This paper evaluates optimal public

This paper evaluates optimal public investment and fiscal policy for countries characterized by limited
tax and debt capacities. We study a non stochastic CRS endogenous growth model where public expenditure
is an input in the production process, in countries where distortions and limited enforceability result
in limited fiscal capacities, as captured by a maximal effective tax rate. We show how persistent differences
in growth rates across countries could stem from differential public finance constraints, and differentiate
between the case where the public expenditure finances the flow of recurring spending (such as law
enforcement), versus the stock of tangible public infrastructure. Although the flow of public expenditure
raises productivity, the government should not borrow to finance it as the resulting increase in public
debt would lower welfare and the growth rate. With outstanding public debt, the optimal fiscal policy
should keep the debt-to-GDP ratio constant in the economy with or without a binding constraint on
tax revenues as a share of GDP - current non-durable public goods should be financed only from current
revenue. With investment in the stock of public infrastructure, public sector borrowing to finance
the accumulation of public capital goods may allow the economy to reach a long-run optimal growth
path faster. With a binding tax capacity constraint, if the ratio of the initial public/private sector stock
of capital is smaller than the sustainable balanced growth ratio, the optimal policy for the government
is to purchase public capital, financed by debt, to immediately attain the sustainable ratio of public
capital to private capital. The sustainable steady-state ratio is endogenous to the initial public-to-private
capital ratio, the tax capacity and any exogenous debt limit (say, due to sovereign risk). With capital
stock adjustment costs, these statements apply to a transition of finite duration rather than an instantaneous
stock jump. With either a binding exogenous debt limit or solvency constrained borrowing, a more
patient country will have a higher steady-state growth rate but a lower steady-state public-to-private
