Agapao love. The cornerstone of the

Agapao love. The cornerstone of the servant leadership/follower relationship that
Patterson describes is agapao love. Winston (2002) states that agapao means to love
in a social or moral sense. According to Winston (2002), this love causes leaders to
consider each person not simply as a means to an end but as a complete person: one
with needs, wants, and desires. According to Winston, this love is alive and well
today in organizations in which those who demonstrate it follow what Winston calls,
not the Golden Rule, but the Platinum Rule (do unto others as they would want you to
do unto them). Mitroff and Denton (1999, p. 149) write about the importance of
value-based organizations and say that the Golden Rule of “do unto others as you
would have them do unto you” applies to all. For Winston (2002), the same thing is
true of the Platinum Rule, as he advocates in his work on the Beatitudes. Swindoll
(1981) states that servanthood and a true love work hand in hand. Likewise, Ferch
and Mitchell (2001) advocate love as a goal for leaders, and Crom (1998) points out
that servant leaders genuinely care for others and are interested in the lives of
followers. Russell and Stone (2002) posit that love is unconditional for the servant
leader.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัก Agapao หลักสำคัญของความสัมพันธ์ความเป็นผู้นำ/ผู้ติดตามข้าราชการที่Patterson อธิบายความรัก agapao วินสตัน (2002) ระบุว่า agapao หมาย ถึงความรักในความรู้สึกคุณธรรม หรือสังคม ตามวินสตัน (2002), รักนี้ทำให้ผู้นำพิจารณาแต่ละคนไม่เพียง เป็นวิธีการที่สิ้นสุด แต่ เป็นคนที่สมบูรณ์: หนึ่งความต้องการ ต้องการ และความต้องการ วินสตัน ตามรักนี้จะยังคง อยู่วันนี้ในองค์กรซึ่งผู้สาธิตก็ทำตามอะไรวินสตันเรียกไม่ใช่กฎทอง แต่กฎแพลทินัม (ทำแก่คนพวกเขาต้องการให้คุณทำแก่พวกเขา) Mitroff และ Denton (1999, p. 149) เขียนเกี่ยวกับความสำคัญขององค์กรตามค่าและพูดที่กฎทองของ "ทำแก่ผู้อื่นเป็นต้องการให้ทำเถิด"ใช้กับทั้งหมด สำหรับวินสตัน (2002), เป็นสิ่งเดียวกันจริงของกฎแพลทินัม เป็นสนับสนุนเขาในการทำงานของเขาในการ Beatitudes Swindollอเมริกา (1981) ที่ servanthood และรักการทำงานมือ ในทำนองเดียวกัน FerchMitchell (2001) ทนายความรักเป็นเป้าหมายสำหรับผู้นำ และ Crom (1998) ชี้ให้เห็นที่ข้าราชการผู้นำจริงใจดูแลผู้อื่น และมีความสนใจในชีวิตของลูกศิษย์ รัสเซลและหิน posit (2002) ว่าความรักไม่มีเงื่อนไขสำหรับคนรับใช้ผู้นำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรัก Agapao รากฐานที่สำคัญของการเป็นผู้นำคนรับใช้ / ความสัมพันธ์ลูกศิษย์ที่
แพตเตอร์สันอธิบายคือความรัก agapao วินสตัน (2002) ระบุว่า agapao หมายถึงการรัก
ในความหมายทางสังคมหรือศีลธรรม ตามที่วินสตัน (2002), รักนี้ทำให้ผู้นำในการ
พิจารณาแต่ละคนไม่ได้เป็นเพียงหมายถึงการสิ้นสุด แต่เป็นคนที่สมบูรณ์แบบหนึ่ง
ที่มีความต้องการ, ต้องการและความปรารถนา ตามที่วินสตันความรักนี้คือชีวิตและดี
วันนี้ในองค์กรในการที่ผู้ที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นไปตามสิ่งที่เรียกวินสตัน
ไม่ได้เป็นกฎทอง แต่กฎลาตินั่ม (ทำแก่คนอื่น ๆ ที่พวกเขาจะต้องการให้คุณ
ทำแก่พวกเขา) Mitroff และเดนตัน (1999, น. 149) เขียนเกี่ยวกับความสำคัญของ
องค์กรตามมูลค่าและบอกว่ากฎทองของ "ทำแก่คนอื่น ๆ ในขณะที่คุณ
จะมีพวกเขาทำแก่ท่าน "นำไปใช้กับทุกคน สำหรับวินสตัน (2002), สิ่งที่เหมือนกันคือ
ความจริงของกฎลาตินั่มในขณะที่เขาสนับสนุนในการทำงานของเขาในเป็นสุข Swindoll
(1981) กล่าวว่าเป็นผู้รับใช้และรักมืองานที่แท้จริงอยู่ในมือ ในทำนองเดียวกัน Ferch
และมิทเชล (2001) ความรักให้การสนับสนุนเป็นเป้าหมายสำหรับการเป็นผู้นำและ Crom (1998) ชี้ให้เห็น
ว่าผู้นำคนรับใช้ดูแลอย่างแท้จริงสำหรับคนอื่น ๆ และมีความสนใจในชีวิตของ
ผู้ติดตาม รัสเซลและหิน (2002) วางตัวว่าเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขสำหรับคนรับใช้
ผู้นำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

agapao ความรัก สำหรับผู้รับใช้ผู้นำ / ผู้ตามความสัมพันธ์
แพตเตอร์สันอธิบายเป็น agapao ความรัก วินสตัน ( 2002 ) ระบุว่า agapao หมายถึงความรัก
ในความรู้สึกทางสังคมหรือศีลธรรม ตาม วินสตัน ( 2002 ) , ความรักทำให้ผู้นำ

พิจารณาแต่ละคนไม่เพียง แต่เป็นวิธีการที่สิ้นสุด แต่เป็นคนที่สมบูรณ์ :
กับความต้องการ ต้องการ และปรารถนา ตามที่ วินสตันความรักคือชีวิตและดี
วันนี้ในองค์กร ซึ่งผู้ที่เห็นได้ตามสิ่งที่วินสตันโทร
ไม่ใช่กฎ แต่กฎ ( ทำแก่คนอื่น ๆที่พวกเขาต้องการคุณ

ทำแก่เขา ) mitroff และ เดนตัน ( 2542 , หน้า 149 ) เขียนเกี่ยวกับความสำคัญของ
มูลค่าองค์กรและบอกว่ากฎทองของ " จงปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างที่คุณ
ต้องให้พวกเขาทำแก่ท่าน " ใช้กับทั้งหมด สำหรับ วินสตัน ( 2002 ) เหมือนเดิม
ที่แท้จริงของกฎที่เขาสนับสนุนในงานของเขาในความสุขอันเปี่ยมล้น . swindoll
( 1981 ) กล่าวว่า servanthood และความรักที่แท้จริงทำงานมือในมือ อนึ่ง เฟิร์ก
และมิเชล ( 2001 ) สนับสนุนความรักเป็นเป้าหมายสำหรับผู้นำ และ โครม ( 1998 ) ชี้ให้เห็น
คนรับใช้ผู้นำอย่างแท้จริง ดูแลคนอื่น และสนใจในชีวิตของ
ผู้ติดตาม รัสเซลและหิน ( 2002 ) เดาว่า ความรักไม่มีเงื่อนไขสำหรับหัวหน้าคนใช้