Did you originally take photos to d

Did you originally take photos to document your children growing up, or did you mean to take them as works of art?

I started taking pictures in 2008 because I saw my friend taking some with a DSLR camera and just thought it was cool. Before that I hadn’t had any particular interest in photography. Then my friend gave me a used DSLR camera and I started taking pictures. It was right at the time my second daughter, Kanna, was born, so my two daughters made handy subjects and I photographed their daily lives.

Taking a step back and observing my children’s everyday lives through the finder, I found a lot of mini bits of “good news” you would usually ignore — really insignificant things — and the photos I took of those moments were unexpectedly popular with my family.

Having tasted success, no matter where we went or what we were doing, I would always be one step removed from my family with my camera at the ready — like a hunter aiming at his prey. This was the birth of our family’s official photographer, known as “Father.”

Later, in 2010, I got a Pentax 67 medium-format camera. It’s a camera where everything, including the focus and shutter speed has to be set manually. While aligning all these settings, I would miss perfect photo ops happening right before my eyes. … I was supposed to have just triumphantly set sail as the family’s official photographer, but I had already hit this ridiculously huge wall.

Then it occurred to me, “If I can’t nail the moment, I could just take their picture when they’re not moving!” This overly positive outlook changed my course as the official family photographer in a big way. Instead of pictures where I captured a wondrous moment or lovely daily-life scene, shots with creative elements that make you burst out laughing in spite of their triviality, became my, and our children’s, (family photo) standard.

Another thing that changed in a big way was my relationship with my daughters. They work so hard to take my intense acting direction. Now we have a parent-child bond stronger than blood. (Laughs)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ได้คุณเดิมถ่ายเอกสารให้เด็กเติบโตขึ้น หรือไม่คุณหมายความว่า จะนำพวกเขาเป็นงานศิลปะ?

ผมเริ่มถ่ายภาพในปี 2008 เนื่องจากผมเห็นเพื่อนที่ใช้กับกล้อง DSLR และคิดว่า มันเป็นเย็น ก่อนที่ ฉันไม่ได้มีเฉพาะดอกเบี้ยในการถ่ายภาพ จากนั้น เพื่อนของฉันให้ฉันกล้อง DSLR ใช้ และผมเริ่มถ่ายภาพ ถูกต้องในขณะลูกสาวของฉันที่สอง Kanna เกิด สองลูกสาวของฉันทำให้เรื่องมีประโยชน์ และผมถ่ายภาพของพวกเขาทุกวันชีวิต

ขั้นตอนย้อนกลับ และการสังเกตลูก ๆ ของทุกชีวิตผ่านค้นหา พบมากบิตขนาดเล็กของ "ข่าวดี" คุณจะมักจะละเว้น — สิ่งที่สำคัญจริง ๆ — และภาพที่ผมเอาของช่วงเวลาที่ได้รับความนิยมอย่างไม่คาดคิดกับครอบครัวของฉัน

มีลิ้มรสความสำเร็จ ไม่ว่าที่เราไปหรือเราได้ทำอะไร ฉันจะเป็นขั้นตอนหนึ่งที่เอาครอบครัวมา ด้วยกล้องที่พร้อม — เช่นฮันเตอร์ที่มุ่งที่เหยื่อของเขา นี้เป็นที่เกิดของครอบครัวของเราอย่างเป็นทางการถ่ายภาพ เรียกว่า "พ่อ"

หลัง 2553 ผมมีกล้อง Pentax 67 รูปแบบสื่อ กล้องที่ทุกอย่าง ความเร็วในการโฟกัสและชัตเตอร์รวมถึงมีการตั้งค่าด้วยตนเองได้ ในขณะที่การจัดตำแหน่งการตั้งค่าทั้งหมดเหล่านี้ ฉันจะพลาด ops ภาพถ่ายสมบูรณ์แบบที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา … ฉันควรจะประสบความสำเร็จเพียงตั้งเซลเป็นช่างภาพอย่างเป็นทางการของครอบครัว แต่ฉันมีแล้วตีนี้ ridiculously ใหญ่ผนัง.

