is regarded as the most sacred Bud

 is regarded as the most sacred Buddhist temple(wat) in Thailand. It is a potent religio-political symbol and the palladium (protective image) of Thai society.[1][2] It is located in Phra Nakhon District, the historic centre of Bangkok, within the precincts of the Grand Palace.[3][4]The main building is the central phra ubosot, which houses the statue of the Emerald Buddha. According to legend, this Buddha image originated in Indiawhere the sage Nagasena prophesized that the Emerald Buddha would bring "prosperity and pre-eminence to each country in which it resides", the Emerald Buddha deified in the Wat Phra Kaew is therefore deeply revered and venerated in Thailand as the protector of the country. Historical records however dates its finding to Chiang Rai in the 15th century where, after it was relocated a number of times, it was finally taken to Thailand in the 18th century. It was enshrined in Bangkok at the Wat Phra Kaew temple in 1782 during the reign of Phutthayotfa Chulalok, King Rama I (1782–1809). This marked the beginning of the Chakri Dynasty of Thailand, whose present sovereign is Bhumibol Adulyadej, King Rama IX.The Emerald Buddha, a dark green statue, is in a standing form, about 66 centimetres (26 in) tall, carved from a single jade stone ("emerald" in Thai means deep green colour and not the specific stone). It is carved in the meditating posture in the style of theLanna school of the northern Thailand. Except for the Thai King and, in his stead, the Crown Prince, no other persons are allowed to touch the statue. The King changes the cloak around the statue three times a year, corresponding to the summer, winter, and rainy seasons, an important ritual performed to usher good fortune to the country during each season.[2][3][4]

Contents

HistoryEmerald BuddhaLegendsArchitectureWorship and ceremoniesRules of entry and conductOther monumentsMapGallerySee alsoReferences

History

Golden Chedi of Wat Phra KaewLayout Plan of Wat Phra KaewIn 1767, the Kingdom of Ayutthaya fell to the Burmese, and King Taksin then moved the capital to Thonburi where he built the old palace beside Wat Arun on the east bank of Chao Phraya River. In 1778, Taksin's army under the command of Chao Phraya Chakri (who later became Rama I) capturedVientiane and took the Emerald Buddha back to Thonburi.In 1782, King Rama I succeeded to the throne and founded the Chakri Dynasty, and he decided to move the capital across the river to Bangkok as it would be better protected from attack.[5] He started the construction of the Grand Palace so that the palace may be ready for his coronation in 1785. Wat Phra Kaew, which has its own compound within the precinct of the palace, was built to house the Emerald Buddha, which is considered a sacred objectthat provides protection for the kingdom. It was completed in 1784.[1][6]The formal name of Wat Phra Kaeo is Phra Sri Rattana Satsadaram, which means "the residence of the Holy Jewel Buddha."Wat Phra Kaew has undergone a number of renovations, restoration and additions in its history, particularly during the reign of King Rama III andRama IV. Rama III started the renovations and rebuilding in 1831 for the 50th Anniversary of BangkoK of 1832, while Rama IV's restoration was completed by Rama V in time for the Bangkok Centennial celebrations in 1882. Further restoration was undertaken by Rama VII on Bangkok's 150th Anniversary in 1932, and byRama IX for the 200th Anniversary in 1982.[1]

Emerald Buddha

Statue of a kinnara in Wat Phra Kaew,Bangkok (Thailand).Main article: Emerald BuddhaIt is not known when the statue of the Emerald Buddha was made, but it is generally believed that it was crafted in 14th-century Thailand.[4] However, there are also claims that the statue originated in India or Sri Lanka.[7] None of these theories can be firmly established as none of the historians could get a close look at the statue.[2][4]The Emerald Buddha was found inChiang Rai, Lanna in 1434, after a lightning storm struck a temple. The Buddha statue fell down and later became chipped, and the monks, after removing the plaster around the statue, discovered that the image was a perfectly made Buddha image from a solid piece of green jade. The image was moved a few time to various temples, first to Lampang, then toChiang Mai, from where it was removed by prince Chao Chaiyasetthathirat toLuang Prabang, when his father died and he ascended the throne of bothLanna and Lan Xang, in 1551. The statue remained the it to his new capital of Lan Xang in Vientiane in the 1560s. The statue remained there for twelve years. King Chaiyasetthathirat then shifted it to his new capital of Lan Xangin Vientiane in the 1560s. He took the Emerald Buddha with him and the image remained in Vientiane for 214 years until 1778.[7]In the reign of King Taksin, Chao Phya Chakri (who later became Rama I) defeated Vientiane and moved the Emerald Buddha from Vientiane to Thonburi where it was installed in a shrine close to Wat Arun. Chao Phra Chakri then took over the throne and founded the Chakri Dynasty of theRattanakosin Kingdom, and shifted his capital across the river to its present location in Bangkok. The Emerald Buddha was also moved across the river with pomp and pageantry and installed in the temple of Wat Phra Keaw.[2][4]

