Models and Frameworks for the Practice of Community EngagementOn this  การแปล - Models and Frameworks for the Practice of Community EngagementOn this  ไทย วิธีการพูด

Models and Frameworks for the Pract

Models and Frameworks for the Practice of Community Engagement

On this Page
The Social Ecological Model of Health
The Active Community Engagement Continuum
Diffusion of Innovation
Community-Based Participatory Research
Translational Research
In addition to the concepts just summarized, the literature provides models and frameworks for understanding health promotion and health research that can be helpful in the practice of community engagement. We cover a number of those here.

The Social Ecological Model of Health
The social ecological model conceptualizes health broadly and focuses on multiple factors that might affect health. This broad approach to thinking of health, advanced in the 1947 Constitution of the World Health Organization, includes physical, mental, and social well-being (World Health Organization, 1947). The social ecological model understands health to be affected by the interaction between the individual, the group/community, and the physical, social, and political environments (Israel et al., 2003; Sallis et al., 2008; Wallerstein et al., 2003).

Both the community engagement approach and the social ecological model recognize the complex role played by context in the development of health problems as well as in the success or failure of attempts to address these problems. Health professionals, researchers, and community leaders can use this model to identify factors at different levels (the individual, the interpersonal level, the community, society; see Figure 1.2) that contribute to poor health and to develop approaches to disease prevention and health promotion that include action at those levels. This approach focuses on integrating approaches to change the physical and social environments rather than modifying only individual health behaviors.

Stokols (1996) proposes four core principles that underlie the ways the social ecological model can contribute to efforts to engage communities:

Health status, emotional well-being, and social cohesion are influenced by the physical, social, and cultural dimensions of the individual’s or community’s environment and personal attributes (e.g., behavior patterns, psychology, genetics).
The same environment may have different effects on an individual’s health depending on a variety of factors, including perceptions of ability to control the environment and financial resources.
Individuals and groups operate in multiple environments (e.g., workplace, neighborhood, larger geographic communities) that “spill over” and influence each other.
There are personal and environmental “leverage points,” such as the physical environment, available resources, and social norms, that exert vital influences on health and well-being.
To inform its health promotion programs, CDC (2007) created a four-level model of the factors affecting health that is grounded in social ecological theory, as illustrated in Figure 1.2.

Figure titled “The Social Ecological Model: A Framework for Prevention.” One circle labeled Individual is encompassed by a larger circle labeled Relationship, which is encompassed by a larger circle labeled Community, which is encompassed by the largest circle labeled Societal.

The first level of the model (at the extreme right) includes individual biology and other personal characteristics, such as age, education, income, and health history. The second level, relationship, includes a person’s closest social circle, such as friends, partners, and family members, all of whom influence a person’s behavior and contribute to his or her experiences. The third level, community, explores the settings in which people have social relationships, such as schools, workplaces, and neighborhoods, and seeks to identify the characteristics of these settings that affect health. Finally, the fourth level looks at the broad societal factors that favor or impair health. Examples here include cultural and social norms and the health, economic, educational, and social policies that help to create, maintain, or lessen socioeconomic inequalities between groups (CDC, 2007; Krug et al., 2002).


The CDC model enables community-engaged partnerships to identify a comprehensive list of factors that contribute to poor health and develop a broad approach to health problems that involves actions at many levels to produce and reinforce change. For example, an effort to reduce childhood obesity might include the following activities at the four levels of interest:

Individual: Conduct education programs to help people make wise choices to improve nutritional intake, increase their physical activity, and control their weight.
Interpersonal relationships: Create walking clubs and work with community groups to introduce healthy menus and cooking methods. Promote community gardening groups.
Community: Work with local grocery stores and convenience stores to help them increase the amount of fresh fruits and vegetables they carry. Establish farmers’ markets that accept food stamps so that low-income residents can shop there. Work with the city or county to identify walking trails, parks, and indoor sites where people can go to walk, and publicize these sites. If the area needs additional venues for exercise, build community demand and lobby for new areas to be built or designated. Work with local employers to develop healthier food choices on site and to create other workplace health programs.
Society: Advocate for the passage of regulations to (1) eliminate soft drinks and high-calorie snacks from all schools, (2) ban the use of trans–fatty acids in restaurant food, or (3) mandate that a percentage of the budget for road maintenance and construction be spent on creating walking paths and bike lanes.
Long-term attention to all levels of the social ecological model creates the changes and synergy needed to support sustainable improvements in health.

Top of Page

The Active Community Engagement Continuum

The Active Community Engagement (ACE) continuum provides a framework for analyzing community engagement and the role the community plays in influencing lasting behavior change. ACE was developed by the Access, Quality and Use in Reproductive Health (ACQUIRE) project team, which is supported by the U.S. Agency for International Development and managed by EngenderHealth in partnership with the Adventist Development and Relief Agency International, CARE, IntraHealth International, Inc., Meridian Group International, Inc., and the Society for Women and AIDS in Africa (Russell et al., 2008). The ACE continuum is based on a review of documents, best practices, and lessons learned during the ACQUIRE project; in a paper by Russell et al. (2008) the continuum is described as follows:


The continuum consists of three levels of engagement across five characteristics of engagement. The levels of engagement, which move from consultative to cooperative to collaborative, reflect the realities of program partnerships and programs. These three levels of community engagement can be adapted, with specific activities based on these categories of action. The five characteristics of engagement are community involvement in assessment; access to information; inclusion in decision making; local capacity to advocate to institutions and governing structures; and accountability of institutions to the public. (p. 6)

The experience of the ACQUIRE team shows that community engagement is not a one-time event but rather an evolutionary process. At each successive level of engagement, community members move closer to being change agents themselves rather than targets for change, and collaboration increases, as does community empowerment. At the final (collaborative) level, communities and stakeholders are represented equally in the partnership, and all parties are mutually accountable for all aspects of the project (Russell et al., 2008).

