คงเป็นเพราะงานวรรณกรรมเป็นงานศิลปะ เราจึงไม่อาจวัดค่ามันด้วยวิธีชั่งตวงวัด ซึ่งให้ผลที่ชัดเจนเหมือนวิทยาศาสตร์ได้ เราเพียงแต่ใช้ความรู้สึก และอ่านอารมณ์ของเราในขณะเสพงานวรรณกรรม นั่นเป็นความจริงในใจของ จรูญพร ปรปักษ์ประลัย นักวิจารณ์วรรณกรรม ดีกรีรางวัลกองทุนหม่อมหลวงบุญเหลือ เทพยสุวรรณ 2 สมัย ที่เขียนไว้ในบทวิจารณ์ชื่อ แผ่นดินอื่น การเดินทางของพระเจ้าองค์ใหม่ รวมเล่มอยู่ในหนังสือชื่อ ระหว่างเส้นบรรทัด รวมบทความและบทวิจารณ์คัดสรรในรอบ15 ปีของเขา จรูญพรเริ่มต้นกับการวิจารณ์วรรณกรรมมาตั้งแต่ยังเรียนปีสุดท้ายระดับปริญญา ตรี สาขาภาพยนตร์ คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
แม้ว่าสาขาที่เรียนมาจะไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับแวดวง ทว่าการเป็นคนรักการอ่านและอ่านงานหลากหลายแนว ทำให้เขามีภูมิความรู้มากพอที่จะประกอบอาชีพนี้ ได้ด้วยความรักจริงๆ มาจนถึง15 ปี ควบคู่กับการทำงานประจำตรงกับสายที่เรียนมาในตำแหน่งรีเอทีฟและก๊อบปี้ไรเตอร์ บริษัท กันตนา แอนิเมชั่น ในวงวรรณกรรมจะขับเคลื่อนไปไม่ได้หากไม่มี นักเขียน นักอ่าน และนักวิจารณ์ ซึ่งเป็นเสมือนตัวเชื่อมของผู้สื่อสารกับผู้รับสาร ทว่ายังมีหน้าที่อันเฉียบคมอยู่อีกมาก ซึ่งสามารถส่งแรงกระเพื่อมต่อวงวรรณกรรม และสื่อสารมุมกลับไปถึงนักเขียนได้ เวลาที่เราจับงานเขียนของผู้ใหญ่จะไม่ค่อยเกร็งเพราะรู้สึกว่าภูมิต้านทาน เขาเยอะ คือ เราไม่ได้คิดที่ตัวเราเอง เราจะคิดที่ตัวคนเขียนมากกว่า ว่าถ้าเราเขียนวิจารณ์แล้วแรงไม่กระทบบางอย่างของเขา หรือมันรู้สึกสะเทือนอารมณ์เขา แล้วทำให้รู้สึกเกร็งและเขียนต่อไม่ได้ ถ้าเป็นนักเขียนผู้ใหญ่หน่อยเราจะรู้สึกว่าเขาผ่านความรู้สึกนี้มาแล้ว