covered the mouthpiece again and tu

covered the mouthpiece again and turned to me. 'He's very
unhappy, Oliver! Can you just sit there and let your father
bleed?'
'Stones don't bleed, Jen. This isn't one of your warm,
loving Italian fathers.'
'Oliver, can't you just speak to him?'
'Speak to him! Are you crazy?'
She held the telephone towards me. She was trying not to
cry.
'I will never speak to him. Ever,' I said.
Now she was crying, very quietly. Then she asked me once
more. 'For me, Oliver. I've never asked you for anything.
Please.'
I couldn't do it. Didn't Jenny understand? It was just
impossible. Unhappily I shook my head. Then Jenny spoke
to me quietly and very angrily. 'You have no heart,' she said.
She spoke into the telephone again. 'Mr Barrett, Oliver
wants you to know . . . ' She was crying, so it wasn't easy
for her. 'Oliver loves you very much,' she said, and put the
telephone down quickly.
I don't know why I did it. Perhaps I went crazy for a
moment. Violently I took the telephone and threw it across
the room.
'Damn you, Jenny! Why don't you get out of my life?'
I stood still for a second. My God, I thought, what's
happening to me? I turned to look at Jenny. But she had gone.
I looked round the flat for her. Her coat was still there,
but she had disappeared.
36
The first three years
Where, oh where, had jenny gone?
37
Love Story
I ran out of the house and searched everywhere for her:
the law school library, Radcliffe, the music school. Was she
in one of the music rooms? I heard somebody playing the
piano, loudly and very badly. Was it Jenny? I pushed the
door open. A big Radcliffe girl was at the piano.
'What's the matter?' she asked.
'Nothing,' I answered, and closed the door again.
Where, oh where, had she gone? I felt terrible. I searched
the university, the streets and the cafes. Nothing. Had she
taken a bus to Cranston, perhaps? At midnight I found a
telephone box and called Phil.
'Hello?' he said sleepily. 'What's the matter? Is Jenny ill?'
My God, I thought, she isn't there! 'She's fine, Phil. Uh
- I just called to say hello.'
'You should call more often, dammit,' he said. 'Is
Cranston so far away that you can't come down on a Sunday
afternoon?'
'We'll come, some Sunday, Phil, I promise.'
'Don't give me that - "some Sunday" indeed! This
Sunday, Oliver.'
'Yes, sir. This Sunday.'
'And next time you telephone, I'll pay, dammit. OK?' He
put down the telephone. I stood there and wondered what
to do. At last I went back to the flat.
Jenny was sitting on the top step. I was too tired to cry,
