Coagulation (also known as clotting

Coagulation (also known as clotting) is the process by which blood changes from a liquid to a gel, forming a clot. It potentially results in hemostasis, the cessation of blood loss from a damaged vessel, followed by repair. The mechanism of coagulation involves activation, adhesion, and aggregation of platelets along with deposition and maturation of fibrin. Disorders of coagulation are disease states which can result in bleeding (hemorrhage or bruising) or obstructive clotting (thrombosis).[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แข็งตัว (clotting รู้จักกัน) เป็นกระบวนการเปลี่ยนซึ่งเลือดจากของเหลวเป็นเจล ขึ้นรูปเป็นก้อน มันอาจผลห้ามเลือด การหยุดชะงักของการสูญเสียเลือดจากเรือเสียหาย ตามด้วยการซ่อมแซม กลไกการแข็งตัวที่เกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งาน ยึดเกาะ และการรวมตัวของเกล็ดเลือดพร้อมกับการสะสมและเจริญเติบโตของไฟบริน ความผิดปกติของการแข็งตัวเป็นโรคอาจทำให้เลือดออก (เลือดออกหรือฟกช้ำ) หรือแข็งตัว (ลิ่มเลือด) อุดกั้น [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แข็งตัว (หรือเรียกว่าการแข็งตัว) เป็นกระบวนการที่เลือดเปลี่ยนแปลงจากของเหลวเจลที่ขึ้นรูปเป็นก้อน มันอาจจะส่งผลในการแข็งตัวของเลือด, การหยุดชะงักของการสูญเสียเลือดจากเรือที่เสียหายตามมาด้วยการซ่อมแซม กลไกของการแข็งตัวเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานการยึดเกาะและการรวมตัวของเกล็ดเลือดพร้อมกับการสะสมและการเจริญเติบโตของ fibrin ความผิดปกติของการแข็งตัวเป็นโรคที่สามารถส่งผลให้มีเลือดออก (ตกเลือดหรือช้ำ) หรือการแข็งตัวอุดกั้น (ลิ่มเลือดอุดตัน).​​ [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตกตะกอน ( ที่รู้จักกันเป็นลิ่มเลือด ) คือกระบวนการที่เลือดเปลี่ยนจากของเหลวไปเป็นเจล เป็นลิ่มเลือด มันอาจผลในการห้ามเลือด ยุติการเสียเลือดจากการเสียหาย เรือ ตามซ่อม กลไกที่เกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานของการยึดเกาะ และการเกาะกลุ่มของเกล็ดเลือด พร้อมกับคำให้การของพยานและวุฒิภาวะของ fibrin . ความผิดปกติของการแข็งตัวของเลือดเป็นสภาวะโรคซึ่งสามารถส่งผลในเลือด ( เลือดออกหรือรอยฟกช้ำหรืออุดกั้นลิ่มเลือด ( thrombosis ) [ 1 ] )