It has often been said that the gol

It has often been said that the golden rule in teaching English composition is ‘Prevent mistakes’. Mistakes can be prevented only by providing plenty of directed practice in correct forms of expression before the pupils is left free to say what he wants in his own words. The teacher needs constantly to remind himself that the pupils cannot think out correct expressions but can only produce them from the storehouse of their memory, suitably adapted to the situation of the moment. If the pupil does not know the correct combination of tenses in a conditional sentence or the correct order of words and the right change of tense in an indirect question no amount of intelligent thinking will lead him to the right form of expression. F.G. French in his book Common Errors in English has shown how a number of mistakes in English composition are the result of pupils trying to think out the correct expression. Correct structures are not learnt, moreover, after one hearing only. They need to be heard many times and also used many times before they become a permanent possession available for use when needed. For this, much practice and drill is needed.
One of the most difficult problems that faces the teacher of English is that of providing for adequate individual practice in expression in a large class. Wide differences in ability in the same class make this problem even more acute, for the teacher knows very well that his more backward pupils need a great deal of individual attention and opportunity to practise under supervision, but cannot afford to give the time to them. It is in a situation of this kind, with which every teacher is familiar, that group work may help.
The writer has used group work successfully with older pupils working through A S Hornby’s Composition Exercises in elementary English.
The class was divided into seven groups with five pupils in each, the bright and backward pupils being distributed more or less equally among the groups. The point to be practiced – say conditional sentences- was then explained and demonstrated to the class as a whole, using examples from the pupils’ own experience, as well as from the book. The brighter pupils were soon responding correctly to such questions as ‘If your father were a doctor, what would he do?’ then the first few sentences of the exercise were done with the class until it was clear that the better pupils understood what was expected. Then the sentences of the whole exercise were shared out between the groups, each group being given about four sentences to do. There were blackboards all round the classroom so each group was told to write up its sentences on a portion of the board. It is usually best to arrange for one of the more backward pupils to do the writing. He is then obliged to be an active participant and incidentally gets help with spelling from other members of the group. When the sentences are written up on the board the teacher can spot a mistake at once and see that it is put right. If there is not blackboard space available the sentence can be written in a rough notebook, still by the most backward in the group, and the teacher can move quickly from group to group to supervise. As the teacher has to look at eight or nine notebooks instead of 40 or 45 he is able to see the work of every group, so no mistakes are uncorrected.
It usually took about ten minutes to do an exercise in this way. After all mistakes had been corrected the pupils read through the whole exercise from the boards, a different pupil being called upon to read each sentence. Chorus reading by groups could be used here if desired. The blackboards were cleaned and a few of the sentences repeated orally.
One of the striking things about this experiment was the popularity of this method. Pupils never seemed to grow tired of doing exercises in this way. Children learn a great deal from each other, and even if they do nothing but write up what is dictated to them, the slower pupils hear those extra repetitions which they need and which the teacher has never the time to give. The bright pupil who would be bored if he had to listen to the teacher repeating the structure for the sake of the slower pupils, has no objection to repeating it several times himself to the same slow classmate. It is important, however, that the teacher’s preliminary demonstration and practice should be adequate. If it is not, and if the groups make a number of mistakes, this method in providing practice in mistakes and not incorrect expression does more harm than good, though not any more harm than doing and exercise individually without proper preparation. If the teacher notices that several mistakes are being made in the different groups he should stop the group work and repeat his own demonstration….
