Indirect category learning and task

Indirect category learning and task difficulty
In the present experiments, only one-dimensional rulebased category structures could be learned while participants were making same–different category judgments.
This learning was confirmed by the high accuracy of participants and by model fits suggesting that participants’behavior was consistent with the use of optimal onedimensional strategies. It is well documented that onedimensional categorization rules are usually easy to learn (for a review, see Ashby & Maddox, 2005). Even so, within the context of the same–different task, the success of participants
in the one-dimensional conditions is somewhat surprising, because previous research has shown that indirect category-learning tasks often focus participants on
similarity relationships and away from rules (Brooks et al.,2007; Minda & Ross, 2004). If only similarity had been considered, the one-dimensional category structures and
information-integration category structures should be equally difficult, because they are rotations of one another and learning the categories indirectly should have reduced
the advantage provided by the rule-based system. Also,none of the participants in the present experiments was best fit by a similarity model.So, what is different in the present experiment? One possibility is that our experiments used a larger number of
stimuli, which discouraged simple memorization strategies.Brooks et al. (2007) used a dozen different stimuli, which could have been memorized during the experiment. However,Minda and Ross (2004) used 30 different stimuli,which made it less likely that participants would memorize the stimuli. Another possible difference is that Minda and
Ross did not tell participants in the indirect learning condition that there were categories. Hence, in addition to being indirect, learning of the categories was incidental in that condition. This may have reduced the probability of participants learning the task using a hypothesis-testing strategy. Finally, it is possible that this difference is based on the categorization paradigm used. The present experiments
used well-studied category structures that have been shown to rely mainly on different categorization systems (for a review, see Maddox & Ashby, 2004). In contrast, the
tasks used by Brooks et al. (2007) and Minda and Ross (2004) could be learned using a number of different strategies.The category structures and instructions used in our
experiments may have biased participants into using a rulebased strategy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเรียนรู้ประเภทและทางอ้อม
ความยากลำบากในการทดลองงานในปัจจุบันเพียงหนึ่งมิติโครงสร้างหมวดหมู่ rulebased สามารถเรียนรู้ในขณะที่ผู้เข้าร่วมได้รับการตัดสินประเภทเดียวกันที่แตกต่างกัน.
เรียนรู้นี้จะได้รับการยืนยันความถูกต้องสูงของผู้เข้าร่วมและรูปแบบที่เหมาะกับการแนะนำผู้เข้าร่วมประชุมว่า พฤติกรรมสอดคล้องกับการใช้กลยุทธ์ที่เหมาะสม onedimensionalมันเป็นเอกสารที่ดีว่ากฎการจำแนกประเภท onedimensional มักจะง่ายต่อการเรียนรู้ (สำหรับทบทวนดูแอชบี&แมดดอกซ์ 2005) ดังนั้นแม้ในบริบทของงานเดียวกันที่แตกต่างกันความสำเร็จของผู้เข้าร่วม
ในเงื่อนไขหนึ่งมิติคือค่อนข้างน่าแปลกใจเพราะการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่างานประเภทการเรียนรู้ทางอ้อมมักจะมุ่งเน้นการมีส่วนร่วมบน
ความสัมพันธ์ที่คล้ายคลึงกันและอยู่ห่างจากกฎระเบียบ (บรูคส์, et al, 2007;. Minda &รอสส์, 2004) ถ้าความคล้ายคลึงกันเท่านั้นที่ได้รับการพิจารณา, หนึ่งมิติโครงสร้างประเภทและ
