Mika loved that smile. Not just him

Mika loved that smile. Not just him, Akane and all the children from the orphanage loved Yuu-chan’s smile.
The world had suddenly been destroyed. All the adults had died. They had been forced to live like livestock by vampires. In this world with no glimpse of future, they should just beat down the vampires and make a human world here!
The smile of Yuu-chan, who spoke of this stupid and highly foolish dream, brought moral support to the children.
In order to protect it, Mika would not hesitate to sell his blood, his flesh or his body.
“Well then, we should go home. If we get home late, the children will worry,” Mika said as he stood up.
“Akane won’t shut up once she sees our faces,” Yuu-chan said with a scowl.
“It’s your fault.”
“What? Are you saying that again?”
“If you had tried to bash his head with the stone, you would have won.”
“But then, he would have died.”
“If it’s needed then you have to do it. Isn’t that the kind of world we live in?”
“But, aren’t we humans?” Yuu-chan then asked, his face looking a bit tormented.
While looking at his face, Mika nodded.
“Yes.”
“Aren’t the vampires our enemies?”
“Yes.”
“Then, then, we can’t help having disputes among humans, right?”
“That’s right.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Mika รักรอยยิ้มว่า ไม่เพียง แต่เขาอากาเนะและเด็กทุกคนจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่รักรอยยิ้ม Yuu จัง.
โลกที่ได้รับจู่ ๆ ก็ถูกทำลาย ผู้ใหญ่ทุกคนเสียชีวิต พวกเขาถูกบังคับให้ใช้ชีวิตเหมือนปศุสัตว์โดยแวมไพร์ ในโลกนี้มีเหลือบของอนาคตไม่มีพวกเขาก็ควรจะตีแวมไพร์และทำให้โลกมนุษย์นี่!
รอยยิ้มของยูจังที่พูดความฝันโง่และโง่เขลาสูงนี้มาเป็นกำลังใจให้กับเด็ก.
เพื่อที่จะ ป้องกันมิกะจะไม่ลังเลที่จะขายเลือดของเขาเนื้อของเขาหรือร่างกายของเขา.
"ถ้าอย่างนั้นเราควรจะกลับบ้าน ถ้าเราได้รับที่บ้านปลายเด็กจะต้องกังวล "มิกะกล่าวว่าในขณะที่เขายืนขึ้น.
" อากาเนะจะไม่ปิดขึ้นเมื่อเธอเห็นใบหน้าของเรา "Yuu จังกล่าวพร้อมกับทำหน้าบึ้ง.
" มันเป็นความผิดของคุณ. "
" คืออะไร? คุณจะบอกว่าอีกครั้ง? "
" ถ้าคุณได้พยายามที่จะทุบตีศีรษะของเขาด้วยหินที่คุณจะได้รับรางวัล. "
" แต่แล้วเขาจะมีผู้เสียชีวิต. "
" ถ้ามันจำเป็นแล้วคุณต้องทำมัน ไม่ว่าชนิดของโลกที่เราอาศัยอยู่? "
" แต่ไม่ได้มนุษย์เรา? "Yuu จังแล้วถามใบหน้าของเขามองบิตทรมาน.
ขณะที่มองใบหน้าของเขามิกะพยักหน้า.
" ใช่. "
" ไม่ได้เป็นแวมไพร์ศัตรูของเรา? "
" ใช่. "
" ถ้าอย่างนั้นแล้วเราไม่สามารถช่วยให้มีข้อพิพาทในหมู่มนุษย์ใช่มั้ย? "
" นั่นคือขวา. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิกะชอบรอยยิ้มนั่น ไม่ใช่แค่เขา อากาเนะ และเด็กทั้งหมดจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ารักยูจังยิ้มโลกก็ถูกทำลาย ผู้ใหญ่ทั้งหมดเสียชีวิต พวกเขาถูกบังคับให้อาศัยอยู่ เช่น ปศุสัตว์ โดยแวมไพร์ ในโลกนี้ไม่มีเหลือบของอนาคต พวกเขาจะเอาชนะแวมไพร์และทำให้มนุษย์โลกนี้รอยยิ้มของยูจัง ที่พูดนี่โง่มากโง่ฝัน นำกำลังใจให้เด็กๆเพื่อที่จะปกป้องมิกะจะไม่ลังเลที่จะขายเลือดเนื้อของเขาและร่างกายของเขา" ถ้างั้น เราควรจะกลับบ้าน ถ้าเรากลับบ้านดึก เด็กจะกังวล " มิกะพูดเมื่อเขาลุกขึ้นยืน" อากาเนะไม่ยอมหุบปาก เมื่อเธอเห็นหน้าเรา " ยูจังบอกว่า ทำหน้าบึ้งตึง" มันเป็นความผิดของคุณ" อะไร ? นายอย่าพูดแบบนี้อีกนะ "" ถ้าคุณได้พยายามที่จะตีหัวเขาด้วยหิน คุณต้องชนะ ." แต่แล้ว เขาก็คงจะตาย "" ถ้ามันจำเป็นก็ต้องทำ ไม่ที่ชนิดของโลกที่เราอาศัยอยู่ "" แต่ไม่ใช่ มนุษย์เรา " ยูจังแล้วถาม สีหน้าดูบิตที่ทรมานในขณะที่มองหน้าเขา มิกะพยักหน้า" ใช่ " ." ไม่ใช่แวมไพร์เป็นศัตรูของเรา ? "" ใช่ " ." งั้น งั้น เรา ไม่ สามารถ ช่วย มีข้อพิพาทระหว่างมนุษย์ ใช่ไหม ? "" ใช่แล้ว "