Ancient DNA analyses were then appl

Ancient DNA analyses were then applied to the other Pacific
commensal animals. Analyses of ancient pig mtDNA indicate that
only a single lineage was introduced to the Pacific, and that lineage
could be traced back to the coast of Vietnam (Larson et al., 2007).
Ancient DNA analyses of archaeological dog remains from the Pacific
indicate at least two mtDNA lineages were introduced, both of
which are distinct from the introduction of dogs/dingoes to
Australia and New Guinea (Savolainen et al., 2004). The earliest
evidence of dog bones in the Pacific region comes from Australia,
where dingo remains date to about 3500 years BP (Milham and
Thomson, 1976). Interestingly, however, when the archaeological
evidence for dog remains in Lapita sites was investigated, therewas
little to no evidence for dog bones in early contexts. While dog bone
does appear in reasonable numbers in archaeological sites in the
Pacific that date from about 2000 years BP onwards, dog bone has
never been identified in pre-European archaeological sites in
Vanuatu or New Caledonia. This evidence suggests that perhaps
dogs were not part of, or certainly not a significant part of, the
Lapita cultural complex (Matisoo-Smith, 2007). It also raises some
interesting questions regarding the introduction of dogs to Polynesia.
Dog bone appears in many early sites in Central and East
Polynesia (though dogs were not introduced prehistorically to
Easter Island) but how did those dogs get to Polynesia, and from
where, given that they did not appear to pass through New Caledonia
or Vanuatu?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์ดีเอ็นเอโบราณแล้วใช้กับแปซิฟิคอื่น ๆสัตว์ commensal วิเคราะห์ของ mtDNA หมูโบราณบ่งชี้ว่าลินเนจเดียวเท่านั้นถูกนำมาใช้กับแปซิฟิค ลินเนจที่สามารถติดตามกลับมาชายฝั่งของเวียดนาม (Larson et al., 2007)วิเคราะห์ดีเอ็นเอโบราณโบราณคดีสุนัขเหลือจากแปซิฟิคระบุเชื้อชาติ mtDNA น้อยสองได้แนะนำ ทั้งสองซึ่งจะแตกต่างจาก สุนัข/dingoes เพื่อแนะนำออสเตรเลียและนิวกินี (Savolainen et al., 2004) แรกสุดหลักฐานของกระดูกสุนัขในแปซิฟิคมาจากออสเตรเลียที่ดิงโกยังคง วันประมาณ 3500 ปี BP (Milham และทอม 1976) เรื่องน่าสนใจ อย่างไรก็ ตาม เมื่อการโบราณคดีหลักฐานสำหรับสุนัขยังคงอยู่ในเว็บไซต์ Lapita ถูกสอบสวน therewasน้อยจะไม่มีหลักฐานสำหรับสุนัขกระดูกในบริบทก่อน ขณะที่กระดูกสุนัขปรากฏตัวเลขที่เหมาะสมในไซต์ทางโบราณคดีวันที่ประมาณ 2000 ปี BP ไป แปซิฟิกมีกระดูกสุนัขไม่ได้ระบุในยุโรปก่อนบิงแฮมในวานูอาตูหรือนิวแคลิโดเนีย หลักฐานนี้แนะนำที่อาจจะสุนัขไม่เป็นส่วนหนึ่งของ หรือไม่แน่นอนสำคัญบางส่วน การLapita วัฒนธรรมคอมเพล็กซ์ (Matisoo-สมิธ 2007) นอกจากนี้ยังเพิ่มบางคำถามที่น่าสนใจเกี่ยวกับการแนะนำสุนัขไปโปลินีเซีกระดูกสุนัขปรากฏขึ้นในอเมริกาในช่วงกลางและตะวันออก(แม้ว่าสุนัขได้ไม่แนะนำให้ prehistorically โปลินีเซีเกาะอีสเตอร์) แต่ว่าได้สุนัขที่ได้รับโปลินีเซี และจากที่ ระบุว่า พวกเขาไม่ปรากฏผ่านนิวแคลิโดเนียหรือวานูอาตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ดีเอ็นเอโบราณถูกนำไปใช้แล้วไปในมหาสมุทรแปซิฟิกอื่น ๆ
สัตว์ commensal การวิเคราะห์ mtDNA หมูโบราณระบุว่า
เพียงเชื้อสายเดียวที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักแปซิฟิกและวงศ์ตระกูลที่
อาจจะย้อนไปถึงชายฝั่งของเวียดนาม (Larson et al., 2007).
ดีเอ็นเอโบราณวิเคราะห์ของสุนัขโบราณคดียังคงมาจากมหาสมุทรแปซิฟิก
บ่งชี้ที่ อย่างน้อยสอง lineages A และ B ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับทั้งสอง
ซึ่งมีความแตกต่างจากการแนะนำของสุนัข / ดิงโกไปยัง
ออสเตรเลียและนิวกินี (Savolainen et al., 2004) เร็วที่สุดเท่าที่
หลักฐานของกระดูกสุนัขในภูมิภาคแปซิฟิกมาจากประเทศออสเตรเลีย
ที่โกยังคงอยู่ที่ประมาณ 3500 ปี BP (Milham และ
ทอมสัน, 1976) ที่น่าสนใจอย่างไรเมื่อโบราณคดี
หลักฐานสำหรับสุนัขยังคงอยู่ในเว็บไซต์ Lapita ถูกตรวจสอบ, therewas
เพียงเล็กน้อยที่จะไม่มีหลักฐานสำหรับกระดูกสุนัขในบริบทต้น ในขณะที่กระดูกสุนัข
ไม่ปรากฏในจำนวนที่เหมาะสมในแหล่งโบราณคดีใน
แปซิฟิกที่วันจากประมาณ 2000 ปี BP เป็นต้นไปกระดูกสุนัขยัง
ไม่เคยมีการระบุไว้ในแหล่งโบราณคดีก่อนยุโรปใน
วานูอาตูหรือนิวแคลิโดเนีย หลักฐานนี้แสดงให้เห็นว่าบางที
สุนัขไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของหรือไม่แน่นอนเป็นส่วนสำคัญของการ
Lapita วัฒนธรรมที่ซับซ้อน (Matisoo สมิ ธ 2007) นอกจากนี้ยังยกบาง
คำถามที่น่าสนใจเกี่ยวกับการแนะนำของสุนัขลีนีเซีย.
กระดูกสุนัขที่ปรากฏในเว็บไซต์หลายต้นในภาคกลางและตะวันออก
ลีนีเซีย (แม้ว่าสุนัขไม่ได้ถูกนำมาใช้เพื่อ prehistorically
เกาะอีสเตอร์) แต่วิธีการไม่สุนัขเหล่านั้นได้รับไปยังลีนีเซียและจาก
ที่ไหน ระบุว่าพวกเขาไม่ได้ปรากฏผ่านนิวแคลิโดเนีย
วานูอาตูหรือ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ดีเอ็นเอโบราณจึงใช้กับอื่น ๆแปซิฟิก
ที่อยู่แบบพึ่งพาอาศัยกันสัตว์ การวิเคราะห์แสดงหมูโบราณระบุว่า
เดียวโคตรแนะนำแปซิฟิกและเชื้อสาย
สามารถ traced กลับไปที่ชายฝั่งของเวียดนาม ( Larson et al . , 2007 ) .
ดีเอ็นเอโบราณและสุนัขโบราณสถานจากแปซิฟิก
บ่งชี้อย่างน้อยสองแสดงพันธุ์แนะนำทั้ง
ซึ่งจะแตกต่างจากการแนะนำของสุนัขตาม

