Editor's postscriptStudents of natu

Editor's postscript

Students of natural disasters have observed that communities typically move through characteristic stages of recovery after a major catastrophe. The last of these is a period marked by symbolic construction projects and other initiatives that memorialize the event and attest to the onset of a "new beginning." On a recent trip to Minamata (November 1992), participants in the Second Minamata International Conference (itself intended to be a therapeutic response to the community's problems) were taken on a tour of several such facilities. These included a waterfront park on reclaimed land that covered the site of Chisso's sludge-dumping operations; an ornamental bamboo garden and display centre that is intended both to demonstrate the aesthetic possibilities of landfills and to showcase a valuable but neglected bamboo handicrafts industry; and the newly opened Minamata Disease Data Hall, which contains officially selected photographs and other displays of information about the disease and its consequences.

To some extent, the existence of these projects reflects growing community willingness to reject Minamata's pariah status among Japanese cities and to fashion a new collective self-image and a new economic base in the manner suggested by Maruyama. However, it will probably be a long time before Minamata completes the intended transition from troubled industrial city to showplace centre of disaster tourism, traditional handicrafts, and ecodevelopment. The psychological and political gap that separates victims and non-victims is wide. Many victims are deeply suspicious of the motives of government and industry leaders who are promoting the community's new image. The existence of a privately supported "Disease Victims Museum," which contests official versions of local history, is only one indicator of the differences. Other signs of disunity emerged in a flurry of critical comments about the recovery process that were delivered by local citizens in the international conference audience. Such public displays of discord are unusual at conferences in Japan. Though invited by the conference organizers, representatives of the Chisso Corporation were notably absent.