capital ratio.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษนี้ประเมินการลงทุนสาธารณะที่เหมาะสมและนโยบายทางการเงินสำหรับประเทศโดยจำกัดความจุภาษีและหนี้ เราได้ศึกษาแบบจำลองการเติบโตภายนอก CRS stochastic ไม่ใช่สาธารณะรายจ่ายการป้อนข้อมูลในกระบวนการผลิต ในประเทศที่บิดเบือนและบังคับใช้การจำกัดผลจำกัดเงินจุ เป็นการจับโดยมีอัตราภาษีที่มีประสิทธิภาพสูงสุด เราแสดงความแตกต่างที่วิธีถาวรในเจริญเติบโต อัตราทั่วประเทศอาจเกิดจากข้อจำกัดทางสาธารณะที่แตกต่าง และแยกความแตกต่าง ระหว่างกรณีที่รายจ่ายสาธารณะจ่ายการไหลของการใช้จ่าย (เช่นกฎหมายที่เกิดซ้ำบังคับใช้), เมื่อเทียบกับหุ้นของโครงสร้างพื้นฐานสาธารณะที่เป็นรูปธรรม แม้ว่าการไหลของรายจ่ายสาธารณะเพิ่มผลผลิต รัฐบาลควรไม่ยืมเงินเป็นการเพิ่มในที่สาธารณะตราสารหนี้จะลดสวัสดิการและอัตราการเจริญเติบโต มีหนี้สาธารณะ นโยบายทางการเงินที่เหมาะสมควรให้อัตราส่วนหนี้ที่ GDP คงในทางเศรษฐกิจ หรือ ไม่จำกัดผูกบนรายได้ภาษีเป็นส่วนแบ่งของ GDP - ปัจจุบันไม่คงทนสินค้าสาธารณะควรทุนจากปัจจุบันเท่านั้นรายได้ ด้วยเงินลงทุนในหุ้นของโครงสร้างพื้นฐานสาธารณะ ยืมการเงินภาครัฐการสะสมของสินค้าทุนสาธารณะอาจทำให้เศรษฐกิจเจริญเติบโตระยะยาวสูงสุดถึงเส้นทางที่เร็วขึ้น มีข้อผูกพันภาษีความจุจำกัด ถ้าอัตราส่วนของสาธารณะ/ส่วนตัวเริ่มต้นภาคสต็อกเงินทุนที่มีขนาดเล็กกว่าอัตราเติบโตที่สมดุลอย่างยั่งยืน นโยบายที่ดีที่สุดสำหรับรัฐบาลคือการ ซื้อทุนสาธารณะ ทุน หนี้ทันทีบรรลุอัตราส่วนของประชาชนอย่างยั่งยืนโดยทุนเงินทุนส่วนตัว อัตราส่วนเสถียรยั่งยืนคือภายนอกกับการเริ่มต้นการเอกชนทุน การผลิตภาษี และหนี้จากภายนอกใด ๆ จำกัด (พูด เนื่องจากความเสี่ยงอธิปไตย) ด้วยทุนปรับสินค้าคงคลังค่าใช้จ่าย งบการเงินใช้การเปลี่ยนแปลงของระยะเวลามีจำกัดแทนที่ทันทีหุ้นกระโดด ด้วยการรวมภายนอกหนี้ วงเงินหรือคล่องจำกัดยืม มากขึ้นประเทศที่ผู้ป่วยจะมีอัตราการเติบโตของเสถียรสูงแต่ตัวล่างเสถียรไปชายอัตราส่วนทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษนี้ประเมินการลงทุนภาครัฐที่ดีที่สุดและนโยบายการคลังกับประเทศที่โดดเด่นด้วยการ จำกัด
ภาษีและขีดความสามารถในการชำระหนี้ เราศึกษา CRS สุ่มรูปแบบการเจริญเติบโตที่ไม่ใช่ภายนอกที่ค่าใช้จ่ายของประชาชน
คือการป้อนข้อมูลในขั้นตอนการผลิตในประเทศที่มีการบิดเบือนและผลการบังคับใช้ที่ จำกัด
ในความสามารถทางการคลัง จำกัด เป็นบันทึกโดยอัตราภาษีที่มีประสิทธิภาพสูงสุด เราแสดงให้เห็นว่าแตกต่างถาวร
ในอัตราการเจริญเติบโตในประเทศอาจเกิดจากข้อ จำกัด ทางการเงินที่แตกต่างกันของประชาชนและความแตกต่าง
ระหว่างกรณีที่ค่าใช้จ่ายของประชาชนการเงินการไหลของการใช้จ่าย (เช่นกฎหมายที่เกิดขึ้น
การบังคับใช้) เมื่อเทียบกับหุ้นของโครงสร้างพื้นฐานของประชาชนที่มีตัวตน แม้ว่าการไหลของค่าใช้จ่ายของประชาชน
จะเพิ่มผลผลิตรัฐบาลไม่ควรกู้เงินเพื่อเป็นเงินทุนเป็นเพิ่มขึ้นส่งผลให้ในที่สาธารณะ
หนี้จะลดสวัสดิการและอัตราการเจริญเติบโต กับหนี้สาธารณะคงค้างนโยบายการคลังที่เหมาะสม
ควรเก็บหนี้ต่อจีดีพีอัตราส่วนคงที่ในระบบเศรษฐกิจที่มีหรือไม่มีข้อ จำกัด ที่มีผลผูกพันใน
รายได้จากภาษีเป็นส่วนแบ่งของ GDP - สินค้าสาธารณะไม่คงทนปัจจุบันควรได้รับเงินจากปัจจุบัน
รายได้ . ด้วยการลงทุนในสต็อกของโครงสร้างพื้นฐานของประชาชนการกู้ยืมเงินของภาครัฐเพื่อเป็นเงินทุน
สะสมของสินค้าทุนสาธารณะอาจช่วยให้เศรษฐกิจในการเข้าถึงระยะยาวการเจริญเติบโตที่ดีที่สุด
เส้นทางได้เร็วขึ้น ด้วยการผูกข้อ จำกัด เรื่องกำลังภาษีถ้ามีอัตราส่วนของประชาชนเป็นครั้งแรก / หุ้นภาคเอกชน
ของทุนที่มีขนาดเล็กกว่าอัตราการเติบโตอย่างยั่งยืนสมดุลนโยบายที่เหมาะสมที่สุดสำหรับรัฐบาล
คือการซื้อเงินทุนสาธารณะทุนโดยหนี้ทันทีบรรลุการพัฒนาอย่างยั่งยืน อัตราส่วนของประชาชน
ทุนเงินทุนภาคเอกชน อัตราส่วนมั่นคงของรัฐภายนอกอย่างยั่งยืนคือการเริ่มต้นภาครัฐกับภาคเอกชน
อัตราส่วนเงินกองทุนจุภาษีและวงเงินหนี้ใด ๆ จากภายนอก (พูด, เนื่องจากความเสี่ยงอธิปไตย) ที่มีเงินทุน
ค่าใช้จ่ายในการปรับสต็อกงบเหล่านี้นำไปใช้กับการเปลี่ยนแปลงของระยะเวลาที่ค่อนข้าง จำกัด กว่าทันที
กระโดดหุ้น กับทั้งวงเงินหนี้ผูกพันจากภายนอกหรือละลาย จำกัด การกู้ยืมเงินมากขึ้น
ในประเทศผู้ป่วยจะมีอัตราการเติบโตอย่างต่อเนื่องของรัฐที่สูงกว่า แต่ต่ำมั่นคงของรัฐภาครัฐกับภาคเอกชน
อัตราส่วนเงินกองทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดาษนี้จะประเมินที่เหมาะสม การลงทุนภาคเอกชน และนโยบายการคลังของประเทศมีจำกัดภาษีและความสามารถชำระหนี้ เราศึกษาในแบบจำลองการเจริญเติบโตที่ไม่สุ่มจำนวนมากการใช้จ่ายของประชาชนเป็นข้อมูลในกระบวนการผลิตในประเทศที่บิดเบือนผล จำกัด และตามในงบประมาณที่จำกัด โดยจับ โดยอัตราภาษีสูงสุด เราแสดงวิธีการที่แตกต่างแบบถาวรในอัตราการเติบโตข้ามประเทศ อาจเกิดจากความแตกต่างด้านการคลัง และแยกแยะระหว่างคดีที่การคลัง การเงิน การไหลของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น ( เช่น กฎหมายบังคับ ) , เมื่อเทียบกับหุ้นของสาธารณูปโภคที่จับต้องได้ แม้ว่าการไหลของการใช้จ่ายสาธารณะเพิ่มผลผลิต รัฐบาลไม่ควรยืมเงินมันเป็น ส่งผลให้เพิ่มในที่สาธารณะหนี้จะลดสวัสดิการและอัตราการเจริญเติบโต มีหนี้สาธารณะที่โดดเด่น , นโยบายการคลังที่เหมาะสมควรรักษาอัตราส่วนหนี้สินต่อ GDP คงที่ในระบบเศรษฐกิจ มี หรือ ไม่มีข้อจำกัดเรื่องผูกพันภาษีรายได้ที่เป็นส่วนแบ่งของ GDP ปัจจุบัน - ไม่ควรซื้อสินค้าคงทนสาธารณะเท่านั้น จากปัจจุบันรายได้ กับการลงทุนในหุ้นของโครงสร้างพื้นฐานสาธารณะ ภาครัฐยืมเงินการสะสมทุนสาธารณะสินค้าอาจจะช่วยให้เศรษฐกิจเติบโตถึงระยะยาวที่เหมาะสมเส้นทางได้เร็วขึ้น ด้วยข้อจำกัดที่ความจุภาษีผูกพัน ถ้าอัตราส่วนของภาครัฐ / เอกชน หุ้นเริ่มต้นทุนมีขนาดเล็กกว่าอย่างยั่งยืน อัตราการเจริญเติบโตที่สมดุล นโยบายที่เหมาะสมสำหรับรัฐบาลคือการซื้อหนี้สาธารณะทุน , ทุนโดยให้บรรลุอัตราส่วนอย่างยั่งยืนของประชาชนทันทีทุนทุนเอกชน อัตราส่วนคงที่อยู่ภายในอย่างยั่งยืนสู่สาธารณะครั้งแรกเพื่อส่วนตัวอัตราส่วนทุน ภาษีและหนี้ใด ๆจากภายนอก ( ความจุ จำกัด บอกว่า เนื่องจากความเสี่ยงอธิปไตย ) ด้วยทุนค่าใช้จ่ายการปรับหุ้นงบเหล่านี้ใช้กับการจำกัดระยะเวลามากกว่าทันทีหุ้นกระโดด ด้วยวงเงินหนี้ภายนอกผูกพันหรือละลาย จำกัด การกู้ยืมเงินมากขึ้นประเทศ ผู้ป่วยจะมีอัตราการเติบโตที่สูงคงที่แต่คงที่ลดสาธารณะเพื่อส่วนตัวอัตราส่วนทุน