3) Receptive vocabulary concerns wo

3) Receptive vocabulary concerns words language learners use in order to
understand what they hear in speech, and words used to understand what they read. It
is generally acknowledged that language learners need receptive vocabulary for their
listening and reading. The better one’s vocabulary knowledge, the easier one would
find it to understand the conversation or a large amount of reading. However, when
compared vocabulary learning from listening with vocabulary learning from reading,
Read (2000, p. 47) points out that vocabulary learning from listening has received
much less attention than learning vocabulary items through reading.
Based on vocabulary and reading, Nation and Coady (1988, p. 98) point
out that vocabulary is likely to be a predominant causal factor for reading
comprehension. Laufer (1997, p. 20) emphasises that no text comprehension is
possible, either in one’s native language or in a foreign language, without
understanding the text’s vocabulary. Besides, Rubin (1993, p.1) stresses, “A good
vocabulary and good reading go hand in hand. Unless language learners know the
meaning of words, they will have difficulties in understanding what is read. And the
more one reads, the more words one will add to one’s vocabulary”. That is to say, a
rich vocabulary is essential to successful listening and reading comprehension.

32
Similarly, Pikulski and Templeton (2004, p. 1) indicate in their study that a large
vocabulary is more specifically predictive and reflective of high levels of reading
achievement.
4)
Productive vocabulary involves words language learners use to express
their thoughts and ideas in speaking and writing. Since both speaking and writing are
productive skills, Nandy (1994, p. i) highlights the relationship between vocabulary
and expression of speech and writing that “An extensive vocabulary, besides
empowering us to give expression to a wide range of thoughts, also enables us to vary
our forms of expression, and so make our speech or our writing more pleasing to hear
or more interesting to read. No one can ever become an effective speaker or a ready
writer if he does not have at his command a wide vocabulary to which he is
continually adding.” In terms of vocabulary and the written text, Schmitt (2000,
p. 155) indicates that vocabulary knowledge is indispensable since the text involves
the use of difficult words to convey more complicated ideas than the spoken one.

All in all, vocabulary items can be generally categorised into four main
groups as ‘receptive (or passive)’, ‘productive (or active)’, ‘meaning/oral’ and
‘literal/written’ vocabulary based on their meanings and functions. It is apparent that
vocabulary is vital for the improvement of the four language skills. To improve
language skills, language learners need to involve receptive and productive,
meaning/oral, and literal/written vocabulary. The following section particularly
involves how many words a language learner needs for the four language skills.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3) คำศัพท์ที่อ่อนไหวกังวลเรียนคำภาษาใช้เพื่อที่จะ
เข้าใจในสิ่งที่พวกเขาได้ยินเสียงในการพูดและคำที่ใช้ในการทำความเข้าใจสิ่งที่พวกเขาอ่าน มัน
เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าการเรียนภาษาต้องเรียนรู้คำศัพท์ของพวกเขาเปิดกว้างสำหรับการ
ฟังและการอ่าน ความรู้คำศัพท์ที่ดีกว่าของคนหนึ่งได้ง่ายขึ้นจะ
พบว่ามันจะเข้าใจการสนทนาหรือเป็นจำนวนมากของการอ่าน แต่เมื่อ
เทียบกับคำศัพท์ที่เรียนรู้จากการฟังด้วยคำศัพท์การเรียนรู้จากการอ่าน, การ
อ่าน (2000, น. 47) ชี้ให้เห็นการเรียนรู้จากการฟังคำศัพท์ที่ได้รับ
ความสนใจมากน้อยกว่าการเรียนรู้คำศัพท์ผ่านการอ่าน.
