During the 6th Century, for reasons

During the 6th Century, for reasons which are still unclear, the Anglo-Saxon consonant cluster "sk" changed to "sh", so that skield became shield. This change affected all "sk" words in the language at that time, whether recent borrowings from Latin (e.g. disk became dish) or ancient aboriginal borrowings (e.g. skip became ship). Any modern English words which make use of the "sk" cluster came into the language after the 6th Century (i.e. after the sound change had ceased to operate), mainly, as we will see below, from Scandinavia.
Then, around the 7th Century, a vowel shift took place in Old English pronunciation (analogous to the Great Vowel Shift during the Early Modernperiod) in which vowels began to be pronouced more to the front of the mouth. The main sound affected was "i", hence its common description as "i-mutation" or "i-umlaut" (umlaut is a German term meaning sound alteration). As part of this process, the plurals of several nouns also started to be represented by changed vowel pronunciations rather than changes in inflection. These changes were sometimes, but not always, reflected in revised spellings, resulting in inconsistent modern words pairings such as foot/feet, goose/geese, man/men, mouse/mice, as well as blood/bleed, foul/filth,broad/breadth, long/length, old/elder, whole/hale/heal/health, etc.
It is estimated that about 85% of the 30,000 or so Anglo-Saxon words gradually died out under the cultural onslaught of the Vikings and the Normans who would come after them, leaving a total of only around 4,500. This represents less than 1% of modern English vocabulary, but it includes some of the most fundamental and important words (e.g. man, wife, child, son, daughter, brother, friend, live, fight, make, use, love, like,look, drink, food, eat, sleep, sing, sun, moon, earth, ground, wood, field, house, home,people, family, horse, fish, farm, water, time, eyes, ears, mouth, nose, strong, work,
come, go, be, find, see, look, laughter, night, day, sun, first, many, one, two, other, some, what, when, which, where, word, etc), as well as the most important “function” words (e.g. to, for, but, and, at, in, on, from, etc). Because of this, up to a half of everyday modern English will typically be made up of Old English words, and, by some estimates, ALL of the hundred most commonly-used words in modern English are of Anglo-Saxon origin (although pronunciations and spellings may have changed significantly over time).