The power that advertising, and med

The power that advertising, and media more generally, wields has been and will continue to be an area of debate for years to come. Advertising is largely, particularly in the western world, an inescapable phenomena; from the moment we wake up to the time we sleep advertisements bombard us. Estimates of the amount advertisements people are exposed to on a daily basis ranges vastly from an arguably modest 200 to anywhere up-to around 3,000 messages per day.1

One of the main contentions regarding the issue is the argument to what degree, if at all, children can critically engage with advertising and whether or not it is ethical to allow corporate interests to try and change the perceptions and behavior of the young. There is undeniably a great deal of advertising on television currently which is aimed at children, promoting not only toys and sweets but also products such as food, drink, music, films and clothing to young consumers from toddlers to teenagers. Increasingly this practice is coming under attack from parents' organizations, politicians and pressure groups in many countries. The UK, Sweden, Ireland, Greece, Italy, Denmark and Belgium all currently impose national restrictions, and these have also been proposed in most other EU countries and in the USA. Within Europe, the EU Audiovisual Media Services Directive has been in place since the end of 2009 and places further restrictions on advertising to children, while also stressing the role of self-regulation among industry groups. Can advertising towards children be justified, is it ethical to shield them from a phenomena which is pervasive in global culture and is arguably something they need to learn about or should children be protected from advertising messages aimed at influencing their behavior for the benefit of business.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พลังงานที่โฆษณา สื่ออื่น ๆ ทั่วไป wields แล้ว และจะยังคงเป็นพื้นที่อภิปรายสำหรับปีมา โฆษณาเป็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกตะวันตก ปรากฏการณ์ไม่พ้น จากช่วงเวลาที่เราตื่นถึง เวลาเรานอนโฆษณา bombard เรา การประเมินการโฆษณาจำนวนคนกำลังเผชิญกับการเป็นช่วงพื้นฐานประจำวันสำคัญ ๆ จาก 200 เจียมเนื้อเจียมตัวว่าเป็นไปได้ถึงรอบ 3000 ข้อต่อ day.1

One contentions หลักเกี่ยวกับปัญหาเป็นอาร์กิวเมนต์ในระดับใด เลย เด็กสามารถมีส่วนร่วมกับโฆษณาและหรือไม่มีจริยธรรมให้บริษัทสนใจ และพยายามเปลี่ยนภาพลักษณ์และพฤติกรรมของเด็กเหลือ ดี ๆ มีมากของการโฆษณาทางโทรทัศน์อยู่ในขณะนี้ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อเด็ก การส่งเสริมไม่เพียงของเล่น และขนมหวาน แต่ยังผลิตภัณฑ์อาหาร เครื่องดื่ม ดนตรี ภาพยนตร์และเสื้อผ้าให้กับผู้บริโภคหนุ่มสาวจากเด็กวัยหัดเดินจะวัยรุ่น ขึ้นแบบฝึกหัดนี้จะมาภายใต้การโจมตีจากองค์กรของผู้ปกครอง นักการเมือง และกลุ่มกดดันในหลายประเทศ สหราชอาณาจักร สวีเดน สาธารณรัฐไอร์แลนด์ กรีซ อิตาลี เดนมาร์ก และเบลเยียมปัจจุบันกำหนดข้อจำกัดแห่งชาติ และเหล่านี้ได้ถูกเสนอ ในประเทศ EU อื่นมากที่สุด และ ในประเทศสหรัฐอเมริกา ภายในยุโรป คำสั่งการบริการสื่อภาพออกของ EU แล้วในตั้งแต่ปลายปี 2552 และวางข้อจำกัดเพิ่มเติมในการโฆษณาเพื่อเด็ก ในขณะที่ยัง ย้ำถึงบทบาทของการควบคุมตนเองระหว่างกลุ่มอุตสาหกรรม สามารถโฆษณาต่อเด็กได้รับการพิสูจน์, เป็นจริยธรรมเพื่อป้องกันพวกเขาจากปรากฏการณ์ซึ่งเป็นชุมชนที่แพร่หลายในวัฒนธรรมสากล และเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องเรียนรู้ หรือควรจะป้องกันเด็กจากข้อความโฆษณามีอิทธิพลต่อลักษณะการทำงานเพื่อประโยชน์ของธุรกิจด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กำลังไฟที่ว่าสื่อและมหาชน( multitude โดยทั่วไปแล้วการโฆษณามากขึ้นมีการและจะเดินทางต่อไปยังเป็นพื้นที่ที่มีการถกเถียงกันเป็นปีมา การโฆษณาเป็นส่วนใหญ่โดยเฉพาะในโลกตะวันตกที่ปรากฎการณ์"จากช่วงเวลาที่เราตื่นขึ้นมาเวลาที่เรานอนโฆษณาลูกระเบิดเราประเมินจากจำนวนโฆษณาคนจะเป็นที่ที่ใช้ในชีวิตประจำวันซึ่งเป็นพื้นฐานช่วงจากที่เป็นที่ถกเถียงกันไม่มากนักแต่ก็ 200 ไปยังทุกแห่งได้มีการประมาณ 3 , 000 ข้อความต่อ Card ณบริเวณ 1