Legends

Left: Entrance to Wat Phra Kaew. Right: Emerald Buddha statue enshrined in Wat Phra KaewThere a a number of legends associated with the Emerald Buddha. It was said the iconic image of the Emerald Buddha was made by Nagasena, a saint inPataliputra (present day Patna), India, who, with the help of Hindu god Vishnu and demigod Indra, had the Emerald Buddha image made. Nagasena predicted that:[2]The image of the Buddha is assuredly going to give to religion the most brilliant importance in five lands, that is in Lankadvipa (Sri Lanka), Ramalakka,Dvaravati, Chieng Mai andLan Chang (Laos).The Emerald Buddha image was taken to Sri Lanka after three hundred years in Pataliputra to save it during a civil war. In 457, King Anuruth of Burma sent a mission to Ceylon with a request forBuddhist scriptures and the Emerald Buddha, in order to promote Buddhism in his country. These requests were granted, but the ship lost its way in a storm during the return voyage and landed in Cambodia. When the Thais captured Angkor Wat in 1432 (following the ravage of the bubonic plague), the Emerald Buddha was taken to Ayutthaya, Kamphaeng Phet, Laos and finally Chiang Rai, where the ruler of the city hid it, and was later found.[2]

Architecture

Temple of the Emerald BuddhaWat Phra Kaeo has a plethora of buildings within the precincts of the Grand Palace, which covers a total area of over 94.5 hectares (234 acres). It has over 100 buildings with “200 years royal history and architectural experimentation” linked to it. The architectural style is named asRattanakosin style (old Bangkok style). The main temple of the Emerald Buddha is very elegantly decorated and similar to the temple in ancient capital of Ayudhya. The roof is embellished with polished orange and green tiles, the pillars are inlaid in mosaic and thepediments are made of rich marble. The Emerald Buddha is deified over an elevated altar surrounded by large gilded decorations. While the upper part of this altar was part of the original construction, the base was added byKing Rama III. Two images of the Buddha, which represent the first two kings of the Chakri dynasty, flank the main image. Over the years, the temple has retained its original design. However, minor improvements have been effected after its first erection during Rama I's reign; wood-work of the temple was replaced by King Rama III and King Chulalongkorn; during King Mongkut's reign, the elegant doors and windows and the copper plates on the floor were additions, Rama III refurbished the wall painting (indicative of the universe according to Buddhist cosmology) and several frescoes that display the various stages of the Buddha's life; three chambers were added on the western side by King Mongkut; in the chamber known as 'Phra Kromanusorn' at the northern end, images of Buddha have been installed in honour of the kings of Ayutthaya; and in the 19th century, In Khong, a famous painter executed the wall murals. The entry to the temple is from the third gate from the river pier.[2][4][8][9][10][11][12]พระบรมมหาราชวัง (Grand Palace) spiresThe entrance is guarded by a pair ofyakshis (mythical giants – 5 metres (16 ft) high statues). The eponymous image Buddha in brilliant green colour is 66 centimetres (26 in) in height with a lap width of 48.3 centimetres (19.0 in). It is carved in a yogic position, known as Virasana (a meditation pose commonly seen in images in Thailand and also in South India, Sri Lanka andSoutheast Asia). The pedestal on which the Emerald Buddha deified is decorated with Garuda (the mythical half-man half-bird form, a steed of Rama, who holds his mortal enemy Naga the serpent in his legs) motifs It is central to Thai Buddhism. The image made with a circular base has a smooth top-knot that is finished with a "dulled point marking at the top of the image". A third eye made in gold is inset over the elevated eyebrows of the image. The image appears divine and composed, with the eyes cast downward. The image has a small nose and mouth (mouth closed) and elongated ears. The hands are seen on the lap with palms facing upwards.