนชุมชนเป็นสิ่งจำเป็น แม้บุคคลหลายโรคยังคงแยก และปฏิเสธความพยายามที่ผู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาและปริมาณที่ควรจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงสำหรับหกเดือนหลังจากระยะเฉียบพลันขณะที่ผู้ป่วยรักษา เมื่ออาการรุนแรงได้ลดลง, การรักษาควรมุ่งเน้นการสร้างสภาพแวดล้อมที่มั่นคงระยะยาวที่จะช่วยลดโอกาสของการกำเริบของโรค บำบัดโรคหรือผู้ให้บริการการรักษาอื่น ๆ (ผู้จัดการกรณีคนงานชุมชน) ควรจะทำงานร่วมกับผู้ป่วยเพื่อสร้างเป้าหมายที่เหมาะสมและทำได้ คุณภาพของสภาพแวดล้อมของผู้ป่วยรวมทั้งสถานการณ์ทางการเงินที่อยู่อาศัยใกล้เคียงอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญในครอบครัว ฯลฯ ควรได้รับการแก้ไข แม้การแทรกแซงขนาดเล็กสามารถที่สำคัญในการลดความเครียดจึงช่วยลดความเสี่ยงของการกำเริบของโรค การระดมชุมชนสนับสนุนเป็นสิ่งจำเป็นแม้ว่าบุคคลที่ทุกข์จำนวนมากยังคงอยู่โดดเดี่ยวและปฏิเสธความพยายามที่จะขยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคและปริมาณควรจะเหลืออยู่ไม่เปลี่ยนแปลงสำหรับหกเดือนหลังจากระยะเฉียบพลันในขณะที่ผู้ป่วยอาการคงที่แล้ว เมื่ออาการเฉียบพลันได้ลดลง การรักษา ควรเน้นการสร้างสภาพแวดล้อมที่มั่นคงในระยะยาวจะลดโอกาสทรุด นักบำบัดหรือผู้ให้การรักษาอื่น ๆ ( ผู้จัดการกรณีพนักงานชุมชน ) ควรทำงานร่วมกับผู้ป่วยเพื่อสร้างที่เหมาะสมและทำได้ตามเป้าหมาย คุณภาพของสภาพแวดล้อมของผู้ป่วย รวมถึงสถานการณ์ทางการเงิน , ที่อยู่อาศัย , แถว , สําคัญอื่น ๆ ในครอบครัว ฯลฯ ควรจะ addressed แม้ปัญหาเล็กสามารถที่สำคัญในการลดความเครียด จึงช่วยลดความเสี่ยงของการป่วยซ้ำส่งเสริมสนับสนุนชุมชนเป็นสิ่งที่จำเป็น แม้ว่าหลายบุคคล afflicted ยังคงโดดเดี่ยวและปฏิเสธความพยายามที่จะเผยแพร่