The Zoo Story is an intensely harro

The Zoo Story is an intensely harrowing expression of estrangement in American society. The lack of communication between Jerry and his landlady’s vicious dog is merely an analogy for the hostility among living beings in a world in which alienation and lack of sympathy are deep-seated psychological conditions. The story of the dog leads to Jerry’s zoo story, but the roundabout, digressionary mode of relation is emblematic of Edward Albee’s style. This drama is one in which a lonely man on the verge of nervous breakdown desperately attempts to find at least one individual who will hear him out and come to an understanding of the existential plight that Jerry sees as a malaise in the world.
Although only in his late thirties, Jerry is in physical decline. His weariness is evidently a result of his sordid personal history: He is a product of a broken home, the orphaned son of a promiscuous, alcoholic mother and a weak father. Deprived of a normal family environment—his adoptive puritanical aunt dies prematurely— Jerry is apparently unable to find solid, loving relationships. His homosexuality separates him from others, and his seedy rooming house reeks of alienation. Its most vivid tenants are symptomatic of the problem that Jerry sees as a pathological contaminant of contemporary life. The mysterious person in the main-floor front room whom nobody has ever seen, the “colored queen” with rotten teeth, plucked eyebrows, and Japanese...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องสวนสัตว์คือ ค่าความบาดใจของ estrangement ในสังคมอเมริกัน การขาดการสื่อสารระหว่างเจอร์รี่และเจ้าของเขาอึมครึมสุนัขเป็นเพียงการเปรียบเทียบสำหรับการถกเถียงในหมู่สิ่งมีชีวิตอยู่ในโลกที่สุดและขาดความเห็นใจจะช่วยสภาพจิตใจ เรื่องราวของสุนัขนำไปสู่เรื่องสวนสัตว์ของ Jerry แต่โหมด roundabout, digressionary ของความสัมพันธ์เป็น emblematic สไตล์เอ็ดเวิร์ด Albee ละครเรื่องนี้เป็นหนึ่งในคนโดดเดี่ยวเจียนประสาทแบ่งหมดพยายามหาบุคคลน้อยที่จะได้ยินเขาออก และมาตามความเข้าใจของสหัส existential ที่ Jerry เห็นเป็นต้องบอกในโลกแม้ว่าเฉพาะใน thirties ของเขาล่าช้า Jerry ได้ปฏิเสธการมีอยู่จริง ภายของกรีซเป็นผลของประวัติส่วนตัวของเขา sordid: เขาเป็นบุตรกำพร้าแม่ promiscuous แอลกอฮอล์และพ่ออ่อนแอ ผลิตภัณฑ์ของบ้านเสียหาย เปลื้องสิ่งแวดล้อมครอบครัวปกติซึ่งป้า puritanical adoptive เขาตายก่อนกำหนด — Jerry ไม่สามารถเห็นได้ชัดในการค้นหาของแข็ง รักความสัมพันธ์ ทัศนะของเขาแยกเขาจากคนอื่น และบ้าน rooming จิ้งหรีด reeks ของสุด ผู้เช่าความคมชัดที่สุดคืออาการของปัญหาว่า Jerry เป็นสารปนเปื้อนทางพยาธิวิทยาของชีวิต บุคคลลึกลับในห้องหลักชั้นที่ไม่มีใครเคยเห็นมา "เม็ดสี" ฟันเน่า ควักคิ้ว และญี่ปุ่น...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องสวนสัตว์คือการแสดงออกบาดใจอย่างเข้มข้นของความบาดหมางในสังคมอเมริกัน การขาดการสื่อสารระหว่างเจอร์รี่และสุนัขดุร้ายเจ้าของของเขาเป็นเพียงการเปรียบเทียบสำหรับความเกลียดชังในหมู่สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในโลกที่แปลกแยกและการขาดความเห็นอกเห็นใจจะฝังลึกเงื่อนไขทางจิตวิทยา เรื่องราวของสุนัขที่จะนำไปสู่เรื่องราวที่สวนสัตว์ Jerry แต่วงเวียนโหมด digressionary ของความสัมพันธ์เป็นสัญลักษณ์ของสไตล์เอ็ดเวิร์ด Albee ของ ละครเรื่องนี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่คนเหงาหมิ่นประสาทหมดความพยายามที่จะค้นหาอย่างน้อยคนใดคนหนึ่งที่จะได้ยินเสียงของเขาออกมาและมาถึงความเข้าใจในสภาพการดำรงอยู่ที่เจอร์รี่เห็นว่าอาการป่วยไข้ในโลก.