ออสเตรเลียและนิวกินี ( ร์ ซาโวเลเนียน et al . , 2004 ) เร็ว
หลักฐานของกระดูกสุนัขในภูมิภาคแปซิฟิก มาจากออสเตรเลีย ที่ดอว์นยังคง
วันที่ประมาณ 3 , 500 ปี BP ( milham และ
ทอมสัน , 1976 ) น่าสนใจ แต่เมื่อหลักฐานโบราณคดี
สําหรับสุนัขยังคงอยู่ในเว็บไซต์ลาพิตาถูกสอบสวนและ
น้อยไปไม่มีหลักฐานสำหรับสุนัขกระดูกในบริบทก่อน ในขณะที่
สุนัขกระดูกไม่ปรากฏในสมเหตุสมผลตัวเลขในทางโบราณคดีใน
แปซิฟิกวันที่จากประมาณ 2000 ปี BP เป็นต้นไป กระดูกหมา ได้เคยระบุก่อน

ยุโรปทางโบราณคดีในวานูอาตู หรือ นิว คาลิโดเนีย หลักฐานนี้ชี้ให้เห็นว่าบางที
สุนัขเป็นส่วนหนึ่งของหรืออย่างแน่นอนไม่สําคัญส่วนหนึ่งของ
ลาพิตาทางวัฒนธรรมซับซ้อน ( matisoo สมิธ , 2007 ) นอกจากนี้ยังเพิ่มบาง
คำถามน่าสนใจเกี่ยวกับการแนะนำของสุนัขย .
สุนัขกระดูกปรากฏในเว็บไซต์หลายต้นในภาคกลางและตะวันออก
โพลินีเซีย ( ถึงแม้ว่าสุนัขไม่แนะนำ prehistorically

เกาะอีสเตอร์ ) แต่ทำไมหมาถึงโพลินีเซีย และจาก
ที่ระบุว่าพวกเขาไม่ได้ปรากฏผ่าน ใหม่สกอตแลนด์
หรือไทย ?