Habibunnisa (1988) fabricated a met

Habibunnisa (1988) fabricated a metallic EC chamber measuring 45×45×45 cm (approx. 0.1 m3) with a 2 mm GI sheet with the top side open. The four sides of metallic chamber were covered with a cloth, the top ends of which were immersed in water placed in the top tray. For allowing evaporation, the cloth surrounding the metallic chamber was made to remain wet continuously by downward gravitational flow of water. A wire mesh basket of size 30×30×30 cm filled with fruits was kept inside the chamber, leaving adequate space all around the basket for circulation of the air. The EC storage increased the shelf life of apple by 6 times and mandarins by 4 times.

Rama (1990) studied the relative performance of two models of EC storage structures with regard to their efficiency in maintaining the temperature close to the ambient wet bulb temperature and high RH. The first structure was the same as that used by Habibunnisa. The second one resembled the first one except that the outer metallic wall was replaced by a weld wire mesh (2.5×2.5 cm) with evaporative sides covered with wet gunny cloth to help in free movement of evaporatively cooled air. The top tray used in this system (to serve as the water reservoir to wet the gunny cloth) was devoid of vents. The inside temperature for both the systems were almost similar and close to the ambient wet bulb temperature and the relative humidities were 90±5%, respectively. The lower RH of the system 2 was attributed to the free air circulation through the structure.

Sharma and Kachru (1990) used evaporatively cooled sand stores, where a 5 cm thick potato layer was placed on floor in between two sand layers each of 20 cm thick. In order to allow evaporative cooling, 2.1 m3 of water was sprinkled daily to wet the sand. It was observed that under low atmospheric RH conditions, wet sand was suitable for storing potatoes for up to 90 days as compared to 60 days in jute bags and still less in other storage methods like bamboo baskets and heaps.