[2][10][13]External decorations of the Ubosoth, the main building of Wat Phra KaewThe entire complex, including the temples, is bounded by a compound wall which is one of the most prominent part of the wat is about 2 kilometres (6,600 ft) length. The compound walls are decorated with typically Thai murals, based on the Indian epicRamayana. In Thai language these murals are known to form theRamakian, the Thai national epic, which was written during the reign of Rama I. The epic stories formed the basic information to draw the paintings during the reign of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถือเป็น temple(wat) พุทธศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในประเทศไทย มันเป็นสัญลักษณ์ทางการเมือง religio มีศักยภาพและพาลาเดียม (ป้องกันภาพ) ของสังคมไทย [1] [2] ตั้งอยู่ในเขตพระนคร กรุงเทพมหานคร ศูนย์ประวัติศาสตร์ภายในมณฑลพา [3] [4] อาคารเป็นกลางอุโบสถ ซึ่งรูปปั้นของพระ ตำนาน พระพุทธรูปนี้สร้างใน Indiawhere prophesized Nagasena sage ที่พระจะนำ "ความเจริญรุ่งเรืองและเนินก่อนประเทศแต่ละที่มันอยู่" พระ deified ในวัดพระแก้วเป็นจึงสิ่งลึก และ venerated ในไทยป้องกันประเทศ ระเบียนประวัติศาสตร์วันที่ค้นหาเชียงรายในศตวรรษ 15 ที่ หลังจากนั้นถูกย้ายอย่างไรก็ตามจำนวนครั้ง มันถูกจนนำประเทศไทยในศตวรรษที่ 18 มันถูกประดิษฐานในกรุงเทพฯ ที่วัดวัดพระแก้วใน 1782 รัชกาลที่ Phutthayotfa Chulalok พระรามฉัน (1782-1809) ทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของราชวงศ์จักรีของไทย โซเวอร์เรนซึ่งปัจจุบันเป็นภูมิพลอดุลยเดช สมเด็จร ๙ พระ รูปปั้นสีเขียวเข้ม อยู่ในฟอร์มยืน ประมาณ 66 หน่วยเซนติเมตร (26 ใน) สูง แกะสลักจากหินหยกเดียว ("มรกต" สีเขียวลึกหมายถึงไทยและไม่เฉพาะหิน) มันเป็นสลักในท่านั่งสมาธิในแบบของโรงเรียน theLanna ภาคเหนือ ยกเว้นในหลวง และ เขา นี้ ยุพราช ท่านไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรูปปั้น พระเปลี่ยนเสื้อคลุมรอบ ๆ รูปปั้น 3 ครั้งต่อปี ที่สอดคล้องกับฤดูร้อน ฤดูหนาว และ ฤดูฝน เป็นพิธีกรรมสำคัญที่ดำเนินการเพื่อนำโชคดีไปยังประเทศในแต่ละช่วงฤดูการ [2] [3] [4]ContentsHistoryEmerald BuddhaLegendsArchitectureWorship and ceremoniesRules of entry and conductOther monumentsMapGallerySee alsoReferencesHistoryGolden Chedi of Wat Phra KaewLayout Plan of Wat Phra KaewIn 1767, the Kingdom of Ayutthaya fell to the Burmese, and King Taksin then moved the capital to Thonburi where he built the old palace beside Wat Arun on the east bank of Chao Phraya River. In 1778, Taksin's army under the command of Chao Phraya Chakri (who later became Rama I) capturedVientiane and took the Emerald Buddha back to Thonburi.In 1782, King Rama I succeeded to the throne and founded the Chakri Dynasty, and he decided to move the capital across the river to Bangkok as it would be better protected from attack.[5] He started the construction of the Grand Palace so that the palace may be ready for his coronation in 1785. Wat Phra Kaew, which has its own compound within the precinct of the palace, was built to house the Emerald Buddha, which is considered a sacred objectthat provides protection for the kingdom. It was completed in 1784.[1][6]The formal name of Wat Phra Kaeo is Phra Sri Rattana Satsadaram, which means "the residence of the Holy Jewel Buddha."Wat Phra Kaew has undergone a number of renovations, restoration and additions in its history, particularly during the reign of King Rama III andRama IV. Rama III started the renovations and rebuilding in 1831 for the 50th Anniversary of BangkoK of 1832, while Rama IV's restoration was completed by Rama V in time for the Bangkok Centennial celebrations in 1882. Further restoration was undertaken by Rama VII on Bangkok's 150th Anniversary in 1932, and byRama IX for the 200th Anniversary in 1982.[1]
Emerald Buddha