Top of Page

Diffusion of Innovation

Everett Rogers (1995) defined diffusion as “the process by which an innovation is communicated through certain channels over time among the members of a social system” . Communication, in turn, according to Rogers, is a “process in which participants create and share information with one another in order to reach a mutual understanding” . In the case of diffusion of innovation, the communication is about an idea or new approach. Understanding the diffusion process is essential to community-engaged efforts to spread innovative practices in health improvement.

Rogers offered an early formulation of the idea that there are different stages in the innovation process and that individuals move through these stages at different rates and with different concerns. Thus, diffusion of innovation provides a platform for understanding variations in how communities (or groups or individuals within communities) respond to community engagement efforts.

In Rogers’ first stage, knowledge, the individual or group is exposed to an innovation but lacks information about it. In the second stage, persuasion, the individual or group is interested in the innovation and actively seeks out information. In decision, the third stage, the individual or group weighs the advantages and disadvantages of using the innovation and decides whether to adopt or reject it. If adoption occurs, the individual or group moves to the fourth stage, implementation, and employs the innovation to some degree. During this stage, the usefulness of the innovation is determined, and additional information may be sought. In the fifth stage, confirmation, the individual or group decides whether to continue using the innovation and to what extent.

Rogers noted that the innovation process is influenced both by the individuals involved in the process and by the innovation itself. Individuals include innovators, early adopters of the innovation, the early majority (who deliberate longer than early adopters and then take action), late adopters, and “laggards” who resist change and ar
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
แบบจำลองและกรอบการปฏิบัติของชุมชนความผูกพันในหน้านี้แบบจำลองระบบนิเวศสังคมสุขภาพชุมชนงานหมั้นสมิติแพร่ของนวัตกรรมชุมชนมีส่วนร่วมวิจัยวิจัย translationalนอกจากแนวคิดสรุปเพียง วรรณคดีช่วยให้แบบจำลองและกรอบในการศึกษาวิจัยสุขภาพที่จะเป็นประโยชน์ในทางปฏิบัติของชุมชนความผูกพัน และสร้างเสริมสุขภาพ เราครอบคลุมจำนวนเหล่านี้แบบจำลองระบบนิเวศสังคมสุขภาพแบบจำลองระบบนิเวศสังคม conceptualizes สุขภาพทั่วไป และเน้นในหลายปัจจัยที่อาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพ วิธีนี้สะดวกคิดสุขภาพ ขั้นสูงในรัฐธรรมนูญขององค์การอนามัยโลก 1947 ที่มีร่างกาย จิตใจ และสังคมสุขภาพ (องค์การอนามัยโลก 1947) แบบจำลองระบบนิเวศสังคมเข้าใจสุขภาพจะได้รับผลกระทบ โดยการโต้ตอบระหว่างบุคคล กลุ่ม/ชุมชน และทางกายภาพ สังคม และการเมืองสภาพแวดล้อมที่ (อิสราเอลและ al., 2003 Sallis et al., 2008 Wallerstein และ al., 2003)วิธีการหมั้นชุมชนและแบบจำลองระบบนิเวศสังคมรู้จักบทบาทซับซ้อนเล่นตามบริบทในการพัฒนาปัญหาสุขภาพดีในความสำเร็จหรือความล้มเหลวของความพยายามที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้ ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ นักวิจัย และผู้นำชุมชนสามารถใช้แบบจำลองนี้ เพื่อระบุตัวคูณในระดับต่าง ๆ (บุคคล ระดับมนุษยสัมพันธ์ ชุมชน สังคม ดูรูป 1.2) ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ และ การพัฒนาแนวทางการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคที่มีการดำเนินการในระดับที่ วิธีการนี้มุ่งเน้นเกี่ยวกับการบูรณาการแนวทางการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางกายภาพ และสังคม มากกว่าที่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพแต่ละเท่านั้นStokols (1996) เสนอหลักการหลักสี่ที่อยู่ภายใต้แบบสังคมแบบจำลองระบบนิเวศสามารถมีส่วนร่วมในความพยายามเพื่อมีส่วนร่วมชุมชน:สถานะสุขภาพ อารมณ์สุขภาพ และสามัคคีสังคมเป็นผลมาจากมิติทางกายภาพ สังคม และวัฒนธรรมของแต่ละบุคคลหรือของชุมชนสิ่งแวดล้อมและคุณลักษณะส่วนบุคคล (เช่น รูปแบบลักษณะการทำงาน จิตวิทยา พันธุศาสตร์)สภาพแวดล้อมเดียวกันอาจมีผลกระทบสุขภาพของบุคคลขึ้นอยู่กับหลากหลายปัจจัย