Roy and Pal (1991) developed a low cost zero energy cool chamber—an on-farm rural oriented storage structure at IARI, New Delhi, using locally available raw materials such as bricks, sand, bamboo, dry grass, jute cloth etc., which operates on the principle of evaporative cooling. The chamber is an above-ground double-walled structure made up of bricks. The cavity of the double wall is filled with riverbed sand. The lid was made by using dry grass/straw on a bamboo frame. The rise in relative humidity (90% or more) and fall in temperature (10–15 °C) from the ambient condition could be achieved by watering the chamber twice a day. Performance evaluation of cool chambers at different locations of the country was found to be satisfactory for short term storage of mangoes. Eventually, 3 to 4 days more shelf life of mature green mangoes could be obtained in cool chamber storage as compared to ambient condition storage. However, ripe mangoes when stored in cool chamber had 9 days shelf life as compared to 6 days under ambient condition and also scored high organoleptic values. It is most effective during the dry season.

Umbarkar (1998) constructed an EC structure of 2 tonne capacity based on the results of their previous studies. The walls of the structure were constructed with 10 cm thick brick batt pad sandwiched between two 10 cm thickness brick perforated walls. To add to the structural strength, 8 mm diameter mild steel reinforcement anchored the latter with each other. Holes of 50×40 mm were provided between two successive brick layers for air circulation throughout the height of the structure. A thatched roof with bamboo mat and dry grass was provided as cover at the top. At the bottom of storage stacks, a free board of 10 cm was left for bleed off water from walls. The temperature in the chamber varied between 23 and 26.5 °C as against ambient temperature variations between 25 and 44 °C on a test day. The relative humidity in the structure was 85–97%. The water requirement was 325 litres per day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Habibunnisa (1988) ประดิษฐ์ห้อง EC โลหะขนาด 45 × 45 × 45 ซม. (ประมาณ 0.1 m3) ด้วยแผ่น 2 มม. GI กับด้านบนเปิด สี่ด้านของห้องโลหะถูกปกคลุม ด้วยผ้า ปลายด้านที่ถูกแช่อยู่ในน้ำวางไว้ในถาดด้านบน สำหรับทำให้ระเหย ทำผ้ารอบหอโลหะยังคงเปียกอย่างต่อเนื่อง โดยน้ำที่ไหลแรงโน้มถ่วงลง ลวดตาข่ายตะกร้าขนาด 30 × 30 × 30 ซม.