The fear is often expressed that if the exercises are done in this way the slower pupils will leave all the work to the brighter pupils. In practice, however, because the slower pupils are part of a small group and especially if they are chosen to be the scribes of their group, they learn more than they do by listening to an exercise done in the usual way. A number of variations can of course be introduced into the scheme described. If the teacher wants to test how much has been mastered by individuals he can ask any pupil to do any sentence from the exercise. He can give a home-work in which pupils are asked to write out five sentences which they did not do in their group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันมักจะถูกกล่าวว่า กฎทองในการสอนเขียนภาษาอังกฤษ 'ป้องกันข้อผิดพลาด' ข้อผิดพลาดสามารถป้องกันได้โดยเฉพาะให้ปฏิบัติโดยตรงในรูปแบบที่ถูกต้องของนิพจน์ก่อนนักเรียนมากมายเหลือสามารถพูดสิ่งที่เขาต้องการในคำพูดของเขาเอง ครูจำเป็นตลอดเวลาต้องเตือนตัวเองว่า เมื่อไม่สามารถคิดออกนิพจน์ที่ถูกต้อง แต่สามารถเท่านั้นผลิตได้จากบ้านของหน่วยความจำของพวกเขา ปรับเหมาะสมกับสถานการณ์ขณะนี้ ถ้าม่านรู้ทั้งกาลในประโยคเงื่อนไขถูกต้อง หรือลำดับถูกต้องของคำและการเปลี่ยนแปลงด้านขวาตึงเครียดในการถามทางอ้อมจำนวนไม่ฉลาดคิดจะนำเขาไปสู่แบบฟอร์มด้านขวาของนิพจน์ F.G. ฝรั่งเศสในหนังสือของเขาข้อผิดพลาดทั่วไปในอังกฤษได้แสดงว่าจำนวนความผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษเป็นผลลัพธ์ของนักเรียนที่พยายามคิดหานิพจน์ที่ถูกต้อง โครงสร้างถูกต้องจะไม่เรียน นอกจากนี้ หลังจากได้ยินหนึ่งเท่านั้น พวกเขาต้องการจะได้ยินหลายครั้ง และยัง ใช้ได้หลายครั้งก่อนจะกลายเป็นครอบครองถาวรใช้เมื่อจำเป็น สำหรับนี้ ต้องปฏิบัติและลงรายละเอียดมากขึ้น
ปัญหายากที่สุดที่ใบหน้าครูผู้สอนภาษาอังกฤษอย่างใดอย่างหนึ่งคือให้ฝึกแต่ละอย่างเพียงพอในนิพจน์ในชั้นเรียนขนาดใหญ่ ความแตกต่างหลากหลายในความสามารถในระดับเดียวกันทำให้ปัญหานี้ยิ่งเฉียบพลัน สำหรับครูรู้ดีว่า นักเรียนของเขาย้อนหลังเพิ่มเติมต้องกะทัดรัดและโอกาสในการฝึกฝนภายใต้การดูแลอย่างมาก แต่ไม่สามารถให้เวลากับพวกเขา ในสถานการณ์ชนิดนี้ ซึ่งทุกครูจะคุ้นเคย กลุ่มงานอาจช่วย
ผู้เขียนได้ใช้กลุ่มงานประสบความสำเร็จกับนักเรียนเก่าที่ทำงานผ่านการฝึกองค์ประกอบของ Hornby S ในภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา.
