a dreadful walk that night, i could

a dreadful walk
that night, i could not sleep. i had helped my friends. now they had a map of the lost world. they were very pleased with me. i was very pleased with myself
it was a beautiful night. there were hundreds of stars and a bright moon in the sky. the air was clear and cold.
'i know!' i thought. 'i'll go for a walk in the forest. i'll walk down to the lake. i'll find out many more things about the lost world. i'll be back here by morning. everybody will be pleased with me.'
my friends were sleeping. i did not want to wake them. i walked quietly i out of the comp.
immediately i was very frightened. the branches of the trees were very thick. i could not see the moon. there were huge black shadows all around. i remembered the terrible screams of the iguanodon. it had died a horrible death. was its killer hunting in the forest now?
i walked quickly. soon i came to a clearing. we had seen the iguanodons in this place. but no iguanodns were there now. the clearing was more dangerous than the forest. there was bright moonlight here. there was nowhere to hide. i ran quickly across the clearing and came to the stream on the other side. i knew the stream went down to the lake. so i followed it.
i passed the place of the pterodactyls. suddenly a large pterodactyl flew into the air. it flew in the sky. at last it came down to the ground again. it had not seen me.
i will never forget that dreadful walk. many times i heard the sounds of animals in the forest. my mouth was dry and my heart was beating fast in fear.
at last i reached the lake. i looked at my watch. it was one o'clock in the morning. i drank some cold fresh water from the lake. then i lay down on top of of a rock and looked around.
from this rock, i could see in every direction. then i had a great surprise.
when i had climbed the tree in the afternoon, i had seen a line of cliffs. the cliffs had dark holes in them. the holes looked like caves. now i could see the same cliffs again. they were on the other side of the lake. there were small circles of red light in the cliffs. the circles of red light were fires. buy animals did not light fires. only humans could make fire. there must be humans on the plateau! they were living in the caves. i stared in surprise.
the lake shone like glass in the moonlight. it was very beautiful. sometimes i saw the head of a strange animal in the water. everything was very quiet. i looked at the lake for a long time.
at half past two, i decided to return to the camp. i started to walk back through the forest. then suddenly i heard a noise behind me. it was the noise of a large animal.
i ran across a moonlit clearing. then i heard the sound again. this time it was louder and nearer. my skin was cold and my heart was beating fast. was something following me?
i turned and looked behind me. then suddenly i saw it. a huge black creature was coming out of the dark trees. it moved forward into the moonlight.