Statue of a kinnara in Wat Phra Kaew,Bangkok (Thailand).Main article: Emerald BuddhaIt is not known when the statue of the Emerald Buddha was made, but it is generally believed that it was crafted in 14th-century Thailand.[4] However, there are also claims that the statue originated in India or Sri Lanka.[7] None of these theories can be firmly established as none of the historians could get a close look at the statue.[2][4]The Emerald Buddha was found inChiang Rai, Lanna in 1434, after a lightning storm struck a temple. The Buddha statue fell down and later became chipped, and the monks, after removing the plaster around the statue, discovered that the image was a perfectly made Buddha image from a solid piece of green jade. The image was moved a few time to various temples, first to Lampang, then toChiang Mai, from where it was removed by prince Chao Chaiyasetthathirat toLuang Prabang, when his father died and he ascended the throne of bothLanna and Lan Xang, in 1551. The statue remained the it to his new capital of Lan Xang in Vientiane in the 1560s. The statue remained there for twelve years. King Chaiyasetthathirat then shifted it to his new capital of Lan Xangin Vientiane in the 1560s. He took the Emerald Buddha with him and the image remained in Vientiane for 214 years until 1778.[7]In the reign of King Taksin, Chao Phya Chakri (who later became Rama I) defeated Vientiane and moved the Emerald Buddha from Vientiane to Thonburi where it was installed in a shrine close to Wat Arun. Chao Phra Chakri then took over the throne and founded the Chakri Dynasty of theRattanakosin Kingdom, and shifted his capital across the river to its present location in Bangkok. The Emerald Buddha was also moved across the river with pomp and pageantry and installed in the temple of Wat Phra Keaw.[2][4]

Legends

Left: Entrance to Wat Phra Kaew. Right: Emerald Buddha statue enshrined in Wat Phra KaewThere a a number of legends associated with the Emerald Buddha. It was said the iconic image of the Emerald Buddha was made by Nagasena, a saint inPataliputra (present day Patna), India, who, with the help of Hindu god Vishnu and demigod Indra, had the Emerald Buddha image made. Nagasena predicted that:[2]The image of the Buddha is assuredly going to give to religion the most brilliant importance in five lands, that is in Lankadvipa (Sri Lanka), Ramalakka,Dvaravati, Chieng Mai andLan Chang (Laos).The Emerald Buddha image was taken to Sri Lanka after three hundred years in Pataliputra to save it during a civil war. In 457, King Anuruth of Burma sent a mission to Ceylon with a request forBuddhist scriptures and the Emerald Buddha, in order to promote Buddhism in his country. These requests were granted, but the ship lost its way in a storm during the return voyage and landed in Cambodia. When the Thais captured Angkor Wat in 1432 (following the ravage of the bubonic plague), the Emerald Buddha was taken to Ayutthaya, Kamphaeng Phet, Laos and finally Chiang Rai, where the ruler of the city hid it, and was later found.[2]

Architecture

Temple of the Emerald BuddhaWat Phra Kaeo has a plethora of buildings within the precincts of the Grand Palace, which covers a total area of over 94.5 hectares (234 acres). It has over 100 buildings with “200 years royal history and architectural experimentation” linked to it. The architectural style is named asRattanakosin style (old Bangkok style). The main temple of the Emerald Buddha is very elegantly decorated and similar to the temple in ancient capital of Ayudhya. The roof is embellished with polished orange and green tiles, the pillars are inlaid in mosaic and thepediments are made of rich marble. The Emerald Buddha is deified over an elevated altar surrounded by large gilded decorations. While the upper part of this altar was part of the original construction, the base was added byKing Rama III. Two images of the Buddha, which represent the first two kings of the Chakri dynasty, flank the main image. Over the years, the temple has retained its original design. However, minor improvements have been effected after its first erection during Rama I's reign; wood-work of the temple was replaced by King Rama III and King Chulalongkorn; during King Mongkut's reign, the elegant doors and windows and the copper plates on the floor were additions, Rama III refurbished the wall painting (indicative of the universe according to Buddhist cosmology) and several frescoes that display the various stages of the Buddha's life; three chambers were added on the western side by King Mongkut; in the chamber known as 'Phra Kromanusorn' at the northern end, images of Buddha have been installed in honour of the kings of Ayutthaya; and in the 19th century, In Khong, a famous painter executed the wall murals. The entry to the temple is from the third gate from the river pier.[2][4][8][9][10][11][12]พระบรมมหาราชวัง (Grand Palace) spiresThe entrance is guarded by a pair ofyakshis (mythical giants – 5 metres (16 ft) high statues). The eponymous image Buddha in brilliant green colour is 66 centimetres (26 in) in height with a lap width of 48.3 centimetres (19.0 in). It is carved in a yogic position, known as Virasana (a meditation pose commonly seen in images in Thailand and also in South India, Sri Lanka andSoutheast Asia). The pedestal on which the Emerald Buddha deified is decorated with Garuda (the mythical half-man half-bird form, a steed of Rama, who holds his mortal enemy Naga the serpent in his legs) motifs It is central to Thai Buddhism. The image made with a circular base has a smooth top-knot that is finished with a "dulled point marking at the top of the image". A third eye made in gold is inset over the elevated eyebrows of the image. The image appears divine and composed, with the eyes cast downward. The image has a small nose and mouth (mouth closed) and elongated ears. The hands are seen on the lap with palms facing upwards.[2][10][13]External decorations of the Ubosoth, the main building of Wat Phra KaewThe entire complex, including the temples, is bounded by a compound wall which is one of the most prominent part of the wat is about 2 kilometres (6,600 ft) length. The compound walls are decorated with typically Thai murals, based on the Indian epicRamayana. In Thai language these murals are known to form theRamakian, the Thai national epic, which was written during the reign of Rama I. The epic stories formed the basic information to draw the paintings during the reign of

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

 ถือได้ว่าเป็นวัดในพุทธศาสนาที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด (วัด) ในประเทศไทย มันเป็นสัญลักษณ์ที่ศาสนาและการเมืองที่มีศักยภาพและแพลเลเดียม (ภาพที่ป้องกัน) ของสังคมไทย. [1] [2] มันตั้งอยู่ในพระนครเขตศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของกรุงเทพฯภายในเขตของพระราชวังแกรนด์. [3] [4] อาคารหลักเป็นพระอุโบสถกลางซึ่งเป็นรูปปั้นของพระพุทธเจ้ามรกต ตามตำนานพระพุทธรูปนี้มาใน Indiawhere ปราชญ์ Nagasena ทำนายว่าพระแก้วมรกตจะนำมาซึ่ง "ความเจริญรุ่งเรืองและ pre-ความโดดเด่นให้กับประเทศในแต่ละที่มันอยู่" พระศรีรัตนศาสดาราม deified ในวัดพระแก้วจึงเคารพนับถืออย่างลึกซึ้งและบูชา ในประเทศไทยเป็นผู้พิทักษ์ของประเทศ บันทึกทางประวัติศาสตร์ แต่วันการค้นพบที่จะเชียงรายในศตวรรษที่ 15 ซึ่งหลังจากนั้นก็ย้ายไปอยู่หลายครั้งก็ถูกนำตัวไปในที่สุดประเทศไทยในศตวรรษที่ 18 มันเป็นที่ประดิษฐานอยู่ในกรุงเทพฯที่วัดพระแก้ววัดใน 1782 ในรัชสมัยของ Phutthayotfa Chulalok ที่รัชกาลที่ (1782-1809) นี่เป็นจุดเริ่มต้นของราชวงศ์จักรีแห่งประเทศไทยมีอธิปไตยปัจจุบันพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชรัชกาลที่ IX.The พระแก้วมรกต, รูปปั้นสีเขียวเข้มอยู่ในรูปแบบที่ยืนอยู่ประมาณ 66 เซนติเมตร (26) สูงแกะสลักจากเดียว หินหยก ("มรกต" ในภาษาไทยหมายถึงสีเขียวเข้มและไม่หินที่เฉพาะเจาะจง) มันถูกแกะสลักในการนั่งสมาธิท่าในรูปแบบของโรงเรียน theLanna ของภาคเหนือของประเทศไทย ยกเว้นพระมหากษัตริย์ไทยและในสถานที่ของเขามกุฎราชกุมารไม่มีบุคคลอื่นที่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรูปปั้น กษัตริย์เปลี่ยนแปลงเสื้อคลุมรอบรูปปั้นสามครั้งต่อปีสอดคล้องกับฤดูร้อนฤดูหนาวและฤดูฝนซึ่งเป็นพิธีกรรมที่สำคัญการดำเนินการที่จะนำความโชคดีที่ประเทศในช่วงแต่ละฤดูกาล. [2] [3] [4] สารบัญHistoryEmerald BuddhaLegendsArchitectureWorship และ ceremoniesRules ของรายการและ conductOther monumentsMapGallerySee alsoReferences ประวัติโกลเด้นเจดีย์วัดพระ KaewLayout แผนของวัดพระ KaewIn 1767 ของราชอาณาจักรอยุธยาลดลงไปพม่าและสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชจากนั้นก็ย้ายเมืองหลวงไปฝั่งธนบุรีที่เขาสร้างพระราชวังเก่าข้างวัดอรุณ บนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา 1778 ในกองทัพตากสินภายใต้คำสั่งของเจ้าพระยาจักรี (ซึ่งต่อมากลายเป็นพระราม) capturedVientiane และเอาพระแก้วมรกตกลับไป Thonburi.In 1782 รัชกาลที่ผมประสบความสำเร็จในราชบัลลังก์และก่อตั้งราชวงศ์จักรีและเขาตัดสินใจที่จะย้าย