ที่เต็มไป ด้วยผลไม้ที่ถูกเก็บไว้ภายในหอ พอออกจากตะกร้าสำหรับการไหลเวียนของอากาศรอบ ๆ เก็บ EC เพิ่มอายุการใช้งานของ apple ขึ้น 6 ครั้งและแมนดาริน โดยครั้งที่ 4พระราม (1990) ศึกษาประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของสองรุ่น EC เก็บโครงสร้างโดยคำนึงถึงประสิทธิภาพในการรักษาอุณหภูมิอุณหภูมิกระเปาะเปียกอุณหภูมิและ RH สูง โครงสร้างแรกคือเหมือนกับที่ใช้ โดย Habibunnisa สองคล้ายอันแรกยกเว้นว่าผนังโลหะด้านนอกถูกแทนที่ ด้วยตาข่ายลวดเชื่อม (2.5 × 2 5 ซม.) ด้านลมเย็นคลุม ด้วย gunny เปียก ผ้าเพื่อช่วยในการเคลื่อนไหวของ evaporatively ระบายความร้อนด้วยอากาศ ถาดบนสุดที่ใช้ในระบบนี้ (เพื่อใช้เป็นอ่างเก็บน้ำน้ำให้เปียกผ้า gunny) แก้ไขไร้ช่องระบายอากาศ ภายในอุณหภูมิสำหรับทั้งสองระบบแทบจะเหมือนกัน และใกล้กับกระเปาะเปียกของบรรยากาศ อุณหภูมิและ humidities ญาติมี 90±5% ตามลำดับ RH ต่ำระบบ 2 แก้ไขประกอบกับการไหลเวียนอากาศฟรีผ่านโครงสร้างชาร์และ Kachru (1990) ใช้ evaporatively เย็นร้านทราย ที่มีชั้นมันหนา 5 ซม.วางชั้นระหว่างสองทรายชั้นละ 20 ซม.หนา เพื่อให้ความเย็นแบบระเหย m3 2.1 น้ำถูกโรยทุกวันให้ทรายเปียก มันเป็นที่สังเกตว่า ภายใต้สภาพบรรยากาศ RH ต่ำ ทรายเปียกเป็นเหมาะสำหรับเก็บมันฝรั่งได้ถึง 90 วันเมื่อเทียบกับ 60 วันในถุงปอกระเจา และยังคงน้อยกว่าวิธีอื่น ๆ เก็บเช่นตะกร้าไม้ไผ่และกองรอยและ Pal (1991) พัฒนาศูนย์หอเย็นพลังงานต้นทุนต่ำ — เป็นบนฟาร์มชนบทเชิงโครงสร้างการจัดเก็บใน IARI นิวเดลี ใช้วัตถุดิบในท้องถิ่นมีอิฐ ทราย ไม้ไผ่ หญ้าแห้ง ผ้าปอกระเจาเป็นต้น ในหลักการของการทำความเย็นแบบระเหย ห้องอยู่บนดินสองชั้นโครงสร้างที่สร้างขึ้นจากอิฐ โพรงของผนังคู่เต็มไป ด้วยร่องทราย ฝาทำ ด้วยหญ้า/ฟางแห้งบนกรอบไม้ไผ่ การเพิ่มขึ้นของความชื้นสัมพัทธ์ (90% หรือมากกว่า) และฤดูใบไม้ร่วงอุณหภูมิ (10 – 15 ° C) จากสภาพแวดล้อมอาจทำได้ โดยรดน้ำวันละสองห้อง ประเมินประสิทธิภาพของห้องเย็นที่สถานต่าง ๆ ของประเทศพบว่าเป็นที่พอใจสำหรับระยะสั้นเก็บมะม่วง ในที่สุด 3-4 วันเพิ่มเติมอายุมะม่วงเขียวแก่ ๆ อาจจะได้รับในห้องเย็นเก็บเมื่อเทียบกับเก็บข้อมูลสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตาม มะม่วงสุกเมื่อเก็บไว้ในห้องเย็นที่มีอายุ 9 วันเมื่อเทียบกับ 6 วันภายใต้สภาพแวดล้อม และทำคะแนนสูงค่าทางประสาทสัมผัส มันมีประสิทธิภาพมากที่สุดในช่วงฤดูแล้งUmbarkar (1998) สร้างโครงสร้างที่มี EC ของกำลังการผลิต 2 ตันขึ้นอยู่กับผลการศึกษาก่อนหน้านี้ ผนังของโครงสร้างถูกสร้างขึ้นระหว่างผนังอิฐพรุนความหนา 10 ซม.สองแผ่น batt ของอิฐหนา 10 ซม. การเพิ่มความแข็งแรงโครงสร้าง 8 มม.เส้นผ่าศูนย์กลางเหล็กเสริมเหล็กอ่อนยึดหลัง ด้วยกัน หลุม 50 × 40 มม.ได้ระหว่างชั้นต่อ ๆ มาอิฐสองชั้นให้อากาศหมุนเวียนตลอดความสูงของโครงสร้าง หลังคามุง ด้วยแผ่นไม้ไผ่และหญ้าแห้งให้เป็นฝาปิดด้านบน ที่ด้านล่างของกองซ้อนเก็บ คณะฟรี 10 ซม.