รวมข้อมูลโครงสร้างหมวดหมู่ควรจะเป็นเรื่องที่ยากพอ ๆ กันเพราะพวกเขามีการหมุนของอีกคนหนึ่งและการเรียนรู้ประเภททางอ้อมควรจะได้ลดลง
ความได้เปรียบโดยระบบตามกฎ .ยังไม่มีผู้เข้าร่วมในการทดลองในปัจจุบันเป็นที่ดีที่สุดพอดีโดย model.so ความคล้ายคลึงกันคืออะไรที่แตกต่างกันในการทดลองในปัจจุบัน? หนึ่งในความเป็นไปได้ก็คือว่าการทดลองของเราใช้เป็นจำนวนมากของการกระตุ้น
ซึ่งท้อแท้ strategies.brooks ท่องจำง่าย et al, (2007) ที่ใช้สิ่งเร้าที่แตกต่างกันโหลซึ่งจะได้รับการจดจำในระหว่างการทดลอง อย่างไรก็ตามMinda และรอสส์ (2004) ที่ใช้สิ่งเร้าที่ 30 ที่แตกต่างกันซึ่งทำให้มันมีโอกาสน้อยที่ว่าผู้เข้าร่วมจะจดจำสิ่งเร้า อีกหนึ่งความแตกต่างที่เป็นไปได้คือ Minda และ
รอสส์ไม่ได้บอกผู้เข้าร่วมอยู่ในสภาพการเรียนรู้ทางอ้อมว่ามีประเภท ดังนั้นนอกจากจะเป็นทางอ้อมการเรียนรู้ประเภทอื่น ๆ ก็อยู่ในสภาพที่นี้อาจมีการลดความน่าจะเป็นของผู้เข้าร่วมงานการเรียนรู้โดยใช้กลยุทธ์การทดสอบสมมติฐาน ในที่สุดก็เป็นไปได้ที่แตกต่างนี้จะขึ้นอยู่กับกระบวนทัศน์การจำแนกประเภทที่ใช้ การทดลองในปัจจุบัน
ใช้ดีที่มีการศึกษาโครงสร้างประเภทที่ได้รับการแสดงเพื่ออาศัยส่วนใหญ่ในระบบการจำแนกประเภทที่แตกต่างกัน (สำหรับการตรวจทานดูแมดดอกซ์&แอชบี 2004) ในทางตรงกันข้าม,
งานที่ใช้โดย Brooks et al, (2007) และ Minda และรอสส์ (2004) จะได้รับการเรียนรู้โดยใช้หมายเลขที่แตกต่างกันโครงสร้างหมวดหมู่ strategies.the และคำแนะนำใช้ในการทดลองของเรา
อาจจะลำเอียงผู้เข้าร่วมในการใช้กลยุทธ์ rulebased

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาการเรียนและงานประเภททางอ้อม
ในทดลองนำเสนอ โครงสร้างประเภท one-dimensional rulebased เท่านั้นอาจจะเรียนในขณะที่ผู้เรียนมีการทำ same–different คำพิพากษาประเภทได้
เรียนนี้ได้รับการยืนยัน โดยความสูงของผู้เรียน และรุ่น แนะนำ participants'behavior ที่พอดีกับสอดคล้องกับการใช้กลยุทธ์เหมาะสม onedimensional มันดีเป็นเอกสารกฎการจัดประเภท onedimensional มักจะง่ายต่อการเรียนรู้ (สำหรับความเห็น ดูส่วนหนึ่ง&แมดด็อกซ์ 2005) ในบริบทของงาน same–different ความสำเร็จของผู้เรียนดังนั้นแม้
one-dimensional สภาพจะค่อนข้างน่าแปลกใจ เนื่องจากงานวิจัยก่อนหน้านี้ได้แสดงว่า เรียนประเภททางอ้อมงานผู้เรียนมักจะโฟกัสบน
ความสัมพันธ์คล้ายและ จากกฎ (บรู๊คส์ et al., 2007 มินดาเกสต์&รอสส์ 2004) ถ้าเพียงคล้ายได้รับการพิจารณา โครงสร้างประเภท one-dimensional และ
รวมข้อมูลประเภทโครงสร้างควรเท่าเทียมกันยาก เพราะจะหมุนเวียนกัน และการเรียนรู้ประเภททางอ้อมควรได้ลดลง
ประโยชน์โดยระบบตามกฎ ยัง ไม่มีผู้เข้าร่วมในการทดลองอยู่ได้พอดี โดยรูปแบบคล้ายดังนั้น สิ่งอื่นในทดลองอยู่หรือไม่ เป็นโอกาสหนึ่งที่เราทดลองใช้จำนวนของ
สิ่งเร้า ซึ่งกำลังใจง่ายสะท้อนกลยุทธ์การบรู๊คส์ et al. (2007) ใช้สิ่งโหลแตกต่างเร้า ซึ่งสามารถได้รับภาพในระหว่างการทดลอง อย่างไรก็ตามมินดาเกสต์และรอสส์ (2004) ใช้สิ่ง 30 แตกต่างเร้า ซึ่งทำให้มันน้อยโอกาสที่คนจะจดจำสิ่งเร้าที่ มินดาเกสต์ที่ความแตกต่างได้อีก และ
รอสส์ได้บอกผู้เรียนในสภาพการเรียนรู้ทางอ้อมว่า มีประเภท ดังนั้น นอกจากจะอ้อม เรียนรู้ประเภทผาดเผิน ๆ ในสภาพที่ นี้อาจลดความเป็นไปของผู้เข้าร่วมงานกลยุทธ์การทดสอบสมมติฐานโดยใช้การเรียนรู้ ในที่สุด เป็นไปได้ว่า ความแตกต่างนี้จะขึ้นอยู่กับกระบวนทัศน์การจัดประเภทที่ใช้ ทดลองนำเสนอ
ใช้โครงสร้างประเภท well-studied ที่มีการแสดงส่วนใหญ่พึ่งระบบประเภทต่างๆ (สำหรับความเห็น ดูแมดด็อกซ์&ส่วนหนึ่ง 2004) ในทางตรงข้าม การ
ไม่รู้งานสารบรูคส์ et al. (2007) และมินดาเกสต์ และรอสส์ (2004) ใช้กลยุทธ์ที่แตกต่างกันโครงสร้างประเภทและใช้ในคำแนะนำของเรา
ทดลองอาจมีภาพผู้เข้าร่วมในการใช้กลยุทธ์ rulebased

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ว่าโดยทางตรงทางอ้อมโดย ประเภท ของการเรียนรู้และงานยาก
ซึ่งจะช่วยในการทดลอง,เพียงหนึ่งเดียว rulebased ประเภท โครงสร้างไม่สามารถเรียนรู้ได้ในขณะที่ผู้มีส่วนร่วมมาทำให้เหมือนกับที่แตกต่างกันตาม ประเภท คำตัดสิน.