ทุนข้ามแม่น้ำไปยังกรุงเทพฯในขณะที่มันจะได้รับการปกป้องที่ดีขึ้นจากการโจมตี. [5] เขาเริ่มการก่อสร้างพระบรมมหาราชวังเพื่อให้พระราชวังอาจจะพร้อมสำหรับพิธีบรมราชาภิเษกใน 1785 วัดพระแก้วซึ่งมีสารประกอบของตัวเองภายใน บริเวณของพระราชวังถูกสร้างขึ้นที่บ้านพระแก้วซึ่งถือว่าเป็น objectthat ศักดิ์สิทธิ์ให้ความคุ้มครองสำหรับราชอาณาจักร มันเสร็จสมบูรณ์ใน 1784 [1] [6] ชื่ออย่างเป็นทางการของวัดพระแก้วเป็นพระศรีรัตน Satsadaram ซึ่งหมายความว่า "ถิ่นที่อยู่ของอัญมณีศักดิ์สิทธิ์พระพุทธเจ้า." วัดพระแก้วได้รับเป็นจำนวนมากในการบูรณะฟื้นฟูและเพิ่มเติม ในประวัติศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงรัชสมัยของรัชกาลที่สาม andRama ที่ IV พระรามสามเริ่มปรับปรุงและบูรณะใน 1831 ครบรอบ 50 ปีของกรุงเทพฯ 1832 ในขณะที่การฟื้นฟูพระรามเสร็จสมบูรณ์โดยจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวในเวลาสำหรับการเฉลิมฉลองกรุงเทพฯครบรอบร้อยปีในปี ค.ศ. 1882 การฟื้นฟูนอกจากนี้ได้รับการดำเนินการโดยพระรามปกเกล้าเจ้าอยู่หัวในโอกาสครบรอบ 150 ปีของกรุงเทพฯในปี 1932 และ byRama ทรงเครื่องสำหรับครบรอบ 200 ปีในปี 1982 [1] พระแก้วมรกตอนุสาวรีย์ Kinnara ในวัดพระแก้วกรุงเทพ (ประเทศไทย) บทความ .Main: มรกต BuddhaIt ไม่เป็นที่รู้จักเมื่อรูปปั้นของพระแก้วได้ทำ แต่มัน เชื่อกันโดยทั่วไปว่ามันถูกสร้างขึ้นมาในสมัยศตวรรษที่ 14 ประเทศไทย. [4] แต่มียังอ้างว่ารูปปั้นที่เกิดขึ้นในประเทศอินเดียหรือศรีลังกา. [7] ไม่มีทฤษฎีเหล่านี้จะสามารถก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคงที่ไม่มีประวัติศาสตร์จะได้รับ มองใกล้ที่รูปปั้น. [2] [4] พระแก้วมรกตถูกพบ inChiang เชียงรายล้านนาใน 1434 หลังจากที่พายุฟ้าผ่าหลงวัด พระพุทธรูปล้มลงและต่อมากลายบิ่นและพระสงฆ์หลังจากที่เอาพลาสเตอร์รอบรูปปั้นที่ค้นพบว่าภาพที่เป็นที่ทำอย่างสมบูรณ์แบบพระพุทธรูปจากชิ้นส่วนที่เป็นของแข็งของหยกสีเขียว ภาพที่ถูกย้ายเวลาไม่กี่วัดต่าง ๆ แรกที่ลำปางแล้ว toChiang เชียงใหม่จากที่มันถูกลบออกโดยเจ้าชายเจ้า Chaiyasetthathirat toLuang พระบางเมื่อพ่อของเขาเสียชีวิตและเขาขึ้นครองบัลลังก์ของ bothLanna และล้านช้างใน 1551 รูปปั้นยังคงอยู่ที่เมืองหลวงใหม่ของเขาของล้านช้างเวียงจันทน์ในยุค 1560 รูปปั้นยังคงอยู่ที่นั่นเป็นเวลาสิบสองปี คิง Chaiyasetthathirat แล้วขยับตัวไปยังเมืองหลวงใหม่ของเขาที่ลาน Xangin เวียงจันทน์ในยุค 1560 เขาเอาพระแก้วกับเขาและภาพที่ยังคงอยู่ในเวียงจันทน์ 214 ปีจนกระทั่ง 1778 [7] ในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชที่เจ้าพระยาจักรี (ซึ่งต่อมากลายเป็นพระราม) แพ้เวียงจันทน์และย้ายพระแก้วมรกตจากเวียงจันทน์ไปยังฝั่งธนบุรี