อยู่บนพื้นฐานของคำศัพท์และการอ่านและประเทศชาติ Coady (1988, น. 98) ชี้
ออกคำศัพท์ที่มีแนวโน้มว่าจะเป็นปัจจัยเชิงสาเหตุที่โดดเด่นสำหรับการอ่าน
จับใจความ Laufer (1997, น. 20) เน้นว่าไม่มีความเข้าใจข้อความที่เป็น
ไปได้ทั้งในภาษาพื้นเมืองหนึ่งหรือในภาษาต่างประเทศโดยไม่ต้อง
ทำความเข้าใจคำศัพท์ข้อความของ นอกจากนี้รูบิน (1993, p.1) เน้น "ดี
คำศัพท์และการอ่านที่ดีไปจับมือ เว้นแต่จะได้เรียนภาษาทราบ
ความหมายของคำที่พวกเขาจะมีความยากลำบากในการทำความเข้าใจสิ่งที่อ่าน และ
อีกหนึ่งอ่านคำหนึ่งที่เพิ่มเติมจะเพิ่มคำศัพท์หนึ่งของ " กล่าวคือเป็น
คำศัพท์ที่อุดมไปด้วยเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อการฟังเพลงที่ประสบความสำเร็จและเข้าใจในการอ่าน. 32 ในทำนองเดียวกัน Pikulski และเทมเปิล (2004, น. 1) แสดงให้เห็นในการศึกษาของพวกเขาที่มีขนาดใหญ่คำศัพท์มากขึ้นโดยเฉพาะการคาดการณ์และการสะท้อนแสงของระดับสูงของการอ่านผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน . 4) คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับผลผลิตเรียนคำภาษาที่ใช้ในการแสดงความคิดและความคิดของพวกเขาในการพูดและการเขียน เนื่องจากทั้งสองพูดและการเขียนเป็นทักษะการผลิต Nandy (1994 พี. i) ไฮไลท์ความสัมพันธ์ระหว่างคำศัพท์และการแสดงออกในการพูดและเขียนว่า "คำศัพท์ที่กว้างขวางนอกเหนือจากการเสริมสร้างศักยภาพของเราที่จะให้แสดงออกถึงความหลากหลายของความคิดนอกจากนี้ยังช่วยให้เรา จะแตกต่างกันในรูปแบบของการแสดงออกของเราและเพื่อให้การพูดหรือการเขียนของเราชื่นชอบมากขึ้นที่จะได้ยินหรือน่าสนใจมากขึ้นในการอ่าน ไม่มีใครเลยที่จะกลายเป็นลำโพงที่มีประสิทธิภาพหรือความพร้อมนักเขียนถ้าเขาไม่ได้มีคำสั่งของเขาคำศัพท์กว้างเพื่อที่เขาจะเพิ่มอย่างต่อเนื่อง. "ในแง่ของคำศัพท์และข้อความที่เขียนซมิต (2000, น. 155) แสดงให้เห็นว่า ความรู้คำศัพท์ที่จะขาดไม่ได้เนื่องจากข้อความที่เกี่ยวข้องกับการใช้คำยากที่จะถ่ายทอดความคิดที่ซับซ้อนมากขึ้นกว่าพูดหนึ่ง. ทั้งหมดในทุกรายการคำศัพท์ที่สามารถแบ่งออกเป็นสี่หลักกลุ่ม 'เปิดกว้าง (หรือเรื่อย ๆ )', 'การผลิต (หรือ ใช้งาน) ',' ความหมาย / ช่องปาก 'และ' ตัวอักษร / เขียน 'คำศัพท์ที่อยู่บนพื้นฐานของความหมายและหน้าที่ของตน มันเป็นที่ชัดเจนว่าคำศัพท์ที่มีความสำคัญสำหรับการพัฒนาทักษะการใช้ภาษาทั้งสี่ เพื่อปรับปรุงทักษะการใช้ภาษา, เรียนภาษาต้องเกี่ยวข้องกับการเปิดกว้างและการผลิตหมายถึงช่องปากและตัวอักษรคำศัพท์ / / เขียน ส่วนต่อไปนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับวิธีการหลายคำที่ผู้เรียนภาษาความต้องการทักษะการใช้ภาษาสี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 ) การใช้ภาษาของผู้เรียนเกี่ยวกับคำศัพท์คำเพื่อเข้าใจสิ่งที่พวกเขาได้ยินคำที่ใช้ในการพูดและเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาอ่าน มันโดยทั่วไปยอมรับว่าต้องการความเข้าใจคำศัพท์ของผู้เรียนภาษาการฟังและการอ่าน ดีกว่ามีความรู้คำศัพท์ ง่ายที่ไม่มีใครค้นหาที่จะเข้าใจการสนทนาหรือเป็นจำนวนมากของการอ่าน อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบคำศัพท์ที่เรียนรู้จากการฟังคำศัพท์ การเรียนรู้จากการอ่านอ่าน ( 2543 , หน้า 47 ) ชี้ว่า คำศัพท์ที่เรียนจากการฟัง ได้รับความสนใจมากน้อยกว่าการเรียนรู้คำศัพท์ที่รายการผ่านการอ่านตามคำศัพท์ และการอ่าน ประเทศชาติและโคดี้ ( 2531 , หน้า 98 ) จุดว่าศัพท์มีแนวโน้มที่จะเป็นปัจจัยเชิงสาเหตุเด่นในการอ่านความเข้าใจ ลูเฟอร์ ( 1997 , 20 หน้า ) เน้นความเข้าใจที่ไม่มีข้อความคือเป็นไปได้ ทั้งในที่ภาษาพื้นเมืองหรือในภาษาต่างประเทศโดยไม่ความเข้าใจคำศัพท์ของข้อความ นอกจากนี้ รูบิน ( 1993 , ป. ) เน้น " ดีคำศัพท์และการอ่านที่ดีไปมือในมือ ถ้าผู้เรียนภาษารู้จักความหมายของคำที่พวกเขาจะมีปัญหาในการทำความเข้าใจสิ่งที่อ่าน และอีกหนึ่งอ่านคำมากกว่าหนึ่งจะเพิ่มมาเป็นศัพท์ " คือว่า ,คำศัพท์ที่อุดมไปด้วยเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อประสบความสำเร็จในการฟังและการอ่าน32 .ในทํานองเดียวกัน และ pikulski เทมเปิลตัน ( 2547 , หน้า 1 ) ระบุว่า ในการศึกษาของพวกเขาที่ขนาดใหญ่คำศัพท์ที่เป็นมากขึ้นโดยเฉพาะและสามารถสะท้อนระดับของการอ่านผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน4 )คำศัพท์ที่มีประสิทธิภาพเกี่ยวข้องกับผู้เรียนภาษาใช้แสดงคำความคิดและความคิดของพวกเขาในการพูด และการเขียน เพราะทั้งการพูดและการเขียนเป็นทักษะการผลิต nandy ( 2537 , หน้า 1 ) เน้นความสัมพันธ์ระหว่างคำศัพท์และการแสดงออกของการพูดและเขียนว่า " เป็นคำศัพท์ที่กว้างขวาง นอกจากเสริมสร้างศักยภาพของพวกเราให้แสดงออกถึงความหลากหลายของความคิด ยังช่วยให้เราสามารถแตกต่างกันไปรูปแบบในการแสดงออกของเรา และเพื่อให้คำพูดของเราหรือเขียนเพิ่มเติมที่ชื่นชอบที่จะได้ยินเสียงของเราหรือสนใจอ่าน ไม่มีใครเป็นลำโพงที่มีประสิทธิภาพ หรือ พร้อมนักเขียน ถ้าเขาไม่ได้ที่เขาสั่งกว้างคำศัพท์ที่เขาเป็นอย่างต่อเนื่องเพิ่ม . " ในแง่ของคำศัพท์ และเขียนข้อความ ชมิตต์ ( 2000หน้า 155 ) บ่งชี้ว่า ความรู้คำศัพท์ ขาดไม่ได้ เพราะข้อความที่เกี่ยวข้องกับใช้คำที่ยากที่จะถ่ายทอดความคิดซับซ้อนกว่า พูดคนเดียวทั้งหมดในทุก , รายการคำศัพท์สามารถโดยทั่วไปจะแบ่งออกเป็นสี่หลักกลุ่มที่อ่อนไหว ( หรือ passive ) " , " การผลิต ( หรือใช้งาน ) " , " ความหมาย / ปาก’" " อักษร เขียนศัพท์ตามความหมาย และหน้าที่ มันแจ้งว่าคำศัพท์เป็นสิ่งสำคัญเพื่อพัฒนาภาษาทั้ง 4 ทักษะ เพื่อปรับปรุงทักษะทางภาษาของผู้เรียนภาษาต้องเกี่ยวข้องกับอ่อนไหวและประสิทธิผลความหมาย / ช่องปากและคำศัพท์ตามตัวอักษร / เขียน ส่วนต่อไปนี้ โดยเฉพาะเกี่ยวข้องกับวิธีการหลายคำต้องเรียนภาษาภาษาทั้ง 4 ทักษะ