too glad to speak.
'I forgot my key,' said Jenny.
I stood there on the bottom step. I was afraid to ask how

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครอบคลุมปากเป่าอีกครั้ง และเปิดให้ฉัน ' เขาเป็นมากไม่มีความสุข Oliver คุณสามารถเพียงนั่งมี และให้พ่อของคุณหรือไม่บลี?'' หินไม่มีเลือดออก เฉินโต นี้ไม่ใช่ของคุณอบอุ่น อย่างใดอย่างหนึ่งรักอิตาลีบิดา ''Oliver ไม่คุณพูดกับเขา"' พูดกับเขา คุณจะบ้าหรือ?'เธอถือโทรศัพท์ไปฉัน เธอพยายามไม่ให้ร้องไห้' ฉันจะไม่พูดกับเขา เคย ผมพูดตอนนี้เธอได้ร้องไห้ มากอย่างเงียบ ๆ แล้ว เธอถามผมครั้งเดียวเพิ่มเติม ' สำหรับฉัน Oliver ได้เคยถามคุณสำหรับสิ่งนั้นโปรด 'ฉันไม่สามารถทำได้ เจนนี่ไม่เข้าใจ มันเป็นเพียงเป็นไปไม่ Unhappily ผมจับหัวของฉัน แล้วเจนนี่พูดฉันอย่างเงียบ ๆ และ angrily มาก 'คุณมีไม่มีหัวใจ เธอกล่าวเธอพูดในโทรศัพท์อีกครั้ง ' อาจารย์ Oliverต้องรู้... ' เธอได้ร้องไห้ ดังนั้นมันไม่ได้ง่ายสำหรับเธอ 'Oliver รักคุณมาก เธอกล่าวว่า และทำการโทรศัพท์ลงอย่างรวดเร็วฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันไม่ บางทีฉันก็บ้าสำหรับการขณะนี้ โหงฉันเอาโทรศัพท์ และโยนมันข้ามห้องพัก' ไอ้คุณ เจนนี่ ทำไมคุณไม่ได้ออกจากชีวิตของฉัน? "ยืนยังแป๊บ พระเจ้าของฉัน ฉันคิดว่า สิ่งของเกิดขึ้นกับฉัน ผมหันไปมองเจนนี่ แต่เธอก็หายไปผมมองรอบตัวแบนสำหรับเธอ เสื้อของเธอยังคงมีแต่เธอก็หายไป36สามปีแรกที่ โอ้ ที่ เจนนี่หายไปไหน37 เรื่องราวความรักวิ่งออกจากบ้าน และทุกค้นหาเธอ:โรงเรียนห้องสมุดกฎหมาย แรดคลิฟฟ์ โรงเรียนดนตรี ถูกเธอในหนึ่งห้องเพลงหรือไม่ ได้ยินคนเล่นเปียโน ดัง และรอบ ๆ มีเจนนี่ ผมผลักตัวประตูเปิด ผู้หญิงแรดคลิฟฟ์ใหญ่ที่เปียโนได้'เป็นอะไรไป "เธอถาม'ไม่มีอะไร ผมตอบ และปิดประตูอีกด้วยที่ โอ้ ที่เธอหายไปไหน ผมรู้สึกแย่ ฉันค้นหามหาวิทยาลัย ถนน และร้านกาแฟ ไม่มีอะไร มีเธอนำรถบัสไป Cranston ที เที่ยง พบการกล่องโทรศัพท์และ Phil เรียก"ฮัลโหล" เขากล่าวว่า sleepily ' เป็นอะไร มีเจนนี่ป่วย?'พระ คิด เธอไม่มี ' เธอคือดี Phil. Uh-เรียกทักทาย '' คุณควรเรียกใช้บ่อย กับ เขากล่าวว่า ' เป็นCranston ไกลดังนั้นที่คุณไม่สามารถลงมาในวันอาทิตย์ช่วงบ่ายหรือไม่ ''เราจะมา บางอาทิตย์ Phil ฉันสัญญา'"อย่าให้ฉันว่า-- "บางวันอาทิตย์"แน่นอน นี้วันอาทิตย์ Oliver .'' ใช่ ที่รัก วันอาทิตย์นี้ '' และครั้งถัดไปที่คุณโทรศัพท์ จะ จ่าย กับ การ ตกลง?' เขาวางโทรศัพท์ ฉันยืนมี และสงสัยว่า อะไรจะทำ ในที่สุด ไปสงบเจนนี่นั่งอยู่บนขั้นตอนด้านบน ผมกับร้องไห้เกินไปยินดีที่จะพูด'ฉันลืมคีย์ของฉัน กล่าวว่า เจนนี่ผมมีอยู่ในขั้นตอนด้านล่าง ผมกลัวที่จะถามว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปกคลุมปากอีกครั้งและหันมาทางผม