นี้เป็นการเรียนรู้ได้รับการยืนยันโดยที่สูงความถูกต้องของผู้เข้าร่วมประชุมและโดยรุ่นใช้ได้พอดีกับแนะนำว่าผู้เข้าร่วมประชุม'พฤติกรรมก็สอดคล้องกับที่ใช้ของดีที่สุด onedimensional กลยุทธ์.ได้มีการจัดทำเป็นเอกสารที่มีการจัดหมวดหมู่ onedimensional ง่ายในการเรียนรู้(สำหรับการตรวจสอบที่ดู ashby และ sulgrave manor & maddox 2005 )เป็นอย่างดี ดังนั้นในบริบทของงานเดียวกันที่แตกต่างกันไปความสำเร็จของผู้เข้าร่วมประชุม
อยู่ใน สภาพ มิติเดียวที่มีการวิจัยสร้างความประหลาดใจพอสมควรเนื่องจากก่อนหน้าได้แสดงให้เห็นว่างาน ประเภท - การเรียนรู้โดยอ้อมมักมุ่งให้ความสนใจร่วมใน
ความสัมพันธ์ระหว่างกันและอยู่ห่างจากกฎ(ลำธาร et al . 2007 minda &รอสซี 2004 ) หากเพียงอย่างเดียวกันได้รับการพิจารณาให้เป็นโครงสร้าง ประเภท มิติเดียวและโครงสร้าง ประเภท
ข้อมูล - การติดตั้งควรจะเป็นเรื่องยากไม่แพ้กันเพราะพวกเขามี— Revolutions Per Minute —หนึ่งและการเรียนรู้ ประเภท ที่อ้อมจะได้ลดลงจากที่
ซึ่งจะช่วยจัดให้บริการโดยระบบตามกฎที่ยังไม่มีใครในการมีส่วนร่วมในการทดลองนี้เป็นการดีโดยรุ่นอย่างเดียวกันกับที่.ดังนั้นมีอะไรแตกต่างในการทดลองนี้ มีความเป็นไปได้อย่างหนึ่งว่าการทดลองของเรามีขนาดใหญ่กว่าที่ใช้หมายเลขของ
ซึ่งจะช่วยกระตุ้นกลยุทธ์ที่ไม่เป็นธรรมสมาชิกแบบเรียบง่าย.ลำธาร et al . ( 2007 )ที่ใช้โหลมาตรการกระตุ้นแตกต่างกันซึ่งอาจมีการจำในระหว่างการทดลอง แต่ถึงอย่างไรก็ตามminda และรอสซี( 2004 )ที่ใช้ 30 มาตรการกระตุ้นที่แตกต่างกันทำให้มีโอกาสที่จะเกิดขึ้นน้อยลงที่ผู้เข้าร่วมประชุมจะท่องกระตุ้นให้ ความแตกต่างหนึ่งที่เป็นไปได้คือ minda รอสซีและ
ซึ่งจะช่วยไม่ได้บอกผู้มีส่วนร่วมในการเรียนการสอนโดยอ้อม สภาพ ที่มี ประเภท ดังนั้นในการเรียนรู้ของอ้อมเป็น ประเภท ที่มีอยู่ใน สภาพ ที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญโรงแรมแห่งนี้อาจจะมีการปรับลดความเป็นไปได้ในการมีส่วนร่วมการเรียนรู้งานโดยใช้กลยุทธ์สมมุติฐานการทดสอบ ในที่สุดก็เป็นไปได้ว่าความแตกต่างนี้มีพื้นฐานมาจากกระบวนทัศน์การจัดชนิดที่ใช้ การทดลองนี้
ใช้โครงสร้าง ประเภท รวมถึง - ศึกษาที่มีการแสดงต้องเป็นหลักในระบบการจัดชนิดแตกต่างกัน(สำหรับการตรวจสอบที่ดู maddox & ashby และ sulgrave manor 2004 ) ในความเปรียบต่างที่
ตามมาตรฐานใช้งานโดยลำธาร et al . ( 2007 )และ minda และรอสซี( 2004 )จะสามารถเรียนรู้ได้โดยใช้หมายเลขที่แตกต่างกันไปของกลยุทธ์.โครงสร้าง ประเภท และคำแนะนำใช้
ซึ่งจะช่วยในการทดลองของเราอาจจะทำให้ท่านได้ร่วมอุปทานในการใช้กลยุทธ์ rulebased ที่