2.2.1. Mixture hydration and oil ab

2.2.1. Mixture hydration and oil absorption properties
The different flour-starch-protein mixtures were characterised
by their hydration and oil absorption properties.
Swelling volume (SV), or the volume occupied by a known
weight sample, was evaluated by adding 100 mL of distilled water
to 5 g (±0.1 g) of flour sample in a test tube and allowing it to hydrate
for 24 h. Water holding capacity (WHC), defined as the
amount of water retained by the sample without being subjected to
any stress, was determined on the same suspension used to evaluate
swelling; the hydrated solid was weighed after removing the
excesswater and values were expressed as grams ofwater per gram
of solid (AACC method 88-04, 2012).Water binding capacity (WBC),
or the amount of water retained by the sample after it has been
centrifuged, was measured as described in AACC method 56-30.01
(AACC, 2012). Hydration properties were analysed in duplicate.
The method described by Lin, Humbert, and Sosulski (1974) was
used to determine oil absorption capacity (OAC). Flour
(100.0 ± 0.2 mg) was mixed with 1.0 mL of vegetable oil. The
mixture was stirred for 1 min with a wire rod to disperse the
sample in the oil. After a period of 30 min in the vortex mixer, tubes
were centrifuged at 3000
g and 4 C for 10 min. The supernatant
was carefully removed with a pipette and the tubes were inverted
for 25 min to drain the oil and the residue was then weighed. The
oil absorption capacity was expressed as grams of oil bound per
gram of sample on dry basis. Three replicates were performed for
each sample. OAC was calculated by Eq. (1):
OACðg=gÞ ¼ Wr=Wi (1)
Where Wr is the residue weight and Wi is the sample weight (g,
db).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2.1 การผสมน้ำมันและไล่น้ำคุณสมบัติดูดซึมส่วนผสมแป้งแป้งโปรตีนต่าง ๆ ได้ดำเนินคุณสมบัติดูดซึมไล่น้ำและน้ำมันเสียงบวม (ญา), หรือปริมาตรด้วยรู้จักน้ำหนักตัวอย่าง ถูกประเมิน โดยเพิ่ม 100 mL ของน้ำกลั่นถึง 5 กรัม (±0.1 g) ของแป้งอย่างในหลอดทดสอบและให้มัน hydrate24 h. น้ำถือกำลัง (WHC), กำหนดเป็นการปริมาณของน้ำที่เก็บไว้ตามตัวอย่างโดยไม่อยู่ภายใต้กำหนดในการระงับเหมือนกันที่ใช้ในการประเมินความเครียดใด ๆบวม ของแข็งผลิตภัณฑ์มีน้ำหนักหลังจากเอาออกexcesswater และค่าถูกแสดงเป็น ofwater กรัมต่อกรัมของแข็ง (AACC วิธี 88-04, 2012) น้ำเชื่อมกำลัง (WBC),หรือปริมาณของน้ำที่เก็บไว้ตามตัวอย่างหลังจากได้รับcentrifuged ถูกวัด ตามวิธีของ AACC 56 30.01(AACC, 2012) คุณสมบัติการไล่น้ำที่ analysed ในซ้ำมีวิธีการอธิบาย โดย Lin, Humbert และ Sosulski (1974)ใช้ในการกำหนดกำลังความจุการดูดซับน้ำมัน (OAC) แป้ง(100.0 ± 0.2 มิลลิกรัม) ถูกผสมกับ 1.0 mL น้ำมันพืช ที่มีกวนผสมใน 1 นาทีด้วยเหล็กลวดกระจายการตัวอย่างในน้ำมัน หลังจากระยะเวลา 30 นาทีในเครื่องผสม vortex ท่อมี centrifuged 3000 g และ 4 C ใน 10 นาที Supernatantถูกเอาออกอย่างระมัดระวังกับการเปตต์ และหลอดได้กลับสำหรับระบายน้ำน้ำมันและสารตกค้างในน้ำได้แล้วน้ำหนัก ที่กำลังดูดซึมน้ำมันได้แสดงเป็นกรัมของน้ำมันผูกต่อกรัมของตัวอย่างแห้งตาม เหมือนกับสามดำเนินการแต่ละอย่าง OAC คำนวณ โดย Eq. (1):OACðg = gÞ ¼เกิดจาก =อินเตอร์ (1)ที่เกิดจากน้ำหนักสารตกค้าง และอินเตอร์เป็นน้ำหนักตัวอย่าง (gdb)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2.1 ความชุ่มชื้นที่มีส่วนผสมและคุณสมบัติดูดซับน้ำมันผสมแป้งแป้งโปรตีนที่แตกต่างกันมีลักษณะโดยความชุ่มชื้นของพวกเขาและคุณสมบัติดูดซับน้ำมัน. ปริมาณการบวม (SV) หรือปริมาณที่ถูกครอบครองโดยที่รู้จักกันตัวอย่างน้ำหนักถูกประเมินโดยการเพิ่ม100 มิลลิลิตรของน้ำกลั่นที่จะ5 กรัม (± 0.1 กรัม) ของกลุ่มตัวอย่างแป้งในหลอดทดลองและปล่อยให้มันให้ความชุ่มชื้นเป็นเวลา24 ชั่วโมง ความสามารถในการถือครองทางน้ำ (WHC) หมายถึงปริมาณน้ำเก็บตัวอย่างโดยไม่ต้องถูกยัดเยียดให้ความเครียดใดๆ ที่ถูกกำหนดในการระงับเดียวกับที่ใช้ในการประเมินอาการบวม; ของแข็งไฮเดรทได้รับการชั่งน้ำหนักหลังจากถอดexcesswater และค่านิยมที่ถูกแสดงเป็น ofwater กรัมต่อกรัมของของแข็ง(AACC วิธี 88-04 2012) .Water กำลังการผลิตที่มีผลผูกพัน (WBC) หรือปริมาณน้ำเก็บตัวอย่างหลังจากที่มันได้รับหมุนเหวี่ยงได้รับการวัดที่อธิบายไว้ในวิธีการ AACC 56-30.01 (AACC 2012) คุณสมบัติไฮเดรชั่วิเคราะห์ในที่ซ้ำกัน. วิธีการอธิบายโดยหลินฮัมเบิร์ตและ Sosulski (1974) ถูกใช้ในการกำหนดความสามารถในการดูดซับน้ำมัน(OAC) แป้ง(100.0 ± 0.2 มก.) ผสมกับ 1.0 มิลลิลิตรของน้ำมันพืช ส่วนผสมถูกกวนเป็นเวลา 1 นาทีด้วยเหล็กลวดที่จะแยกย้ายกันตัวอย่างในน้ำมัน หลังจากระยะเวลา 30 นาทีในเครื่องผสมน้ำวนที่หลอดถูกหมุนเหวี่ยงที่3000? กรัมและ 4 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 10 นาที สารละลายจะถูกลบออกอย่างระมัดระวังกับปิเปตและท่อถูกคว่ำสำหรับ25 นาทีเพื่อระบายน้ำน้ำมันและสารตกค้างได้รับการชั่งน้ำหนักแล้ว ความจุดูดซับน้ำมันได้รับการแสดงเป็นกรัมของน้ำมันผูกพันต่อกรัมตัวอย่างบนพื้นฐานแห้ง สามซ้ำได้ดำเนินการสำหรับแต่ละตัวอย่าง OAC ที่คำนวณได้จากสมการ (1): OACðg = GTH ¼ Wr Wi = (1) ในกรณีที่มีน้ำหนัก Wr สารตกค้างและ Wi น้ำหนักตัวอย่าง (ช, ฐานข้อมูล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2.1 . ส่วนผสมความชุ่มชื้นและดูดซับน้ำมัน คุณสมบัติแป้งแป้งผสมที่แตกต่างกันมีลักษณะโปรตีนโดยของพวกเขาชุ่มชื้นและคุณสมบัติดูดซับน้ำมันบวม ระดับเสียง ( SV ) หรือปริมาณที่ถูกครอบครองโดยรู้จักน้ำหนักตัวอย่าง ที่ประเมินโดยเติมน้ำกลั่น 100 มิลลิลิตร5 g ( ± 0.1 กรัม ) ของตัวอย่างแป้งในหลอดทดลองและอนุญาตให้มันชุ่มชื้น24 ชั่วโมง น้ำความจุถือ ( SPM ) หมายถึงปริมาณน้ำที่สะสมจากตัวอย่างโดยไม่ต้องความเครียดใด ๆ ตกลงใจกันระงับใช้ประเมินบวม ; น้ำแข็งหนักหลังจากเอาออกexcesswater และค่าถูกแสดงเป็นกรัมของน้ำ 1 กรัมของแข็ง ( AACC ) 88-04 2012 ) น้ำผูกความจุ ( WBC )หรือปริมาณน้ำสะสม โดยกลุ่มตัวอย่างหลังจากที่มันได้รับไฟฟ้า , วัดตามที่อธิบายไว้ในวิธีการ 56-30.01 AACC( AACC , 2012 ) คุณสมบัติใช้วิเคราะห์ในที่ซ้ำกันวิธีที่อธิบายโดยหลิน ฮัมเบิร์ต และ sosulski ( 1974 )ใช้เพื่อกำหนดความจุการดูดซึมน้ำมัน ( OAc ) แป้ง( 4 ± 0.2 มิลลิกรัม ) ผสมกับ 1.0 มิลลิลิตรของน้ำมันพืช ที่ผสมส่วนผสมที่กวนนาน 1 นาทีกับลวดจะยุบตัวอย่างในน้ำมัน หลังจากระยะเวลา 30 นาทีใน Vortex Mixer , ท่อเป็นระดับที่ 3 , 000 กรัม และ 4 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 10 นาที และน่านถูกลบออกอย่างระมัดระวังด้วยหลอดและท่อ คือกลับหัว25 นาทีเพื่อระบายน้ำมันและกากก็ชั่งน้ำหนัก ที่การดูดซึมน้ำมันถูกแสดงเป็นกรัมของน้ำมันเชื่อมต่อกรัมของตัวอย่างในบริการพื้นฐาน จำนวน 3 ซ้ำสำหรับแต่ละตัวอย่าง ถูกคำนวณโดยอีคิว OAc ( 1 ) :ð OAc G = G = Þ¼ WR ( 1 ) วีที่เขียนเป็นกาก น้ำหนัก และ วี คือตัวอย่างน้ำหนัก ( กรัมเดซิเบล )