was it an iguanodon? no. it had the head of a huge lizard and an enormous body. it had small arms and many long, sharp teeth. it was the most terrible meat-eating dinosaur of all. it was a tyrannosaurus rex. and it was hunting me.
i started to run. i ran and ran. at last i could run no further. my legs were hurting and i was very tired.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดิน dreadful คืนนั้น ฉันไม่สามารถนอน ผมได้ช่วยเพื่อน ขณะนี้ มีแผนที่ของโลก พวกเขาถูกหรรษากับฉัน ผมยินดีมากกับตัวเอง มันเป็นคืนที่สวยงาม มีดาวและดวงจันทร์ที่สว่างในท้องฟ้า อากาศเย็น และใส 'ฉันรู้ ' ฉันคิดว่า ' จะไปเดินเล่นในป่า ฉันจะเดินลงไปยังทะเลสาบ ฉันจะค้นหาสิ่งเกี่ยวกับโลก จะกลับมาที่นี่ โดยช่วงเช้า ทุกคนจะพอใจกับฉัน.'เพื่อนของฉันได้นอนหลับ ไม่ได้ต้องการปลุกเหล่านั้นกัน ฉันเดินอย่างเงียบ ๆ ฉันจากค่าตอบแทนทันทีผมกลัวมาก สาขาของต้นไม้หนามากขึ้น ฉันไม่สามารถเห็นดวงจันทร์ มีขนาดใหญ่วันละสีดำเงารอบ ๆ ฉันจำ screams กลัวของอิกัวโนดอน มันมีตายตายน่ากลัว ไม่ล่าสัตว์ของนักฆ่าในป่าตอนนี้ ฉันเดินอย่างรวดเร็ว เร็ว ๆ นี้ ผมมาหัก เราได้เห็น iguanodons ในนี้ แต่ iguanodns ไม่ได้มีตอนนี้ หักที่ร้ายกว่าป่าได้ มีแสงจันทร์สว่างนี่ มีไหนซ่อน ฉันวิ่งอย่างรวดเร็วผ่านการหักบัญชี และมาสตรีมในด้านอื่น ๆ รู้กระแสข้อมูลไปลงทะเลสาบ ดังนั้น ผมตามมัน ผมผ่านสถานที่ pterodactyls ก็ pterodactyl ตัวใหญ่บินไปในอากาศ มันบินในท้องฟ้า ในที่สุด มันก็ลงมาไปพื้นดินอีกครั้ง มันไม่ได้เห็นฉัน ฉันจะไม่ลืมว่าเดิน dreadful หลายครั้งผมได้ยินเสียงของสัตว์ป่า ปากของฉันแห้ง และหัวใจถูกตีอย่างรวดเร็วในความกลัว ในที่สุด ผมถึงทะเลสาบ ผมมองนาฬิกา มันเป็นหนึ่งโมงเช้า ผมดื่มน้ำเย็นสดจากทะเลสาป แล้ววางลงบนของก้อนหิน และมองรอบ ๆ จากก้อนหินนี้ ฉันได้เห็นในทุกทิศทาง แล้ว ผมประทับใจ เมื่อฉันได้ปีนขึ้นต้นไม้ในตอนบ่าย ฉันได้เห็นบรรทัดของหน้าผา หน้าผาที่มีหลุมดำได้ หลุมที่ดูเหมือนถ้ำ ตอนนี้ ฉันสามารถเห็นหน้าผากันอีกครั้ง พวกอยู่อีกด้านหนึ่งของทะเลสาบ มีวงกลมเล็ก ๆ ของแสงสีแดงในนี้ วงกลมของแสงสีแดงมีไฟ ซื้อสัตว์ได้แสงไฟ มนุษย์เท่านั้นที่สามารถทำให้ไฟไหม้ได้ ต้องมีมนุษย์บนราบสูง พวกเขาได้อาศัยอยู่ในถ้ำ ฉันจ้องไปในความประหลาดใจ ทะเลสาบ shone เช่นแก้วแสงจันทร์ ก็สวยงามมาก บางครั้งผมเห็นหัวของสัตว์ประหลาดในน้ำ ทุกอย่างได้บรรยากาศ ผมมองที่ทะเลสาบเป็นเวลานาน ที่ครึ่งเลยสอง ฉันตัดสินใจกลับไปค่าย ผมเริ่มเดินกลับผ่านป่า แล้ว ทันใดนั้นผมได้ยินเสียงข้างหลัง มันเป็นเสียงของสัตว์ขนาดใหญ่ ฉันวิ่งข้ามหักล้ำ แล้ว ฉันได้ยินเสียงอีกครั้ง เวลานี้ก็ดัง และเอื้อม ผิวของฉันถูกเย็น และหัวใจถูกตีอย่างรวดเร็ว เป็นสิ่งต่อไปนี้ฉัน เปิด และมองข้างหลัง แล้ว ก็ผมเห็นมัน สิ่งมีชีวิตสีดำขนาดใหญ่ได้มาจากต้นไม้มืด จะย้ายไปข้างหน้าเป็นแสงจันทร์ มันถูกอิกัวโนดอน ไม่ใช่ มันมีหัวของจิ้งจกขนาดใหญ่และร่างกายเป็นอย่างมาก มันมีอาวุธขนาดเล็กและฟันยาว คมชัดมาก มันเป็นไดโนเสาร์กินเนื้อสัตว์ที่น่ากลัวที่สุดของทั้งหมด ก็เป็น tyrannosaurus rex และถูกล่าฉัน ผมเริ่มทำงาน วิ่ง และวิ่ง ในที่สุด ฉันสามารถเรียกใช้ไม่ ขาของฉันมีมากมาย และผมเหนื่อยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาเดินที่น่ากลัว
ในคืนนั้นผมนอนไม่หลับ ฉันได้ช่วยเพื่อนของฉัน ตอนนี้พวกเขามีแผนที่ของโลกที่หายไป พวกเขามีความยินดีเป็นอย่างยิ่งกับฉัน ผมยินดีมากกับตัวเอง
ว่ามันเป็นคืนที่สวยงาม มีหลายร้อยดาวและดวงจันทร์สว่างอยู่บนท้องฟ้า อากาศเป็นที่ชัดเจนและเย็น.
