B.V. All rights reserved. and struc

B.V. All rights reserved.
and structure, and deterioration of the ecosystem’s carrying capacity (Millennium Ecosystem Assessment, 2005; Pereira et al., 2002; Li et al., 2006).
More specifically, regions disturbed by desertification are characterized by an imbalance between water needs and water reserves, resulting in the frequent reuse of non-conventional waters. Wastewater is any water that has been adversely affected in quality by anthropogenic influence, and it has been used as a source of irrigation water for centuries. Irrigation with treated wastewater in agriculture combines several advantages, such as: offering a low cost water source, eliminating part of the demand for synthetic fertilizers by its fertilizing properties (fertirrigation), increasing the available agricultural water resources and eliminating the need for expensive tertiary treatment (Angelakis et al., 1999). Nevertheless, its utilization may involve many risks and in some cases public acceptance is difficult. Wastewater quality should satisfy agronomic and public health protection requisites and should not be a vehicle for harmful substances, especially if these substances exacerbate desertification. According to Monte and Albuquerque (2010), salinity and dissolved inorganic salts, suspended solids, biodegradable organic matter, refractory organic compounds, heavy metals, nutrients, pH, residual chlorine and pathogenic microorganisms, are the most important characteristics of wastewaters to be controlled since they are associated with most of the water quality problems derived from its reuse in agriculture.
One of the options to mitigate desertification is the introduction of alternative livelihoods that may have less negative impacts on dryland resources, or the creation of economic opportunities in these lands by introducing a vegetative cover that might restore soil properties and increase biodiversity (Chiaramonti et al., 2000; Cortina et al., 2011; Hooke and Sandercock, 2012; Millennium Ecosystem Assessment, 2005; Mohammad and Adam, 2010; Qadir et al., 2007).
The demand for natural fibers has increased sharply due to their diverse uses and industrial applications, such as textiles, papers, woven clothes, mats, hats, ropes and cordage material, as well as in composite applications for the automotive and construction industries (Akil et al., 2011; Ardente et al., 2008; Faruk et al., 2012; Pandey and Gupta, 2003). Even though production of fiber crops sustains employment and income in many regions, the intensive use of land may lead to soil nutrient and water depletion, as well as to degradation and pollution. These impacts are very important, especially in water-scarce regions, where the competition for land and water among agriculture, industry and urbanization are leading to environmental desertification (Barbero-Sierra et al., 2013; Portnov and Safriel, 2004). Therefore, fiber crop production in desertified areas should be established in a sustainable multiple-crop rotation system.
Additionally, water and land resources must be included in an integrated management strategy in order to ensure food and water security, as well as biological and landscape diversity. In this context, the use of non-conventional water, such as domestic and agro-industry wastewaters, in the irrigation of fiber crops could reduce the cost of their cultivation, meet their growing water demands, preserve freshwater supplies and reduce the contamination of water bodies (Cirelli et al., 2012; Norton-Brandão et al., 2013; Qadir et al., 2007; Zema et al., 2012). In order to be sustainable and to conserve, mitigate or reverse desertification, the established species should display low water and nutrient demands, present commercial value for a specific region, have few environmental constraints, no competition with food crops, and be integrated with waste management (Laraus, 2004; Kassam et al., 2012; NortonBrandão et al., 2013).
