3.5. ApplicationsThe proposed PADs

3.5. Applications
The proposed PADs fabricated by wax dipping were investigated
for their applicability for the detection of glucose and protein
in real samples based on colorimetric assays. Detail of the size and
shape of an iron mould used in the experiments display in Fig. 5A.
A 5 L volume of 10×
BCG working reagent or glucose reagent
was spotted onto the separate detection zones of the PAD device.
After the reagents were allowed to dry for 10 min at room temperature,
the bottom end of the PAD device was dipped for 1 min
into either a standard solution of glucose of varying concentration
(0–1000 mg dL−1), a standard solution of BSA of varying concentration
(0–10 g dL−1) or a sample solution.
Then, the colour intensity was allowed to develop from colourless
to a strong blue or yellow for the protein and glucose reactions,
respectively. Images of the colorimetric reaction of protein and glucose
are shown in Fig. 5B. To measure the colour intensity, Adobe
Photoshop CS2 was used to convert the images from RGB into grey
scale format before analysis. A calibration curve was plotted for
glucose or protein concentration versus colour intensity. The calibration
curves are shown in Fig. 6A and B. The linear range for
the glucose assay was 0–500 mg dL−1 (r2 = 0.989) and 0–6 g dL−1
for the protein assay (r2 = 0.990). The range of glucose concentrations
that is linear for the assay in our proposed method is broader
than for the conventional method based on the glucose oxidase
spectrophotometric method, in which the linear range of GLUCOSE
liquicolor is only up to 400 mg dL−1. Similarly, the assay range for
protein detection in our method is also better than the conventional
BCG method, which is only linear up to 5 g dL−1. Both results
demonstrate that the wax dipping method for PAD fabrication
can be potentially applied for detection of glucose and protein
Fig. 5. Paper based microfluidic device fabricated by the wax dipping method used
for colorimetric applications: (A) detail of the size and shape of an iron mould and
(B) paper device after fabrication by the wax dipping method (top) and after use for
the detection of protein and glucose (bottom).
simultaneously at levels that are clinically significant. Subsequently,
the PAD was utilised for quantitative detection of glucose
and protein in real samples, and the results were compared to
the conventional methods. Two samples of control serum with
different levels of protein and glucose were tested by the wax
dipped PAD and conventional methods. The comparison of the
results demonstrated that both methods were rather similar. When
analysed by a paired t-test, no significant difference was found
between the two methods at a 95% confidence interval. In addition,
the PAD was also used to measure the glucose level from
real plasma samples, and the results were compared with both
conventional enzymatic glucose oxidase and Accu-Check point-ofcare-
testing methods. The analysis of the results using one-way
ANOVA demonstrated that the concentration of glucose in the
plasma as determined by the three methods was not significantly