แล้วมันเกิดขึ้นกับฉัน, "ถ้าฉันไม่เล็บขณะนี้ ฉันสามารถเพียงแค่ ใช้รูปภาพของพวกเขาเมื่อพวกเขาจะไม่เคลื่อน" บวกที่มากเกินไปนี้เปลี่ยนแปลงหลักสูตรของฉันเป็นช่างภาพครอบครัวอย่างเป็นทางการในทางใหญ่ แทนที่ฉันจับขณะเอนหรือฉากชีวิตประจำวันน่ารัก รูปภาพภาพ ด้วยองค์ประกอบความคิดสร้างสรรค์ที่ทำให้คุณพลุ่งพล่านหัวเราะแม้ triviality ของพวกเขา กลายเป็น และฉันเราเด็ก มาตรฐาน (ภาพครอบครัว)

อีกสิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนในทางใหญ่เป็นความสัมพันธ์ของฉันกับลูกสาวของฉัน พวกเขาทำงานหนักเพื่อนำทางฉันทำหน้าที่รุนแรง ขณะนี้ เรามีหลัก-รองพันธบัตรที่แข็งแกร่งกว่าเลือด (หัวเราะ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่สร้างสรรค์คุณถ่ายภาพเอกสารบุตรหลานของคุณเติบโตขึ้นหรือไม่คุณหมายถึงที่จะใช้พวกเขาเป็นผลงานศิลปะ? ผมเริ่มถ่ายภาพในปี 2008 เพราะผมเห็นเพื่อนของฉันการบางอย่างกับกล้อง DSLR และเพียงแค่คิดว่ามันเป็นเย็น ก่อนหน้านั้นผมไม่ได้มีความสนใจใด ๆ ในการถ่ายภาพ แล้วเพื่อนของฉันให้ฉันกล้อง DSLR ที่ใช้และฉันเริ่มต้นการถ่ายภาพ มันเป็นความเหมาะสมในเวลาที่ลูกสาวคนที่สองของฉัน Kanna เกิดดังนั้นลูกสาวสองคนของฉันทำเรื่องที่มีประโยชน์และผมถ่ายภาพชีวิตประจำวันของพวกเขาใช้ขั้นตอนกลับและการสังเกตชีวิตประจำวันของลูก ๆ ของฉันผ่านการค้นหาผมพบว่าจำนวนมากของมินิบิต ของ "ข่าวดี" คุณมักจะไม่สนใจ - สิ่งที่สำคัญจริงๆ - และภาพถ่ายที่ผมเอาในช่วงเวลาที่ไม่คาดคิดเหล่านั้นที่เป็นที่นิยมกับครอบครัวของฉันมีความสำเร็จลิ้มรสไม่ว่าที่เราไปหรือสิ่งที่เรากำลังทำผมมักจะเป็นหนึ่งในขั้นตอนที่ ออกจากครอบครัวของฉันด้วยกล้องของฉันที่พร้อม - เช่นฮันเตอร์เล็งไปที่เหยื่อของเขา นี่คือการเกิดของช่างภาพอย่างเป็นทางการในครอบครัวของเราเป็นที่รู้จักในฐานะ "พ่อ". ต่อมาในปี 2010 ผมมีกล้อง 67 กลางรูปแบบเพนแท็กซ์ เป็นกล้องที่ทุกอย่างรวมทั้งโฟกัสและความเร็วชัตเตอร์จะต้องมีการตั้งค่าด้วยตนเอง ในขณะที่การปรับการตั้งค่าทั้งหมดนี้ผมจะพลาด ops ภาพที่สมบูรณ์แบบที่เกิดขึ้นก่อนที่ตาของฉัน ... ฉันควรจะมีเพียงแค่การตั้งค่าชัยแล่นเรือเป็นช่างภาพอย่างเป็นทางการของครอบครัว แต่ผมตีแล้วผนังขนาดใหญ่ที่ขันนี้แล้วมันเกิดขึ้นกับผมว่า "ถ้าฉันไม่สามารถเล็บตอนนี้ผมก็อาจจะใช้ภาพของพวกเขาเมื่อพวกเขา กำลังไม่ย้าย! "นี่มุมมองเชิงบวกมากเกินไปเปลี่ยนเส้นทางของฉันเป็นช่างภาพครอบครัวอย่างเป็นทางการในทางที่ใหญ่ แต่ภาพที่ผมจับเป็นช่วงเวลาที่มหัศจรรย์หรือฉากที่น่ารักในชีวิตประจำวันภาพที่มีองค์ประกอบความคิดสร้างสรรค์ที่ทำให้คุณระเบิดเสียงหัวเราะออกแม้สามัญของพวกเขากลายเป็นของฉันและของลูกหลานของเรา (ภาพครอบครัว) มาตรฐานสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปในอีก ใหญ่เป็นความสัมพันธ์ของฉันกับลูกสาวของฉัน พวกเขาทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะแสดงทิศทางที่รุนแรงของฉัน ตอนนี้เรามีพันธะพ่อแม่และลูกแข็งแรงกว่าเลือด (หัวเราะ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าเดิมถ่ายเอกสารที่เด็กของคุณเติบโตขึ้น หรือคุณจะใช้พวกเขาเป็นผลงานศิลปะ ?