ที่มันถูกติดตั้งอยู่ในศาลเจ้าใกล้กับวัดอรุณฯ เจ้าพระจักรีแล้วเข้ามาในราชบัลลังก์และก่อตั้งราชวงศ์จักรีของ theRattanakosin ราชอาณาจักรและขยับทุนข้ามแม่น้ำปัจจุบันตั้งอยู่ในเขตกรุงเทพมหานคร พระแก้วมรกตยังถูกย้ายข้ามแม่น้ำด้วยท่าทางและขบวนแห่และติดตั้งในพระวิหารของวัดพระแก้ว [2] [4]. ตำนานซ้าย: ทางเข้าวัดพระแก้ว ขวา: พระแก้วมรกตพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ในวัดพระ KaewThere AA จำนวนของตำนานที่เกี่ยวข้องกับพระศรีรัตนศาสดาราม มันได้รับการกล่าวว่าภาพสัญลักษณ์ของพระแก้วมรกตถูกสร้างขึ้นโดย Nagasena, นักบุญ inPataliputra (ปัจจุบันปัฏนา), อินเดีย, ที่ด้วยความช่วยเหลือของเทพเจ้าในศาสนาฮินดูพระนารายณ์และ demigod พระอินทร์มีพระพุทธรูปมรกตทำ Nagasena คาดการณ์ว่า: [2] ภาพของพระพุทธเจ้าเป็นที่แน่นอนจะให้กับศาสนาความสำคัญที่ยอดเยี่ยมที่สุดในห้าดินแดนที่อยู่ใน Lankadvipa (ศรีลังกา) Ramalakka, ทวารวดี, เชียงใหม่ andLan ช้าง (ลาว) ได้โดยเริ่มต้นมรกต พระพุทธรูปถูกนำตัวไปศรีลังกาหลังจากสามร้อยปีใน Pataliputra ที่จะบันทึกไว้ในช่วงสงครามกลางเมือง ใน 457 กษัตริย์ Anuruth พม่าส่งภารกิจที่จะลังกาที่มีการร้องขอ forBuddhist พระคัมภีร์และพระแก้วเพื่อส่งเสริมพระพุทธศาสนาในประเทศของเขา การร้องขอเหล่านี้ได้รับ แต่เรือหลงทางในพายุในระหว่างการเดินทางกลับและลงจอดในประเทศกัมพูชา เมื่อคนไทยที่ถูกจับนครวัดใน 1432 (ต่อไปนี้ทำลายของกาฬโรค) ศรีรัตนศาสดารามถูกนำตัวไปอยุธยากำแพงเพชรลาวและในที่สุดเชียงรายที่ผู้ปกครองของเมืองที่ซ่อนไว้และถูกพบในภายหลัง. [ 2] สถาปัตยกรรมวัดพระแก้ว BuddhaWat พระแก้วมีมากมายเหลือเฟือของอาคารภายในเขตของแกรนด์พาเลซซึ่งครอบคลุมพื้นที่รวมกว่า 94.5 เฮกตาร์ (234 เอเคอร์) มันมีมากกว่า 100 อาคารด้วย "200 ปีพระราชประวัติความเป็นมาและการทดลองทางสถาปัตยกรรม" ที่เชื่อมโยงกับมัน รูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นชื่อ asRattanakosin สไตล์ (เก่าสไตล์กรุงเทพฯ) วัดหลักของพระแก้วมรกตได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราและคล้ายกับวัดในเมืองหลวงโบราณของกรุงศรีอยุธยา หลังคาประดับด้วยสีส้มขัดและกระเบื้องสีเขียวเสาฝังในโมเสคและ thepediments ที่ทำจากหินอ่อนที่อุดมไปด้วย พระแก้วมรกตเป็น deified เหนือแท่นบูชาสูงล้อมรอบด้วยการตกแต่งที่ลงรักปิดทองขนาดใหญ่ ในขณะที่ส่วนบนของแท่นบูชานี้เป็นส่วนหนึ่งของการก่อสร้างเดิมที่ฐานถูกบันทึก byKing พระรามสาม สองภาพของพระพุทธเจ้าซึ่งเป็นตัวแทนของสองคนแรกของพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีด้านข้างภาพหลัก กว่าปีที่วัดยังคงการออกแบบเดิม