รวมถึงภาพลักษณ์ของความสามารถในการควบคุมสภาพแวดล้อมและทรัพยากรทางการเงินต่าง ๆบุคคลและกลุ่มดำเนินงานในหลายสภาพแวดล้อม (เช่น ทำงาน ย่าน ชุมชนทางภูมิศาสตร์ขนาดใหญ่) ที่ "เล็ก" และมีอิทธิพลต่อกันมีบุคคล และสิ่งแวดล้อม "ใช้คะแนน เช่นสภาพแวดล้อมทางกายภาพ ทรัพยากร และ บรรทัดฐานทางสังคม ที่แรงสำคัญมีผลต่อสุขภาพและความเป็นในกรณีของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพ CDC (2007) สร้างแบบ 4 ระดับของปัจจัยที่มีผลต่อสุขภาพที่เป็นสูตรในทฤษฎีระบบนิเวศสังคม ดังที่แสดงในรูป 1.2รูปที่ชื่อว่า "แบบจำลองระบบนิเวศสังคม: กรอบป้องกัน" วงกลมหนึ่งชื่อบุคคลจะผ่านตามวงกลมใหญ่ที่ชื่อความสัมพันธ์ ซึ่งผ่าน โดยวงกลมใหญ่ป้ายชุมชน ซึ่งผ่าน โดยวงกลมที่ใหญ่ที่สุดชื่อ Societalระดับแรกของรุ่น (ด้านมาก) รวมแต่ละวิชาชีววิทยาและลักษณะอื่น ๆ ส่วนบุคคล เช่นประวัติอายุ การศึกษา รายได้ และสุขภาพ ระดับสอง ความสัมพันธ์ รวมถึงบุคคลใกล้เคียงวงสังคม เพื่อน พันธมิตร และ ครอบครัว ทุกคนมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของบุคคล และนำไปสู่ประสบการณ์ของเขา หรือเธอ ระดับที่สาม ชุมชน สำรวจการตั้งค่าที่ผู้คนมีความสัมพันธ์ทางสังคม โรงเรียน ทำงาน และละแวกใกล้ เคียง และพยายามที่จะระบุลักษณะของการตั้งค่าเหล่านี้ที่มีผลต่อสุขภาพ ในที่สุด ระดับ 4 มีลักษณะที่ปัจจัยนิยมสิ่งที่ชอบ หรือทำสุขภาพ ตัวอย่างที่นี่รวมถึงบรรทัดฐานทางวัฒนธรรม และสังคม และ สุขภาพ เศรษฐกิจ การ ศึกษา และนโยบายทางสังคมที่ช่วยสร้าง รักษา หรือช่วยลดความเหลื่อมล้ำทางประชากรระหว่างกลุ่ม (CDC, 2007 Krug et al., 2002)รุ่น CDC ให้ชุมชนร่วมหุ้นส่วนเพื่อระบุรายการครอบคลุมปัจจัยที่นำไปสู่สุขภาพที่ดี และพัฒนาวิธีผ่อนปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องในหลายระดับการผลิต และเสริมสร้างความเปลี่ยนแปลง ตัวอย่าง ความพยายามที่จะลดโรคอ้วนในวัยเด็กอาจมีกิจกรรมระดับ 4 น่าสนใจ:บุคคล: ดำเนินการหลักสูตรการศึกษาเพื่อช่วยคนที่ฉลาดเลือกเพื่อปรับปรุงโภชนาการบริโภค เพิ่มกิจกรรมทางกายภาพของพวกเขา และควบคุมน้ำหนักของพวกเขามนุษยสัมพันธ์: สร้างคลับเดิน และทำงานกับกลุ่มชุมชนแนะนำเมนูสุขภาพและวิธีการปรุงอาหาร ส่งเสริมกลุ่มสวนชุมชนชุมชน: ทำงานกับร้านค้าร้านขายของชำท้องถิ่นและร้านสะดวกซื้อเพื่อช่วยในการเพิ่มจำนวนจะมีผักและผลไม้สด สร้างตลาดของเกษตรกรที่ยอมรับแสตมป์อาหารให้ชาวแนซ์สามารถร้านค้ามี ทำงานกับการเมือง หรือเขตระบุเดิน สวนสาธารณะ และที่ไซต์ภายในที่คนสามารถไปเดิน และประชาสัมพันธ์เว็บไซต์เหล่านี้ ถ้าพื้นที่ต้องเพิ่มเติมสถานออกกำลังกาย สร้างความต้องการชุมชนและบริเวณพื้นที่ใหม่ที่จะสร้าง หรือกำหนด ทำงานกับนายจ้างในท้องถิ่น เพื่อพัฒนาสุขภาพทางเลือกของอาหารบนไซต์ และสร้างโปรแกรมสุขภาพอื่น ๆ ที่ทำงานสังคม: สนับสนุนสำหรับเนื้อเรื่องของกฎระเบียบ (1) กำจัดเครื่องดื่มและอาหารว่างแคลอรี่สูงจากโรงเรียนทั้งหมด, (2) ห้ามใช้กรดทรานส์ – ไขมันร้านอาหาร หรือ (3) อาณัติว่า เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณสำหรับก่อสร้างบำรุงรักษาถนนและใช้ในการสร้างเส้นทางเดิน และจักรยานถนนหนทางความยาวระดับทั้งหมดของแบบจำลองระบบนิเวศสังคมสร้างเปลี่ยนแปลงและ synergy ที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนการปรับปรุงอย่างยั่งยืนสุขภาพด้านบนของหน้าชุมชนงานหมั้นสมิติความต่อเนื่องใช้งานชุมชนหมั้น (ACE) ช่วยกำหนดการวิเคราะห์ชุมชนหมั้น และเล่นบทบาทชุมชนในการมีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่ถาวร เอสถูกพัฒนา โดยเข้า คุณภาพ และการใช้ในการสืบพันธุ์สุขภาพ (ACQUIRE) โครงการทีม ซึ่งเป็นหน่วยงานสหรัฐฯ ที่สนับสนุนการพัฒนานานาชาติ และบริหาร โดย EngenderHealth ร่วมกับ พัฒนาแอดเวนติส และบรรเทาหน่วยงานนานาชาติ ดูแล IntraHealth International, Inc. เมอริเดียนกลุ่ม International, Inc. และสังคมสำหรับผู้หญิงและเอดส์ในแอฟริกา (รัสเซล et al., 2008) สมิติ ACE ตามจากการทบทวนเอกสาร การปฏิบัติ และระหว่างโครงการ ACQUIRE ในกระดาษโดยรัสเซล et al. (2008) สมิติอธิบายไว้ดังนี้:The continuum consists of three levels of engagement across five characteristics of engagement. The levels of engagement, which move from consultative to cooperative to collaborative, reflect the realities of program partnerships and programs. These three levels of community engagement can be adapted, with specific activities based on these categories of action. The five characteristics of engagement are community involvement in assessment; access to information; inclusion in decision making; local capacity to advocate to