Our results show that seed soaking

Our results show that seed soaking with thiamine, addition of
thiamine to nutrient solutions or plant odour treatments with thiamine
affect the reproduction of aphids on barley. There were no
indications that thiamine itself at the concentrations used affects
the reproduction of aphids or that thiamine odour affects aphid
behaviour. Previous studies have shown that treatments with thiamine
made the plants more resistant against nematodes in eggplant
(El-Zawahry and Hamada, 1994; Hamada et al., 2001), and
against microorganisms in tobacco (Malamy et al., 1996; Ahn
et al., 2007), Arabidopsis (Ahn et al., 2005, 2007), cucumber (Ahn
et al., 2007), rice (Ahn et al., 2007; Bahuguna et al., 2012) and
grapevine (Boubakri et al., 2012). Our results thus add to earlier
work concerning thiamine effects on plants.
With regard to the mechanisms possibly involved, our results
are in line with earlier findings.
In tobacco, Arabidopsis and rice, thiamine was found to induce
transcripts of the PR1-gene, known to be regulated by the SA-pathway
(Malamy et al., 1996; Ahn et al., 2005, 2007). In Arabidopsis,
the thiamine effect was not seen in NahG overexpressing lines,
an npr1 mutant, or when removing hydrogen peroxide with
catalase (Ahn et al., 2005, 2007). The authors concluded that the
SA-signalling pathway was involved in the thiamine effect. Furthermore,
it has been proposed that the thiamine induced effects
in plants towards microorganisms are due to priming, since the
expression of defence-related genes were induced earlier and
stronger in thiamine-sprayed plants (Ahn et al., 2005, 2007). We
found that two genes known to be regulated by SA or SA-analogues,
bGLU-GIII and BCI-4, expressed higher transcript abundance
upon aphid infestations in thiamine-treated plants but not in control
plants. We also found that the MeJA-regulated AOS gene was
down-regulated in thiamine-treated plants after aphid infestation.
The effects on gene expression were not as strong as has been reported
in several earlier studies. This may be due to the fact that
we used quite low thiamine concentrations in our treatments.
Optimum effects of spraying, soaking seeds or thiamine additions
to the nutrient solution were in our experiments obtained at
150 lM thiamine. The concentrations of thiamine used in previous
studies were much higher: 1 mM for injection into leaves (Malamy
et al., 1996); 10 mM in spray treatments (Ahn et al., 2005, 2007);
50 mM in spray or seed treatment (Bahuguna et al., 2012); and
30 mM in spray or leaf disc treatments (Boubakri et al., 2012).
A novel observation is that we found effects of thiamine also
when treatments were done with thiamine as odour. Although
we cannot totally exclude that residual solvents used in the preparation
of thiamine might be involved in this effect (Song et al.,
2010), this seems highly unlikely, in view of the fact that the biological
effects were similar as when thiamine was added to nutrient
solutions, used in seed soaking or sprayed. These results ask for
further investigation.
Another new observation is that lower transcript abundance
was found between thiamine-treated and control plants for a thionin
gene sequence. This gene was further down-regulated after
aphid infestation. Thionins are sulphur-rich proteins which mostly
have been associated with defence functions against pathogens
(Bohlmann and Apel, 1991). We have no explanation to the expression
pattern of the thionin gene found upon thiamine treatment or

