AbstractThe moisture diffusion duri

Abstract
The moisture diffusion during freezing of porous medium has been widely studied for low porosity matrix (i.e. concrete, rocks, …), whereas very few works are available for materials with high porosity. This work focuses on the evaluation of moisture diffusion of a model food (sponge) with a high porosity (in the range of porosity 0.90–0.94). The drying data has been obtained at positive temperatures (10–30 °C) for selected water content (25–142 g H2O/100 g DM). Then, the effective diffusivities have been estimated by using two different methods. Finally, moisture diffusivity in the sub-zero domain has been extrapolated by using an Arrhénius’s model. During drying, the diffusivity increases as the average moisture content decreases. The temperature plays a significant role on the diffusivity. One of the two methods gives better results for the estimation of the effective diffusivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อกระจายความชื้นในระหว่างการแช่แข็งมีรูพรุนขนาดกลางได้ถูกศึกษากันอย่างแพร่หลายสำหรับเมทริกซ์ความพรุนต่ำ (เช่นคอนกรีต หิน,...), ในขณะที่มีงานน้อยมากสำหรับวัสดุที่มีความพรุนสูง งานนี้เน้นการประเมินผลการกระจายความชื้นของอาหารรุ่น (ฟองน้ำ) กับมีความพรุนสูง (ในช่วงของความพรุน 0.90 – 0.94) ข้อมูลการอบแห้งได้รับอุณหภูมิบวก (10 – 30 ° C) สำหรับปริมาณน้ำที่เลือก (25 – 142 g/H2O 100 g DM) แล้ว diffusivities มีประสิทธิภาพมีการประมาณ โดยใช้ 2 วิธี ในที่สุด ความชื้น diffusivity ในศูนย์ย่อยโดเมนได้ถูก extrapolated โดยใช้แบบจำลอง Arrhénius การ ในระหว่างการอบแห้ง diffusivity ที่เพิ่มขึ้นเป็นการลดเนื้อหาความชื้นเฉลี่ย อุณหภูมิมีบทบาทสำคัญในการ diffusivity หนึ่งในวิธีที่สองให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าสำหรับประเมิน diffusivity มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การแพร่กระจายความชุ่มชื้นในระหว่างการแช่แข็งของกลางมีรูพรุนได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางสำหรับเมทริกซ์ต่ำพรุน (เช่นคอนกรีต, หิน, ... ) ในขณะที่น้อยมากผลงานที่มีอยู่สำหรับวัสดุที่มีรูพรุนสูง งานนี้มุ่งเน้นไปที่การประเมินผลของการแพร่กระจายความชุ่มชื้นของอาหาร Model (ฟองน้ำ) ที่มีความพรุนสูง (ช่วง 0.90-0.94 พรุน) ที่ ข้อมูลการอบแห้งที่ได้รับในเชิงบวกที่อุณหภูมิ (10-30 ° C) สำหรับปริมาณน้ำที่เลือก (25-142 กรัม H2O / 100 กรัม DM) จากนั้นสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพได้รับการประเมินโดยใช้สองวิธีที่แตกต่างกัน ในที่สุดการแพร่ความชื้นในศูนย์ย่อยโดเมนที่ได้รับการประเมินโดยใช้รูปแบบของ Arrhenius ระหว่างการอบแห้งที่แพร่กระจายเพิ่มขึ้นตามปริมาณความชื้นเฉลี่ยลดลง อุณหภูมิมีบทบาทสำคัญในการแพร่ หนึ่งในสองวิธีให้ผลที่ดีกว่าสำหรับการประมาณค่าของการแพร่กระจายที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อความชื้นกระจายในระหว่างการแช่แข็งของวัสดุพรุนที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางสำหรับเมทริกซ์ความพรุนต่ำ ( เช่นคอนกรีต , หิน , . . . ) ส่วนผลงานน้อยมาก ใช้วัสดุที่มีความพรุนสูง งานนี้เน้นการประเมินความชื้นของการแพร่กระจายของอาหารแบบ ( ฟองน้ำ ) ที่มีความพรุนสูง ( ในช่วงของความพรุน 0.90 - 0.94 ) การอบแห้งข้อมูลได้ในอุณหภูมิเป็นบวก ( 10 – 30 ° C ) เพื่อเลือกปริมาณน้ำ ( 25 – 142 กรัม / 100 กรัมและ H2O ) แล้ว diffusivities มีประสิทธิภาพได้ถูกประเมินโดยใช้วิธีการสองวิธีที่แตกต่างกัน ในที่สุด ความชื้น ความชื้นใน sub ศูนย์จดโดเมนได้ถูกคาดการณ์ไว้ โดยใช้รูปแบบการ arrh é nius . ในการอบแห้งอุณหภูมิเพิ่มขึ้นเป็นลดความชื้นโดยเฉลี่ย อุณหภูมิมีบทบาทสำคัญในการแพร่กระจาย . หนึ่งของวิธีการทั้ง 2 วิธี ให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าสำหรับการประมาณค่าอุณหภูมิสูงสุด