institutions and governing structures; and accountability of institutions to the public. (p. 6)The experience of the ACQUIRE team shows that community engagement is not a one-time event but rather an evolutionary process. At each successive level of engagement, community members move closer to being change agents themselves rather than targets for change, and collaboration increases, as does community empowerment. At the final (collaborative) level, communities and stakeholders are represented equally in the partnership, and all parties are mutually accountable for all aspects of the project (Russell et al., 2008).Top of PageDiffusion of InnovationEverett Rogers (1995) defined diffusion as “the process by which an innovation is communicated through certain channels over time among the members of a social system” . Communication, in turn, according to Rogers, is a “process in which participants create and share information with one another in order to reach a mutual understanding” . In the case of diffusion of innovation, the communication is about an idea or new approach. Understanding the diffusion process is essential to community-engaged efforts to spread innovative practices in health improvement.Rogers offered an early formulation of the idea that there are different stages in the innovation process and that individuals move through these stages at different rates and with different concerns. Thus, diffusion of innovation provides a platform for understanding variations in how communities (or groups or individuals within communities) respond to community engagement efforts.In Rogers’ first stage, knowledge, the individual or group is exposed to an innovation but lacks information about it. In the second stage, persuasion, the individual or group is interested in the innovation and actively seeks out information. In decision, the third stage, the individual or group weighs the advantages and disadvantages of using the innovation and decides whether to adopt or reject it. If adoption occurs, the individual or group moves to the fourth stage, implementation, and employs the innovation to some degree. During this stage, the usefulness of the innovation is determined, and additional information may be sought. In the fifth stage, confirmation, the individual or group decides whether to continue using the innovation and to what extent.Rogers noted that the innovation process is influenced both by the individuals involved in the process and by the innovation itself. Individuals include innovators, early adopters of the innovation, the early majority (who deliberate longer than early adopters and then take action), late adopters, and “laggards” who resist change and ar
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
รูปแบบและกรอบสำหรับการปฏิบัติงานของชุมชนหมั้นบนหน้านี้ระบบนิเวศสังคมรุ่นสาธารณสุขชุมชนหมั้นที่ใช้งานต่อเนื่องการแพร่กระจายของนวัตกรรมชุมชนแบบมีส่วนร่วมจากการวิจัยTranslational Research นอกจากแนวคิดสรุปเพียงวรรณกรรมมีรูปแบบและกรอบสำหรับการทำความเข้าใจสุขภาพ โปรโมชั่นและการวิจัยด้านสุขภาพที่สามารถเป็นประโยชน์ในการปฏิบัติของส่วนร่วมของชุมชน เราครอบคลุมจำนวนของผู้ที่นี่. นิเวศวิทยาสังคมรุ่นของสุขภาพรูปแบบของระบบนิเวศสังคม conceptualizes สุขภาพในวงกว้างและมุ่งเน้นในหลายปัจจัยที่อาจมีผลต่อสุขภาพ วิธีนี้ในวงกว้างไปสู่การคิดของสุขภาพขั้นสูงใน 1947 รัฐธรรมนูญแห่งองค์การอนามัยโลกรวมถึงร่างกายจิตใจและสังคมเป็นอยู่ที่ดี (องค์การอนามัยโลก, 1947) สังคมแบบจำลองระบบนิเวศมีความเข้าใจในการดูแลสุขภาพที่จะได้รับผลกระทบจากการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกลุ่ม / ชุมชนและทางกายภาพสังคมและสภาพแวดล้อมทางการเมือง (อิสราเอล, et al,. 