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมล็ดที่แช่ มีไทอามีน แห่งแสดงผลของเราไทอามีนไปโซลูชั่นธาตุอาหารพืชมีกลิ่นบำบัด มีไทอามีนผลผลิต aphids ในข้าวบาร์เลย์ มีไม่มีบ่งชี้ว่าไทอามีนเองที่ความเข้มข้นที่ใช้มีผลต่อสืบพันธุ์ aphids หรือกลิ่นไทอามีนที่มีผลกระทบต่อ aphidพฤติกรรมการ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงที่มีไทอามีนทำให้พืชทนมากขึ้นต่อ nematodes ในมะเขือ(El Zawahry และฮามาดะ 1994 ฮามาดะและ al., 2001), และจากจุลินทรีย์ในยาสูบ (Malamy et al., 1996 อาห์นร้อยเอ็ด al., 2007), Arabidopsis (อาห์น et al., 2005, 2007), แตงกวา (อาห์นร้อยเอ็ด al., 2007), ข้าว (อาห์น et al., 2007 Bahuguna et al., 2012) และgrapevine (Boubakri et al., 2012) ผลของเราจึงเพิ่มก่อนหน้านี้งานที่เกี่ยวข้องกับพืชผลไทอามีนตามกลไกที่อาจเกี่ยวข้องกับ ผลของเราจะสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ในยาสูบ Arabidopsis และข้าว ไทอามีนพบเพื่อก่อให้เกิดใบแสดงผลของการ PR1-ยีน จะถูกควบคุม โดย SA-ทางเดิน(Malamy et al., 1996 อาห์น et al., 2005, 2007) ใน Arabidopsisไม่ได้เห็นผลไทอามีนในบรรทัด overexpressing NahGการ mutant npr1 หรือ เมื่อเอาไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ด้วยcatalase (อาห์น et al., 2005, 2007) ผู้เขียนได้ที่นี้ทางเดินสะอาดแดงเกี่ยวข้องกับผลไทอามีน นอกจากนี้มันได้รับการเสนอชื่อว่า ไทอามีนที่ทำให้เกิดผลกระทบในพืชต่อจุลินทรีย์จะจากด้วย เนื่องจากการของยีนที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันที่เกิดก่อนหน้านี้ และแข็งแกร่งในพืชพ่นไทอามีน (อาห์น et al., 2005, 2007) เราพบว่าทั้งสองจะถูกควบคุมโดย SA SA-analogues ยีนbGLU GIII และ BCI-4 แสดงความอุดมสมบูรณ์สูงของเสียงบรรยายเมื่อ infestations aphid พืชถือว่าไทอามีน แต่ไม่ควบคุมรดน้ำต้นไม้ เรายังพบว่า มียีนควบคุม MeJA AOSลงระเบียบในโรงถือว่าไทอามีนหลัง aphid รบกวนไม่แข็งแรงเท่าที่มีการรายงานผลการแสดงออกของยีนในการศึกษาก่อนหน้านี้หลาย อาจเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเราใช้ความเข้มข้นไทอามีนค่อนข้างต่ำในบริการของเราลักษณะพิเศษที่เหมาะสมฉีดพ่น แช่เมล็ดหรือไทอามีนเพิ่มโซลูชันธาตุอาหารอยู่ในการทดลองของเราได้ที่ไทอามีน lM 150 ความเข้มข้นของไทอามีนที่ใช้ก่อนหน้านี้การศึกษาสูง: 1 mM สำหรับฉีดเข้าไปในใบ (Malamyร้อยเอ็ด al., 1996); 10 มม.ในสเปรย์รักษา (อาห์น et al., 2005, 2007);50 มม.ในสเปรย์หรือเมล็ดรักษา (Bahuguna et al., 2012); และ30 มม.ในสเปรย์หรือใบดิสก์การรักษา (Boubakri et al., 2012)สังเกตนวนิยายคือ ว่า เราพบลักษณะพิเศษของไทอามีนยังเมื่อรักษาได้แล้ว มีไทอามีนเป็นกลิ่น ถึงแม้ว่าเราทั้งหมดไม่สามารถแยกหรือสารทำละลายที่เหลือใช้ในการเตรียมไทอามีนอาจจะเกี่ยวข้องในลักษณะนี้ (เพลง et al.,2010 นี้ดูเหมือนไม่สูง มุมมองความเป็นจริงที่ทางชีวภาพลักษณะพิเศษเหมือนกันเป็นเมื่อไทอามีนได้เพิ่มสารอาหารโซลูชั่น ใช้ในการแช่เมล็ดพันธุ์ หรือฉีดพ่น ขอผลลัพธ์เหล่านี้สอบสวนเพิ่มเติมสังเกตดูอาการใหม่อีกเป็นที่อุดมสมบูรณ์เสียงบรรยายด้านล่างพบระหว่างถือว่าไทอามีน และควบคุมพืช thionin การลำดับยีน ยีนนี้เพิ่มเติมถูกกำหนดลงหลังaphid รบกวน Thionins มีซัลเฟอร์ริชโปรตีนซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับฟังก์ชันป้องกันต่อต้านโรคได้(Bohlmann และบุนอเพล 1991) เรามีคำอธิบายไม่ถึงนิพจน์รูปแบบของยีน thionin พบตามรักษาไทอามีน หรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของเราแสดงให้เห็นว่าแช่เมล็ดกับวิตามินบี , วิตามินบี 2
ให้สารละลายธาตุอาหารพืชหรือการรักษากลิ่นกับวิตามินบี
มีผลต่อการสืบพันธุ์ของเพลี้ยแป้งในเมล็ดข้าว ไม่มีข้อบ่งชี้ว่าวิตามินบีนั่นเอง

