Objectives To evaluate the impact o

Objectives To evaluate the impact of an ‘intervention’ consisting of revised antibiotic guidelines for empirical treatment of common infections and enhanced stewardship on reducing broad-spectrum antibiotic usage and its effect on incidence of Clostridium difficile infection (CDI).

Methods This was a retrospective, quasi-experimental study using interrupted time series (ITS) over 12 months before and after the intervention. The setting was adult medical and surgical wards in University Hospital Lewisham, an acute general hospital in London. The intervention was introduced in April 2006. Revised guidelines avoided broad-spectrum antibiotics, e.g. fluoroquinolones, cephalosporins, clindamycin, amoxicillin and co-amoxiclav, as they were considered to be ‘high risk’ for CDI. Instead, ‘low risk’ antibiotics such as penicillin, clarithromycin, doxycycline, gentamicin, vancomycin, trimethoprim and nitrofurantoin were recommended. Changes in antibiotic usage and incidence of CDI before and after the intervention were compared using segmented regression analysis. The negative binomial model was used to analyse the time series to estimate the CDI incidence rate ratio (IRR) following the intervention.

Results The intervention was associated with a significant reduction in the use of fluoroquinolones by 105.33 defined daily doses (DDDs)/1000 occupied bed-days (OBDs) per month [95% confidence interval (CI) 34.18–176.48, P 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Objectives To evaluate the impact of an ‘intervention’ consisting of revised antibiotic guidelines for empirical treatment of common infections and enhanced stewardship on reducing broad-spectrum antibiotic usage and its effect on incidence of Clostridium difficile infection (CDI).Methods This was a retrospective, quasi-experimental study using interrupted time series (ITS) over 12 months before and after the intervention. The setting was adult medical and surgical wards in University Hospital Lewisham, an acute general hospital in London. The intervention was introduced in April 2006. Revised guidelines avoided broad-spectrum antibiotics, e.g. fluoroquinolones, cephalosporins, clindamycin, amoxicillin and co-amoxiclav, as they were considered to be ‘high risk’ for CDI. Instead, ‘low risk’ antibiotics such as penicillin, clarithromycin, doxycycline, gentamicin, vancomycin, trimethoprim and nitrofurantoin were recommended. Changes in antibiotic usage and incidence of CDI before and after the intervention were compared using segmented regression analysis. The negative binomial model was used to analyse the time series to estimate the CDI incidence rate ratio (IRR) following the intervention.Results The intervention was associated with a significant reduction in the use of fluoroquinolones by 105.33 defined daily doses (DDDs)/1000 occupied bed-days (OBDs) per month [95% confidence interval (CI) 34.18–176.48, P < 0.001] and cephalosporins by 45.93 DDDs/1000 OBDs/month (95% CI 24.11–67.74, P < 0.0001). There was no significant change in total antibiotic, clindamycin, amoxicillin or co-amoxiclav use. There was a significant decrease in CDI following the intervention [IRR 0.34 (0.20–0.58), P < 0.0001].Conclusions Revised antibiotic guidelines and enhanced stewardship was associated with a significant stepwise reduction in the use of cephalosporins and fluoroquinolones and a significant decrease in the incidence of CDI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลกระทบของการแทรกแซงที่ประกอบด้วยแนวทางการใช้ยาปฏิชีวนะที่ปรับปรุงใหม่สำหรับการรักษาเชิงประจักษ์ของการติดเชื้อที่พบบ่อยและการดูแลที่เพิ่มขึ้นในการลดสเปกตรัมกว้างการใช้ยาปฏิชีวนะและผลกระทบต่อการเกิดเชื้อ Clostridium เชื้อ difficile (CDI). วิธีการนี้เป็นการย้อนหลัง การศึกษากึ่งทดลองใช้อนุกรมเวลาขัดจังหวะ (ITS) ในช่วง 12 เดือนก่อนและหลังการแทรกแซง การตั้งค่าเป็นหอผู้ป่วยทางการแพทย์และศัลยกรรมผู้ใหญ่ในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเลวิช, โรงพยาบาลทั่วไปเฉียบพลันในกรุงลอนดอน การแทรกแซงได้รับการแนะนำในเดือนเมษายนปี 2006 แนวทางการแก้ไขหลีกเลี่ยงการใช้ยาปฏิชีวนะในวงกว้างสเปกตรัมเช่น fluoroquinolones, cephalosporins, clindamycin amoxicillin และร่วม amoxiclav เช่นที่พวกเขาได้รับการพิจารณาให้เป็น 'ความเสี่ยงสูงสำหรับ CDI แต่ความเสี่ยงต่ำ 'ยาปฏิชีวนะเช่นยาปฏิชีวนะ, clarithromycin, doxycycline, gentamicin, vancomycin, trimethoprim และ nitrofurantoin ถูกแนะนำ การเปลี่ยนแปลงในการใช้ยาปฏิชีวนะและอุบัติการณ์ของ CDI ก่อนและหลังการแทรกแซงถูกนำมาเปรียบเทียบโดยใช้การวิเคราะห์การถดถอยแบ่ง รูปแบบทวินามเชิงลบถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์อนุกรมเวลาในการประมาณการอัตราส่วนอัตราอุบัติการณ์ CDI (IRR) ดังต่อไปนี้การแทรกแซง. ผลการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องกับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการใช้ fluoroquinolones โดย 105.33 กำหนดปริมาณรายวัน (DDDs) / 1,000 ครอบครอง เตียงวัน (OBDs) ต่อเดือน [95% confidence interval (CI) 34.18-176.48, p <0.001] และ cephalosporins จาก 45.93 DDDs / 1000 OBDs / เดือน (95% CI 24.11-67.74, p <0.0001) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในยาปฏิชีวนะรวม clindamycin amoxicillin หรือการใช้ร่วม amoxiclav มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการแทรกแซง CDI ต่อไปนี้คือ [IRR 0.34 (0.20-0.58), p <0.0001]. สรุปแนวทางแก้ไขยาปฏิชีวนะและการดูแลที่เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์กับการลดขั้นตอนที่สำคัญในการใช้งานของ cephalosporins และ fluoroquinolones และลดลงอย่างมีนัยสำคัญ อุบัติการณ์ของ CDI