different (p > 0.05) (Table 1). It can therefore be concluded that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5 การใช้งานแผ่นที่เสนอหลังสร้าง โดยจุ่มขี้ผึ้งถูกสอบสวนสำหรับความเกี่ยวข้องของการตรวจน้ำตาลกลูโคสและโปรตีนในตัวอย่างแท้จริงตาม assays เทียบเคียง รายละเอียดของขนาด และรูปร่างของแม่พิมพ์เหล็กที่ใช้ในการแสดงผลการทดลองใน Fig. ของ 5Aปริมาตร 5 L ของ 10 ×รีเอเจนต์ทำ BCG หรือรีเอเจนต์กลูโคสถูกพบบนเขตตรวจแยกอุปกรณ์แผ่นหลังจาก reagents ได้รับอนุญาตให้แห้งสำหรับ 10 นาทีที่อุณหภูมิห้องอุปกรณ์แผ่นสุดถูกจุ่มลงใน 1 นาทีเป็นโซลูชันการมาตรฐานของกลูโคสความเข้มข้นแตกต่างกัน(0 – 1000 mg dL−1), สารละลายมาตรฐานของบีเอสเอของความเข้มข้นแตกต่างกัน(0-10 g dL−1) หรือตัวอย่างวิธีแก้ไขแล้ว ความเข้มสีที่ได้รับอนุญาตให้พัฒนาจากสีใสแข็งแรงสีฟ้าหรือสีเหลืองสำหรับปฏิกิริยาของโปรตีนและกลูโคสตามลำดับ ภาพของเคียงปฏิกิริยาของโปรตีนและกลูโคสมีแสดงใน Fig. 5B การวัดความเข้มสี Adobeใช้ Photoshop CS2 ในการแปลงภาพจาก RGB เป็นสีเทารูปแบบสเกลก่อนวิเคราะห์ เส้นโค้งเทียบถูกลงจุดในความเข้มข้นกลูโคสหรือโปรตีนเมื่อเทียบกับความเข้มของสี การปรับเทียบเส้นโค้งแสดงใน Fig. 6A และ b ช่วงเส้นสำหรับทดสอบกลูโคสถูก 0 – 500 มิลลิกรัม dL−1 (r2 = 0.989) และ 0 – 6 g dL−1การทดสอบโปรตีน (r2 = 0.990) ช่วงของความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสที่เป็นเชิงเส้นสำหรับวิเคราะห์ในวิธีการนำเสนอของเรากว้างขึ้นกว่าวิธีธรรมดาตาม oxidase กลูโคสวิธี spectrophotometric ในช่วงเชิงเส้นของน้ำตาลกลูโคสliquicolor ได้เฉพาะค่า dL−1 400 mg ในทำนองเดียวกัน ช่วงทดสอบสำหรับการตรวจหาโปรตีนในวิธีของเราก็ดีกว่าแบบธรรมดาวิธี BCG ซึ่งเป็นเพียงเส้นขึ้นไป dL−1 5 กรัม ผลทั้งสองสาธิตวิธีการประดิษฐ์แผ่นจุ่มขี้ผึ้งที่อาจใช้สำหรับตรวจหาน้ำตาลกลูโคสและโปรตีนFig. 5 กระดาษใช้อุปกรณ์ microfluidic หลังสร้าง โดยใช้วิธีจุ่มขี้ผึ้งสำหรับการใช้งานเทียบเคียง: (A) รายละเอียดของขนาดและรูปร่างของตัวแม่พิมพ์เหล็ก และ(ข) กระดาษอุปกรณ์ผลิตโดยขี้ผึ้งจุ่มวิธี (บน) และใช้สำหรับการตรวจพบโปรตีนและกลูโคส (ล่าง)พร้อมในระดับที่มีความสำคัญทางคลินิก ในเวลาต่อมาแผ่นที่ใช้สำหรับการตรวจหาปริมาณน้ำตาลกลูโคสโปรตีนในตัวอย่างแท้จริง และผลลัพธ์ถูกเปรียบเทียบกับวิธีปกติ ตัวอย่างที่สองของซีรั่มควบคุมด้วยทดสอบระดับของโปรตีนและกลูโคส ด้วยขี้ผึ้งสอดแผ่นและวิธีธรรมดา การเปรียบเทียบการผลลัพธ์แสดงว่า ทั้งสองวิธีก็ค่อนข้างคล้ายกัน เมื่อanalysed โดยจัดเป็นคู่ t ทดสอบ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญไม่พบระหว่างวิธีทั้งสองที่ช่วงความเชื่อมั่น 95% นอกจากนี้นอกจากนี้ยังใช้แผ่นวัดระดับกลูโคสจากตัวอย่างพลาสมาจริง และผลลัพธ์ได้เมื่อเทียบกับทั้งสองoxidase กลูโคสเอนไซม์ในระบบปกติและจุดตรวจ Accu-ofcare -ทดสอบวิธี การวิเคราะห์ผลโดยใช้แบบทางเดียวแสดงการวิเคราะห์ความแปรปรวนที่ความเข้มข้นของกลูโคสในการพลาสม่าสามวิธีไม่มากแตกต่างกัน (p > 0.05) (ตารางที่ 1) มันสามารถดังนั้นสรุปได้ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5 การประยุกต์ใช้งาน
ที่นำเสนอ? PADs ประดิษฐ์โดยจุ่มขี้ผึ้งถูกตรวจสอบ
สำหรับการบังคับใช้ของพวกเขาในการตรวจหาระดับน้ำตาลและโปรตีน
ในตัวอย่างจริงบนพื้นฐานของการวิเคราะห์สี รายละเอียดของขนาดและ
รูปร่างของแม่พิมพ์เหล็กใช้ในการทดลองแสดงในรูปที่ 5A.
5? ปริมาณ L 10 ×
BCG ทำงานน้ำยาหรือสารกลูโคส
เป็นด่างบนโซนที่แยกต่างหากจากการตรวจสอบหรือไม่อุปกรณ์ PAD.
หลังจากที่สารเคมีที่ได้รับอนุญาตให้แห้งเป็นเวลา 10 นาทีที่อุณหภูมิห้อง
ปลายด้านล่างของ? พันธมิตรฯ อุปกรณ์ถูกจุ่มลงเป็นเวลา 1 นาที
เข้าทั้งสารละลายมาตรฐานของกลูโคสของความเข้มข้นที่แตกต่างกัน
(มก. 0-1000 dL-1) ซึ่งเป็นวิธีการแก้ปัญหามาตรฐานของบีเอสเอของความเข้มข้นที่แตกต่างกัน
(0-10 กรัม DL-1) หรือสารละลายตัวอย่าง.