อย่างไรก็ตามการปรับปรุงเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้รับผลกระทบหลังจากการสร้างครั้งแรกในช่วงรัชสมัยของพระราม; ไม้ทำงานของวัดก็ถูกแทนที่ด้วยรัชกาลที่ III และพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า; ในช่วงรัชสมัยพระจอมเกล้าประตูที่สง่างามและหน้าต่างและแผ่นทองแดงบนพื้นได้เพิ่มเติมพระรามสามได้รับการตกแต่งจิตรกรรมฝาผนัง (ตัวบ่งชี้ของจักรวาลตามพุทธจักรวาล) และจิตรกรรมฝาผนังหลายอย่างที่แสดงขั้นตอนต่างๆของชีวิตของพระพุทธเจ้า; สามห้องถูกเพิ่มทางด้านตะวันตกโดยพระจอมเกล้า; ในห้องที่เรียกว่า 'พระ Kromanusorn' ตอนเหนือภาพของพระพุทธเจ้าได้รับการติดตั้งในเกียรติของพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยานั้น และในศตวรรษที่ 19, ในโขงเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงดำเนินการภาพจิตรกรรมฝาผนังกำแพง การเข้าวัดมาจากประตูที่สามจากท่าเรือแม่น้ำ. [2] [4] [8] [9] [10] [11] [12] พระบรมมหาราชวัง (แกรนด์พาเลซ) เข้า spiresThe จะรักษาโดยคู่ ofyakshis (ยักษ์ในตำนาน - 5 เมตร (16 ฟุต) รูปปั้นสูง) ภาพบาร์พระพุทธรูปสีเขียวสดใสเป็น 66 เซนติเมตร (26) ในความสูงที่มีขนาดหน้าตักกว้าง 48.3 เซนติเมตร (19.0 ใน) มันถูกแกะสลักอยู่ในตำแหน่งที่ yogic เป็นที่รู้จัก Virasana (สมาธิก่อให้เกิดเห็นบ่อยในภาพในประเทศไทยและยังอยู่ในภาคใต้ของอินเดียศรีลังกา andSoutheast เอเชีย) แท่นที่พระศรีรัตนศาสดาราม deified มีการตกแต่งด้วยครุฑ (ตำนานครึ่งมนุษย์ครึ่งรูปแบบนกม้าพระรามผู้ถือศัตรูคู่อาฆาตของเขานาคงูในขาของเขา) motifs มันเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนาไทย ภาพที่ทำให้มีฐานเป็นวงกลมมีผิวเรียบด้านบนปมที่จบด้วย "จุดทื่อทำเครื่องหมายที่ด้านบนของภาพ" ตาที่สามทำในสิ่งที่ใส่เข้าไปทองเหนือคิ้วสูงของภาพ ภาพที่ปรากฏของพระเจ้าและแต่งด้วยดวงตาทิ้งลง ภาพที่มีขนาดเล็กจมูกและปาก (ปากปิด) และหูยาว มือจะเห็นบนตักด้วยฝ่ามือหงายขึ้นได้. [2] [10] [13] ตกแต่งภายนอกอุโบสถ, อาคารหลักของวัดพระ KaewThe ทั้งหมดที่ซับซ้อนรวมทั้งวัดที่ล้อมรอบด้วยกำแพงสารประกอบซึ่งเป็นหนึ่งใน ในส่วนที่โดดเด่นที่สุดของวัดประมาณ 2 กิโลเมตร (6,600 ฟุต) ความยาว ผนังสารประกอบมีการตกแต่งด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนังไทยมักจะอยู่บนพื้นฐานของอินเดีย epicRamayana ภาษาไทยภาพจิตรกรรมฝาผนังเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันในรูปแบบ theRamakian, มหากาพย์แห่งชาติไทยซึ่งถูกเขียนขึ้นในช่วงรัชสมัยของรัชกาลที่ครั้งที่หนึ่งเรื่องราวมหากาพย์การจัดตั้งข้อมูลพื้นฐานการวาดภาพในช่วงรัชสมัยของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.In the email, I have to write something.