sinceshared data are simply declare

since
shared data are simply declared globally.
As a pure object-oriented language,
Java has no such notion of global data.
If two or more threads are to share data in a Java program, the sharing occurs by passing references to the shared object to the appropriate threads.
In the Java program shown in Figure 4.12,
the main thread and the summation thread share the object instance of the Sum
class.
This shared object is referenced through the appropriate getSum() and setSum() methods. (You might wonder why we don’t use an Integer object rather than designing a new sum class. The reason is that the Integer class is
immutable—that is, once its value is set, it cannot change.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากข้อมูลที่ใช้ร่วมกัน
มีการประกาศทั่วโลกเพียง
เป็นภาษาเชิงวัตถุบริสุทธิ์
java ไม่มีความคิดดังกล่าวของข้อมูลทั่วโลก
ถ้าสองคนหรือมากกว่ากระทู้มีการแบ่งปันข้อมูลในโปรแกรม java ร่วมกันเกิดขึ้นโดยผ่านการอ้างอิงไปยังวัตถุที่ใช้ร่วมกันกับหัวข้อที่เหมาะสม.
ในโปรแกรม java ที่แสดงในรูปที่ 4.12,
หัวข้อหลักและส่วนแบ่งด้ายบวก ตัวอย่างของผลรวมวัตถุ
ชั้น
วัตถุที่ใช้ร่วมกันนี้มีการอ้างอิงผ่าน GetSum เหมาะสม () และ setsum () วิธีการ (คุณอาจสงสัยว่าทำไมเราไม่ใช้วัตถุจำนวนเต็มมากกว่าการออกแบบระดับผลรวมใหม่. เหตุผลก็คือว่าชั้นเป็นจำนวนเต็ม
เปลี่ยนรูปที่เป็นเมื่อค่าของมันถูกตั้งไว้ก็ไม่สามารถเปลี่ยน.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่
ประกาศข้อมูลร่วมเพียงทั่วโลก
เป็นบริสุทธิ์แบบเชิงวัตถุภาษา,
Java มีความดังกล่าวไม่มีข้อมูลส่วนกลาง
หากเธรดที่สอง หรือมากกว่าจะใช้ข้อมูลในโปรแกรมจาวา ร่วมเกิดช่วยอ้างอิงไปยังวัตถุใช้ร่วมกันให้เหมาะสมหัวข้อ.
ใน Java โปรแกรมแสดงในรูปที่ 4.12,
หัวข้อหลักและหัวข้อการรวมอินสแตนซ์วัตถุของผลรวมที่ใช้ร่วมกัน
คลา
มีการอ้างอิงวัตถุนี้ใช้ร่วมกัน โดยวิธี getSum() และ setSum() ที่เหมาะสม (คุณอาจสงสัยว่า ทำไมเราไม่ใช้วัตถุเต็มมากกว่าการออกแบบรวมชั้นใหม่ เหตุผลคือว่า ชั้นเต็ม
พระองค์ — นั่นคือ เมื่อตั้งค่า จะไม่สามารถเปลี่ยนได้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับตั้งแต่
ข้อมูลที่ใช้งานร่วมกันจะประกาศในระดับโลกอย่างเรียบง่าย
เป็น ภาษา วัตถุแบบที่บริสุทธิ์
Java ที่มีไม่มีความคิดดังกล่าวของข้อมูลระดับโลก
หากทั้งสองหรือมากกว่าสามารถทำงานเธรดได้ในการแบ่งปันข้อมูลในโปรแกรม Java ที่ใช้งานร่วมกันไม่ได้จะเกิดขึ้นโดยผ่านการอ้างถึงวัตถุที่ใช้ร่วมกันในการประมวลผลเธรดที่เหมาะสม.
ในโปรแกรม Java ที่ได้แสดงไว้ในรูปที่ 4.12
เธรดหลักและใช้เธรดจำนวนเงินที่ยกตัวอย่างเช่นวัตถุที่มีจำนวนเงินที่
Class .
ออบเจกต์ร่วมนี้ถูกอ้างอิงผ่าน getsum ที่เหมาะสม()และ setsum ()วิธีใดวิธีหนึ่ง (คุณอาจสงสัยว่าทำไมเราไม่ได้ใช้จำนวนเต็มวัตถุมากกว่าการออกแบบจำนวนเงินใหม่ที่ เหตุผลที่เป็นเลขจำนวนเต็มที่ระดับ First Class ที่มี
ซึ่งจะช่วยเปลี่ยนรูปไม่ได้ที่มีมูลค่าของเมื่อมีการตั้งค่านี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้)