'เขามากไม่มีความสุขโอลิเวอร์! คุณก็สามารถนั่งอยู่ตรงนั้นและให้คุณพ่อของคุณมีเลือดออก? '' หินไม่ตกเจน นี้ไม่ได้เป็นหนึ่งในที่อบอุ่นของคุณรักบรรพบุรุษอิตาลี. '' โอลิเวอร์ไม่สามารถคุณเพียงแค่พูดคุยกับเขา? '' พูดคุยกับเขา! คุณบ้า? 'เธอจัดขึ้นโทรศัพท์มาหาผม เธอได้รับการพยายามที่จะไม่ร้องไห้. 'ฉันจะไม่พูดกับเขา เคย 'ฉันกล่าวว่า. ตอนนี้เธอร้องไห้อย่างเงียบ ๆ จากนั้นเธอก็ถามผมอีกครั้งมากขึ้น 'สำหรับผมโอลิเวอร์ ผมไม่เคยขอให้คุณเพื่ออะไร. โปรด. ฉันไม่สามารถทำมันได้ เจนนี่ไม่เข้าใจ? มันเป็นเพียงเป็นไปไม่ได้ มีความสุขผมสั่นหัวของฉัน แล้วเจนนี่พูดกับผมอย่างเงียบ ๆ และโกรธมาก 'คุณมีหัวใจไม่มี "เธอกล่าว. เธอพูดลงในโทรศัพท์อีกครั้ง นายบาร์เร็ตต์, โอลิเวอร์อยากให้คุณรู้ว่า . . เธอร้องไห้ดังนั้นมันก็ไม่ง่ายสำหรับเธอ 'โอลิเวอร์รักคุณมาก "เธอกล่าวและวางโทรศัพท์ลงอย่างรวดเร็ว. ผมไม่ทราบว่าทำไมฉันไม่ได้ บางทีผมก็บ้าสำหรับช่วงเวลาที่ รุนแรงผมเอาโทรศัพท์และโยนมันทั่วห้อง. 'ประณามคุณเจนนี่! ทำไมคุณไม่ได้ออกจากชีวิตของฉัน? 'ฉันยังคงยืนนิ่งเป็นครั้งที่สอง พระเจ้าของฉันฉันคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมหรือเปล่า ผมหันไปดูที่เจนนี่ แต่เธอได้ไป. ผมมองรอบแบนสำหรับเธอ เสื้อของเธอก็ยังคงมีแต่เธอก็หายไป. 36 สามปีแรกอยู่ที่ไหนโอ้ที่ได้ไปเจนนี่? 37 เรื่องราวของความรักที่ฉันวิ่งออกมาจากบ้านและค้นหาทุกสำหรับเธอ: ห้องสมุดโรงเรียนกฎหมายฮาร์เวิร์ดที่โรงเรียนดนตรี . เธอเป็นหนึ่งในห้องดนตรี? ผมได้ยินใครบางคนเล่นเปียโนและเสียงดังมากไม่ดี มันเป็นเจนนี่? ฉันผลักประตูเปิด สาวใหญ่คลิฟเป็นที่เปียโน. 'มีอะไรเรื่องนี้? เธอถาม. 'ไม่มีอะไร' ฉันตอบและปิดประตูอีกครั้ง. ที่ไหนโอ้ที่ได้เธอหายไปไหน? ผมก็รู้สึกว่าน่ากลัว ฉันค้นหามหาวิทยาลัยถนนและร้านกาแฟ ไม่มีอะไร เธอได้นำรถบัสไปยังแครนสตัน, บางที? ตอนเที่ยงคืนผมพบว่าตู้โทรศัพท์และเรียกฟิล. 'สวัสดี' เขากล่าวอย่างเหงาหงอย 'เกิดอะไรขึ้น? เจนนี่ไม่ดีคืออะไร? 'พระเจ้าของฉันฉันคิดว่าเธอไม่ได้มี! เธอปรับฟิล เอ่อ-. ฉันเพียงแค่เรียกไปทักทาย '' คุณควรจะเรียกบ่อยขึ้นบ้า "เขากล่าวว่า 'เป็นCranston เพื่อให้ห่างไกลออกไปที่คุณไม่สามารถลงมาในวันอาทิตย์ช่วงบ่าย?' 'เราจะมาบางวันอาทิตย์ที่ฟิลฉันสัญญา'. 'อย่าให้ฉันว่า - "บางอาทิตย์" แน่นอน! นี้วันอาทิตย์ที่โอลิเวอร์. '' ใช่ครับ วันอาทิตย์นี้. '' และในครั้งต่อไปที่คุณโทรศัพท์ฉันจะจ่ายบ้า ตกลง?' เขาใส่ลงโทรศัพท์ ฉันยืนอยู่ที่นั่นและสงสัยในสิ่งที่จะทำ ในที่สุดฉันก็กลับไปแบน. เจนนี่กำลังนั่งอยู่บนขั้นตอนด้านบน ผมเหนื่อยเกินไปที่จะร้องไห้ดีใจเกินไปที่จะพูด. 'ฉันลืมที่สำคัญของฉัน' กล่าวว่าเจนนี่. ฉันยืนอยู่ที่นั่นในขั้นตอนด้านล่าง ผมกลัวที่จะถามว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปกคลุมปากอีกครั้งและกลายเป็นฉัน เขาไม่มีความสุขมาก
, โอลิเวอร์ ! คุณสามารถนั่งที่นั่นและให้
พ่อเลือดออก ?
'stones ไม่เลือดออก , เจน นี่ไม่ใช่ของคุณอบอุ่น
รักพ่ออิตาลี '
'oliver , ไม่สามารถที่คุณเพิ่งพูดกับเขา ?
'speak กับเขา ! คุณจะบ้าเหรอ ? '
เธอถือโทรศัพท์มาหาฉัน เธอพยายามจะไม่ร้องไห้ "
.
