IntroductionTomato (Solanum lycoper

Introduction
Tomato (Solanum lycopersicum Mill) is one the most important vegetable crops at all over the world as well as in Egypt. Early blight disease caused by (Alternaria solani) is one of the most destructive common fungal diseases affecting primarily the leaves, stems, flowers and fruits of tomato. (Çalıs and Topkaya 2011). The leaf spots are generally from dark brown to black, often numerous and enlarging with concentric rings. Lower leaves are attacked first, and then disease progresses upward and affected leaves turn yellow and dry up. Stems lesions can develop on seedling, and may form canker and kill the plant. The disease can attack can attack fruits when they approach maturity at the stem end where the symptoms may be small or may enlarge to cover most of the fruit Rotem, 1994, Agrios, 1997 ; Chaerani and Voorrips, and 2007;). Pathogen Alternaria solani produces several toxic to infect tomato plants. Among these toxins altrnatic acid and solan apyrone that induce necrotic symptoms with encircled chlorosis and enhance the pathogen infection and the development of necrotic symptoms. (Langsdorf et.al., 1990) .The early blight disease is controlled mainly by the application of agrochemical against the worldwide trends towards environmentally safe methods. So, breeding program is the best suitable way to achieve this aim, to improve the commercial varieties and found new resistance lines. In North Carolina Gardner (1988) long-term breeding program developed two sister lines NC1CELBR and NC 2CELBR to combine early blight and late blight resistance into adapted fresh-market tomato backgrounds. The pedigree of the two breeding lines traces back to NC 215E-1(93), has a D.M. Spooner source PI 126445 and NC complex pedigree extending back to NCEBR-1, which has moderate foliage resistance to early blight derived from the Lycopersicon hirsutum L. (currently Solanum habrochaites S. Knapp & S. Knapp &D.M. Spooner) source PI 126445 NC EBR-2, which has moderate foliage resistance and a high level of stem lesion resistance to early blight derived from Campbell 1943. Also, Nash and Gardner (1988) evaluated the most utilized method of screening tomato for early blight resistance. Evaluating plants under natural conditions and recording disease progress throughout the entire life of the plant were recorded by Kumar and Srivastava (2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำTomato (Solanum lycopersicum Mill) is one the most important vegetable crops at all over the world as well as in Egypt. Early blight disease caused by (Alternaria solani) is one of the most destructive common fungal diseases affecting primarily the leaves, stems, flowers and fruits of tomato. (Çalıs and Topkaya 2011). The leaf spots are generally from dark brown to black, often numerous and enlarging with concentric rings. Lower leaves are attacked first, and then disease progresses upward and affected leaves turn yellow and dry up. Stems lesions can develop on seedling, and may form canker and kill the plant. The disease can attack can attack fruits when they approach maturity at the stem end where the symptoms may be small or may enlarge to cover most of the fruit Rotem, 1994, Agrios, 1997 ; Chaerani and Voorrips, and 2007;). Pathogen Alternaria solani produces several toxic to infect tomato plants. Among these toxins altrnatic acid and solan apyrone that induce necrotic symptoms with encircled chlorosis and enhance the pathogen infection and the