ซ้ายสำหรับเลือดออกน้ำจากผนัง อุณหภูมิในห้องแตกต่างกันระหว่าง 23 และ 26.5 ° C กับการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิระหว่าง 25 และ 44 ° C ในวันทดสอบ ความชื้นสัมพัทธ์ในโครงสร้างคือ 85-97% ความต้องการน้ำคือ 325 ลิตรต่อวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Habibunnisa (1988) ประดิษฐ์ห้อง EC โลหะวัด 45 × 45 × 45 ซม. (ประมาณ 0.1 m3) ด้วยแผ่น GI 2 mm กับขอบด้านบนเปิด ทั้งสี่ด้านของห้องโลหะถูกปกคลุมด้วยผ้าที่ปลายด้านบนของที่ถูกแช่อยู่ในน้ำไปวางไว้ในถาดด้านบน เพื่อให้การระเหยผ้ารอบห้องโลหะที่ถูกสร้างขึ้นจะยังคงเปียกอย่างต่อเนื่องโดยการไหลของแรงโน้มถ่วงลงน้ำ ตะกร้าตาข่ายลวดขนาด 30 × 30 × 30 ซม. เต็มไปด้วยผลไม้ที่ถูกเก็บไว้ภายในห้องออกจากพื้นที่เพียงพอทั่วตะกร้าสำหรับการไหลเวียนของอากาศ การจัดเก็บ EC เพิ่มอายุการเก็บรักษาของแอปเปิ้ลโดยครั้งที่ 6 และแมนดารินจาก 4 ครั้ง

พระราม (1990) การศึกษาประสิทธิภาพการทำงานที่สัมพันธ์กันของสองรุ่น EC โครงสร้างการจัดเก็บข้อมูลในเรื่องเกี่ยวกับประสิทธิภาพของพวกเขาด้วยในการรักษาอุณหภูมิใกล้เคียงกับอุณหภูมิกระเปาะเปียกและรอบ RH สูง โครงสร้างเป็นครั้งแรกเช่นเดียวกับที่ใช้โดย Habibunnisa คนที่สองคล้ายคนแรกยกเว้นว่าผนังโลหะนอกก็ถูกแทนที่ด้วยตาข่ายลวดเชื่อม (2.5 × 2.5 ซม.) กับด้านระเหยปกคลุมด้วยผ้ากระสอบเปียกเพื่อช่วยในการเคลื่อนย้ายอย่างเสรี evaporatively ระบายความร้อนด้วยอากาศ ถาดด้านบนใช้ในระบบนี้ (เพื่อทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำน้ำให้เปียกผ้ากระสอบ) เท่ากับไร้ช่องระบายอากาศ อุณหภูมิภายในสำหรับทั้งระบบเกือบคล้ายกันและใกล้กับอุณหภูมิของอากาศกระเปาะเปียกและความชื้นญาติ 90 ± 5% ตามลำดับ ที่ต่ำกว่า RH ของระบบ 2 ประกอบกับการไหลเวียนของอากาศฟรีผ่านทางโครงสร้าง

Sharma และ Kachru (1990) ที่ใช้ระบายความร้อนด้วยร้านค้า evaporatively ทรายที่ 5 ซม. หนาชั้นมันฝรั่งถูกวางลงบนพื้นในระหว่างสองชั้นทรายแต่ละ 20 ซม. หนา เพื่อให้การระบายความร้อนระเหย 2.1 M3 ของน้ำทุกวันเพื่อโรยทรายเปียก มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าภายใต้เงื่อนไข RH บรรยากาศต่ำทรายเปียกมีความเหมาะสมสำหรับการจัดเก็บมันฝรั่งได้นานถึง 90 วันเมื่อเทียบกับ 60 วันในถุงปอกระเจาและยังคงน้อยกว่าในวิธีการเก็บรักษาอื่น ๆ เช่นตะกร้าไม้ไผ่และกอง

และรอย Pal (1991) การพัฒนาพลังงานต้นทุนต่ำศูนย์เย็นห้อง-on-ฟาร์มโครงสร้างการจัดเก็บชนบทมุ่งเน้นที่ IARI นิวเดลีโดยใช้วัตถุดิบที่มีในท้องถิ่นเช่นอิฐทราย, ไม้ไผ่, หญ้าแห้งผ้าปอ ฯลฯ ซึ่งดำเนินการบนหลักการของการทำความเย็นแบบระเหย ห้องเป็นเหนือพื้นดินโครงสร้างดับเบิลกำแพงที่สร้างขึ้นจากอิฐ ช่องของผนังคู่เต็มไปด้วยทรายที่แม่น้ำไหลผ่าน ฝาถูกสร้างขึ้นมาโดยใช้หญ้าแห้ง / ฟางในกรอบไม้ไผ่ เพิ่มขึ้นในความชื้นสัมพัทธ์ (หรือมากกว่า 90%) และการล่มสลายของอุณหภูมิ (10-15 ° C) จากสภาพแวดล้อมที่อาจจะทำได้โดยการรดน้ำห้องวันละสองครั้ง การประเมินผลการปฏิบัติงานของห้องเย็นในสถานที่ที่แตกต่างกันของประเทศที่ถูกพบว่าเป็นที่น่าพอใจสำหรับการจัดเก็บในระยะสั้นของมะม่วง ในที่สุดชีวิตชั้น 3 ถึง 4 วันของมะม่วงสีเขียวผู้ใหญ่อาจจะได้รับในการจัดเก็บในห้องเย็นเมื่อเทียบกับการจัดเก็บข้อมูลสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตาม มะม่วงสุกเมื่อเก็บไว้ในห้องเย็นมีชีวิตชั้น 9 วันเมื่อเทียบกับ 6 วันภายใต้เงื่อนไขโดยรอบและยังได้คะแนนสูงค่าทางประสาทสัมผัส มันมีประสิทธิภาพมากที่สุดในช่วงฤดูแล้ง

Umbarkar (1998) สร้างโครงสร้าง EC จากความจุ 2 ตันขึ้นอยู่กับผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของพวกเขา ผนังของโครงสร้างที่ถูกสร้างขึ้นด้วยความหนา 10 ซมแผ่นอิฐ Batt คั่นกลางระหว่างสอง 10 ซม. ผนังอิฐพรุนหนา เพื่อเพิ่มความแข็งแรงของโครงสร้างขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 8 มมเหล็กเสริมอ่อนทอดสมอหลังกับแต่ละอื่น ๆ หลุม 50 × 40 มิลลิเมตรมีให้ระหว่างสองชั้นอิฐต่อเนื่องสำหรับการไหลเวียนของอากาศตลอดความสูงของโครงสร้าง หลังคามุงด้วยเสื่อไม้ไผ่และหญ้าแห้งที่ถูกจัดให้เป็นปกที่ด้านบน ที่ด้านล่างของกองการจัดเก็บ คณะกรรมการอิสระจาก 10 ซม. ถูกทิ้งสำหรับเลือดออกน้ำออกจากผนัง อุณหภูมิในห้องที่แตกต่างกันระหว่างวันที่ 23 และ 26.5 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิระหว่าง 25 และ 44 องศาเซลเซียสในวันทดสอบ ความชื้นสัมพัทธ์ในโครงสร้างเป็น 85-97% ความต้องการน้ำ 325 ลิตรต่อวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

habibunnisa ( 1988 ) ประดิษฐ์โลหะห้องวัด EC 45 × 45 × 45 ซม. ( ประมาณ 0.1 m3 ) กับ 2 mm แผ่นกีกับด้านบนเปิด ทั้งสี่ด้านของห้องเป็นโลหะที่ถูกปกคลุมด้วยผ้า ปลายด้านบนของที่แช่อยู่ในน้ำที่วางอยู่ในถาดด้านบน เพื่อให้ระเหยผ้ารอบห้องโลหะจึงยังคงเปียกไหลลงอย่างต่อเนื่อง โดยอุณหภูมิน้ำ ลวดตาข่ายตะกร้าขนาด 30 30 ×× 30 ซม. ที่เต็มไปด้วยผลไม้ที่ถูกเก็บไว้ภายในห้อง ออกจากพื้นที่เพียงพอ ทั้งหมดรอบ ๆตะกร้าสำหรับการไหลเวียนของอากาศ การจัดเก็บ EC เพิ่มขึ้นอายุของแอปเปิ้ล โดย 6 ครั้งและแมนดารินโดย 4 ครั้งพระราม ( 1990 ) ศึกษาประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของแบบจำลองโครงสร้างกระเป๋า EC เกี่ยวกับประสิทธิภาพของพวกเขาในการรักษาอุณหภูมิที่ใกล้เคียงกับอุณหภูมิกระเปาะเปียก อุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์สูง โครงสร้างแรก เช่นเดียวกับที่ใช้โดย habibunnisa . อันที่สองเหมือนแรกแต่ผนังโลหะด้านนอกถูกแทนที่โดยเชื่อมลวดตาข่าย ( 2.5 × 2.5 ซม. ) กับด้านแบบคลุมด้วยผ้าผ้ากระสอบเปียกเพื่อช่วยในการเคลื่อนไหวของ evaporatively ฟรีระบายความร้อนด้วยอากาศ ด้านบนถาดที่ใช้ในระบบนี้ เพื่อใช้เป็นอ่างเก็บน้ำเพื่อเปียกผ้ากระสอบผ้า ) คือไม่มีช่องระบายอากาศ อุณหภูมิภายในทั้งระบบเกือบจะคล้ายและใกล้เคียงกับอุณหภูมิกระเปาะเปียกและชื้นสัมพัทธ์อุณหภูมิ 90 ± 5 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ล่างขวาของระบบที่ 2 เกิดจากการไหลเวียนอากาศฟรีผ่านโครงสร้างชาร์มา และ kachru ( 1990 ) ที่ใช้ evaporatively เย็นร้านทรายที่ 5 ซม. หนามันฝรั่งวางไว้บนพื้นระหว่างชั้น 2 ชั้นทรายแต่ละ 20 ซม. หนา เพื่อให้ความเย็นแบบ 2.1 M3 ของน้ำทุกวัน จะเปียกโรยทราย พบว่า ภายใต้สภาพความชื้นสัมพัทธ์ในบรรยากาศต่ำ ทรายเปียก คือเหมาะสำหรับการจัดเก็บมันฝรั่ง นานถึง 90 วัน เมื่อเปรียบเทียบกับ 60 วันในถุงปอกระเจาและยังคงน้อยกว่าวิธีกระเป๋าอื่น ๆเช่นตะกร้าไม้ไผ่และกอง .รอยและ PAL ( 1991 ) พัฒนาราคาถูกศูนย์พลังงานเย็นห้องในฟาร์มชนบทเชิงโครงสร้างที่จัดเก็บ iari นิวเดลี โดยใช้วัตถุดิบที่หาได้ในท้องถิ่น เช่น อิฐ ทราย ไม้ไผ่ , หญ้าแห้ง , ปอกระเจาผ้า ฯลฯ ซึ่งทำงานบนหลักการของการทำความเย็นแบบระเหย ห้องเป็นผนังโครงสร้างที่สร้างขึ้นจากอิฐเหนือพื้นดินคู่ โพรงในผนังคู่เต็มไปด้วยแม่น้ำทราย ฝาที่ถูกสร้างขึ้นโดยการใช้หญ้าฟางแห้งบนโครงไม้ไผ่ . การเพิ่มขึ้นของความชื้นสัมพัทธ์ ( 90% ขึ้นไป ) และอยู่ในอุณหภูมิ ( 10 – 15 ° C ) จากสภาพแวดล้อม อาจทำได้โดยการให้ห้องวันละสองครั้ง การประเมินผลการปฏิบัติงานของห้องเย็นที่สถานที่ที่แตกต่างกันของประเทศพบว่าเป็นที่พอใจสั้น กระเป๋าของมะม่วง ในที่สุด , 3 ถึง 4 วัน มากกว่าอายุของมะม่วงสุกสีเขียวอาจจะได้รับในการจัดเก็บในห้องเย็นเมื่อเทียบกับกระเป๋าสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตาม มะม่วงสุก เมื่อเก็บไว้ในห้องเย็นได้ 9 วันอายุเมื่อเทียบกับ 6 วัน ภายใต้สภาวะแวดล้อมและยังคะแนนสูงน้ำตาลและค่า มันมีประสิทธิภาพมากในฤดูแล้งumbarkar ( 1998 ) สร้าง EC โครงสร้าง 2 ตันความจุขึ้นอยู่กับผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของพวกเขา ผนังของโครงสร้างที่สร้างด้วยอิฐ แบต 10 ซม. หนา 10 ซม. ความหนาแผ่นแซนวิชระหว่างสองพื้นผิวอิฐผนัง เพื่อเพิ่มความแข็งแรงของโครงสร้าง , 8 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางเหล็กอ่อนเสริมยึดหลังกับแต่ละอื่น ๆ หลุม 50 × 40 มม. มีให้ระหว่างสองชั้นอิฐต่อเนื่องสำหรับการไหลเวียนของอากาศตลอดความสูงของโครงสร้าง หลังคากับแผ่นไม้ไผ่และหญ้าแห้งถูกจัดให้เป็นปกที่ด้านบน ที่ด้านล่างของกองกระเป๋า , กระดานฟรี 10 เซนติเมตร เหลือน้ำที่ออกมาจากผนัง อุณหภูมิในห้องที่แตกต่างกันระหว่าง 23 และ 26.5 องศา C เมื่อเทียบกับอุณหภูมิการเปลี่ยนแปลงระหว่าง 25 และ 45 ° C ในวันสอบ . ความชื้นสัมพัทธ์ในโครงสร้าง 85 – 97 % ความต้องการน้ำคือ 325 ลิตรต่อวัน