'ฉันรู้! ฉันคิดว่า 'ฉันจะไปเดินเล่นในป่า ฉันจะเดินลงไปที่ทะเลสาบ ฉันจะหาสิ่งอื่น ๆ อีกมากมายเกี่ยวกับโลกที่หายไป ฉันจะกลับมาที่นี่ในตอนเช้า ทุกคนจะยินดีกับฉัน.
เพื่อนของฉันกำลังนอนหลับอยู่ ฉันไม่ต้องการที่จะปลุกพวกเขา ฉันเดินไปอย่างเงียบ ๆ ฉันออกจาก comp.
ทันทีผมกลัวมาก กิ่งก้านของต้นไม้มีความหนามาก ฉันไม่สามารถมองเห็นดวงจันทร์ มีเงาสีดำขนาดใหญ่ทั่ว ฉันจำได้ว่าเสียงกรีดร้องที่น่ากลัวของ Iguanodon มันได้ตายตายที่น่ากลัว ถูกนักฆ่าล่าสัตว์ในป่าตอนนี้
ผมเดินไปได้อย่างรวดเร็ว เร็ว ๆ นี้ผมมาถึงที่โล่ง เราได้เห็น iguanodons ในสถานที่นี้ แต่ iguanodns ไม่อยู่ที่นั่นตอนนี้ ล้างเป็นอันตรายมากกว่าป่า มีแสงจันทร์สว่างที่นี่ มีไม่มีที่ไหนเลยที่จะซ่อน ฉันวิ่งไปอย่างรวดเร็วทั่วล้างและมาถึงกระแสในด้านอื่น ๆ ฉันรู้ว่ากระแสลงไปยังทะเลสาบ ดังนั้นผมตามมัน.
ฉันผ่านสถานที่ของ pterodactyls ก็ pterodactyl ขนาดใหญ่บินไปในอากาศ มันบินอยู่บนท้องฟ้า ที่สุดท้ายก็มาลงกับพื้นอีกครั้ง มันไม่เคยเห็นฉัน.
ฉันจะไม่ลืมว่าเวลาเดินที่น่ากลัว หลายครั้งที่ผมได้ยินเสียงของสัตว์ในป่า ปากของฉันแห้งและหัวใจของฉันกำลังเต้นอย่างรวดเร็วในความกลัว.
ที่สุดท้ายที่ฉันไปถึงทะเลสาบ ผมมองที่นาฬิกาของฉัน มันเป็น 01:00 ในตอนเช้า ฉันดื่มบางน้ำจืดเย็นจากทะเลสาบ แล้วฉันล้มตัวลงนอนที่ด้านบนของของร็อคและมองไปรอบ ๆ .
ร็อคจากนี้ผมจะได้เห็นในทุกทิศทาง แล้วฉันได้แปลกใจที่ดี.
เมื่อฉันได้ปีนขึ้นต้นไม้ในช่วงบ่ายที่ฉันได้เห็นสายของหน้าผา หน้าผามีหลุมมืดในพวกเขา หลุมดูเหมือนถ้ำ ตอนนี้ฉันจะได้เห็นหน้าผาเดียวกันอีกครั้ง พวกเขาในด้านอื่น ๆ ของทะเลสาบ มีวงกลมเล็ก ๆ ของแสงสีแดงในหน้าผา วงการของแสงสีแดงเป็นไฟ ซื้อสัตว์ไม่ได้จุดไฟ มนุษย์เท่านั้นที่จะทำให้เกิดไฟไหม้ จะต้องมีมนุษย์บนที่ราบสูง! พวกเขาอาศัยอยู่ในถ้ำ ฉันจ้องมองด้วยความประหลาดใจ.
ทะเลสาบส่องเหมือนแก้วในแสงจันทร์ มันเป็นภาพที่สวยงามมาก บางครั้งผมเห็นหัวของสัตว์ที่แปลกประหลาดในน้ำ ทุกอย่างเงียบสงบมาก ฉันมองไปที่ทะเลสาบเป็นเวลานาน.