ชั้นถูกแบ่งออกเป็น 7 กลุ่มมีนักเรียนห้าใน นักเรียนสดใส และแบบย้อนหลังที่มีกระจายน้อยเท่า ๆ กันระหว่างกลุ่ม จุดการปฏิบัติ – พูดประโยคเงื่อนไข - ถูก แล้วอธิบาย และสาธิตทั้งหมด ใช้ตัวอย่าง จากประสบการณ์นักเรียนของเอง รวม ทั้ง จากหนังสือชั้น เมื่อยิ่งได้เร็ว ๆ นี้ตอบถูกคำถามอย่างเช่น ' ถ้าพ่อของคุณ หมอ ที่เขาทำหรือไม่' แล้วสองสามประโยคแรกของการออกกำลังกายทำกับชั้นจนกว่าเป็นชัดเจนว่า นักเรียนที่ดีเข้าใจที่ถูกต้อง แล้ว ประโยคของการออกกำลังกายทั้งหมดได้ร่วมกันออกระหว่างกลุ่ม แต่ละกลุ่มที่ได้รับประโยคที่ ๔ จะทำ มี blackboards ทั้งหมดรอบห้องเรียนเพื่อให้แต่ละกลุ่มได้บอกเพื่อเขียนประโยคนั้นในส่วนของคณะกรรมการ มันถูกจัดเรียงหนึ่งเมื่อทำการเขียนเพิ่มเติมย้อนหลัง เขา obliged เป็นแล้วจะ มีผู้เข้าร่วมงาน และบังเอิญ ได้รับความช่วยเหลือเกี่ยวกับการสะกดจากสมาชิกอื่น ๆ ของกลุ่ม เมื่อประโยคที่เขียนขึ้นบนกระดานครูสามารถจุดผิดในคราวเดียวกัน และดูว่า มันอยู่ขวา ถ้าไม่มีกระดานดำเนื้อที่สามารถเขียนประโยคในสมุดบันทึกที่หยาบ ยัง โดยการย้อนหลังมากที่สุดในกลุ่ม และครูสามารถย้ายได้อย่างรวดเร็วจากการกลุ่มนิเทศ มีครูที่แปด หรือเก้าโน้ตบุ๊คแทน 40 หรือ 45 คงจะสามารถเห็นการทำงานของทุกกลุ่ม เพื่อไม่ผิดพลาด uncorrected
มันมักจะเอาประมาณสิบนาทีต้องการออกกำลังกายด้วยวิธีนี้ หลังจากที่มีการแก้ไขข้อผิดพลาดทั้งหมด เมื่ออ่านผ่านการออกกำลังกายทั้งหมดจากบอร์ด นักเรียนแตกต่างกันจะเรียกการอ่านแต่ละประโยค อ่าน โดยกลุ่มประสานเสียงอาจจะใช้ที่นี่ถ้าต้อง Blackboards ได้ทำความสะอาด และทำซ้ำกี่ประโยคเนื้อหา
หนึ่งสิ่งที่โดดเด่นเกี่ยวกับการทดลองนี้ไม่นิยมวิธีนี้ นักเรียนดูเหมือนจะ เติบโตเหนื่อยทำออกกำลังกายด้วยวิธีนี้ไม่ เด็กเรียนดีที่สุดจากแต่ละอื่น ๆ และแม้ว่าพวกเขาไม่ต้องทำอะไร แต่เขียนค่าที่ได้บอกไป ช้าเมื่อได้ยินทำซ้ำเสริมเหล่านั้น ซึ่งพวกเขาต้องการ และที่ครูไม่มีเวลาให้กัน นักเรียนสดใสที่จะเบื่อเขาฟังครูซ้ำโครงสร้างเพื่อนักเรียนช้า มีมรดกไม่ซ้ำได้หลายครั้งตัวเองให้เหล่าช้าเหมือนกัน มันก็ตาม อย่างไรก็ตาม ว่า สาธิตเบื้องต้นและการฝึกของครูควรจะเพียงพอ ถ้าไม่ และกลุ่มทำให้จำนวนข้อผิดพลาด วิธีการนี้ในการให้บริการในข้อผิดพลาดและนิพจน์ไม่ถูกต้องอันตรายยิ่งกว่าดี แม้ว่า ไม่อีกอันตรายกว่า และออกกำลังกายแต่ละรายการ โดยไม่มีการเตรียมที่เหมาะสม ถ้าสังเกตพบว่า ครูที่ หลายข้อผิดพลาดจะอยู่ในกลุ่มต่าง ๆ ที่เขาควรหยุด กลุ่มทำงาน และทำซ้ำตนเองสาธิต...
