costs for installation and operatio

costs for installation and operation of the denitrification reactor
are outweighed by the reduction in costs for discharge to the local
sewer, groundwater permits restricting groundwater extraction at
one production location and the increasing energy costs for heating
groundwater to 28
◦
C(Martins et al., 2009b).
Considering the nutrient balance before and after on-farm
implementation of denitrification on an hypothetical 100 MT/year
tilapia farm (Eding et al., 2009), performance of a 100 MT/year
tilapia RAS with and without denitrification was compared for
the sustainability parameters nutrient utilization efficiency (%),
resource use and waste discharge per kg fish produced (Table 4). It
can be seen that the RAS with denitrification has substantially lower
requirements for heat, water and bicarbonate. Although the RAS
with denitrification has somewhat higher requirements for electricity, oxygen and labour (and investments), the actual production costs per kg harvested fish are approximately 10% lower than for the conventional RAS. Waste discharge is reduced by integrationof denitrification by 81% for nitrogen (N), 59% for chemical oxygen demand (COD), 61% for total oxygen demand (TOD), 30% for CO2 and 58% for total dissolved solids (TDS).
Integrating a USBR in a conventional RAS allows to (1) reduce the make-up water volume necessary for NO3control, (2) reduce NO2 discharge, (3) reduce energy consumption due to heat production by the bacterial biomass in the reactor and a reduction in the volume of make-up water that needs to be heated, (4) concentrate and reduce the drum filter solids flow, by digesting the solids in situ, reducing fees for discharge of TAN, NO3, organic nitrogen,
and organic matter (measured as COD), and (5) increase alkalinity allowing a pH neutral fish culture operation.
Despite the considerable advantages of introducing a denitrification reactor in a conventional RAS, its use in commercial farming is still limited. Major reasons include the higher investments, the required expertise and the accumulation of TDS on farm or the
alternative use of an external carbon source. In most EU countries (to our knowledge only the Netherlands is an exception), the economical feasibility of using a denitrification reactor still has to be demonstrated.
One of its major contributions to environmental sustainability of integrating denitrification in RAS is the reduction in water use. However, a small water exchange rate might also create problems. As pointed out byMartins et al. (2009a,b)such reduction may lead
to an accumulation of growth inhibiting factors originating fromthe fish (e.g. cortisol), bacteria (metabolites) and feed (metals). Using a bioassay,Martins et al. (2009a)showed that with a low water exchange of 30 L/kg feed, the accumulation of phosphate (PO4), NO3
and of the heavy metals arsenic and copper is likely to impair the embryonic and larval development of common carp and therefore deserves further research. Also,Davidson et al. (2009)suggested a negative impact on survival of reducing water refreshment rates