It is probably too early to tell whether these recent developments signal the beginning of the end of Minamata's long struggle with the consequences of its namesake disease. What seems amply clear is that the recovery process has entered a new stage. At the very least, denial and foot-dragging have been replaced by recognition and willingness to make a start on the process of community regeneration. The need to face up to the realities of industrial hazard as soon as possible and to begin a broad search for appropriate solutions is one of the indispensable lessons of Minamata.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โพสคริปต์บรรณาธิการนักเรียนของภัยพิบัติได้สังเกตว่า ชุมชนมักจะเลื่อนลักษณะขั้นตอนของการกู้คืนหลังจากแผ่นดินไหวใหญ่ ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่ทำเครื่องหมาย โดยโครงการก่อสร้างสัญลักษณ์และริเริ่มอื่น ๆ ที่ memorialize เหตุการณ์ และยืนยันการเริ่มของ "เริ่มต้นใหม่" ในการเดินทางล่าสุดจะมินะมะตะ (1992 พฤศจิกายน), ผู้เข้าร่วมประชุมนานาชาติมินะมะตะสอง (ตัวเองไม่สามารถ ตอบสนองการรักษาปัญหาของชุมชน) ได้นำทัวร์อำนวยความสะดวกต่าง ๆ เช่น เหล่านี้รวมเป็นอุทยานริมน้ำบนที่ดินคืนที่ครอบคลุมของการดำเนินการถ่ายโอนข้อมูลตะกอนของ Chisso ไม้ไผ่เป็นไม้ประดับสวน และศูนย์ที่มีวัตถุประสงค์ เพื่อสาธิต landfills จบความงาม และ เพื่อแสดงเป็นไม้ไผ่ที่ถูกละเลย แต่คุณค่าหัตถกรรมอุตสาหกรรม แสดง และเพิ่งเปิดโรคมินะมะตะข้อมูลศาลา ซึ่งประกอบด้วยทางเลือกภาพถ่ายและอื่น ๆ แสดงข้อมูลเกี่ยวกับโรคและผลกระทบของมันบ้าง การดำรงอยู่ของโครงการเหล่านี้สะท้อนถึงความตั้งใจชุมชนเติบโตปฏิเสธสถานะคนนอกคอกของมินะมะตะระหว่างเมืองในญี่ปุ่น และแฟชั่นภาพตัวเองรวมใหม่และเป็นฐานเศรษฐกิจใหม่ในลักษณะแนะนำ โดยมารุยามะ อย่างไรก็ตาม มันคงจะนานก่อนตั้งใจเปลี่ยนแปลงจากเมืองอุตสาหกรรมปัญหา showplace ศูนย์ท่องเที่ยวภัย หัตถกรรมดั้งเดิม และ ecodevelopment เสร็จสิ้นมินะมะตะ ช่องว่างทางจิตวิทยา และทางการเมืองที่แยกเหยื่อและเหยื่อมีความกว้าง เหยื่อหลายอย่างลึกซึ้งที่น่าสงสัยไม่สนคำครหาของรัฐบาลและผู้นำในอุตสาหกรรมที่จะส่งเสริมภาพลักษณ์ใหม่ของชุมชนได้ การดำรงอยู่ของเอกชนสนับสนุน "โรคเหยื่อพิพิธภัณฑ์ ที่ประกวดรุ่นทางประวัติความเป็นมา ตัวบ่งชี้หนึ่งของความแตกต่างได้ อาการอื่น ๆ ของความแตกแยกเกิดในคึกคักของหมายเหตุสำคัญเกี่ยวกับกระบวนการกู้คืนที่ถูก โดยเฉพาะประชาชนผู้ชมการประชุมนานาชาติ แสดงสาธารณะเช่นความผิดปกติที่ประชุมในญี่ปุ่นได้ ว่ารับเชิญจากทางประชุม ตัวแทนของ บริษัท Chisso ได้ขาดงานไปยวดอาจจะเกินไปก่อนจะบอกว่า พัฒนาเหล่านี้ล่าสุดส่งสัญญาณเริ่มต้นของการสิ้นสุดของการต่อสู้ที่ยาวนานของมินะมะตะกับผลกระทบของโรคการขนส่งสาธารณะ สิ่งน่า amply ชัดเจนได้ว่า กระบวนการกู้คืนได้ป้อนระยะใหม่ อย่างน้อย ปฏิเสธและ foot-dragging ได้ถูกแทนที่ ด้วยการรับรู้และยินดีที่จะทำให้การเริ่มต้นในกระบวนการฟื้นฟูชุมชน ต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริงของอุตสาหกรรมอันตรายโดยเร็วที่สุด และเริ่มหาสมกว้างเป็นหนึ่งบทเรียนสำคัญของมินะมะตะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรรณาธิการวรรณกรรมนักเรียนของภัยพิบัติทางธรรมชาติได้สังเกตเห็นว่าชุมชนมักจะย้ายผ่านขั้นตอนลักษณะของการฟื้นตัวหลังจากเกิดภัยพิบัติใหญ่ สุดท้ายของเหล่านี้เป็นช่วงเวลาที่มีการทำเครื่องหมายโดยโครงการก่อสร้างสัญลักษณ์และความคิดริเริ่มอื่น ๆ ที่รำลึกถึงเหตุการณ์และยืนยันถึงการโจมตีของ "เริ่มต้นใหม่". ในการเดินทางที่ผ่านมาเพื่อ Minamata (พฤศจิกายน 1992) ผู้เข้าร่วมในสอง Minamata การประชุมนานาชาติ (ตัวเองตั้งใจที่จะตอบสนองการรักษาปัญหาของชุมชน) ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับการท่องเที่ยวของสิ่งอำนวยความสะดวกหลายอย่างเช่น เหล่านี้รวมถึงสวนสาธารณะริมน้ำบนที่ดินที่ยึดที่ปกคลุมเว็บไซต์ของ Chisso การดำเนินงานของตะกอนทุ่มตลาด; สวนไม้ไผ่ไม้ประดับและศูนย์การแสดงผลที่มีจุดมุ่งหมายทั้งแสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ความงามของหลุมฝังกลบและการแสดงที่มีคุณค่า แต่ไม่สนใจงานหัตถกรรมไม้ไผ่อุตสาหกรรม และที่เพิ่งเปิดใหม่ Minamata โรคข้อมูลฮอลล์ซึ่งมีรูปถ่ายที่เลือกอย่างเป็นทางการและการแสดงอื่น ๆ ของข้อมูลเกี่ยวกับโรคและผลกระทบของมัน. ที่มีขอบเขตการดำรงอยู่ของโครงการเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความตั้งใจเติบโตของชุมชนที่จะปฏิเสธสถานะจรจัด Minamata ของในเมืองญี่ปุ่นและแฟชั่น รวมใหม่ภาพตนเองและฐานทางเศรษฐกิจใหม่ในลักษณะที่แนะนำโดย Maruyama แต่มันอาจจะเป็นเวลานานก่อนที่จะเสร็จสมบูรณ์ Minamata การเปลี่ยนแปลงตั้งใจจากเมืองอุตสาหกรรมที่มีปัญหาไปยังศูนย์เต็นท์ขนาดใหญ่ของการท่องเที่ยวภัยพิบัติหัตถกรรมแบบดั้งเดิมและ ecodevelopment จิตวิทยาและช่องว่างทางการเมืองที่แยกผู้เสียหายและผู้ที่ไม่กว้าง ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อหลายคนมีความลึกที่น่าสงสัยของแรงจูงใจของรัฐบาลและผู้นำในอุตสาหกรรมที่จะส่งเสริมชุมชนภาพใหม่ การดำรงอยู่ของการสนับสนุนเอกชน "โรคพิพิธภัณฑ์ผู้ประสบภัย" ซึ่งการแข่งขันรุ่นอย่างเป็นทางการของประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเป็นเพียงหนึ่งในตัวบ่งชี้ของความแตกต่าง อาการอื่น ๆ ของการแตกแยกเกิดขึ้นในความวุ่นวายของความคิดเห็นที่สำคัญเกี่ยวกับขั้นตอนการกู้คืนที่ถูกส่งโดยประชาชนในท้องถิ่นในกลุ่มผู้ชมการประชุมนานาชาติ แสดงสาธารณะดังกล่าวของความขัดแย้งมีความผิดปกติในการประชุมในประเทศญี่ปุ่น แม้ว่าจะได้รับเชิญจากผู้จัดงานการประชุมผู้แทนของ บริษัท Chisso ขาดสะดุดตา. มันอาจจะเร็วเกินไปที่จะบอกได้ว่าการพัฒนาที่ผ่านมาเหล่านี้เป็นสัญญาณเริ่มต้นของจุดจบของการต่อสู้นาน Minamata กับผลกระทบของโรคชื่อของมัน สิ่งที่เห็นได้ชัดอย่างพอเพียงก็คือว่ากระบวนการกู้คืนได้เข้าเวทีใหม่ อย่างน้อยที่สุดการปฏิเสธและเท้าลากได้ถูกแทนที่ด้วยการรับรู้และความตั้งใจที่จะทำให้การเริ่มต้นในขั้นตอนของการฟื้นฟูชุมชน จำเป็นที่จะต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริงของอันตรายจากอุตสาหกรรมโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และจะเริ่มต้นการค้นหาแบบกว้างสำหรับการแก้ปัญหาที่เหมาะสมเป็นหนึ่งในบทเรียนที่สำคัญของมินามาตะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แก้ไขโพส

