In clinical practice, intermittent

In clinical practice, intermittent antibiotic dosing has been mostly, but not unequivocally successful in eradicating bacterial growth (33,159,179–182). In a pediatric trial comparing intermittent and continuous intraperitoneal administration of empiric glycopeptide and ceftazidime, persistent growth of the causative organism in dialysate was found in 33% and 10% of the intermittently treated episodes and in 6% and 1% of the continuously treated episodes after 60 hours and after 7 days of treatment respectively (159). Delayed eradication with intermittent therapy was found not to affect overall treatment outcomes, but a higher rate of clinical treatment failure was observed in patients with gram-negative peritonitis receiving intermittent ceftazidime. The inferior efficacy of once-daily ceftazidime in gram-negative peritonitis was confirmed in the IPPR registry, where intermittent therapy was independently associated with a risk of empiric treatment failure that was higher by a factor of 14 (33).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทางปฏิบัติทางคลินิก การใช้ยาปฏิชีวนะเป็นระยะ ๆ แล้วส่วนใหญ่ แต่ไม่ unequivocally ประสบความสำเร็จในการกำจัดแบคทีเรียเจริญเติบโต (33,159,179 – 182) ในเด็กทดลองเปรียบเทียบเป็นระยะ ๆ และต่อเนื่องบริหาร intraperitoneal empiric glycopeptide และเซฟตาซิดิม ถาวรเจริญเติบโตของสิ่งมีชีวิตในแยกสาเหตุก็พบว่า ใน 33% และ 10% ของตอนรับการรักษาเป็นระยะ ๆ และ ใน 6% และ 1% ของตอนรับการรักษาอย่างต่อเนื่องหลัง จาก 60 ชั่วโมง และ หลัง 7 วันของการรักษาตามลำดับ (159) จับกุมล่าช้าพร้อมรักษาเป็นระยะ ๆ พบว่าไม่ส่งผลกระทบต่อผลการรักษาโดยรวม แต่อัตราสูงขึ้นของความล้มเหลวของการรักษาทางคลินิกพบว่า ในผู้ป่วยกับแกรมลบ peritonitis รับเซฟตาซิดิมเป็นระยะ ๆ ประสิทธิภาพด้อยกว่าของเซฟตาซิดิมวันหนึ่งครั้งใน peritonitis แกรมลบได้รับการยืนยันในรีจิสทรี IPPR การรักษาเป็นระยะ ๆ ด้วยที่ไหนได้อย่างอิสระที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของความล้มเหลวของการรักษา empiric ที่สูง โดยปัจจัยที่ 14 (33)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางปฏิบัติทางคลินิกต่อเนื่องการใช้ยาปฏิชีวนะส่วนใหญ่ได้รับ แต่ไม่ประสบความสำเร็จอย่างแจ่มแจ้งในการขับไล่เจริญเติบโตของแบคทีเรีย (33,159,179-182) ในการทดลองเด็กเปรียบเทียบการบริหารเยื่อบุช่องท้องสม่ำเสมอและต่อเนื่องของ glycopeptide การสังเกตุและกระแสเลือดหรือการเจริญเติบโตถาวรของเชื้อสาเหตุใน dialysate พบว่าใน 33% และ 10% ของเอพได้รับการรักษาเป็นระยะ ๆ และในอีก 6% และ 1% ของเอพได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องหลังจากที่ 60 ชั่วโมงและหลังจากวันที่ 7 ของการรักษาตามลำดับ (159) การขจัดความล่าช้ากับการรักษาต่อเนื่องก็ไม่พบว่าส่งผลกระทบต่อผลการรักษาโดยรวม แต่ในอัตราที่สูงของความล้มเหลวการรักษาทางคลินิกพบว่าในผู้ป่วยที่มีเยื่อบุช่องท้องแกรมลบที่ได้รับกระแสเลือดเป็นระยะ ๆ ประสิทธิภาพด้อยกว่าของกระแสเลือดหรือวันละครั้งในแกรมลบเยื่อบุช่องท้องได้รับการยืนยันในรีจิสทรี IPPR ที่บำบัดต่อเนื่องได้รับอิสระที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการรักษาล้มเหลวการสังเกตุว่าเป็นที่สูงขึ้นโดยปัจจัยที่ 14 (33)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คลินิก ยาส่วนใหญ่ได้รับยาปฏิชีวนะต่อเนื่อง แต่ไม่ใช่เป็นการประสบความสำเร็จในการขจัดเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ( 33159179 ( 182 ) ในการทดลองเปรียบเทียบเด็กต่อเนื่องและการบริหารในอย่างต่อเนื่องของไกลโคเปปไทด์และเชิงประจักษ์เขตบางพลัด , การเจริญเติบโตถาวรของสิ่งมีชีวิตที่เป็นสาเหตุใน dialysate พบ 33 % และ 10 % ของเป็นช่วงรักษาตอน 6 % และ 1% ของการรักษาอย่างต่อเนื่อง ตอนหลัง 60 ชั่วโมง และหลังจาก 7 วันของการรักษาตามลำดับ ( 159 ) การรักษาล่าช้ากับต่อเนื่อง พบว่าไม่มีผลต่อผลลัพธ์ของการรักษาโดยรวม แต่อัตราที่สูงของความล้มเหลวของการรักษาทางคลินิก พบว่าในผู้ป่วยที่ได้รับยาต่อเนื่องและเยื่อบุช่องท้องอักเสบ . ด้อยกว่ายาวันละครั้งและเยื่อบุช่องท้องอักเสบยา ได้รับการยืนยันใน ippr Registry ที่ใช้บำบัดเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการรักษาความล้มเหลวเชิงประจักษ์ซึ่งสูงโดยปัจจัยที่ 14 ( 33 )