ความน่ากลัวคือมักจะแสดงว่า ถ้าออกกำลังกายจะทำวิธีนี้ นักเรียนช้าจะทำให้งานทั้งหมดจะสว่างขึ้นเมื่อ ในทางปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม เนื่อง จากนักเรียนช้าเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเล็ก ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าพวกเขาถูกเลือกให้เป็นภาพของกลุ่มของพวกเขา พวกเขาเรียนรู้มากกว่าที่พวกเขาทำ โดยการฟังการออกกำลังกายในลักษณะปกติ สามารถนำจำนวนรูปแบบเป็นโครงร่างที่อธิบายแน่นอน ถ้าครูต้องการทดสอบจำนวนมีการเข้าใจ โดยบุคคลที่เขาสามารถถามใด ๆ นักเรียนทำประโยคใด ๆ จากการออกกำลังกาย เขาสามารถทำให้การทำงานบ้านในนักเรียนที่จะต้องเขียนออกมาห้าประโยคที่พวกเขาไม่ได้ทำในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันมักจะกล่าวว่ากฎทองในการสอนเขียนเรียงความภาษาอังกฤษคือ ' ป้องกันความผิดพลาด ' ความผิดพลาดที่สามารถป้องกันได้ โดยเฉพาะการให้ความอุดมสมบูรณ์ของการปฏิบัติที่ถูกต้องในรูปแบบของการแสดงออกต่อหน้านักเรียนที่เหลือฟรีที่จะพูดในสิ่งที่เขาต้องการในคำพูดของเขาเองครูต้องการอย่างต่อเนื่องเพื่อเตือนตัวเองว่านักเรียนไม่สามารถคิดหาสำนวนให้ถูกต้อง แต่สามารถผลิตได้จากคลังความจำ ดัดแปลงอย่างเหมาะสมกับสถานการณ์ในขณะนี้ถ้านักเรียนไม่ทราบชุดที่ถูกต้องของกาลในประโยคเงื่อนไขหรือคำสั่งที่ถูกต้องของคำและการเปลี่ยนแปลงของกาลในคำถามอ้อมไม่มียอดเงินของการคิดที่ฉลาด จะนำเขาไปสู่รูปแบบของการแสดงออก f.g.ฝรั่งเศสในหนังสือของเขาที่พบข้อผิดพลาดในภาษาอังกฤษได้แสดงให้เห็นว่าจำนวนของข้อผิดพลาดในภาษาอังกฤษของนักเรียนที่มีผล พยายามคิดหาการแสดงออกที่ถูกต้อง โครงสร้างที่ถูกต้องจะไม่เรียนรู้ นอกจากนี้ หลังจากได้ยินเท่านั้น พวกเขาต้องการจะได้ยินหลายครั้ง และยังใช้หลายครั้งก่อนที่พวกเขากลายเป็นครอบครองถาวรสามารถใช้งานได้เมื่อต้องการ สำหรับเรื่องนี้ฝึกบ่อย ๆ และเจาะเป็น .
หนึ่งของปัญหายากที่สุดที่ใบหน้าของครูภาษาอังกฤษที่ให้ฝึกอย่างเพียงพอในการแสดงออกในชั้นเรียนขนาดใหญ่ ความแตกต่างหลากหลายในความสามารถในระดับเดียวกัน ทำให้ปัญหานี้จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นสำหรับครูรู้ดีว่านักเรียนย้อนหลังเพิ่มเติมของเขาต้องการการจัดการที่ดีของความสนใจของแต่ละบุคคลและโอกาสที่จะฝึกภายใต้การดูแล แต่ไม่สามารถให้เวลากับพวกเขา มันอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ซึ่งครูทุกคนคุ้นเคย งานกลุ่ม อาจช่วย
ผู้เขียนได้ใช้งานกลุ่มเรียบร้อยแล้วกับแก่นักเรียนทำงานผ่าน s ฮอร์นบี้เป็นองค์ประกอบแบบฝึกหัดภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา .
ห้องแบ่งออกเป็น 7 กลุ่ม มีห้านักเรียนในแต่ละ , สดใสและข้างหลังนักเรียนการกระจายมากขึ้นหรือน้อยลงกันระหว่างกลุ่มจุดที่จะฝึกพูดประโยคเงื่อนไข ) - ก็อธิบายและแสดงให้เห็นถึงระดับที่เป็นทั้งการใช้ตัวอย่างจากประสบการณ์ของนักเรียน รวมทั้ง จากหนังสือ นักเรียนยิ่งได้ตอบสนองอย่างถูกต้องกับคำถามเช่น " ถ้าพ่อของคุณเป็นหมอ เขาจะทำอะไร ?' จากนั้นไม่กี่ประโยคแรกของการออกกำลังกายเสร็จเรียนจนนักเรียนเข้าใจชัดเจนว่าดีกว่าที่คาดไว้ แล้วประโยคของการออกกำลังกายทั้งหมดใช้ร่วมกันระหว่างกลุ่ม แต่ละกลุ่มได้รับประมาณสี่ประโยคจะทำ มีกระดานดำรอบห้องเรียนเพื่อให้แต่ละกลุ่มบอกให้เขียนขึ้น ประโยคในส่วนของบอร์ดมันมักจะดีที่สุดที่จะจัดให้สำหรับหนึ่งในนักเรียนถอยหลังมากกว่าที่จะทำเขียน เขาก็ต้องมีผู้เข้าร่วมงานและบังเอิญได้รับความช่วยเหลือด้วยการสะกดจากสมาชิกของกลุ่ม เมื่อประโยคนั้นถูกเขียนขึ้นบนกระดาน ครูสามารถจุดผิดพลาดในครั้งเดียวและดูว่ามันใส่แล้วถ้าไม่มีกระดานดำพื้นที่ของประโยคสามารถเขียนในสมุดบันทึกที่หยาบยังโดยล้าหลังที่สุดในกลุ่ม และครูสามารถย้ายได้อย่างรวดเร็ว จากกลุ่มกลุ่มการดูแล เป็นครูต้องมองแปดหรือเก้าโน๊ตบุ๊คแทน 40 หรือ 45 เขาสามารถดูผลงานของทุกกลุ่ม จึงไม่พลาด uncorrected .
