showed that the maximum likelihood

showed that the maximum likelihood estimator of population coefficient of variation is better than the sample coefficient of variation since the sample coefficient of variation may lie outside the bounds obtained for the population coefficient of variation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบว่า ประมาณความเป็นไปได้สูงสุดของประชากรสัมประสิทธิ์ของความแปรผันเป็นดีกว่าสัมประสิทธิ์ตัวอย่างของการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากค่าสัมประสิทธิ์ตัวอย่างของการเปลี่ยนแปลงอาจอยู่นอกขอบเขตที่ได้รับสำหรับประชากรค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสดงให้เห็นว่าประมาณค่าความน่าจะเป็นสูงสุดของประชากรค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงที่ดีกว่าค่าสัมประสิทธิ์ตัวอย่างของการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่สัมประสิทธิ์การแปรผันตัวอย่างอาจอยู่นอกขอบเขตที่ได้รับสำหรับค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พบว่าตัวประมาณค่าประชากรสูงสุดโอกาสของการเปลี่ยนแปลงดีกว่าตัวอย่างสัมประสิทธิ์ของการแปรผันเนื่องจากตัวอย่างสัมประสิทธิ์ความแปรผันอาจโกหกอยู่นอกขอบเขตที่ได้รับสำหรับประชากรสัมประสิทธิ์ของการแปรผัน