In the current lesson, Mr Muramato introduces the new problem, as the children attempt to predict what it is, based on their previous experience. The problem is presented in the clip and at the end, the children expect a smaller copy of the problem for them to calculate the number required.
After establishing the problem is to calculate 23x3, the children are encouraged to work on their own. Mr Muramato walks around as they work for about five minutes. He establishes who has finished and who has not, and then invites children to explain their ideas. Initially all the ideas relate to subdivision of 23 either into 20 plus 3 or 10 plus 10 plus 3. The clip shows the first response.
Every response is greeted with approval, except possibly one boy, who sees the whole array as 30+30+9. Although he has ‘seen’ the whole problem as two sub-arrays of ‘3 rows of 10’ being 30 and a sub array of 3 rows of 3 being 9, he is told quietly that he hasn’t finished yet and must write it all down.
One response suggests that the 2 in 23 can be considered as 2 ten-yen coins.
After some seventeen minutes devoted to examples of splitting 23 into 20, 3 or 10, 10, 3, one child suggests that no-one has proposed anything different.
After this intervention, several different possibilities are suggested, including 11+12, 9+9+5 and 11+11+1. The teacher encourages the children to talk through each one. The clip shows the complication of the split into 9+9+5.
The teacher has found that some children have used the standard vertical form of laying out the problem. In the clip, he encourages one of them to explain her idea. He then links the vertical form to the other methods using pictures and places a picture by the vertical sum for direct comparison. After the episode shown, there is a 5 minute session summarizing the lesson in which Mr Muramato gets the children to read the purpose of the lesson from the board and to suggest a form of words to describe the lesson. The whole board is laid out from left to right with the main ideas of the lesson enabling the children to see the full argument and to make their own notes.
ในบทเรียน ปัจจุบัน นาย muramato แนะนำปัญหาใหม่ เป็นเด็กพยายามที่จะคาดเดาได้ว่า มันขึ้นอยู่กับประสบการณ์ก่อนหน้านี้ของพวกเขา ปัญหาคือที่ปรากฏในคลิป และในที่สุด เด็กจะเลียนแบบเล็ก ๆของปัญหาสำหรับพวกเขาที่จะคำนวณตัวเลขที่ต้องการหลังจากการตั้งปัญหาเพื่อคำนวณ 23x3 เด็กๆจะได้รับการส่งเสริมให้ทำงานด้วยตนเอง นาย muramato เดินไปรอบ ๆตามที่พวกเขาทำงานประมาณ 5 นาที เขาสร้างที่ได้เสร็จสิ้นแล้วและที่ยังไม่ได้ แล้วชวนเด็กอธิบายความคิดของตนเอง เริ่มต้นความคิดทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับฝ่าย 23 ให้ลง 20 บวก 3 หรือ 10 บวก 10 บวก 3 คลิปแสดงการตอบสนองก่อนทุกการตอบสนองได้รับการอนุมัติ อาจยกเว้นคนหนึ่ง ที่เห็นอาร์เรย์ทั้งหมด 30 + 30 + 9 แม้ว่าเขาได้ " เห็น " ปัญหาทั้งหมดเป็นสองซบ อาร์เรย์ของ " 3 แถว 10 เป็น 30 และอาร์เรย์ย่อย 3 แถว 3 เป็น 9 , เขาบอกให้เงียบๆ ว่าเขายังไม่เสร็จ และต้องเขียนมันทั้งหมดลงการตอบสนองหนึ่งแสดงให้เห็นว่า 1 ใน 23 ถือได้ว่าเป็น 2 เหรียญเงิน 10หลังจากที่สิบเจ็ดนาทีอุทิศเพื่อตัวอย่างแยก 23 เป็น 20 , 3 หรือ 10 , 10 , 3 , เด็กแสดงให้เห็นว่าไม่มีใครเสนออะไรที่แตกต่างกันหลังจากการแทรกแซงนี้ ความเป็นไปได้ที่แตกต่างกันหลายอย่างที่แนะนำรวมถึง 11 + 12 , 9 + 9 + 5 และ 11 + 11 + 1 ครูส่งเสริมให้เด็กพูดคุยถึงแต่ละคน คลิปแสดงภาวะแทรกซ้อนของแบ่งออกเป็น 9 + 9 + 5ครูพบว่า เด็กบางคนมีการใช้รูปแบบแนวตั้งมาตรฐานออกวางปัญหา ในคลิปเขาส่งเสริมหนึ่งของพวกเขาเพื่ออธิบายถึงความคิดของเธอ จากนั้นการเชื่อมโยงรูปแบบแนวตั้งเพื่อวิธีการอื่น ๆที่ใช้ภาพสถานที่ ภาพโดยรวมในแนวตั้งสำหรับการเปรียบเทียบโดยตรง หลังจากตอนแสดง มี 5 นาทีการประชุมสรุปบทเรียนที่คุณ muramato ได้รับเด็กอ่านวัตถุประสงค์ของบทเรียนจากคณะกรรมการ และเสนอรูปแบบของคำที่จะอธิบายบทเรียน คณะกรรมการทั้งหมดจะแสดงจากซ้ายไปขวา ด้วยแนวคิดหลักของบทเรียนช่วยให้ลูกๆ เห็นกันเต็มรูปแบบ และทำบันทึกของตัวเอง
การแปล กรุณารอสักครู่..