มันมักจะใช้เวลาประมาณสิบนาที ให้ทำแบบฝึกหัดในลักษณะนี้ หลังจากความผิดพลาดได้รับการแก้ไขนักเรียนอ่านผ่านการออกกำลังกายทั้งจากบอร์ดต่าง ๆ นักเรียนที่ถูกเรียกมาอ่านแต่ละประโยค ประสานเสียงโดยกลุ่มอ่านสามารถใช้ที่นี่ได้ถ้าต้องการ กระดานดำที่สะอาดไม่กี่ประโยคที่ซ้ำกัน .
หนึ่งในที่โดดเด่นเรื่องการทดลองนี้คือความนิยมของวิธีการนี้ นักเรียนไม่เคยเบื่อทำแบบฝึกหัดในลักษณะนี้ เด็กเรียนรู้มากจากแต่ละอื่น ๆและถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่มีอะไร แต่เขียนขึ้น สิ่งที่จะบอก พวกนักเรียนที่ช้ากว่าได้ยินพิเศษ repetitions ซึ่งพวกเขาต้องการและที่ครูไม่เคยมีเวลาให้สดใสเด็กจะเบื่อ ถ้าเขาฟังครูพูดโครงสร้างเพื่อประโยชน์ของนักเรียนช้า ไม่มีการคัดค้านที่จะทำซ้ำหลายๆครั้ง ตัวเพื่อนช้าเหมือนกัน มันเป็นสิ่งสำคัญ แต่ที่ครูสาธิตและฝึกเบื้องต้นควรจะเพียงพอ ถ้ามันไม่ได้ และถ้ากลุ่มทำให้จำนวนข้อผิดพลาดวิธีนี้ให้ปฏิบัติในความผิดพลาดและไม่ต้องแสดงออกทำอันตรายมากกว่าดี แต่ไม่ใด ๆเพิ่มเติมอันตรายกว่าทำแบบโดยไม่มีการเตรียมการและการออกกำลังกายที่เหมาะสม หากครูสังเกตว่า ความผิดพลาดหลาย ถูกสร้างขึ้นในกลุ่ม เขาควรจะหยุดการทำงานกลุ่มและทำซ้ำ
. . . . . . . การแสดงของเขาเองความกลัวมักแสดงออกว่าถ้าฝึกเสร็จในวิธีนี้นักเรียนช้าๆ ทิ้งงานทั้งหมดให้นักเรียนที่สดใส อย่างไรก็ตามในทางปฏิบัติ เพราะนักเรียนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเล็ก ๆและโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาเลือกที่จะเป็นอาลักษณ์ของกลุ่มของพวกเขา พวกเขาได้เรียนรู้มากกว่าที่พวกเขาทำโดยการฟังการฝึกทำในทางปกติจำนวนของรูปแบบของหลักสูตรสามารถใช้เป็นโครงการที่ระบุไว้ ถ้าอาจารย์ต้องการทดสอบเท่าไหร่ได้รับการเข้าใจบุคคล เขาสามารถถามใด ๆที่นักเรียนทำประโยคจากการออกกำลังกาย เขาจะให้งานที่นักเรียนจะต้องเขียนออกมาห้าประโยค ซึ่งพวกเขาไม่ได้ทำในกลุ่มของพวกเขา .