2003; Sallis et al, 2008;.. วอลเลอร์และคณะ, 2003). ทั้งสองวิธีการมีส่วนร่วมของชุมชนและสังคมรูปแบบของระบบนิเวศรู้จักบทบาทที่ซับซ้อนเล่นโดยบริบทในการพัฒนาของปัญหาสุขภาพเช่นเดียวกับความสำเร็จหรือความล้มเหลวของความพยายามที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้ ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพนักวิจัยและผู้นำชุมชนสามารถใช้รูปแบบนี้เพื่อระบุปัจจัยในระดับที่แตกต่างกัน (บุคคลในระดับบุคคลชุมชนสังคมดูรูปที่ 1.2) ที่นำไปสู่สุขภาพที่ไม่ดีและการพัฒนาวิธีการป้องกันโรคและการส่งเสริมสุขภาพ ที่มีการดำเนินการในระดับที่ วิธีการนี้จะมุ่งเน้นไปที่การบูรณาการวิธีการที่จะเปลี่ยนสภาพแวดล้อมทางกายภาพและสังคมมากกว่าการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพของแต่ละบุคคลเท่านั้น. Stokols (1996) เสนอหลักการสี่หลักที่รองรับวิธีการรูปแบบของระบบนิเวศทางสังคมสามารถนำไปสู่ความพยายามที่จะมีส่วนร่วมของชุมชน: สถานะสุขภาพทางอารมณ์ที่ดี เป็นอยู่และการทำงานร่วมกันทางสังคมที่ได้รับอิทธิพลจากร่างกายสังคมและวัฒนธรรมมิติของสภาพแวดล้อมของแต่ละบุคคลหรือชุมชนและคุณลักษณะส่วนบุคคล (เช่นรูปแบบพฤติกรรมจิตวิทยาพันธุศาสตร์). สภาพแวดล้อมเดียวกันอาจมีผลกระทบที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสุขภาพของแต่ละคนขึ้นอยู่กับ ความหลากหลายของปัจจัยรวมทั้งการรับรู้ของความสามารถในการควบคุมสภาพแวดล้อมและทรัพยากรทางการเงิน. และกลุ่มบุคคลที่ทำงานในสภาพแวดล้อมหลาย (เช่นสถานที่ทำงานย่านชุมชนขนาดใหญ่ทางภูมิศาสตร์) ว่า "การรั่วไหลมากกว่า" และมีอิทธิพลต่อกันและกัน. มีส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อมที่มี "จุดงัด" เช่นสภาพแวดล้อมทางกายภาพ, ทรัพยากรที่มีอยู่และบรรทัดฐานทางสังคมที่เกิดผลกระทบที่สำคัญต่อสุขภาพและความเป็นอยู่. แจ้งโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพของ CDC (2007) สร้างแบบสี่ระดับของปัจจัยที่มีผลต่อ สุขภาพที่เป็นเหตุผลในทางทฤษฎีทางสังคมระบบนิเวศดังแสดงในรูปที่ 1.2. รูปที่หัวข้อ "ระบบนิเวศสังคม. รุ่น: กรอบสำหรับการป้องกัน" วงกลมหนึ่งที่มีข้อความส่วนบุคคลถูกห้อมล้อมด้วยวงกลมขนาดใหญ่ที่มีข้อความสัมพันธ์ซึ่งเป็นห้อมล้อมด้วยวงกลมขนาดใหญ่ที่มีข้อความ ชุมชนซึ่งเป็นที่ห้อมล้อมด้วยวงกลมที่ใหญ่ที่สุดที่มีข้อความสังคม. ระดับแรกของรูปแบบ (ที่ขวาสุด) รวมถึงชีววิทยาของแต่ละบุคคลและลักษณะส่วนบุคคลอื่น ๆ เช่นอายุระดับการศึกษารายได้และประวัติสุขภาพ ระดับที่สอง, ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดรวมถึงบุคคลวงสังคมเช่นเพื่อนคู่ค้าและสมาชิกในครอบครัวทุกคนที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของบุคคลและนำไปสู่ประสบการณ์ของเขาหรือเธอ ระดับที่สามชุมชนสำรวจการตั้งค่าในการที่ผู้คนมีความสัมพันธ์ทางสังคมเช่นโรงเรียนสถานที่ทำงานและละแวกใกล้เคียงและพยายามที่จะระบุลักษณะของการตั้งค่าเหล่านี้ที่มีผลต่อสุขภาพ สุดท้ายในระดับที่สี่มีลักษณะที่ปัจจัยทางสังคมในวงกว้างที่เห็นชอบหรือเสียสุขภาพ ตัวอย่างที่นี่รวมบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมและสังคมและสุขภาพ, เศรษฐกิจ, การศึกษาและนโยบายทางสังคมที่ช่วยในการสร้างการรักษาหรือช่วยลดความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจและสังคมระหว่างกลุ่ม (CDC, 2007. Krug, et al, 2002). รูปแบบ CDC ช่วยให้ชุมชน ความร่วมมือที่มีส่วนร่วมในการระบุรายการที่ครอบคลุมของปัจจัยที่นำไปสู่สุขภาพที่ไม่ดีและพัฒนาวิธีการในวงกว้างไปสู่ปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการในระดับที่หลายคนในการผลิตและเสริมสร้างการเปลี่ยนแปลง ตัวอย่างเช่นความพยายามที่จะลดความอ้วนในวัยเด็กอาจจะรวมถึงกิจกรรมต่อไปนี้ที่สี่ระดับที่น่าสนใจ: บุคคล: ดำเนินโครงการการศึกษาเพื่อช่วยให้คนสร้างทางเลือกที่ชาญฉลาดในการปรับปรุงการบริโภคอาหารเพิ่มการออกกำลังกายของพวกเขาและการควบคุมน้ำหนักของพวกเขา. ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล: สร้างคลับเดินและทำงานร่วมกับกลุ่มชุมชนที่จะแนะนำเมนูเพื่อสุขภาพและวิธีการปรุงอาหาร กลุ่มส่งเสริมการทำสวนชุมชน. ชุมชน: การทำงานกับร้านขายของชำในท้องถิ่นและร้านสะดวกซื้อที่จะช่วยให้พวกเขาเพิ่มปริมาณของผลไม้และผักสดที่พวกเขากระทำ สร้างตลาดของเกษตรกรที่รับแสตมป์อาหารเพื่อให้ผู้อยู่อาศัยมีรายได้ต่ำสามารถเลือกซื้อสินค้าที่มี ทำงานร่วมกับเมืองหรือเขตการระบุเส้นทางเดินสวนสาธารณะและสถานที่ในร่มที่ผู้คนสามารถไปเดินและเผยแพร่เว็บไซต์เหล่านี้ หากพื้นที่ต้องการสถานที่เพิ่มเติมสำหรับการออกกำลังกายสร้างความต้องการของชุมชนและล็อบบี้สำหรับพื้นที่ใหม่ที่จะสร้างหรือกำหนด ทำงานกับนายจ้างในท้องถิ่นในการพัฒนาการเลือกรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพในสถานที่และการสร้างโปรแกรมสุขภาพในสถานประกอบอื่น ๆ . สังคม: สนับสนุนสำหรับเนื้อเรื่องของกฎระเบียบ (1) ขจัดเครื่องดื่มและของว่างสูงแคลอรี่จากโรงเรียนทั้งหมด (2) ห้ามการใช้ กรดไขมันทรานส์ในอาหารร้านอาหาร, หรือ (3) คำสั่งว่าร้อยละของงบประมาณในการบำรุงรักษาถนนและการก่อสร้างจะใช้เวลาในการสร้างเส้นทางเดินและเลนจักรยาน. ความสนใจในระยะยาวให้ทุกระดับของรูปแบบของระบบนิเวศทางสังคมสร้างการเปลี่ยนแปลงและ การทำงานร่วมกันที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนการปรับปรุงอย่างยั่งยืนในด้านสุขภาพ. ด้านบนของหน้าต่อเนื่องหมั้นชุมชนที่ใช้งานหมั้นชุมชนที่ใช้งาน (ACE) ต่อเนื่องให้กรอบสำหรับการวิเคราะห์ส่วนร่วมของชุมชนและบทบาทของชุมชนในละครที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่ยั่งยืน ACE ได้รับการพัฒนาโดยการเข้าถึงคุณภาพและการใช้งานในอนามัยการเจริญพันธุ์ (ACQUIRE) ทีมงานโครงการซึ่งได้รับการสนับสนุนจากองค์การเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศและการจัดการโดย Engenderhealth ในความร่วมมือกับการพัฒนามิชชั่นและหน่วยงานบรรเทาทุกข์นานาชาติดูแล Intrahealth นานาชาติ, Inc . Meridian อินเตอร์เนชั่นแนลกรุ๊ปอิงค์และสังคมสำหรับผู้หญิงและโรคเอดส์ในแอฟริกา (รัสเซล et al., 2008) ต่อเนื่อง ACE จะขึ้นอยู่กับการตรวจสอบของเอกสารแนวทางปฏิบัติที่ดีและบทเรียนที่ได้รับในโครงการได้รับ; ในกระดาษโดยรัสเซลและคณะ (2008) ต่อเนื่องอธิบายไว้ดังนี้: ต่อเนื่องประกอบด้วยสามระดับของการสู้รบข้ามห้าลักษณะของการสู้รบ ระดับของการมีส่วนร่วมซึ่งย้ายจากการให้คำปรึกษาเพื่อความร่วมมือในการทำงานร่วมกันสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริงของความร่วมมือในโปรแกรมและโปรแกรม ทั้งสามระดับของการมีส่วนร่วมของชุมชนสามารถนำมาปรับกับกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงขึ้นอยู่กับประเภทเหล่านี้ของการดำเนินการ ห้าลักษณะของการมีส่วนร่วมมีส่วนร่วมของชุมชนในการประเมิน; การเข้าถึงข้อมูล; รวมไว้ในการตัดสินใจ ศักยภาพของท้องถิ่นที่จะสนับสนุนให้กับสถาบันและโครงสร้างการปกครอง; และความรับผิดชอบของสถาบันให้ประชาชน (พี. 6) ประสบการณ์ของทีมได้รับแสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมกับชุมชนไม่ได้เป็นเหตุการณ์เพียงครั้งเดียว แต่กระบวนการวิวัฒนาการ ในแต่ละระดับต่อเนื่องของความผูกพันของสมาชิกในชุมชนย้ายใกล้ชิดกับการเป็นตัวแทนการเปลี่ยนแปลงตัวเองมากกว่าเป้าหมายสำหรับการเปลี่ยนแปลงและการเพิ่มขึ้นของการทำงานร่วมกันเช่นเดียวกับการสร้างพลังชุมชน ที่สุดท้ายระดับ (ความร่วมมือ) ชุมชนและผู้มีส่วนได้เสียจะต้องเท่ากันในการเป็นหุ้นส่วนและทุกฝ่ายที่มีความรับผิดชอบร่วมกันในทุกแง่มุมของโครงการ (รัสเซล et al., 2008). ด้านบนของหน้าการแพร่กระจายของนวัตกรรมEverett โรเจอร์ส (1995) แพร่หมายถึง "กระบวนการที่เป็นนวัตกรรมที่มีการสื่อสารผ่านช่องทางบางช่วงเวลาในหมู่สมาชิกของระบบสังคม" การสื่อสารในทางกลับกันตามที่โรเจอร์สคือ "กระบวนการที่ผู้เข้าร่วมสร้างและแบ่งปันข้อมูลกับคนอื่นเพื่อให้บรรลุความเข้าใจร่วมกัน" ในกรณีที่มีการแพร่กระจายของนวัตกรรมการสื่อสารเป็นเรื่องเกี่ยวกับความคิดหรือวิธีการใหม่ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับขั้นตอนการแพร่กระจายเป็นสิ่งจำเป็นต่อความพยายามของชุมชนมีส่วนร่วมในการแพร่กระจายการปฏิบัติที่เป็นนวัตกรรมใหม่ในการปรับปรุงสุขภาพ. โรเจอร์สเสนอสูตรต้นของความคิดที่ว่ามีขั้นตอนที่แตกต่างกันในการพัฒนานวัตกรรมและว่าบุคคลที่ย้ายผ่านขั้นตอนเหล่านี้ในอัตราที่แตกต่างกันและมีความกังวลที่แตกต่างกัน . ดังนั้นการแพร่กระจายของนวัตกรรมให้เป็นแพลตฟอร์มสำหรับการทำความเข้าใจการเปลี่ยนแปลงในวิธีการที่ชุมชน (หรือกลุ่มหรือบุคคลภายในชุมชน) ตอบสนองต่อความพยายามในการมีส่วนร่วมของชุมชน. ในขั้นตอนแรกโรเจอร์ส 'ความรู้ของแต่ละบุคคลหรือกลุ่มที่มีการสัมผัสกับนวัตกรรม แต่ขาดข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ . ในขั้นตอนที่สองชักชวนบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่มีความสนใจในการสร้างสรรค์นวัตกรรมและดำเนินการอย่างแข็งขันออกข้อมูล ในการตัดสินใจขั้นตอนที่สามบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่มีน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของการใช้นวัตกรรมและตัดสินใจว่าจะนำมาใช้หรือปฏิเสธมัน หากนำไปใช้เกิดขึ้นของแต่ละบุคคลหรือกลุ่มย้ายไปขั้นตอนที่สี่การดำเนินการและมีพนักงานนวัตกรรมในระดับหนึ่ง ในระหว่างขั้นตอนนี้ประโยชน์ของนวัตกรรมจะถูกกำหนดและข้อมูลเพิ่มเติมอาจจะขอ ในขั้นตอนที่ห้ายืนยันบุคคลหรือกลุ่มบุคคลตัดสินใจว่าจะดำเนินการโดยใช้นวัตกรรมและสิ่งที่ขอบเขต. โรเจอร์สตั้งข้อสังเกตว่ากระบวนการนวัตกรรมที่ได้รับอิทธิพลทั้งจากบุคคลที่เกี่ยวข้องในกระบวนการและนวัตกรรมโดยตัวของมันเอง บุคคลรวมถึงนวัตกรรมในช่วงเริ่มต้นของนวัตกรรมส่วนใหญ่ในช่วงต้น (ซึ่งพิจารณานานกว่าในช่วงเริ่มต้นและจากนั้นจะดำเนินการ) adopters ปลายและ "laggards" ที่ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงและ AR
























