หนึ่งในหลักการที่คู่กรณีที่มีปัญหาถกเถียงกันว่าระดับ,หากที่ทั้งหมด,เด็กๆสามารถเข้าร่วมกับการโฆษณาหรือไม่และไม่ว่าจะเป็นทางจริยธรรมในการอนุญาตให้ความสนใจขององค์กรเพื่อลองและเปลี่ยนพฤติกรรมและทัศนคติของหนุ่มที่ต้องใช้ความระมัดระวัง นั่นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ข้อตกลงที่ดีเยี่ยมของการโฆษณาบนโทรทัศน์ในปัจจุบันซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่เด็กการส่งเสริมไม่ใช่เพียงของเล่นและขนมหวานแต่ยังมีสินค้าเช่นอาหารและเครื่องดื่มเพลงเสื้อผ้าและ ภาพยนตร์ ให้กับ ผู้บริโภค หนุ่มจากเด็กในกลุ่มวัยรุ่น. การฝึกนี้มีมากขึ้นมา ภายใต้ การโจมตีจากองค์กรของคุณพ่อคุณแม่และนักการเมืองกลุ่มความดันในหลายประเทศ อังกฤษ,สวีเดน,ไอร์แลนด์เหนือกรีซอิตาลีเดนมาร์กและเบลเยียมทั้งหมดที่มีอยู่ในขณะนั้นได้กำหนดข้อจำกัดของประเทศและมีการเสนอในประเทศสมาชิก EU อื่นๆและในประเทศสหรัฐอเมริกาที่ยัง ในยุโรปสหภาพ ยุโรป(อียู)ออดิโอวิชวล Directive บริการสื่อที่มีอยู่ในที่ได้รับการแต่งตั้งมาตั้งแต่ปลายปี 2009 และสถานที่ข้อจำกัดอื่นเพิ่มเติมในการโฆษณาให้เด็กในขณะที่ยังเน้นถึงบทบาทของตนเอง - ระเบียบท่ามกลางกลุ่มอุตสาหกรรม เด็กๆสามารถโฆษณาได้มีความชอบธรรมเป็นโรงแรมทางจริยธรรมจะปกป้องพวกเขาจากปรากฎการณ์ที่มีกระจายไปทั่วซึ่งในทางวัฒนธรรมระดับโลกและได้รับการถกเถียงว่าเป็นบางสิ่งบางอย่างที่ต้องเรียนรู้หรือเด็กควรจะได้รับการคุ้มครองจากข้อความโฆษณาที่อิทธิพลต่อพฤติกรรมของคนเพื่อประโยชน์ของธุรกิจ