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างศตวรรษที่ 6 เหตุผลที่ยังไม่ชัดเจน ควบแองโกล-แซ็กซอน "sk" เปลี่ยนเป็น "sh" เพื่อให้ skield กลายเป็น โล่ การเปลี่ยนแปลงนี้ได้รับผลกระทบทั้งหมด "sk" คำในภาษาในเวลานั้น ว่าล่าจากละติน (เช่นดิสก์กลายเป็น จาน) หรือยืมสงวนโบราณ (เช่นข้ามกลายเป็น เรือ) สมัยอังกฤษคำซึ่งใช้ "sk" คลัสเตอร์มาเป็นภาษาหลังจากศตวรรษที่ 6 (เช่นหลังจากการเปลี่ยนแปลงเสียงได้หยุดการทำงาน), ส่วนใหญ่ ในขณะที่เราจะเห็นด้านล่าง สแกนดิเนเวียแล้ว ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 7 กะสระเอาในเก่าการออกเสียง (คล้ายกับกะสระดีระหว่าง Modernperiod ต้น) สระเริ่มจะ ลักษณะเพิ่มเติมด้านหน้าของปาก เสียงหลักได้รับผลกระทบเป็น "ฉัน" ดังนั้นคำอธิบายทั่ว "ไป/เครื่องหมาย i-อุมเลาท์" หรือ "การกลายพันธุ์ i" (เป็นคำเยอรมันความหมายเสียงเปลี่ยนแปลงเป็นเครื่องหมายอุมเลาท์) เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้ พหูพจน์ของคำนามต่าง ๆ ก็เริ่มที่จะแสดง โดยออกเสียงสระเปลี่ยนแปลงมากกว่าการเปลี่ยนแปลงของโรคติดเชื้อ เปลี่ยนแปลงเหล่านี้ถูกบางครั้ง แต่ไม่เสมอ ไป ในยอดปรับปรุงสะกด คำสมัยใหม่ที่สอดคล้องผลรณุเท้า/เท้า ห่าน/ห่าน ผู้หญิงผู้ชาย เมาส์/เมาส์ เป็นเลือด/เลือดออก เหม็น/สกปรก กว้าง/กว้าง ยาว/ยาว เก่าผู้สูงอายุ ทั้ง/ลพู/รักษา/สุขภาพ ฯลฯคาดว่า ประมาณ 85% ของ 30,000 หรือแองโกล-แซ็กซอนดังนั้นคำว่าค่อย ๆ ตายออกภายใต้การโจมตีวัฒนธรรมของไวกิ้งและนอร์มันผู้นั้น ทิ้งทั้งหมดเพียงประมาณ 4,500 นี้หมายถึงน้อยกว่า 1% ของคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ทันสมัย แต่มีบางคำที่สำคัญ และพื้นฐานมากที่สุด (คนเช่น ภรรยา ลูก ลูกชาย ลูกสาว พี่ ชาย เพื่อน ชีวิต ต่อสู้ ให้ ใช้ รัก ชอบ รูปลักษณ์ เครื่องดื่ม อาหาร กิน นอนหลับ สิงห์ ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ โลก พื้นดิน ไม้ ฟิลด์ บ้าน บ้าน คน ครอบครัว ม้า ปลา ฟาร์ม น้ำ เวลา ตา หู ปาก จมูก แข็งแรง ทำงาน ,มา ไป เป็น ค้นหา ดู มอง เสียงหัวเราะ คืน วัน อาทิตย์ ครั้งแรก หลาย หนึ่ง สอง อื่น ๆ บาง อะไร เมื่อ ซึ่ง ที่ คำ ฯลฯ), สำคัญที่สุดเช่นกัน "ทำงาน" คำ (เช่นไป สำหรับ แต่ และ ที่ ,,จาก เป็นต้น) ด้วยเหตุนี้ ค่าครึ่งหนึ่งของชีวิตประจำวันภาษาอังกฤษที่ทันสมัยจะโดยทั่วไปประกอบด้วย ของคำในภาษาอังกฤษเก่า และ โดยประมาณ การบาง ทุกร้อยมักใช้คำในภาษาอังกฤษสมัยใหม่ไว้ให้กำเนิดแองโกลแซกซอน (แม้ว่าการออกเสียงและสะกดคำอาจมีเปลี่ยนแปลงอย่างมากตลอดเวลา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงศตวรรษที่ 6 สำหรับเหตุผลที่ยังไม่มีความชัดเจนในแองโกลแซกซอนพยัญชนะคลัสเตอร์ "SK" เปลี่ยนเป็น "SH" ดังนั้น skield ที่กลายมาเป็นโล่ การเปลี่ยนแปลงนี้ส่งผลกระทบต่อทุกคน "SK" คำในภาษาในเวลานั้นไม่ว่าจะเป็นเงินกู้ยืมที่ผ่านมาจากภาษาละติน (เช่นดิสก์กลายเป็นจาน) หรือเงินกู้ยืมพื้นเมืองโบราณ (เช่นเฮี๊ยบกลายเป็นเรือ) คำใด ๆ ที่ทันสมัยภาษาอังกฤษซึ่งทำให้การใช้งานของ "SK" คลัสเตอร์มาเป็นภาษาหลังจากศตวรรษที่ 6 (คือหลังจากที่เปลี่ยนเสียงได้หยุดการดำเนินงาน) ส่วนใหญ่ที่เราจะเห็นด้านล่างจากสแกนดิเนเวี.