แม้ว่าจะมีเพียงใน วัยสามสิบปลายของเขา Jerry อยู่ในการปฏิเสธทางกายภาพ ความเหนื่อยล้าของเขาคือเห็นได้ชัดว่าเป็นผลมาจากประวัติส่วนตัวของเขาสกปรก: เขาเป็นผลิตภัณฑ์ของที่บ้านหักลูกชายกำพร้าของสำส่อนแม่แอลกอฮอล์และพ่ออ่อนแอ ปราศจากครอบครัวปกติสภาพแวดล้อมของเขาบุญธรรมป้าเคร่งครัดตาย prematurely- เจอร์ไม่สามารถเห็นได้ชัดที่จะหาของแข็งความรักความสัมพันธ์ รักร่วมเพศของเขาแยกเขาออกจากคนอื่น ๆ และบ้านของเขา Rooming จ๋อย reeks ของการโอน ผู้เช่าที่ชัดเจนที่สุดของมันเป็นอาการของปัญหาที่เจอร์รี่เห็นว่าเป็นสารปนเปื้อนทางพยาธิวิทยาของชีวิตร่วมสมัย บุคคลลึกลับในห้องด้านหน้าหลักชั้นซึ่งไม่มีใครได้เคยเห็น "ราชินีสี" กับฟันเน่าดึงขนคิ้วและญี่ปุ่น ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องสวนสัตว์เป็นอย่างเข้มข้นบาดใจการแสดงออกของความบาดหมางในสังคมอเมริกัน การขาดการสื่อสารระหว่างเจอร์รี่และเจ้าของของสุนัขเป็นเพียงหินของเขาคล้ายคลึงสำหรับความเป็นปรปักษ์ระหว่างมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในโลกที่แปลกแยกและขาดความเห็นใจเป็นเงื่อนไขทางจิตวิทยาที่หยั่งรากลึก เรื่องของหมาที่นำไปสู่เรื่องสวนสัตว์ เจอร์รี่ แต่อ้อม ,โหมด digressionary ของความสัมพันธ์ คือ สัญลักษณ์ของเอ็ดเวิร์ด แอลบีสไตล์ ละครเรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องที่ผู้ชายเหงาหมิ่นประสาทเสียหมดท่าพยายามที่จะหาอย่างน้อยหนึ่งบุคคลที่จะได้ยินจากเขา และมาเพื่อความเข้าใจของชะตากรรมอัตถิภาวนิยม เจอร์รี่เห็นเป็นวิงเวียนที่สุดในโลก
ถึงแม้ว่าเท่านั้นใน thirties ปลายของเขา Jerry ในความเสื่อมโทรมทางกายภาพความเหน็ดเหนื่อยของเขาจากผลของประวัติส่วนตัวเลวทราม : เขาเป็นผลิตภัณฑ์ของบ้านหัก , เด็กกำพร้า ลูกชายของ กากี มีแม่ขี้เมา และ พ่อที่อ่อนแอ เปลื้องปกติสภาพแวดล้อมในครอบครัวป้าบุญธรรมตายก่อนเวลาอันควรเก็บเนื้อเก็บตัวของเขา - เจอร์รี่จะเห็นได้ชัดว่าไม่สามารถหาของแข็งความสัมพันธ์รัก ของเขารักร่วมเพศแยกเขาจากคนอื่นและเมล็ด rooming บ้านเต็มไปด้วยความห่างเหิน . มันสดใสมาก ผู้เช่ามีอาการของปัญหาว่า เจอร์รี่เห็นเป็นสิ่งปนเปื้อนทางพยาธิวิทยาของชีวิตร่วมสมัย บุคคลลึกลับในหลักพื้นหน้าห้องที่ไม่มีใครเคยได้เห็น " สีราชินี " ฟันเน่าดึงขนคิ้ว และญี่ปุ่น . . . . . . .