จะไม่พูดกับเขา
เคย ' ผมพูดตอนนี้เธอกำลังร้องไห้ เงียบๆ หน่อย แล้วเธอก็ถามฉันอีกครั้ง
. ' สำหรับผม โอลิเวอร์ ผมไม่เคยขออะไรจากท่านเลย ค่ะ

" ฉันทำมันไม่ได้ ไม่ เจนนี่ เข้าใจมั้ย ? มันก็แค่
เป็นไปไม่ได้ ไม่มีความสุขฉันสั่นหัวของฉัน แล้วเจนนี่พูด
ฉันอย่างเงียบ ๆและมากด้วยความโกรธ . . . คุณไม่มีหัวใจ , ' เธอกล่าว .
เธอพูดในโทรศัพท์อีก . . . นายบาร์เรตต์ โอลิเวอร์
ต้องการให้คุณรู้ . . . . . . . ' เธอกำลังร้องไห้ดังนั้นมันไม่ง่ายเลย
เธอ . โอลิเวอร์ รักลูกมากนะ " เธอพูด แล้ววางโทรศัพท์ลงอย่างรวดเร็ว
.
ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงทำมัน บางทีฉันอาจจะบ้าไปสำหรับ
นะครับ อย่างรุนแรง ฉันเอาโทรศัพท์และโยนข้ามห้อง
.
'damn คุณ เจนนี่ ! ทำไมคุณไม่ออกจากชีวิตของฉัน ?
ผมยืนอยู่นิ่งๆ พระเจ้า ฉันคิดว่า สิ่งที่
เกิดขึ้นกับฉัน ? ฉันหันไปมองเจนนี่ แต่เธอได้หายไป .
ผมมองรอบๆแบนเธอ เสื้อของเธอ ยังคงมี แต่เธอหายตัวไป
.
3

สามปีแรกที่ โอ้ ที่ไหน มีเจนนี่ไม่อยู่

ความรัก
37 เรื่อง ฉันวิ่งออกมาจากบ้านและตามหาเธอ :
โรงเรียนกฎหมายห้องสมุด , คลิฟ , โรงเรียนดนตรี เธอ
ในหนึ่งของห้องดนตรี ? ผมได้ยินเสียงคนเล่น
เปียโน เสียงดังมาก เป็นเจนนี่ ฉันผลัก
ประตูเปิดใหญ่ แรดคลิฟฟ์ผู้หญิงที่เปียโน .
'what เป็นอะไร ? เธอถาม .
'nothing ' ผมตอบและปิดประตูอีกครั้ง .
ที่ โอ ที่ มี เธอกลับไปแล้วเหรอ ผมรู้สึกว่าน่ากลัว ฉันค้นหา
มหาวิทยาลัย ถนน และร้านกาแฟ ไม่มีอะไร เธอ
ถ่ายรถแครนตัน , บางที ? ตอนเที่ยงคืนผมเจอ
กล่องโทรศัพท์เรียกฟิล
สวัสดี ? เขาบอกว่า เซา . เกิดอะไรขึ้น ? เจนนี่ป่วย ?
พระเจ้าฉันคิดว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นั่น ! เธอสบายดี , ฟิล เอ่อ
- ฉันแค่โทรมาทักทาย '
" ควรโทรมาบ่อยๆ บ้า ' ' เขากล่าวว่า คือ
Cranston ห่างไกลที่คุณมาไม่ได้ลงวันอาทิตย์
ตอนบ่าย ?
เราก็มา บางอาทิตย์ ฟิล ผมสัญญา '
ห้ามเอา - " อาทิตย์ " จริงๆ วันอาทิตย์นี้
, โอลิเวอร์ '
" ครับ วันอาทิตย์นี้ เวลาที่คุณ โทรศัพท์ '
และต่อไป ฉันจะจ่าย บ้าชิบ โอเค ? เขา
วางโทรศัพท์ลง ฉันยืนอยู่ที่นั่นและสงสัยว่า
ที่ต้องทำ สุดท้ายผมก็กลับไปที่แฟลต
เจนนี่นั่งอยู่บนขั้นตอนด้านบน ฉันเหนื่อยเกินไปที่จะร้องไห้

ดีใจมากเกินไปที่จะพูด ฉันลืมกุญแจ ' เจนนี่
ฉันยืนอยู่บนบันไดด้านล่าง ผมกลัวที่จะถามว่า