แล้ว ความเข้มของสีที่ได้รับอนุญาตในการพัฒนาจากสี
เพื่อสีฟ้าหรือสีเหลืองที่แข็งแกร่งสำหรับโปรตีนและปฏิกิริยากลูโคส
ตามลำดับ ภาพของการเกิดปฏิกิริยาสีของโปรตีนและน้ำตาลกลูโคส
จะแสดงในรูป 5B การวัดความเข้มของสี, Adobe
Photoshop CS2 ถูกใช้ในการแปลงภาพจาก RGB สีเทาเข้าไปใน
รูปแบบขนาดก่อนที่จะวิเคราะห์ กราฟมาตรฐานได้รับการวางแผนสำหรับ
ความเข้มข้นของกลูโคสหรือโปรตีนเมื่อเทียบกับความเข้มของสี การสอบเทียบ
เส้นโค้งจะแสดงในรูป 6A และ B ช่วงเชิงเส้นสำหรับ
การทดสอบน้ำตาลกลูโคสเป็น 0-500 มิลลิกรัม dL-1 (r2 = 0.989) และ 0-6 กรัม dL-1
สำหรับการทดสอบโปรตีน (r2 = 0.990) ช่วงของความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคส
ที่เป็นเชิงเส้นสำหรับการทดสอบในวิธีการที่นำเสนอของเราเป็นที่กว้างขึ้น
กว่าวิธีการทั่วไปขึ้นอยู่กับ oxidase กลูโคส
วิธีสเปกซึ่งในช่วงเชิงเส้นของกลูโคส
liquicolor เป็นเพียงได้ถึง 400 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร-1 ในทำนองเดียวกันช่วงการทดสอบสำหรับ
การตรวจหาโปรตีนในวิธีการของเราคือยังดีกว่าเดิม
วิธี BCG ซึ่งเป็นเพียงการเชิงเส้นได้ถึง 5 กรัม dL-1 ผลทั้งสอง
แสดงให้เห็นว่าวิธีการจุ่มขี้ผึ้งหรือ? การผลิต PAD
สามารถนำไปใช้ที่อาจเกิดขึ้นในการตรวจหาระดับน้ำตาลและโปรตีน
รูป 5. อุปกรณ์ microfluidic ตามกระดาษประดิษฐ์โดยวิธีการจุ่มขี้ผึ้งที่ใช้
สำหรับการใช้งานสี: (A) รายละเอียดของขนาดและรูปร่างของแม่พิมพ์เหล็กและ
(ข) อุปกรณ์กระดาษหลังจากที่ผลิตโดยวิธีการจุ่มขี้ผึ้ง (บน) และหลังการใช้งานสำหรับ
การตรวจสอบของโปรตีนและน้ำตาลกลูโคส (ล่าง).
พร้อมกันในระดับที่มีนัยสำคัญทางคลินิก ต่อมา
? พันธมิตรฯ มาใช้ในการตรวจหาปริมาณของน้ำตาลกลูโคส
และโปรตีนในตัวอย่างจริงและผลที่ได้รับเมื่อเทียบกับ
วิธีการแบบเดิม สองตัวอย่างของซีรั่มควบคุมที่มี
ระดับที่แตกต่างกันของโปรตีนและน้ำตาลกลูโคสถูกทดสอบโดยขี้ผึ้ง
จุ่มลง? พันธมิตรฯ และวิธีการเดิม การเปรียบเทียบ
ผลการแสดงให้เห็นว่าทั้งสองวิธีค่อนข้างคล้ายกัน เมื่อ
วิเคราะห์โดย paired t-test ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญถูกพบ
ระหว่างสองวิธีที่ช่วงความเชื่อมั่น 95% นอกจากนี้
? พันธมิตรฯ ก็ยังใช้ในการวัดระดับน้ำตาลจาก
ตัวอย่างพลาสมาจริงและผลที่ได้มาเปรียบเทียบกับทั้ง
oxidase กลูโคสเอนไซม์ธรรมดาและ Accu-Check จุด ofcare-
วิธีการทดสอบ การวิเคราะห์ผลการใช้ทางเดียว
ANOVA แสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสใน
พลาสมาที่กำหนดโดยสามวิธีการก็ไม่ได้มีความหมาย
ที่แตกต่างกัน (p> 0.05) (ตารางที่ 1) ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.5 . การเสนอ 
ผ้าประดิษฐ์โดยเทียนจุ่ม คือ
สำหรับการบังคับใช้ของพวกเขาสำหรับการตรวจหาน้ำตาลและโปรตีน
จริง ตัวอย่างตามวิธี Colorimetric . รายละเอียดของขนาดและรูปร่างของเหล็ก
แม่พิมพ์ที่ใช้ในการทดลองแสดงในรูปที่ 43 .