นักเรียนของภัยพิบัติทางธรรมชาติได้ สังเกตว่า ชุมชนจะย้ายผ่านขั้นตอนของการกู้คืนหลังจากที่ลักษณะสําคัญของหายนะ สุดท้ายของเหล่านี้เป็นจุดที่มีโครงการสร้างสัญลักษณ์และการริเริ่มอื่น ๆที่บันทึกเหตุการณ์และยืนยันถึง onset ของ " การเริ่มต้นใหม่ " ในการเดินทางล่าสุดเพื่อยังชีพ ( พฤศจิกายน 2535 )ผู้เข้าร่วมการประชุมระหว่างประเทศที่สองใน Minamata ( ตัวเองขึ้นเพื่อตอบสนองการรักษาปัญหาของชุมชน ) ถ่ายในทัวร์ของหลายเช่นเครื่อง . ได้แก่ สวนสาธารณะริมน้ำ บนที่ดิน reclaimed ที่ครอบคลุมเว็บไซต์ของชิซูเป็นตะกอนทิ้งงาน ;การประดับสวนไม้ไผ่ศูนย์ที่มีวัตถุประสงค์ทั้งสองแสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ของการฝังกลบและความงามที่จะแสดงที่มีคุณค่าแต่หลงอุตสาหกรรมหัตถกรรมไม้ไผ่และแสดง และเปิดใหม่ ข้อมูลโรค Minamata ฮอลล์ ซึ่งประกอบด้วยทางเลือกภาพและการแสดงอื่น ๆ ข้อมูลเกี่ยวกับโรคและผลของมัน

