In this context, we conclude that t

In this context, we conclude that the habitat, currents
and migratory abilities of L. setiferus provide for mixing
along the coastlines, that the western Atlantic and Gulf of Mexico populations are large enough that any historical
population bottlenecks have not had long-term effects, and
that these large populations of L. setiferus have probably
been in contact recently enough (on a timescale of Ne generations)
that genetic drift has not yet produced large
amounts of differentiation. The weak differences detected
between the Gulf of Mexico and western Atlantic are consistent
with the present-day disjunct distributions and the
historical biogeography of this region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบริบทนี้ เราสรุปที่อยู่อาศัย กระแสและความสามารถในการอพยพของ L. setiferus ให้ผสมตามชายฝั่งอัน ตะวันตกมหาสมุทรแอตแลนติกและอ่าวเม็กซิโกประชากรขนาดใหญ่พอที่จะให้ประวัติศาสตร์คอขวดของประชากรจะมีผลระยะยาว และว่า ประชากรเหล่านี้มีขนาดใหญ่ของ L. setiferus มีคงการติดต่อล่าสุดพอ (บนสเกลรุ่น Ne)ดริฟท์พันธุที่มีไม่ได้ผลิตขนาดใหญ่จำนวนสร้างความแตกต่าง ตรวจพบความแตกต่างที่อ่อนแออ่าวเม็กซิโกและมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันตกจะสอดคล้องกันมีการกระจาย disjunct เหตุการณ์และbiogeography ประวัติศาสตร์ของภูมิภาคนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบริบทนี้เราสรุปได้ว่าสิ่งแวดล้อม กระแส
และอพยพความสามารถของ L . setiferus ให้ผสม
ตามชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกและอ่าวที่ตะวันตกของเม็กซิโกมีประชากรขนาดใหญ่พอที่จะมีคอขวดประชากรในประวัติศาสตร์
ไม่มีผลกระทบในระยะยาว และที่เหล่านี้มีขนาดใหญ่ประชากร
L
setiferus คงได้รับการติดต่อมาพอสมควร ( ในเวลาของเน่รุ่น )
ยีนลอยได้ยังไม่มีการผลิตขนาดใหญ่ปริมาณของความแตกต่าง
. พบความแตกต่างที่อ่อนแอ
ระหว่างอ่าวเม็กซิโกและมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันตกที่สอดคล้องกับการแจกแจง - ประพจน์เลือก

วและประวัติศาสตร์ของภูมิภาคนี้