) ความเข้มข้นที่ใช้มีผลต่อการสืบพันธุ์ของเพลี้ยอ่อน เพลี้ย หรือวิตามินบีกลิ่นมีผลต่อพฤติกรรม

การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าการรักษาด้วยวิตามินบี
ทำให้พืชต้านทานต่อพยาธิตัวกลมในมะเขือ
( เอลและ zawahry Hamada , 1994 ; Hamada et al . , 2001 ) และ
กับเชื้อจุลินทรีย์ในยาสูบ ( malamy et al . , 1996 ; อัน
et al . , 2007 ) , Arabidopsis ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) , แตงกวา ( อาน
et al . , 2007 ) , ข้าว ( Ahn et al . , 2007 ; bahuguna et al . , 2012 ) และ
เกรปไวน์ ( boubakri et al . , 2012 ) ผลของเราจึงเพิ่มเร็ว
งานเกี่ยวกับวิตามินบีมีผลต่อพืช .
เกี่ยวกับกลไกอาจเกี่ยวข้อง
ผลของเราสอดคล้องกับก่อนหน้านี้พบ .
ในยาสูบ , Arabidopsis และข้าวไทอามีนพบชวน
transcripts ของ pr1 ยีน รู้จักที่จะถูกควบคุมโดยซา )
( malamy et al . , 1996 ; อาน et al . , 2005 , 2007 ) ใน Arabidopsis
, Thiamine ผลพบ nahg
overexpressing บรรทัดการ npr1 กลายพันธุ์ หรือเมื่อเอาไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์กับ
คาตาเลส ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) ผู้เขียนสรุปว่า
ซา สัญญาณทางเดิน มีส่วนร่วมในการประเมินผลทางการศึกษาผล นอกจากนี้ ก็มีการเสนอว่า

ในพืชที่มีวิตามินบีและต่อเชื้อจุลินทรีย์เนื่องจากรองพื้น เพราะการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับการป้องกัน

ถูกชักนำก่อนหน้านี้และแข็งแกร่งในวิตามินบีฉีดพ่นพืช ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) เราพบว่า ยีนสอง
รู้จักที่จะถูกควบคุมโดย ซา หรือซา analogues
bglu giii bci-4 สูงกว่าผลการเรียนและ แสดงความอุดมสมบูรณ์
เมื่อภาวะเพลี้ยในวิตามินบีรักษาพืชแต่พืชควบคุม

นอกจากนี้เรายังพบว่า ยีนที่ควบคุมตาราง AOS
ลงควบคุมในวิตามินบีรักษาพืชหลัง
เพลี้ยระบาดผลกระทบต่อการแสดงออกของยีนไม่แข็งแรงเท่ามีรายงาน
หลายการศึกษาก่อนหน้านี้ . นี้อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่า
เราใช้ความเข้มข้นวิตามินบีค่อนข้างต่ำในการรักษาของเรา ผลที่ฉีดพ่นสารเคมี การแช่เมล็ด หรือวิตามินบีเพิ่ม
ให้สารละลายธาตุอาหารอยู่ในการทดลองที่ได้รับ
150 Lm วิตามินบี . ความเข้มข้นของวิตามินบีที่ใช้ในก่อนหน้านี้
การศึกษาสูง : 1 มม. เพื่อฉีดเข้าไปในใบ ( malamy
et al . , 1996 ) ; 10 มม. ในการรักษาสเปรย์ ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) ;
50 มม. สเปรย์หรือเมล็ดรักษา ( bahuguna et al . , 2012 ) และ ;
30 มม. ในสเปรย์หรือดิสก์การรักษาใบ ( boubakri et al . , 2012 )
) นวนิยายที่เราพบผลของวิตามินบียัง
เมื่อรักษาเสร็จกับวิตามินบีเป็นกลิ่น . แม้ว่า