จากนั้นรอบศตวรรษที่ 7 กะสระที่เกิดขึ้นในการออกเสียงภาษาอังกฤษเก่า (คล้ายกับปุ่ม Shift เสียงสระที่ดีในช่วงต้นทศวรรษ Modernperiod) ซึ่งสระเริ่มจะ pronouced เพิ่มเติมไปยังด้านหน้าของปาก เสียงหลักได้รับผลกระทบเป็น "ฉัน" เพราะฉะนั้นคำอธิบายทั่วไปว่า "I-กลายพันธุ์" หรือ "I-เครื่องหมาย" (เครื่องหมายเป็นคำภาษาเยอรมันหมายถึงการเปลี่ยนแปลงเสียง) ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้พหูพจน์หลายคำนามก็เริ่มที่จะเป็นตัวแทนโดยออกเสียงสระที่มีการเปลี่ยนแปลงมากกว่าการเปลี่ยนแปลงในโรคติดเชื้อ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นบางครั้ง แต่ไม่เคยสะท้อนให้เห็นในการสะกดปรับปรุงผลในการที่ไม่สอดคล้องกันคำที่ทันสมัยจับคู่เช่นเท้า / เท้าห่าน / ห่านคน / คน / เมาส์หนูเช่นเดียวกับในเลือด / เลือดออกเหม็น / ความสกปรกในวงกว้าง / กว้าง / ยาวยาวเก่า / ผู้สูงอายุทั้ง / Hale / รักษา / สุขภาพ ฯลฯ
มันเป็นที่คาดว่าประมาณ 85% ของ 30,000 หรือเพื่อให้แองโกลแซกซอนคำค่อยๆเสียชีวิตภายใต้การโจมตีทางวัฒนธรรมของไวกิ้งและนอร์มัน ที่จะมาหลังจากที่พวกเขาออกทั้งหมดเพียงประมาณ 4,500 นี้แสดงให้เห็นน้อยกว่า 1% ของคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ทันสมัย ​​แต่มันรวมถึงบางส่วนของคำพื้นฐานที่สุดและที่สำคัญ (เช่นมนุษย์ภรรยาบุตรลูกชายลูกสาวของพี่ชายเพื่อน, สด, การต่อสู้ให้ใช้ความรักเหมือน ดูเครื่องดื่ม, อาหาร, กิน, นอน, ร้องเพลง, ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์, ดิน, พื้นไม้ฟิลด์, บ้าน, บ้านคนในครอบครัว, ม้า, ปลา, ฟาร์ม, น้ำ, เวลา, ตาหูปากจมูก แข็งแรงทำงาน
มาไปจะหาดูมองหัวเราะคืนวันอาทิตย์แรกหลายคนหนึ่งสองอื่น ๆ บางคนทำอะไรเมื่อไหร่ซึ่งที่, Word, ฯลฯ ) เช่น รวมถึงสิ่งสำคัญที่สุด "ฟังก์ชั่น" คำ (เช่นไปหา แต่และในในในจาก ฯลฯ ) เพราะเหตุนี้ถึงครึ่งหนึ่งของชีวิตประจำวันที่ทันสมัยเป็นภาษาอังกฤษจะมักจะถูกสร้างขึ้นมาจากคำภาษาอังกฤษที่เก่าและโดยประมาณการบางทั้งหมดของร้อยคำมากที่สุดที่ใช้ในภาษาอังกฤษที่ทันสมัยของแองโกลแซกซอนกำเนิด (แม้ว่าออกเสียงและ การสะกดอาจมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงเวลา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงศตวรรษที่สำหรับเหตุผลที่ยังไม่ชัดเจน , แองโกล แซกซันกลุ่มพยัญชนะ " SK " เปลี่ยนเป็น " sh " เพื่อให้ skield กลายเป็นโล่ การเปลี่ยนแปลงนี้ได้รับผลกระทบทั้งหมด " SK " คำพูดในภาษาในตอนนั้น ว่า ล่าสุด ยืมมาจากภาษาละติน ( เช่นดิสก์เป็นจาน ) หรือชนพื้นเมืองโบราณต่อ ( เช่นข้ามกลายเป็นเรือ ) ทันสมัยภาษาอังกฤษคำที่ใช้ของ " SK " กลุ่มมาเป็นภาษาหลังจากศตวรรษที่ 6 ( เช่นหลังจากเปลี่ยนเสียงได้หยุดทำงาน ) ส่วนใหญ่เป็น เราจะเห็นด้านล่าง จากสแกนดิเนเวียจากนั้น ประมาณศตวรรษที่ 7 สระ กะเอาสถานที่ในการออกเสียงภาษาอังกฤษ ( คล้ายคลึงกับการเปลี่ยนเสียงสระที่ดีในช่วง modernperiod ต้น ) ที่สระ เริ่มมีการ pronouced มากกว่าด้านหน้าของปาก เสียงหลักได้รับผลกระทบคือ " ฉัน " จึงพบรายละเอียดเป็น " i-mutation " หรือ " i-umlaut " ( เครื่องหมายเป็นภาษาเยอรมันคำความหมายเสียงการเปลี่ยนแปลง ) เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้ พหูพจน์ของคำนามต่าง ๆเริ่มถูกแสดงโดยเปลี่ยนสระการออกเสียงมากกว่าการเปลี่ยนแปลงในวิภัตติ . การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ บางครั้ง แต่ไม่เสมอไป ที่สะท้อนให้เห็นในการแก้ไขการสะกดคำคู่ที่ทันสมัย ส่งผลให้สอดคล้องกัน เช่น ฟุต ห่าน / ห่าน ชาย / ชาย เมาส์ / เมาส์ รวมทั้งเลือด / เลือดเหม็น / สกปรก กว้าง / ยาว / กว้าง ความยาว เก่า / ผู้อาวุโส / ทั้งหมด เฮล / รักษา / สุขภาพ ฯลฯคาดว่าประมาณ 85 % ของ 30 , 000 หรือดังนั้น แองโกล แซกซันคำค่อยๆตายออกภายใต้การโจมตีทางวัฒนธรรมของพวกไวกิ้งและนอร์ใครจะมาหลังจากพวกเขาออกทั้งหมดเพียงประมาณ 4 , 500 . นี้หมายถึงน้อยกว่า 1% ของคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ทันสมัย แต่ก็มีบางส่วนของพื้นฐานที่สุด และที่สำคัญคำ ( เช่นเพื่อน , ภรรยา , ลูก , ลูกชาย , ลูกสาว , พี่ชาย , เพื่อน , สด , ต่อสู้ , ให้ , ใช้ , ความรัก , ชอบ , ดู , เครื่องดื่ม , อาหาร , กิน , นอน , ร้องเพลง , แสงแดด พระจันทร์ , โลก , พื้นดิน , ไม้ , สนาม , บ้าน , บ้าน , คน , ครอบครัว , ม้า , ปลา , ฟาร์ม , เวลา , น้ำ ตา หู ปาก จมูก ที่แข็งแรง ทำงานไป ไป จะ หา ดู ดู เสียงหัวเราะ คืน วัน อาทิตย์ แรก มาก หนึ่ง สอง อื่น ๆ , บาง , สิ่งที่ , เมื่อ , ที่ , ซึ่ง , Word , ฯลฯ ) , เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด " ฟังก์ชัน " คำ ( เช่น , สำหรับ , แต่ , และ , ที่ , ใน , ที่ , จาก , ฯลฯ ) เพราะอย่างนี้ ถึงครึ่งของทุกวันภาษาอังกฤษสมัยใหม่โดยทั่วไปจะถูกสร้างขึ้นจากคำภาษาอังกฤษและบางประมาณการทั้งหมดของร้อยที่ใช้บ่อยที่สุดคำในภาษาอังกฤษสมัยใหม่ของแองโกลแซ็กซอนเดิม ( แม้ว่าการออกเสียงและการสะกดคำที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากตลอดเวลา )