Study areaAn ethnographic study was

Study area
An ethnographic study was conducted in two
villages with the highest reported incidence of
the disease in the province. The villages, Khun
and Nekry (pseudonyms), are located
approximately 30 kilometres in opposite
directions from the provincial town centre (also
known as Kampong Cham) and around 100
kilometres from the Capital, Phnom Penh. Most
villagers are poor farmers, growing rice for
subsistence and sale, supplementing this by
selling other produce and re-selling non-food
goods in small quantities. Environmental
conditions in the villages are conducive to
dengue transmission. Broken coconut shells plastic bags, used packages and other
disposable items are indiscriminately scattered
in house yards and lanes; these provide ideal
conditions for the breeding of the vector, Aedes
mosquito. Wooden houses are built on stilts
using bamboo and thatch. Water jars, stored
under houses, are rarely covered and breed
larvae all the year round

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่ศึกษาการศึกษาชาติพันธุ์ได้ดำเนินการในสองหมู่บ้านที่มีอุบัติการณ์สูงสุดของรายงานการเกิดโรคในจังหวัด หมู่บ้านขุนและ Nekry (นามแฝง) จะอยู่ที่ประมาณ30 กิโลเมตรตรงข้ามในทิศทางจากใจกลางเมืองจังหวัด(ยังเป็นที่รู้จักกันเป็นกำปงจาม) และประมาณ 100 กิโลเมตรจากเมืองหลวงพนมเปญ ส่วนใหญ่ชาวบ้านที่เป็นเกษตรกรยากจนข้าวที่เพิ่มขึ้นสำหรับการดำรงชีวิตและการขาย, การเสริมนี้โดยการขายการผลิตอื่น ๆ และอีกครั้งที่ขายไม่ใช่อาหารสินค้าในปริมาณที่น้อย สิ่งแวดล้อมเงื่อนไขในหมู่บ้านเอื้อต่อการส่งไข้เลือดออก กะลามะพร้าวหักถุงพลาสติกที่ใช้แพคเกจและอื่น ๆ ที่รายการทิ้งกระจัดกระจายอยู่กราดในบ้านหลาและเลน; เหล่านี้ให้เหมาะเงื่อนไขในการผสมพันธุ์ของเวกเตอร์ที่ยุงยุง บ้านไม้ที่ถูกสร้างขึ้นบนเสาโดยใช้ไม้ไผ่และมุง ขวดน้ำที่เก็บไว้ภายใต้บ้านที่ไม่ค่อยได้รับความคุ้มครองและพันธุ์ตัวอ่อนตลอดทั้งปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่ศึกษา
การศึกษาชาติพันธุ์ ทำการศึกษาใน 2 หมู่บ้านที่มีมากที่สุด

รายงานอุบัติการณ์ของโรคในจังหวัด หมู่บ้าน nekry ( นามแฝง ) และ คุณ

ประมาณ 30 กิโลเมตร ตั้งอยู่ในทิศทางตรงกันข้าม
จากตัวเมืองจังหวัด ( ยังเรียกว่าจาม

) และประมาณ 100 กิโลเมตรจากเมืองหลวงกรุงพนมเปญ ชาวบ้านส่วนใหญ่
เป็นเกษตรกรที่ยากจนการปลูกข้าว เพื่อยังชีพและขาย

ขายเสริม โดยผลิตและขายสินค้าที่ไม่ใช่อาหาร
ในปริมาณเล็กน้อย สิ่งแวดล้อม
สภาพในหมู่บ้านจะวาง
การส่งข้อมูล แตก กะลามะพร้าว ถุงพลาสติก ใช้แพคเกจและถ่ายเทสินค้าอื่นจะกราดกระจาย

ในหลา บ้านเลน เหล่านี้ให้เหมาะ
เงื่อนไขสำหรับการเพาะพันธุ์ของยุงลาย
เวกเตอร์ยุง บ้านไม้ที่ถูกสร้างขึ้นบนเสา
โดยใช้ไม้ไผ่และมุงหลังคาด้วยจาก โอ่งเก็บไว้
ภายใต้บ้านแทบไม่ครอบคลุม และพันธุ์
ตัวอ่อนตลอดทั้งปี