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
แบบจำลองและกรอบการปฏิบัติงานชุมชนในหน้านี้


รูปแบบสังคมนิเวศวิทยาของชุมชนต่อเนื่องงานหมั้น
การแพร่กระจายนวัตกรรมชุมชน

แปลตามการวิจัยแบบมีส่วนร่วมการวิจัย
นอกจากแนวคิดเพียงสรุป
สุขภาพวรรณกรรมมีรูปแบบและกรอบความเข้าใจในการส่งเสริมสุขภาพและการวิจัยด้านสุขภาพที่สามารถเป็นประโยชน์ในการปฏิบัติงานในชุมชน เราครอบคลุมจำนวนของที่นี่

รูปแบบสังคมนิเวศวิทยาสุขภาพ
แบบจำลองระบบนิเวศสังคม conceptualizes สุขภาพในวงกว้าง และเน้นที่หลายปัจจัยที่อาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพ นี้คร่าว ๆ วิธีการคิดของสุขภาพขั้นสูงใน 1947 รัฐธรรมนูญขององค์การ อนามัยโลก มีร่างกาย จิตใจ และสังคมที่ยั่งยืน ( องค์การ อนามัยโลก พ.ศ. 2490 ) แบบจำลองระบบนิเวศสังคมเข้าใจสุขภาพจะได้รับผลกระทบ โดยการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ชุมชน กลุ่ม / และทางกายภาพ สังคม และสภาพแวดล้อมทางการเมืองอิสราเอล et al . , 2003 ; ซัลลิส et al . , 2008 ; วอลเลอร์สไตน์ et al . ,2003 ) .