This article reviews the potential of fiber crops to mitigate, control and reverse the desertification process in susceptible areas through re-utilization of non-conventional sources of water. In the discussion, benefits and constraints of wastewater reuse in the irrigation of fiber crops are highlighted and prospects and recommendations are presented.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

B.V สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด และโครงสร้าง และของความจุของระบบนิเวศ (เนียมระบบนิเวศประเมิน 2005 Pereira et al., 2002 Li et al., 2006) รบกวน โดย desertification ภูมิภาคอื่น ๆ โดยเฉพาะ มีลักษณะ โดยความไม่สมดุลระหว่างความต้องการน้ำและน้ำสำรอง เกิดในนำบ่อย ๆ น้ำที่ไม่ธรรมดา น้ำเสียคือ น้ำใด ๆ ที่ได้รับผลกระทบคุณภาพจากอิทธิพลที่มาของมนุษย์ และมีการใช้เป็นแหล่งน้ำชลประทานมานานหลายศตวรรษ ชลประทาน มีบำบัดน้ำเสียเกษตรกรรมผสมผสานข้อดีหลายประการ เช่น: เสนอแหล่งน้ำต้นทุนต่ำ การตัดส่วนหนึ่งของความต้องการปุ๋ยสังเคราะห์โดยคุณสมบัติของ fertilizing (fertirrigation), ทรัพยากรน้ำด้านการเกษตรมีเพิ่มขึ้น และสำหรับการรักษาระดับตติยภูมิแพง (Angelakis et al., 1999) อย่างไรก็ตาม การใช้ประโยชน์อาจเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมาก และในบางกรณี สาธารณะยอมรับเป็นเรื่องยาก คุณภาพน้ำควรตอบสนอง requisites ป้องกันสุขภาพ และลักษณะทางพืชไร่ และไม่ควรมียานพาหนะสำหรับสารที่เป็นอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าสารเหล่านี้ทำให้รุนแรง desertification ตามมอนและอัลเบอร์เคอร์กี (2010), เค็ม และเกลืออนินทรีย์ละลาย ของแข็งระงับ สลายอินทรีย์ สารอินทรีย์ refractory โลหะหนัก สารอาหาร ค่า pH คลอรีนตกค้าง และ จุลินทรีย์ มีลักษณะสำคัญที่สุดของ wastewaters ที่จะควบคุมเนื่องจากจะเกี่ยวข้องกับปัญหาคุณภาพน้ำที่ได้จากการนำในเกษตรส่วนใหญ่ หนึ่งตัวเพื่อบรรเทา desertification คือแนะนำวิถีชีวิตทางเลือกที่อาจมีผลกระทบน้อยลบทรัพยากร dryland หรือการสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจในดินแดนเหล่านี้ โดยการแนะนำครอบคลุมผักเรื้อรังที่อาจคืนค่าคุณสมบัติของดิน และเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ (Chiaramonti et al., 2000 Cortina et al., 2011 Hooke และ Sandercock, 2012 ประเมินระบบนิเวศมิลเลนเนียม 2005 อาหรับและอาดัม 2010 Qadir et al., 2007) ความต้องการใช้เส้นใยธรรมชาติได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากการใช้หลากหลายและประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรม สิ่งทอ กระดาษ ทอผ้า เสื่อ หมวก เชือก และวัสดุ cordage และใช้งานคอมโพสิตสำหรับยานยนต์และอุตสาหกรรมการก่อสร้าง (Akil et al., 2011 Ardente et al., 2008 Al. ร้อยเอ็ด Faruk, 2012 Pandey กกุปตา 2003) ถึงแม้ว่าการผลิตของเส้นใยพืชรับคำสั่งการจ้างงานและรายได้ในหลายภูมิภาค ใช้คอร์ของที่ดินอาจทำ การลดลงของธาตุอาหารและน้ำดิน รวม ทั้งการลดมลภาวะ ผลกระทบเหล่านี้มีความสำคัญมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคที่ขาดแคลนน้ำ ที่แข่งขันสำหรับทางน้ำเกษตร อุตสาหกรรม และเป็นผู้นำเพื่อสิ่งแวดล้อม desertification (เซีย Barbero et al., 2013 Portnov และ Safriel, 2004) ดังนั้น ควรสร้างผลิตพืชเส้นใยในพื้นที่ desertified ในระบบหลายปลูกพืชหมุนเวียนที่ยั่งยืน นอกจากนี้ ต้องอยู่ในกลยุทธ์การบริหารแบบบูรณาการทรัพยากรน้ำและที่ดินเพื่อให้ความปลอดภัยของอาหารและน้ำ ตลอดจนความหลากหลายทางชีวภาพและแนวนอน ในบริบทนี้ การใช้น้ำที่ไม่ธรรมดา ในประเทศและอุตสาหกรรมเกษตร wastewaters ในชลประทานของพืชเส้นใยสามารถลดต้นทุนในการเพาะปลูก ตอบสนองความต้องการน้ำมากขึ้น รักษาปลาอุปกรณ์ และลดการปนเปื้อนของแหล่งน้ำ (Cirelli et al., 2012 Norton Brandão et al., 2013 Qadir et al., 2007 Zema et al., 2012) เพื่อให้ยั่งยืน และการอนุรักษ์ บรรเทา หรือกลับ desertification สปีชีส์ขึ้นควรแสดงน้ำต่ำ และความต้องการธาตุอาหาร มูลค่าปัจจุบันสำหรับภูมิภาคที่เฉพาะเจาะจง มีข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อมน้อย ไม่แข่งขันกับพืชอาหาร และสามารถรวมกับการจัดการของเสีย (Laraus, 2004 Kassam et al., 2012 NortonBrandão et al., 2013) บทความนี้คิดศักยภาพของเส้นใยพืชบรรเทา ควบคุม และย้อนกลับการ desertification ในพื้นที่ไวต่อผ่านทางการใช้ประโยชน์แหล่งน้ำที่ไม่ธรรมดา ในการสนทนา สิทธิประโยชน์ และข้อจำกัดของระบบบำบัดน้ำเสีย เน้นนำในชลประทานของพืชเส้นใย และนำเสนอแนวโน้มและข้อเสนอแนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

BV สงวนลิขสิทธิ์.
และโครงสร้างและการเสื่อมสภาพของขีดความสามารถของระบบนิเวศ (มิลเลนเนียมประเมินระบบนิเวศ, 2005; Pereira et al, 2002;.. Li et al, 2006).
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นที่ที่ถูกรบกวนจากทะเลทรายมีความโดดเด่นจากความไม่สมดุลระหว่าง ต้องการน้ำและสำรองน้ำผลในการที่นำมาใช้บ่อยของน้ำไม่ธรรมดา น้ำเสียเป็นน้ำใด ๆ ที่ได้รับผลกระทบในด้านคุณภาพโดยมีอิทธิพลต่อมนุษย์และจะได้รับการใช้เป็นแหล่งน้ำชลประทานมานานหลายศตวรรษ การชลประทานที่มีน้ำเสียได้รับการรักษาในการเกษตรรวมข้อดีหลายอย่างเช่น: นำเสนอแหล่งน้ำต้นทุนต่ำ, การขจัดส่วนหนึ่งของความต้องการในการใช้ปุ๋ยสังเคราะห์โดยคุณสมบัติของการใส่ปุ๋ย (fertirrigation), การเพิ่มแหล่งน้ำการเกษตรที่มีอยู่และการขจัดความจำเป็นในการรักษาระดับตติยภูมิที่มีราคาแพง (Angelakis et al., 1999) อย่างไรก็ตามการใช้ประโยชน์ของมันอาจเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมากและในบางกรณีการยอมรับของประชาชนเป็นเรื่องยาก ที่มีคุณภาพน้ำทิ้งควรตอบสนองต่อสุขภาพทางการเกษตรและประชาชนที่จำเป็นการป้องกันและไม่ควรจะเป็นยานพาหนะสำหรับสารที่เป็นอันตรายโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าสารเหล่านี้ทำให้รุนแรงทะเลทราย ตามที่มอนและ Albuquerque (2010), ความเค็มและละลายเกลือนินทรีย์สารแขวนลอยย่อยสลายสารอินทรีย์สารอินทรีย์ทนไฟ, โลหะหนัก, สารอาหาร, ค่า pH, คลอรีนตกค้างและเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคมีลักษณะที่สำคัญที่สุดของน้ำเสียที่ถูกควบคุมตั้งแต่ พวกเขามีความเกี่ยวข้องกับส่วนใหญ่ของปัญหาคุณภาพน้ำที่ได้จากการที่นำมาใช้ในการเกษตร.
หนึ่งในตัวเลือกที่จะบรรเทาความแห้งแล้งคือการแนะนำของวิถีชีวิตทางเลือกที่อาจมีผลกระทบด้านลบน้อยลงในทรัพยากร dryland หรือการสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจในดินแดนเหล่านี้ด้วย แนะนำปกพืชที่อาจเรียกคืนสมบัติของดินและเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ (Chiaramonti et al, 2000;. Cortina et al, 2011;. ฮุคและ Sandercock, 2012; Millennium ประเมินระบบนิเวศ, 2005; โมฮัมหมัดและอดัม, 2010. กอดีร์และคณะ, 2007).
ความต้องการสำหรับเส้นใยธรรมชาติได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากการใช้งานที่หลากหลายของพวกเขาและการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมเช่นสิ่งทอ, เอกสาร, เสื้อผ้าทอเสื่อ, หมวก, เชือกและวัสดุสายระโยงระยางเช่นเดียวกับในการใช้งานคอมโพสิตสำหรับอุตสาหกรรมยานยนต์และก่อสร้าง (Akil, et al, 2011. ardente et al, 2008. ฟา, et al, 2012. Pandey และ Gupta 2003) แม้ว่าการผลิตของพืชเส้นใย sustains การจ้างงานและรายได้ในหลายภูมิภาค, การใช้งานหนักของที่ดินอาจนำไปสู่ธาตุอาหารในดินและการสูญเสียน้ำเช่นเดียวกับการย่อยสลายและมลพิษ ผลกระทบเหล่านี้มีความสำคัญมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่ขาดแคลนน้ำซึ่งมีการแข่งขันสำหรับที่ดินและน้ำในหมู่การเกษตรอุตสาหกรรมและการขยายตัวของเมืองจะนำไปสู่ทะเลทรายสิ่งแวดล้อม (Barbero-เซียและคณะ, 2013;. Portnov และ Safriel, 2004) ดังนั้นการผลิตเส้นใยพืชในพื้นที่ desertified ควรได้รับการก่อตั้งขึ้นในหลายพืชระบบหมุนอย่างยั่งยืน.
นอกจากนี้แหล่งน้ำและที่ดินต้องรวมอยู่ในกลยุทธ์การจัดการแบบบูรณาการเพื่อให้มั่นใจว่าการรักษาความปลอดภัยของอาหารและน้ำเช่นเดียวกับความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิทัศน์ . ในบริบทนี้การใช้น้ำที่ไม่ธรรมดาเช่นในประเทศและน้ำเสียอุตสาหกรรมเกษตรในการชลประทานของพืชเส้นใยสามารถลดค่าใช้จ่ายของการเพาะปลูกของพวกเขาที่ตอบสนองความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นน้ำของพวกเขารักษาวัสดุสิ้นเปลืองน้ำจืดและลดการปนเปื้อนของน้ำ ร่างกาย (Cirelli, et al, 2012;.. นอร์ตัน-Brandão, et al, 2013; กอดีร์, et al, 2007;.. Zema, et al, 2012) เพื่อที่จะได้อย่างยั่งยืนและการอนุรักษ์, ลดหรือทะเลทรายกลับชนิดที่จัดตั้งขึ้นควรจะแสดงน้ำต่ำและความต้องการสารอาหารที่มูลค่าการค้าในปัจจุบันสำหรับพื้นที่เฉพาะที่มีข้อ จำกัด ด้านสิ่งแวดล้อมน้อยไม่มีการแข่งขันกับพืชอาหารและบูรณาการกับการจัดการของเสีย (Laraus 2004;. Kassam, et al, 2012;. NortonBrandão, et al, 2013).
บทความนี้แสดงความคิดเห็นที่มีศักยภาพของพืชเส้นใยที่จะลดการควบคุมและการย้อนกลับกระบวนการทะเลทรายในพื้นที่อ่อนไหวผ่านอีกครั้งการใช้ประโยชน์จากแหล่งที่ไม่ธรรมดาของ น้ำ ในการอภิปรายผลประโยชน์และข้อ จำกัด ของการใช้ซ้ำน้ำเสียในการชลประทานของพืชเส้นใยจะถูกเน้นและโอกาสและข้อเสนอแนะที่นำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้สงวนลิขสิทธิ์
และโครงสร้าง และความเสื่อมโทรมของระบบนิเวศแบกความจุ ( สหัสวรรษระบบนิเวศการประเมิน , 2005 ; Pereira et al . , 2002 ; Li et al . , 2006 )
มากขึ้นโดยเฉพาะภูมิภาครบกวน โดยการแปรสภาพเป็นทะเลทรายมีความไม่สมดุลระหว่างความต้องการน้ำและน้ำสำรอง ส่งผลให้บ่อย ๆไม่ใช้แบบน้ำน้ำคือน้ำที่ได้รับผลกระทบในด้านคุณภาพ โดยอิทธิพลของมนุษย์ และมันได้ถูกใช้เป็นแหล่งของน้ำมานานหลายศตวรรษ การชลประทานกับรักษาน้ำเสียในการเกษตรรวมข้อดีต่างๆ เช่นการเสนอขายราคาถูกน้ำแหล่งกำจัดส่วนของความต้องการปุ๋ยสังเคราะห์ โดยการใส่ปุ๋ย คุณสมบัติ ( fertirrigation )การเพิ่มของเกษตร ทรัพยากรน้ำ และขจัดความต้องการสำหรับการรักษามีราคาแพง ( ตติย angelakis et al . , 1999 ) อย่างไรก็ตาม การใช้อาจเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมากและในบางกรณี การยอมรับของประชาชนเป็นเรื่องที่ยาก คุณภาพน้ำทิ้ง ควรตอบสนองต่อสุขภาพของประชาชนและป้องกันประเทศ และไม่ควรเป็นรถที่เป็นอันตราย สารโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าสารเหล่านี้ลงทะเลทราย . ตามด้วยชื่อ ( 2010 ) และ ความเค็ม และปริมาณเกลืออนินทรี , สารแขวนลอย , สารอินทรีย์ที่ย่อยสลายสารอินทรีย์ วัสดุทนไฟ , โลหะหนัก , สารอาหาร , pH , คลอรีนตกค้าง และเชื้อจุลินทรีย์เป็นสำคัญ ลักษณะของกิจกรรมที่จะถูกควบคุมตั้งแต่พวกเขาจะเกี่ยวข้องกับส่วนใหญ่ของปัญหาคุณภาพน้ำที่ได้จากน้ำในการเกษตร
หนึ่งตัวเลือกสำหรับการแปรสภาพเป็นทะเลทรายเป็นเบื้องต้นของวิถีชีวิตทางเลือกที่อาจมีผลกระทบเชิงลบต่อทรัพยากร dryland น้อย ,หรือการสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจในประเทศเหล่านี้ โดยนำพืชคลุมที่อาจเรียกคืนสมบัติของดิน และเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ ( chiaramonti et al . , 2000 ; Cortina et al . , 2011 ; ของ sandercock , 2012 ; สหัสวรรษระบบนิเวศการประเมิน , 2005 ; โมฮัมหมัดและอดัม , 2010 ; qadir et al . , 2007 )
ความต้องการเส้นใยธรรมชาติได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก เนื่องจากการใช้ที่หลากหลายของพวกเขาและการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมเช่นสิ่งทอ , กระดาษ , ผ้าทอ , เสื่อ , หมวก , เชือกและวัสดุเชือกเช่นเดียวกับในงานคอมโพสิตสำหรับยานยนต์และอุตสาหกรรมก่อสร้าง ( akil et al . , 2011 ; อาร์เดนท์ et al . , 2008 ; ฟารุค และ al . , 2012 ; เดย์ และ Gupta , 2003 )แม้ว่าการผลิตเส้นใยพืชจะช่วยเพิ่มรายได้และการจ้างงานในภูมิภาคต่างๆ , การใช้งานหนักของดินอาจนำไปสู่การดินธาตุอาหารและน้ำ ตลอดจนการย่อยสลายและมลพิษ ผลกระทบเหล่านี้เป็นสิ่งที่สำคัญมาก โดยเฉพาะในพื้นที่ขาดแคลนน้ำ ซึ่งการแข่งขันสำหรับที่ดินและน้ำในการเกษตรอุตสาหกรรมและการขยายตัวของเมืองจะนำไปสู่การแปรสภาพเป็นทะเลทรายสิ่งแวดล้อม ( barbero Sierra et al . , 2013 ; portnov และ safriel , 2004 ) ดังนั้น เส้นใยพืช การผลิต ใน desertified ควรสร้างในพื้นที่อย่างยั่งยืน การปลูกพืชหมุนเวียนหลายระบบ
นอกจากนี้ น้ำ และทรัพยากรที่ดินจะต้องรวมอยู่ในการรวมการจัดการกลยุทธ์เพื่อรับประกันความมั่นคงด้านอาหารและน้ำเช่นเดียวกับทางชีวภาพและภูมิทัศน์ที่หลากหลาย ในบริบทนี้ ไม่มีน้ำใช้ปกติ เช่น ในประเทศ และน้ำทิ้งอุตสาหกรรมเกษตร ในน้ำของเส้นใยพืชสามารถลดต้นทุนการเพาะปลูกของพวกเขาตอบสนองความต้องการน้ำของการรักษา และลดการปนเปื้อนของวัสดุสิ้นเปลืองน้ำจืดน้ำ ( cirelli et al . , 2012 ; Norton แบรนด์ฮัล o et al . 2013 ; qadir et al . ,2007 ; zema et al . , 2012 ) ในการที่จะยั่งยืน และเพื่ออนุรักษ์ บรรเทา หรือกลับทะเลทราย ก่อตั้งชนิดควรแสดงความต้องการน้ำและธาตุอาหาร ค่าเชิงพาณิชย์ปัจจุบันสำหรับพื้นที่เฉพาะ มีข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อมน้อย ไม่แข่งขันกับพืชอาหาร และสามารถบูรณาการกับการจัดการของเสีย ( laraus , 2004 ; ครอบคลุม et al . , 2012 ; nortonbrand ฮัล o et al . , 2013 )
บทความรีวิวนี้ศักยภาพของเส้นใยพืชเพื่อบรรเทาและควบคุมกระบวนการย้อนกลับเป็นทะเลทรายในพื้นที่เสี่ยงที่ผ่านการใช้จะไม่ใช่แหล่งปกติของน้ำ ในการอภิปรายประโยชน์และข้อจำกัดของน้ำเสียที่ใช้ในการชลประทานของเส้นใยพืชจะถูกเน้นและลูกค้าและข้อเสนอแนะที่ถูกนำเสนอ