in trout cultured in RAS, mainly due to the accumulation of copper. Nevertheless, in grow-out,Good et al. (2009)andMartins et al. (2009b)showed no impact on growth performance of fish cultured in low water exchange RAS. In turbot RAS no growth retardation could be detected compared to re-use of flow-through systems during long term experiments (about 550 days) running those systems under commercial conditions (Schram et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดตั้งและการดำเนินงานของเครื่องปฏิกรณ์ denitrificationมี outweighed โดยการลดต้นทุนสำหรับการปล่อยให้ท้องถิ่นท่อระบายน้ำ น้ำบาดาลช่วยให้สกัดน้ำที่จำกัดสถานผลิตและต้นทุนพลังงานที่เพิ่มขึ้นสำหรับการทำความร้อนน้ำบาดาลกับ 28◦C (Martins et al., 2009b)พิจารณาสมดุลธาตุอาหารก่อน และ หลังในฟาร์มดำเนินงานของ denitrification ในการสมมุติ 100 MT ปีฟาร์มปลานิล (Eding et al., 2009), ประสิทธิภาพของ MT/ปี 100ปลานิลรามี และไม่ มีการ denitrification ถูกเปรียบเทียบในประสิทธิภาพการใช้ธาตุอาหารการพารามิเตอร์ความยั่งยืน (%),ใช้ทรัพยากรและการปล่อยเสียต่อปลากิโลกรัมผลิตพรม (ตาราง 4) มันจะเห็นได้ว่า รากับ denitrification มีต่ำกว่ามากความร้อน น้ำ และไบคาร์บอเนต แม้ว่าราจะdenitrification มีค่อนข้างสูงกว่าความต้อง การไฟฟ้า ออกซิเจน และแรงงาน (ลงทุน) ต้นทุนการผลิตจริงต่อกก.ที่เก็บเกี่ยวผลผลิตปลา ประมาณ 10% ที่ต่ำกว่าสำหรับราทั่วไป ปล่อยเสียจะลดลงตาม integrationof denitrification โดย 81% ไนโตรเจน (N), 59% สำหรับต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD), 61% รวมออกซิเจนความ (ทอด), 30% สำหรับ CO2 และ 58% สำหรับของแข็งละลายทั้งหมด (TDS) รวม USBR ในราปกติอนุญาตให้ (1) ลดปริมาณเครื่องสำอางน้ำที่จำเป็นสำหรับ NO3control, (2) ลดการปล่อย NO2 (3) ลดการใช้พลังงานจากความร้อนผลิต โดยชีวมวลแบคทีเรียในปล่อยและลดปริมาณน้ำแต่งหน้าที่ต้องให้ความ ร้อน ข้น (4) และลดกระแสของแข็งกลองกรอง digesting ของแข็งใน situ ลดค่าธรรมเนียมการปล่อย ไนโตรเจนอินทรีย์ ตาล NO3และน้ำยาที่ช่วยให้การดำเนินงานวัฒนธรรมปลาเป็นกลาง pH ที่เพิ่มขึ้นอินทรีย์ (วัดเป็น COD), และ (5) แม้ มีข้อดีมากของการแนะนำเครื่องปฏิกรณ์การ denitrification ในราทั่วไป ใช้ในการทำนาค้าจะยังคงจำกัด เหตุผลที่สำคัญรวม ถึงการลงทุนสูง ความเชี่ยวชาญต้องสะสมของ TDS ในฟาร์มหรือการใช้เป็นแหล่งคาร์บอนภายนอกอื่น ส่วนใหญ่ในประเทศใน EU (เพื่อเพิ่มเนเธอร์แลนด์เป็นข้อยกเว้น), ความประหยัดของการใช้เครื่องปฏิกรณ์การ denitrification ก็ยังสามารถแสดง หนึ่งในผลงานที่สำคัญเพื่อรักษาสภาพแวดล้อมของรวม denitrification ในราการลดใช้น้ำได้ อย่างไรก็ตาม อัตราแลกเปลี่ยนน้ำอาจสร้างปัญหา ที่ชี้ให้เห็น byMartins et al. (2009a, b) ลดดังกล่าวอาจการสะสมการเจริญเติบโตของ inhibiting ปัจจัยที่เกิดจากปลา (เช่น cortisol), แบคทีเรีย (metabolites) และอาหาร (โลหะ) ใช้การ bioassay, Martins et al. (2009a) พบว่า มีการแลกเปลี่ยนน้ำต่ำ 30 L กิโลกรัมอาหาร สะสมของฟอสเฟต (PO4), NO3และโลหะหนักสารหนูและทองแดงจะทำการพัฒนาตัวอ่อน และ larval ของปลาไน และสมควรเพิ่มเติมดังนั้น การวิจัย ยัง Davidson et al. (2009) แนะนำผลกระทบเชิงลบในการอยู่รอดของลดราคาเครื่องดื่มน้ำในเทราต์อ่างในรา ส่วนใหญ่เนื่องจากการสะสมของทองแดง อย่างไรก็ตาม ในขยายออก ดีเอส al. (2009) andMartins et al. (2009b) พบไม่มีผลต่อประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของปลาอ่างในน้ำต่ำแลกเปลี่ยนรา ใน turbot ราโตไม่พบการเปรียบเทียบใหม่ใช้ระบบขั้นตอนระหว่างทดลองระยะยาว (ประมาณ 550 วัน) ใช้ระบบเหล่านั้นภายใต้เงื่อนไขทางการค้า (Schram et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าใช้จ่ายในการติดตั้งและการดำเนินงานของ denitrification
เครื่องปฏิกรณ์จะนิเวศโดยการลดลงของค่าใช้จ่ายสำหรับการปล่อยให้กับท้องถิ่นท่อระบายน้ำใบอนุญาตน้ำใต้ดิน
จำกัด
การสกัดน้ำบาดาลในสถานที่หนึ่งการผลิตและต้นทุนพลังงานที่เพิ่มขึ้นเพื่อให้ความร้อนน้ำบาดาล
28
◦
C (มาร์ติน et al., 2009b).
พิจารณาความสมดุลของสารอาหารก่อนและหลังในฟาร์มการดำเนินงานของ denitrification บนสมมุติ 100 ตัน / ปีฟาร์มปลานิล(Eding et al., 2009), ประสิทธิภาพการทำงานของ 100 ตัน / ปีRAS ปลานิลที่มีและไม่มีเซลเซียสเมื่อเทียบสำหรับพารามิเตอร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนประสิทธิภาพการใช้สารอาหาร (%) การใช้ทรัพยากรและการปล่อยของเสียต่อปลากิโลกรัมผลิต (ตารางที่ 4) มันจะเห็นได้ว่า RAS กับ denitrification มีต่ำความต้องการเพื่อให้ความร้อนน้ำและไบคาร์บอเนต แม้ว่า RAS กับ denitrification ค่อนข้างมีความต้องการสูงสำหรับการผลิตไฟฟ้าออกซิเจนและแรงงาน (และการลงทุน) ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายในการผลิตจริงต่อกิโลกรัมปลาเก็บเกี่ยวประมาณ 10% ต่ำกว่าสำหรับ RAS ธรรมดา การปล่อยของเสียจะลดลง denitrification integrationof โดย 81% ไนโตรเจน (N) 59% สำหรับความต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD) 61% สำหรับความต้องการออกซิเจนรวม (TOD) 30% สำหรับ CO2 และ 58% สำหรับของแข็งที่ละลายรวม (TDS) . การรวม USBR ใน RAS ธรรมดาจะช่วยให้การ (1) ลดปริมาณการแต่งหน้าน้ำที่จำเป็นสำหรับการ NO3control (2) ลดการปล่อย NO2 (3) ลดการใช้พลังงานเนื่องจากการผลิตความร้อนจากชีวมวลแบคทีเรียในเครื่องปฏิกรณ์และ การลดลงของปริมาณน้ำแต่งหน้าที่จะต้องมีความร้อน (4) มีสมาธิและลดกลองกรองไหลของแข็งโดยการย่อยของแข็งในแหล่งกำเนิดการลดค่าใช้จ่ายสำหรับการปล่อย TAN, NO3 ไนโตรเจนอินทรีย์และสารอินทรีย์( วัดค่าซีโอดี) และ (5) เพิ่มความเป็นด่างช่วยให้การดำเนินการเลี้ยงปลามีค่า pH เป็นกลาง. แม้จะมีข้อได้เปรียบที่สำคัญของการแนะนำเครื่องปฏิกรณ์ denitrification ใน RAS ทั่วไปใช้ในการเลี้ยงในเชิงพาณิชย์ยังมีข้อ จำกัด เหตุผลที่สำคัญ ได้แก่ การลงทุนที่สูงกว่าความเชี่ยวชาญที่จำเป็นและการสะสมของ TDS ในฟาร์มหรือใช้ทางเลือกของแหล่งคาร์บอนภายนอก ในประเทศในสหภาพยุโรปมากที่สุด (เพื่อความรู้ของเราเพียงเนเธอร์แลนด์เป็นข้อยกเว้น) ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของการใช้เครื่องปฏิกรณ์ denitrification ยังคงมีการแสดงให้เห็น. หนึ่งในส่วนร่วมสำคัญในการรักษาสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนของการบูรณาการใน denitrification RAS คือการลดการใช้น้ำ อย่างไรก็ตามอัตราแลกเปลี่ยนน้ำขนาดเล็กนอกจากนี้ยังอาจสร้างปัญหา เป็นแหลมออก byMartins et al, (2009a, b) การลดลงดังกล่าวอาจนำไปสู่การสะสมของการเจริญเติบโตปัจจัยยับยั้งที่เกิดfromthe ปลา (เช่น cortisol) แบคทีเรีย (สาร) และอาหาร (โลหะ) ใช้ทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพที่มาร์ตินและอัล (2009a) พบว่ามีการแลกเปลี่ยนน้ำต่ำ 30 L / ฟีดกิโลกรัมการสะสมของฟอสเฟต (PO4) NO3 และของสารหนูโลหะหนักและทองแดงมีแนวโน้มที่จะทำให้เสียการพัฒนาตัวอ่อนและตัวอ่อนของปลาคาร์พที่พบบ่อยและดังนั้นจึงสมควรได้รับการต่อไป วิจัย. นอกจากนี้เดวิดสันและอัล (2009) ชี้ให้เห็นผลกระทบต่อความอยู่รอดของการลดอัตราการดื่มน้ำในปลาเทราท์เลี้ยงในRAS ส่วนใหญ่เกิดจากการสะสมของทองแดง อย่างไรก็ตามในการเจริญเติบโตออกดี et al, (2009) andMartins et al, (2009b) พบว่าไม่มีผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของปลาที่เลี้ยงในน้ำต่ำแลกเปลี่ยน RAS ใน RAS บ็ไม่ชะลอการเจริญเติบโตอาจจะตรวจพบเมื่อเทียบกับการกลับมาใช้ระบบการไหลผ่านในระหว่างการทดลองระยะยาว (ประมาณ 550 วัน) ใช้ระบบที่อยู่ภายใต้เงื่อนไขทางการค้า (Schram et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าใช้จ่ายในการติดตั้งและการทำงานของถังปฏิกรณ์ไนต
เป็นนิเวศโดยลดต้นทุนเพื่อจำหน่ายไปยังท่อน้ำทิ้งสิ
, น้ำบาดาล น้ำใต้ดินที่อนุญาตให้จำกัดการการสกัด
การผลิตหนึ่งที่ตั้งและเพิ่มค่าใช้จ่ายพลังงานความร้อนใต้ดิน 28

◦
C ( มาร์ตินส์ et al . , 2009b ) .
พิจารณาสมดุลธาตุอาหาร ก่อนและหลังฟาร์ม
การใช้น้ำในการสมมุติ 100 ตัน / ปี
ฟาร์มปลานิล ( eding et al . , 2009 ) , การทำงานของ 100 ตัน / ปี
ปลานิลราสที่มีและไม่มีน้ำก็เทียบค่าประสิทธิภาพการใช้ธาตุอาหารพืชอย่างยั่งยืน

( % ) ใช้ทรัพยากรและของเสียปล่อยต่อกิโลกรัม ปลาที่ผลิต ( ตารางที่ 4 ) . มันสามารถเห็นได้ว่า

มีราสกับน้ำมากกว่าข้อกำหนดสำหรับความร้อน น้ำ และไบคาร์บอเนต แม้ว่าราส
กับน้ำมีความต้องการค่อนข้างสูงสำหรับการผลิตไฟฟ้า ออกซิเจน และ แรงงาน และการลงทุน ) , จริง ต้นทุนการผลิตต่อกิโลกรัมเมื่อปลามีประมาณ 10% ต่ำกว่าสำหรับราสธรรมดา การลดของเสีย integrationof ดีไนตริฟิเคชัน โดย 81% ของไนโตรเจน ( N )59 ( ความต้องการออกซิเจนทางเคมี ( COD ) 61% สำหรับความต้องการออกซิเจนทั้งหมด ( TOD ) 30% สำหรับ CO2 และ 58 เปอร์เซ็นต์ของแข็งทั้งหมด ( TDS ) .
บูรณาการ usbr ในแบบราสให้ ( 1 ) ลดน้ำชดเชยปริมาณที่จําเป็นสําหรับ no3control ( 2 ) ลด NO2 ปลด( 3 ) ลดการใช้พลังงาน เนื่องจากความร้อนที่ผลิตโดยแบคทีเรียในถังปฏิกรณ์ชีวมวลและช่วยลดปริมาณของน้ำชดเชยที่ต้องอุ่น ( 4 ) สมาธิ และลดกลองกรองของแข็งของไหล โดย digesting ของแข็งในแหล่งกำเนิด ลด ค่าจำหน่ายตัน , 3 , ไนโตรเจนอินทรีย์
และอินทรีย์วัตถุ ( วัดเป็นซีโอดี )และ ( 5 ) การเพิ่มค่าความเป็นด่างให้ pH เป็นกลางวัฒนธรรมปลาการดําเนินงาน แม้จะมีข้อดีมากของ
แนะนำน้ำเครื่องปฏิกรณ์ในแบบราส ใช้ในการเกษตรเชิงพาณิชย์ก็มีจำกัด เหตุผลหลัก ได้แก่ การลงทุนสูง ต้องใช้ความเชี่ยวชาญและการสะสมของ TDS ในฟาร์มหรือ
เลือกใช้แหล่งคาร์บอนจากภายนอก