ทั้งชุมชนมีส่วนร่วมแนวทางและรูปแบบทางนิเวศวิทยาสังคมรับรู้บทบาทของบริบทที่ซับซ้อนในการพัฒนาของปัญหาสุขภาพรวมทั้งในความสำเร็จหรือความล้มเหลวของความพยายามที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้ สุขภาพผู้เชี่ยวชาญ นักวิจัย และชุมชน สามารถใช้รูปแบบนี้เพื่อระบุปัจจัยในระดับที่แตกต่างกัน ( แต่ละระดับระหว่างบุคคลชุมชน สังคม ดูรูปที่ 1.2 ) ส่งผลให้สุขภาพไม่ดี และเพื่อพัฒนาแนวทางการป้องกันโรคและการส่งเสริมสุขภาพ ได้แก่ การกระทำที่ระดับนั้น วิธีการนี้จะเน้นการบูรณาการแนวทางการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางกายภาพและทางสังคมมากกว่าการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ

เฉพาะบุคคล .stokols ( 1996 ) เสนอ 4 แกนหลักที่รองรับวิธีแบบจำลองระบบนิเวศทางสังคม สามารถมีส่วนร่วมในความพยายามที่จะเข้าร่วมชุมชน :

สถานะสุขภาพ อารมณ์ การอยู่ดีกินดี และความสามัคคีของสังคมที่ได้รับอิทธิพลจากทางกายภาพ สังคม และมิติทางด้านวัฒนธรรมของแต่ละบุคคลหรือสภาพแวดล้อมของชุมชน และ คุณลักษณะส่วนบุคคล ( เช่น รูปแบบพฤติกรรม จิตวิทยา พันธุศาสตร์ ) .
สภาพแวดล้อมเดียวกันอาจมีลักษณะที่แตกต่างกันในด้านสุขภาพของแต่ละบุคคลขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ได้แก่ การรับรู้ความสามารถในการควบคุมสภาพแวดล้อมและทรัพยากรทางการเงิน
บุคคลและกลุ่มใช้งานในสภาพแวดล้อมหลาย ๆ ( เช่น ที่ทำงาน เพื่อนบ้าน ชุมชนทางภูมิศาสตร์ขนาดใหญ่ ) ว่า " ล้น " และมีอิทธิพลต่อกัน .
มีจุดที่ใช้ส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อม " , " เช่น สภาพแวดล้อมทางกายภาพ ทรัพยากรที่มีอยู่ และบรรทัดฐานทางสังคมที่ออกแรงอิทธิพลสำคัญต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี
แจ้งโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพของ CDC ( 2007 ) ที่สร้างขึ้นในระดับสี่รูปแบบของปัจจัยที่ส่งผลต่อสุขภาพที่เป็นเหตุผลในทฤษฎีนิเวศวิทยาสังคม เป็นภาพประกอบ

ในรูปที่ 1.2รูปที่ชื่อว่า " สังคมนิเวศวิทยารูปแบบ : กรอบสำหรับการป้องกัน . วงกลมวงหนึ่งมีป้ายบุคคลห้อมล้อมด้วยวงกลมขนาดใหญ่ป้ายความสัมพันธ์ซึ่งห้อมล้อมด้วยวงกลมขนาดใหญ่ป้ายชุมชนซึ่งห้อมล้อมด้วยวงกลมที่ใหญ่ที่สุดระบุว่าสังคม

ระดับแรกของรุ่น ( ที่รุนแรง ) รวมถึงชีววิทยาเป็นรายบุคคล และคุณลักษณะส่วนบุคคลอื่น ๆเช่น อายุ การศึกษา รายได้ และประวัติสุขภาพ ระดับที่สอง ความสัมพันธ์ รวมถึงคนใกล้วงกลมทางสังคม เช่น เพื่อนคู่ค้าและสมาชิกในครอบครัวของผู้ที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของบุคคลและมีส่วนร่วมกับประสบการณ์ของเขาหรือเธอ สามระดับ ชุมชน สำรวจการตั้งค่า ซึ่งประชาชนมีความสัมพันธ์ทางสังคม เช่น โรงเรียน สถานประกอบการและละแวกใกล้เคียง และพยายามที่จะระบุลักษณะของการตั้งค่าเหล่านี้มีผลกระทบต่อสุขภาพ สุดท้าย ระดับสี่ ดูคร่าว ๆ สังคม ปัจจัยที่สนับสนุนหรือทำให้เสียสุขภาพ ตัวอย่างได้แก่ บรรทัดฐานทางวัฒนธรรมและสังคม สุขภาพ เศรษฐกิจ การศึกษา และนโยบายทางสังคมที่ช่วยในการสร้าง , รักษา , ความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจและสังคมระหว่างกลุ่มหรือลดทอน ( CDC , 2007 ;
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: