To create a radiograph, a patient i

To create a radiograph, a patient is positioned so that the part of the body being imaged is located between an x-ray source and an x-ray detector. When the machine is turned on, x-rays travel through the body and are absorbed in different amounts by different tissues, depending on the radiological density of the tissues they pass through. Radiological density is determined by both the density and the atomic number of the materials being imaged. For example, structures such as bone contain calcium, which has a higher atomic number than most tissues. Because of this property, bones readily absorb x-rays and, thus, produce high contrast on the x-ray detector. As a result, bony structures appear whiter than other tissues against the black background of a radiograph. Conversely, x-rays travel more easily through less radiologically dense tissues such as fat and muscle, as well as through air-filled cavities such as the lungs. These structures are displayed in shades of gray on a radiograph.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสร้างแบบ radiograph ผู้ป่วยอยู่เพื่อให้เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายถูกถ่ายภาพตั้งอยู่ระหว่างแหล่งมาของ x-ray และตรวจจับการเอ็กซเรย์ เมื่อเครื่องเปิดอยู่ รังสีเอกซ์เดินผ่านร่างกาย และถูกดูดซึมในปริมาณที่แตกต่างกัน โดยเนื้อเยื่อที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับความหนาแน่นของเนื้อเยื่อเกี่ยวกับรังสี จะผ่าน เกี่ยวกับรังสีความหนาแน่นจะถูกกำหนด โดยความหนาแน่นและเลขอะตอมของวัสดุที่ถูกถ่ายภาพ เช่น เช่นกระดูกประกอบด้วยแคลเซียม ซึ่งมีหมายเลขอะตอมสูงกว่าเนื้อเยื่อส่วนใหญ่ เนื่องจากพักนี้ กระดูกพร้อมดูดซับรังสีเอกซ์ และ จึง ผลิตความคมชัดสูงในเครื่อง x-ray ตรวจจับ เป็นผล โครงสร้างกระดูกปรากฏขาวไปมากกว่าเนื้อเยื่ออื่น ๆ กับพื้นหลังสีดำของ radiograph เป็น ในทางกลับกัน รังสีเอกซ์เดินทางง่ายขึ้นเนื้อเยื่อที่หนาแน่นน้อย radiologically เช่นไขมันและกล้ามเนื้อ รวมถึง ผ่านโพรงที่บรรจุอากาศเช่นปอด โครงสร้างเหล่านี้จะแสดงเฉดของสีเทาบนแบบ radiograph

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อสร้างภาพรังสีที่ผู้ป่วยอยู่ในตำแหน่งเพื่อให้ส่วนหนึ่งของร่างกายที่ถูกถ่ายภาพตั้งอยู่ระหว่างแหล่ง x-ray และตรวจจับเอ็กซ์เรย์ เมื่อเครื่องเปิดอยู่ x-ray เดินทางผ่านร่างกายและจะถูกดูดซึมในปริมาณที่แตกต่างกันโดยเนื้อเยื่อที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับความหนาแน่นของรังสีของเนื้อเยื่อที่พวกเขาผ่าน ความหนาแน่นของรังสีจะถูกกำหนดโดยทั้งความหนาแน่นและเลขอะตอมของวัสดุที่ถูกถ่ายภาพ ยกตัวอย่างเช่นโครงสร้างเช่นกระดูกมีแคลเซียมซึ่งมีเลขอะตอมสูงกว่าเนื้อเยื่อมากที่สุด ด้วยเหตุนี้คุณสมบัติกระดูกพร้อมดูดซับรังสีเอกซ์และจึงผลิตความคมชัดสูงในการตรวจจับเอ็กซ์เรย์ เป็นผลให้โครงสร้างกระดูกปรากฏขาวกว่าเนื้อเยื่ออื่น ๆ กับพื้นหลังสีดำของภาพรังสี ตรงกันข้าม x-ray เดินทางได้อย่างง่ายดายมากขึ้นผ่านเนื้อเยื่อหนาแน่น radiologically น้อยเช่นไขมันและกล้ามเนื้อรวมทั้งผ่านโพรงอากาศที่เต็มไปด้วยเช่นปอด โครงสร้างเหล่านี้จะแสดงในเฉดสีเทาในภาพรังสี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่จะสร้างรังสี ผู้ป่วยอยู่ในตําแหน่งเพื่อให้ส่วนหนึ่งของร่างกายถูกอื่นๆ ตั้งอยู่ระหว่างแหล่งรังสีเอกซ์และรังสีเครื่องตรวจจับ เมื่อเครื่องเปิดยุเดินทางผ่านร่างกายและดูดซึมในจํานวนเงินที่แตกต่างจากเนื้อเยื่อที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับความหนาแน่นรังสีของกระดาษทิชชู่ที่พวกเขาผ่าน ความหนาแน่นของรังสีจะพิจารณาทั้งความหนาแน่นและจำนวนอะตอมของวัสดุที่เป็นภาพลักษณ์โดย ตัวอย่างเช่น โครงสร้าง เช่น กระดูกมีแคลเซียมสูงซึ่งมีเลขอะตอมมากกว่าเนื้อเยื่อส่วนใหญ่ เพราะคุณสมบัตินี้ , กระดูกพร้อมดูดซับรังสีเอกซ์ ดังนั้นจึงผลิตความคมชัดสูงบนเครื่องตรวจจับ เป็นผลให้โครงสร้างของกระดูกปรากฏขาวกว่าเนื้อเยื่ออื่น ๆ กับพื้นหลังสีดำของรังสี . ในทางกลับกัน ยุ เดินทางได้ง่ายขึ้นผ่านเนื้อเยื่อน้อยลง radiologically หนาแน่น เช่น ไขมันและกล้ามเนื้อ รวมทั้งผ่าน cavities เช่นอากาศเต็มปอด โครงสร้างเหล่านี้จะแสดงในเฉดสีเทาบนภาพถ่าย .