ที่ 02:30 ฉันตัดสินใจที่จะกลับไปที่ค่าย ผมเริ่มที่จะเดินกลับเข้าไปในป่า แล้วก็ผมได้ยินเสียงอยู่ข้างหลังผม มันเป็นเสียงของสัตว์ที่มีขนาดใหญ่.
i วิ่งข้ามล้างเดือนหงาย แล้วฉันได้ยินเสียงอีกครั้ง เวลานี้มันก็ดังและใกล้ชิด ผิวของฉันหนาวและหัวใจของฉันกำลังเต้นอย่างรวดเร็ว ได้รับบางสิ่งบางอย่างต่อไปนี้ฉันหรือไม่
ฉันหันไปมองข้างหลังผม แล้วก็ฉันเห็นมัน สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่สีดำออกมาจากต้นไม้ที่มืด มันเคลื่อนไปข้างหน้าในแสงจันทร์.
มันเป็น Iguanodon? ไม่ มันมีหัวของจิ้งจกขนาดใหญ่และร่างกายอย่างมาก มันมีอาวุธปืนขนาดเล็กและหลายยาวฟันแหลมคม มันก็กินเนื้อสัตว์ที่เลวร้ายที่สุดของไดโนเสาร์ มันเป็นซอรัสเร็กซ์ และมันก็ล่าฉัน.
ผมเริ่มที่จะเรียกใช้ ฉันวิ่งและวิ่ง ที่สุดท้ายที่ฉันจะทำงานต่อไปไม่ได้ ขาของฉันถูกทำร้ายและฉันก็เหนื่อยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

a
เดินเลยคืนนั้น ผมนอนไม่หลับ ผมเคยช่วยเพื่อนของฉัน ตอนนี้เขาได้แผนที่ของโลกที่หายไป เขาพอใจมาก ผมรู้สึกยินดีมากกับตัวเอง
มันเป็นคืนที่สวยงาม มีหลายร้อยของดาวและพระจันทร์ที่ส่องแสงในท้องฟ้า อากาศเป็นที่ชัดเจนและเย็น .
' ฉันรู้ ' ! ฉันคิดว่า ' ผมจะไปเดินเล่นในป่า ฉันเดินลงไปที่ทะเลสาบผมจะหาสิ่งต่าง ๆ เกี่ยวกับโลกที่สาบสูญ ผมจะกลับมาที่นี่ตอนเช้า ทุกคนจะต้องพอใจกับผม '
เพื่อนหลับ ฉันไม่อยากปลุกเขา ฉันเดินอย่างเงียบๆ ฉันออกจากคอมพ์
ทันที ฉันตกใจมาก กิ่งก้านของต้นไม้หนามาก ผมไม่สามารถเห็นดวงจันทร์ มีเงาดำขนาดใหญ่รอบๆผมจำเสียงกรีดร้องที่น่ากลัวของนกกระเรียน . มันได้ตายอย่างน่าสยดสยอง มีนักฆ่าล่าสัตว์ในป่าแล้ว
ผมเดินเร็ว เร็วๆนี้ ผมมาเพื่อล้าง เราได้เห็น iguanodons ในสถานที่นี้ แต่ไม่ iguanodns อยู่ที่นั่นตอนนี้ การได้รับอันตรายมากกว่าป่า มีแสงจันทร์ส่องสว่างที่นี่เลย ไม่มีที่ให้ซ่อนฉันวิ่งอย่างรวดเร็วผ่านการล้างมา กระแสในด้านอื่น ๆ ผมรู้ว่ากระแสไปที่ทะเลสาบ ฉันเลยตามมัน .
ผมผ่านสถานที่ของ pterodactyls . จู่ๆ ยีราฟขนาดใหญ่บินในอากาศ มันบินไปในท้องฟ้า ในที่สุดมันก็ลงสู่พื้นดินอีกครั้ง มันไม่เห็นผม ผมจะไม่มีวันลืม
เดินที่น่ากลัวนั้นหลายครั้งที่ผมได้ยินเสียงของสัตว์ในป่า ปากแห้ง และหัวใจของฉันก็เต้นรัวด้วยความกลัว
ในที่สุดฉันมาถึงทะเลสาบ ฉันมองนาฬิกา มันเป็นหนึ่งโมงเช้า ฉันดื่มเย็นสดชื่นน้ำจากทะเลสาบ ชั้นวางด้านบนของหิน และมองไปรอบ ๆ .
จากหินนี้ ฉันสามารถเห็นได้ในทุกทิศทาง ฉันมีความประหลาดใจที่ยอดเยี่ยม