ผมเริ่มถ่ายรูปใน 2008 เพราะผมเห็นเพื่อนผมไปถ่ายรูปด้วยกล้อง DSLR ได้ แค่คิดว่ามันเจ๋งดี ก่อนหน้านั้นผมไม่ได้มีความสนใจใด ๆในการถ่ายภาพ จากนั้นเพื่อนของฉันให้ฉันใช้กล้อง DSLR และกล้องผมเริ่มถ่ายรูปมันอยู่ที่เวลาของฉันลูกสาวคนที่สอง คันนะ เกิดมา เพื่อให้ลูกสาวสองคนของฉันทำเรื่องที่มีประโยชน์และผมถ่ายภาพชีวิตประจำวัน

ใช้ขั้นตอนกลับและการสังเกตของเด็กทุกวันชีวิตผ่าน Finder ,ฉันพบมากของมินิ บิตของ " ข่าวดี " คุณมักจะไม่สนใจ - เรื่อง - ไม่สำคัญจริง ๆ และภาพที่ฉันเอาในช่วงเวลาที่ได้รับความนิยมอย่างไม่คาดคิดกับครอบครัวของฉัน . . . . . .

ได้ลิ้มรสความสำเร็จ ไม่ว่าจะไปที่ไหน หรือ อะไรที่เรากำลังทำอยู่ ผมจะก้าวออกจากครอบครัวของฉันด้วย กล้องของฉันที่พร้อม - เหมือนนักล่าที่เล็งเหยื่อของเขานี้คือต้นกำเนิดของช่างภาพอย่างเป็นทางการของบ้านเรา เรียกว่า " พ่อ "

ต่อมาในปี 2010 ฉันมี Pentax 67 รูปแบบกลางกล้อง มันเป็นกล้องที่ทุกอย่าง รวมทั้งโฟกัสและความเร็วชัตเตอร์จะต้องตั้งค่าด้วยตนเอง ขณะที่แนวทางการตั้งค่าทั้งหมดเหล่านี้ ผมจะคิดถึงที่สมบูรณ์แบบภาพ ops ขึ้นก่อนที่ตาขวาของฉัน. . . . . . . ฉันควรจะเพียงแค่ชัยชนะออกเรือเป็นช่างภาพอย่างเป็นทางการของครอบครัว แต่ผมก็กดปุ่มนี้ขันขนาดใหญ่ผนัง

แล้วฉันก็นึกขึ้นได้ " ถ้าผมไม่สามารถตอกตะปู ตอนนั้นผมก็เอารูปของพวกเขาเมื่อพวกเขาจะไม่ย้าย ! " แนวโน้มในเชิงบวกมากเกินไปนี้เปลี่ยนแปลงแน่นอนในฐานะช่างภาพครอบครัวอย่างเป็นทางการในทางใหญ่แทนที่จะเป็นรูปที่ฉันถ่ายช่วงเวลามหัศจรรย์ หรือน่ารัก ฉากชีวิตประจำวัน ภาพกับองค์ประกอบของความคิดสร้างสรรค์ที่ทำให้คุณหัวเราะลั่นทั้งๆที่รายละเอียดปลีกย่อยของพวกเขา เป็น ของเรา และของลูกหลานของเรา ( ภาพครอบครัว ) มาตรฐาน

อีกสิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปในทางใหญ่ คือ ความสัมพันธ์ของผมกับลูกสาวของฉัน พวกเขาทำงานอย่างหนักเพื่อเอาเข้มแสดงทิศทางตอนนี้เรามีครอบครัวพันธบัตรที่แข็งแกร่งกว่า เลือด ( หัวเราะ )