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลกระทบของ ' แทรกแซง ' ปรับแนวทางการรักษาประกอบด้วยการประจักษ์ของเชื้อทั่วไป และเพิ่มการดูแลในการลดการใช้ยาปฏิชีวนะสเปกตรัม และผลกระทบต่ออุบัติการณ์ของการติดเชื้อ Clostridium difficile ( CDI ) .

วิธีนี้เป็นการย้อนหลังเป็นการวิจัยกึ่งทดลองโดยใช้ขัดจังหวะอนุกรมเวลา ( ของมัน ) กว่า 12 เดือน ก่อนและหลังการทดลอง การเป็นผู้ใหญ่ แพทย์ และหอผู้ป่วยศัลยกรรม โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเลวิช , โรงพยาบาลเฉียบพลันในลอนดอน โดยมีการแนะนำในเมษายน 2006 ปรับปรุงแนวทางหลีกเลี่ยงสเปกตรัมยาปฏิชีวนะ เช่น ยาคลินดามัยซิน Fluoroquinolones , , , ,ชนิด Co amoxiclav , ตามที่พวกเขาถือว่าเป็น ' ความเสี่ยงสูง ' เพราะ CDI แทน ความเสี่ยงต่ำ ยาปฏิชีวนะ เช่น เพนนิซิลลิน Clarithromycin ยานยาแวนโคมัยซิน , , , และ ไนไตรเมโธพริมแนะนำ . การเปลี่ยนแปลงในการใช้ยาปฏิชีวนะและอุบัติการณ์ของ CDI ก่อนและหลังการทดลอง โดยใช้การวิเคราะห์การถดถอยเมื่อมีแบ่ง .แบบจำลองทวินามลบถูกใช้เพื่อวิเคราะห์อนุกรมเวลา การประมาณอัตราส่วนอัตราอุบัติการณ์ CDI ( IRR ) ต่อการแทรกแซง

ผลการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยาโดย 105.33 Fluoroquinolones กำหนดทุกวัน ( ddds ) / 1000 ครอบครองเตียงวัน ( obds ) ต่อเดือน [ 95% ช่วงความเชื่อมั่น ( CI ) 34.18 – 176.48 , p   <   0001 ] และเซฟาโลสปอริน โดย 45.93 ddds / 1000 obds / เดือน ( 95% CI เชี่ยวชาญ– 67.74    P < 0.0001 ) ผลการเปลี่ยนแปลงทั้งหมด ยาปฏิชีวนะ ยาคลินดามัยซิน , amoxicillin หรือ Co amoxiclav ใช้ . มีการลดลงอย่างมากใน CDI ต่อการแทรกแซง [ เท่ากับ 0.34 ( 0.20 ( 1 ) , P < 0.0001   

]สรุปแนวทางแก้ไขและปรับปรุงการดูแลทางด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยา และ ฟลอโรควิโนโลนและลดลงอย่างมากในการเกิดของ CDI