บ้างการดำรงอยู่ของโครงการเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของชุมชนความเต็มใจที่จะปฏิเสธสถานะของเมืองมินามาตะเป็นคนนอกคอกญี่ปุ่นแฟชั่น self-image กลุ่มใหม่และฐานทางเศรษฐกิจใหม่ในลักษณะที่แนะนำโดยมารุ . แต่มันอาจจะใช้เวลานานก่อนที่ยังชีพเสร็จสิ้นตั้งใจเปลี่ยนจากเมืองอุตสาหกรรมที่มีปัญหาการได้คืบจะเอาศอกศูนย์กลางของการท่องเที่ยวญี่ปุ่นหัตถกรรมแบบดั้งเดิมและ ecodevelopment . ด้านเหยื่อและเหยื่อบนช่องว่างที่แยกกว้าง และการเมือง เหยื่อหลายๆสงสัยแรงจูงใจของรัฐบาลและผู้นำในอุตสาหกรรมที่จะส่งเสริมภาพลักษณ์ใหม่ของชุมชน การดำรงอยู่ของเอกชนรองรับผู้ประสบภัยโรคพิพิธภัณฑ์ " ซึ่งการแข่งขันอย่างเป็นทางการรุ่นของประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเป็นเพียงตัวบ่งชี้หนึ่งของความแตกต่าง สัญญาณอื่น ๆของความแตกแยกเกิดขึ้นในความวุ่นวายของความคิดเห็นที่สำคัญเกี่ยวกับกระบวนการกู้คืนที่ถูกส่งโดยประชาชนท้องถิ่นในกลุ่มผู้ชมงานประชุมนานาชาติ เช่นการแสดงสาธารณะของความขัดแย้งเป็นเรื่องปกติในการประชุมในประเทศญี่ปุ่น แม้ว่าเชิญประชุมจัดงาน ตัวแทนของชิซู บริษัท ขาดยวด .

มันอาจจะเร็วเกินไปที่จะบอกได้ว่า การพัฒนาล่าสุดเหล่านี้สัญญาณเริ่มต้นของการสิ้นสุดของโรคมินามาตะนานต่อสู้กับผลกระทบของชื่อโรค สิ่งที่ดูเหมือนแยะชัดเจนว่ากระบวนการกู้คืนได้ป้อนเวทีใหม่ อย่างน้อยที่สุดการปฏิเสธและลากเท้าได้ถูกแทนที่ ด้วยการยอมรับและเต็มใจที่จะเริ่มต้นในกระบวนการของการฟื้นฟูชุมชน ต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริงอันตรายของอุตสาหกรรมที่เร็วที่สุดและเริ่มต้นการค้นหากว้างสำหรับโซลูชั่นที่เหมาะสมเป็นหนึ่งในบทเรียนที่ขาดไม่ได้ของตารางธาตุ .