Because the physiologic consequence

Because the physiologic consequences of a high-fiber diet may depend on the type or food source of fiber, we further examined the relations between cereal, fruit, and vegetable fiber and weight change. After simultaneous adjustment for each of the 3 main sources of fiber, significant inverse associations were observed for cereal and fruit fiber, but not vegetable fiber. The dose-response relation was strongest for fruit fiber. For every 20 g/d increment in fruit fiber, weight gain was reduced by 2.51 kg (P for trend < 0.001). Because apples predominantly accounted for the fruit fiber intake (26.7%), we also calculated the mean weight gain for changes in apple consumption. Men who added a single daily apple to their diet gained 0.67 kg less weight over the 8-y period, if all other factors were held constant (P for trend < 0.0001).

Cereal fiber was inversely related to weight gain (P for trend < 0.001). For every 20 g/d increment in cereal fiber, weight gain was reduced by 0.81 kg. Similarly, changes in cold breakfast cereal consumption (servings/d) significantly predicted weight gain. Increases in intake of cereals with ≥51% whole-grain content by weight protected against weight gain (P for trend < 0.001), whereas the association with changes in intake of cereals with 25–50% whole-grain content was only marginally significant (P for trend = 0.05 for trend). In contrast, refined-grain cereals (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากผลของอาหารที่มีใย physiologic อาจขึ้นกับแหล่งอาหารหรือชนิดของเส้นใย เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงน้ำหนัก และใยผัก ธัญพืช ผลไม้ เพิ่มเติม พร้อมที่ปรับปรุงสำหรับแต่ละแหล่งที่มาหลัก 3 เส้นใย สมาคมผกผันสำคัญข้อสังเกต สำหรับธัญพืช และผลไม้เส้นใย ใยผักไม่ ความสัมพันธ์การตอบสนองยาถูกที่แข็งแกร่งสำหรับผลไม้เส้นใย สำหรับทุก ๆ 20 g/d เพิ่มขึ้นเส้นใยผลไม้ น้ำหนักลดลง โดย 2.51 กก. (P สำหรับแนวโน้ม < 0.001) เนื่องจากแอปเปิ้ลส่วนใหญ่คิดการบริโภคเส้นใยผลไม้ (26.7%), เรายังคำนวณน้ำหนักหมายถึงการเปลี่ยนแปลงในปริมาณการใช้แอปเปิ้ล คนที่เพิ่มเป็นแอปเปิ้ลทุกวันเดียวอาหารรับ 0.67 กก.