5  L ปริมาณ 10 ×
3
สารละลายกลูโคสหรือ BCG ทํางานเป็นด่างบนแยกโซนการตรวจจับของแผ่น  อุปกรณ์ .
หลังจากที่ประเทศได้รับอนุญาตให้แห้งเป็นเวลา 10 นาที ในอุณหภูมิห้อง
ปลายด้านล่างของ  Pad อุปกรณ์สอด 1 นาที
เป็นทั้งมาตรฐานสารละลายกลูโคสแตกต่างกันความเข้มข้น
( 0 – 1000 มก. ดล. − 1 ) โซลูชั่นมาตรฐานขนาดของค่าความเข้มข้น
( 0 – 10 กรัมต่อเดซิลิตร− 1 ) หรือตัวอย่างสารละลาย .
แล้วสีความเข้มได้รับอนุญาตให้พัฒนาจากสี
ให้แข็งแรงสีฟ้าหรือสีเหลืองสำหรับโปรตีนและกลูโคสปฏิกิริยา
ตามลำดับ รูปภาพของปฏิกิริยาของโปรตีนและกลูโคส Colorimetric
แสดงในมะเดื่อ 5B วัดสี ความเข้ม ของ Adobe Photoshop CS2
ใช้แปลงภาพจาก RGB เป็นสีเทา
ขนาดรูปแบบก่อนการวิเคราะห์ เป็นรูปโค้งเป็นวางแผนสำหรับ
กลูโคสหรือความเข้มข้นของโปรตีนและความเข้มสี สอบเทียบ
เส้นโค้งแสดงในรูปที่ 6 และ B ช่วงเชิงเส้นสำหรับการทดสอบกลูโคส
0 – 500 มก. ดล. − 1 ( R2 = 0.989 ) และ 0 – 6 กรัม ( − 1
สำหรับโปรตีน assay ( R2 = 0.990 ) ช่วงความเข้มข้นของกลูโคส
ที่เป็นเส้นตรง เพื่อวิเคราะห์ในวิธีที่เสนอนี้กว้างกว่าวิธีปกติ

ตามกลูโคสวิธี ) ซึ่งในช่วงเชิงเส้นของ liquicolor กลูโคส
เท่านั้นถึง 400 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร− 1 ในช่วงการทดสอบเพื่อตรวจหาโปรตีนในวิธีของเราคือ
ยังดีกว่าวิธี BCG ปกติ
ซึ่งเป็นเพียงเส้นตรง DL 5 G − 1 ทั้งผล
แสดงให้เห็นว่าเทียนจุ่มวิธีแผ่นประกอบ 
สามารถที่อาจใช้ในการตรวจหากลูโคส และโปรตีน
รูปที่ 5กระดาษที่ใช้อุปกรณ์ไมโครฟลูอิดิกประดิษฐ์โดยการจุ่มขี้ผึ้งใช้วิธี Colorimetric
สำหรับการใช้งาน ( ) รายละเอียดของขนาดและรูปร่างของแม่พิมพ์เหล็กและ
( B ) กระดาษอุปกรณ์หลังจากที่ผลิตโดยวิธีจุ่มขี้ผึ้ง ( ด้านบน ) และหลังจากใช้
ตรวจหาโปรตีนและกลูโคส ( ด้านล่าง ) .
พร้อมกันที่ และระดับที่สำคัญ ต่อมา
การ  พันธมิตรฯ ก็ใช้ในการตรวจหากลูโคส
และโปรตีนในตัวอย่างแท้จริง เชิงปริมาณ และเปรียบเทียบ

วิธีแบบดั้งเดิม สองตัวอย่างของซีรั่มควบคุมระดับของโปรตีนและกลูโคส
ทดสอบโดยจุ่มขี้ผึ้ง
 แผ่นและการสอนปกติ การเปรียบเทียบผลการทดลองพบว่าทั้งสองวิธี
คล้ายคลึงกันมากกว่า เมื่อ
วิเคราะห์โดย Paired t-test ,ไม่พบความแตกต่าง
ระหว่างสองวิธีที่ความเชื่อมั่น 95% นอกจากนี้ 
แผ่นถูกใช้เพื่อวัดระดับกลูโคสในพลาสมาจาก
ตัวอย่างจริงและผลลัพธ์ที่ได้ เมื่อเทียบกับเอนไซม์กลูโคสปกติทั้งสอง
-
ofcare ACCU จุดตรวจสอบและทดสอบวิธีการ การวิเคราะห์ผลโดยใช้ One-Way
การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) พบว่า ความเข้มข้นของกลูโคสในพลาสมา
ตามที่กําหนดโดยสามวิธีคือค่า
แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 1 ) มันจึงสามารถสรุปได้ว่า