development of necrotic symptoms. (Langsdorf et.al., 1990) .The early blight disease is controlled mainly by the application of agrochemical against the worldwide trends towards environmentally safe methods. So, breeding program is the best suitable way to achieve this aim, to improve the commercial varieties and found new resistance lines. In North Carolina Gardner (1988) long-term breeding program developed two sister lines NC1CELBR and NC 2CELBR to combine early blight and late blight resistance into adapted fresh-market tomato backgrounds. The pedigree of the two breeding lines traces back to NC 215E-1(93), has a D.M. Spooner source PI 126445 and NC complex pedigree extending back to NCEBR-1, which has moderate foliage resistance to early blight derived from the Lycopersicon hirsutum L. (currently Solanum habrochaites S. Knapp & S. Knapp &D.M. Spooner) source PI 126445 NC EBR-2, which has moderate foliage resistance and a high level of stem lesion resistance to early blight derived from Campbell 1943. Also, Nash and Gardner (1988) evaluated the most utilized method of screening tomato for early blight resistance. Evaluating plants under natural conditions and recording disease progress throughout the entire life of the plant were recorded by Kumar and Srivastava (2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำมะเขือเทศ (Solanum lycopersicum มิลล์) เป็นหนึ่งในพืชผักที่สำคัญที่สุดที่ทั่วโลกเช่นเดียวกับในอียิปต์
โรคใบไหม้ที่เกิดจากต้น (Alternaria solani) เป็นหนึ่งในผู้ทำลายล้างมากที่สุดโรคเชื้อราที่พบบ่อยมีผลกระทบต่อส่วนใหญ่ใบลำต้นดอกและผลของมะเขือเทศ (ชาลิและ Topkaya 2011) จุดที่มักจะมีใบจากสีน้ำตาลเข้มสีดำจำนวนมากและมักจะมีการขยายวงศูนย์กลาง ใบล่างจะถูกโจมตีก่อนแล้วโรคดำเนินขึ้นได้รับผลกระทบและใบเปลี่ยนเป็นสีเหลืองและแห้ง เกิดแผลที่สามารถพัฒนาในต้นกล้าและอาจเปื่อยและฆ่าพืช โรคที่สามารถโจมตีสามารถโจมตีผลไม้เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ครบกำหนดที่ปลายก้านที่มีอาการอาจจะเล็กหรืออาจจะขยายให้ครอบคลุมมากที่สุดของผลไม้ Rotem ที่ 1994 Agrios, 1997; Chaerani และ Voorrips และ 2007) เชื้อโรคเชื้อรา Alternaria solani ผลิตหลายที่เป็นพิษที่จะติดเชื้อมะเขือเทศ ในบรรดาสารพิษเหล่านี้และกรด altrnatic apyrone Solan ที่ทำให้เกิดอาการตายกับ chlorosis ล้อมรอบและเพิ่มการติดเชื้อการติดเชื้อและการพัฒนาของอาการฉีก (Langsdorf et.al. , 1990) โรคทำลายได้โดยเริ่มต้นในช่วงต้นส่วนใหญ่จะถูกควบคุมโดยการประยุกต์ใช้เคมีเกษตรกับแนวโน้มทั่วโลกที่มีต่อวิธีการที่ปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อม ดังนั้นโครงการปรับปรุงพันธุ์เป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดเพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายนี้ในการปรับปรุงพันธุ์ในเชิงพาณิชย์และพบสายต้านทานใหม่ ใน North Carolina การ์ดเนอร์ (1988) โครงการปรับปรุงพันธุ์ในระยะยาวการพัฒนาทั้งสองสายน้องสาว NC1CELBR และ NC 2CELBR ที่จะรวมความยากลำบากในช่วงต้นและความต้านทานต่อโรคใบไหม้เข้าไปดัดแปลงสดตลาดภูมิหลังมะเขือเทศ สายเลือดของทั้งสองสายพันธุ์ร่องรอยกลับไปยังอร์ทแคโรไลนา 215E-1 (93) มีแหล่งที่มาของสปูน DM PI 126445 และ NC สายเลือดซับซ้อนขยายกลับไป NCEBR-1 ซึ่งมีความต้านทานต่อใบปานกลางถึงความยากลำบากในช่วงต้นมาจาก Lycopersicon hirsutum L . (ปัจจุบันมะเขือ habrochaites เอสแนปเอสแอนด์แนปและ D.M. สปูนเนอร์) แหล่งที่มา PI 126445 EBR NC-2 ซึ่งมีความต้านทานต่อใบในระดับปานกลางและระดับสูงของความต้านทานแผลต้นกำเนิดที่จะทำลายต้นมาจากแคมป์เบลปี 1943 นอกจากนี้แนช และการ์ดเนอร์ (1988) การประเมินวิธีการที่ใช้มากที่สุดของการตรวจคัดกรองมะเขือเทศต้านทานโรคใบไหม้ในช่วงต้น การประเมินพืชภายใต้สภาพธรรมชาติและความคืบหน้าโรคบันทึกตลอดทั้งชีวิตของพืชที่ถูกบันทึกโดยมาร์และ Srivastava (2013)