น้ำหนักน้อยกว่าในระยะ 8-y ถ้าปัจจัยอื่น ๆ จัดขึ้นคง (P สำหรับแนวโน้ม < 0.0001)เส้นใยธัญพืชถูก inversely กับน้ำหนัก (P สำหรับแนวโน้ม < 0.001) สำหรับทุก ๆ 20 g/d เพิ่มขึ้นเส้นใยธัญพืช น้ำหนักลดลง โดย 0.81 kg ในทำนองเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงในปริมาณการใช้ธัญพืชอาหารเช้าเย็น (เสิร์ฟ d) ทำนายน้ำหนักมาก บริโภคของธัญพืชมี ≥51% ธัญพืชเนื้อหาโดยน้ำหนักป้องกันน้ำหนักเพิ่มขึ้นกำไร (P สำหรับแนวโน้ม < 0.001), ในขณะที่สมาคม มีการเปลี่ยนแปลงการบริโภคธัญพืชด้วยธัญพืช 25 – 50% ถูกเพียงเล็กน้อยอย่างมีนัยสำคัญ (P สำหรับแนวโน้ม = 0.05 สำหรับแนวโน้ม) ความเปรียบต่าง กลั่นเมล็ดธัญพืช (< เนื้อหาธัญพืช 25%) บวกเกี่ยวข้องกับการเพิ่มน้ำหนักระยะยาว (P สำหรับแนวโน้ม < 0.001)เพิ่มการใช้รำยัง inversely สัมพันธ์กับน้ำหนักในลักษณะการตอบสนองยา และผู้ชายใน quintile สูงสุดของการเปลี่ยนแปลงได้รับ 15% น้ำหนักลดลงกว่าใน quintile ต่ำกว่า 8 y (P สำหรับแนวโน้ม = 0.01 5⇓ ตาราง) สำหรับทุก ๆ เพิ่มขึ้น 20-g/d ในรำเพิ่มปริมาณ น้ำหนักลดลง โดย 0.36 กิโลกรัม คมชัด มีแนวโน้มไม่สำคัญประเภทของการบริโภคจมูก ข้าวบริสุทธิ์ หรือเพิ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะผลกระทบทางสรีรวิทยาของอาหารที่มีเส้นใยสูงอาจขึ้นอยู่กับชนิดของอาหารหรือแหล่งที่มาของเส้นใยที่เราตรวจสอบต่อไปความสัมพันธ์ระหว่างธัญพืชผลไม้ผักและเส้นใยและการเปลี่ยนแปลงน้ำหนัก หลังจากที่ปรับตัวพร้อมกันสำหรับแต่ละ 3 แหล่งที่มาหลักของเส้นใย, สมาคมผกผันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับธัญพืชและเส้นใยผลไม้ แต่ไม่ใยผัก ความสัมพันธ์ปริมาณการตอบสนองที่มาแรงสำหรับเส้นใยผลไม้ ทุก ๆ 20 กรัม / D เพิ่มเส้นใยผลไม้, น้ำหนักลดลง 2.51 กก. (P สำหรับแนวโน้ม <0.001) เพราะแอปเปิ้ลส่วนใหญ่คิดเป็นปริมาณใยผลไม้ (26.7%) นอกจากนี้เรายังคำนวณหมายถึงน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคแอปเปิ้ล ผู้ชายที่เพิ่มแอปเปิ้ลทุกวันอาหารของพวกเขาได้รับน้ำหนัก 0.67 กก. น้อยในช่วงระยะเวลา 8-Y ถ้าปัจจัยอื่น ๆ ทั้งหมดถูกจัดขึ้นอย่างต่อเนื่อง (P สำหรับแนวโน้ม <0.0001). เส้นใยธัญพืชที่เกี่ยวข้องแปรผกผันกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น (P สำหรับแนวโน้ม < 0.001) ทุก ๆ 20 กรัม / D เพิ่มใยอาหารจากธัญพืช, น้ำหนักลดลง 0.81 กก. ในทำนองเดียวกันการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคอาหารเช้าซีเรียลเย็น (เสิร์ฟ / D) อย่างมีนัยสำคัญที่คาดการณ์การเพิ่มน้ำหนัก การเพิ่มขึ้นของการบริโภคของธัญพืชที่มีเนื้อหาธัญพืชไม่ขัดสี≥51% โดยน้ำหนักการป้องกันการเพิ่มของน้ำหนัก (P สำหรับแนวโน้ม <0.001) ในขณะที่การเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคของธัญพืชที่มีเนื้อหาธัญพืชไม่ขัดสี 25-50% อย่างมีนัยสำคัญเป็นเพียงเล็กน้อย ( P สำหรับแนวโน้ม = 0.05 สำหรับแนวโน้ม) ในทางตรงกันข้ามการกลั่นเมล็ดธัญพืช (<25% เนื้อหาธัญพืชไม่ขัดสี) มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในระยะยาว (P สำหรับแนวโน้ม <0.001). การบริโภครำที่เพิ่มเข้ามานอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์ผกผันกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในลักษณะที่ปริมาณการตอบสนอง, และคนใน quintile สูงสุดของการเปลี่ยนแปลงน้ำหนัก 15% น้อยกว่าผู้ชายใน quintile ต่ำสุดกว่า 8 Y (P สำหรับแนวโน้ม = 0.01; ตาราง5⇓) ทุก ๆ 20 กรัม / วันเพิ่มขึ้นในการบริโภครำเพิ่มน้ำหนักลดลง 0.36 กก. ในทางตรงกันข้ามก็ไม่มีแนวโน้มที่สำคัญในแต่ละประเภทของการกลั่นเม็ดหรือเพิ่มการบริโภคจมูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะผลทางสรีรวิทยาของอาหารที่มีไฟเบอร์สูงจะขึ้นอยู่กับชนิดหรือแหล่งอาหารของเส้นใย และทดสอบความสัมพันธ์ระหว่าง ธัญพืช ผลไม้ และผักเส้นใยและน้ำหนักที่เปลี่ยนแปลง หลังจากปรับพร้อมกันทั้ง 3 แหล่งหลักของเส้นใย , สมาคมผกผันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับธัญพืชและเส้นใยจากผลไม้ แต่ไม่ใยพืช . ความคิดเห็นที่ความสัมพันธ์เป็นเส้นใยผลไม้ สำหรับทุก 20 g / D เพิ่มเส้นใยผลไม้ น้ำหนักลดลง 2.51 กก. ( P < 0.001 แนวโน้ม ) ส่วนใหญ่เป็นเพราะแอปเปิ้ลผลไม้บริโภคไฟเบอร์ ( 26.7% ) เรายังคำนวณน้ำหนักหมายถึงการเปลี่ยนแปลงการบริโภคแอปเปิ้ล คนที่เพิ่มเดียวทุกวัน แอปเปิ้ลเพื่ออาหารของพวกเขาที่ได้รับน้ำหนัก 0.67 กิโลกรัม น้อยกว่าช่วง 8-y ถ้าปัจจัยอื่น ๆทั้งหมดถูกจัดขึ้นคงที่สำหรับแนวโน้ม P < 0.0001 )เส้นใยธัญพืชเป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนัก ( แนวโน้ม P < 0.001 ) สำหรับทุก 20 g / D เพิ่มเส้นใยธัญพืช น้ำหนักลดลง 0.81 กก. ในทำนองเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงการบริโภคธัญพืชอาหารเช้าเย็น ( servings / D ) พยากรณ์น้ำหนักเพิ่ม เพิ่มขึ้นในการบริโภคธัญพืชกับ≥ 51% เมล็ดข้าวทั้งหมดเนื้อหาโดยน้ำหนัก ป้องกันน้ำหนักเพิ่ม ( P < 0.001 แนวโน้ม ) ส่วนสมาคม กับการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคธัญพืชกับ 25 – 50 % ทั้งเมล็ด ปริมาณเพียงเล็กน้อยอย่างมีนัยสำคัญ ( P = 0.05 สำหรับแนวโน้มแนวโน้ม ) ในทางตรงกันข้าม , การกลั่นธัญพืชธัญพืช ( < 25 % เนื้อหาทั้งเมล็ด ) มีความสัมพันธ์ทางบวกกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น ( P < 0.001 แนวโน้มระยะยาว )เพิ่มการบริโภคน้ำมันรำข้าวยังไม่เชื่อมโยงกับการเพิ่มน้ำหนักในลักษณะความคิดเห็น และผู้ชายใน quintile สูงสุดของการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักขึ้น 15 % น้อยกว่าพวกผู้ชายใน quintile สุดกว่า 8 Y ( P = 0.01 ⇓แนวโน้ม ; ตารางที่ 5 ) สำหรับทุก 20-g / D เพิ่มเติมรำข้าวปริมาณน้ำหนักที่ลดลง 0.36 กิโลกรัม ในทางตรงกันข้าม ไม่มีแนวโน้มที่สําคัญในรูปแบบของเมล็ดกลั่นหรือเพิ่มจมูกข้าว 2 .