You gave it away….?Dropping the swo

You gave it away….?

Dropping the sword, I realised for the first time that there was a possibility that it wasn’t an enemy.
I lowered my arm at once, taking care not to inflict another serious injury. But that was only for an instant, as the one entering the room was clearly the rebel.
If it was going to be like this, I should have continued swinging as it was…..
But when I tried to act again, my stamina ran out and I collapsed onto the floor.



And then the one I thought was an enemy proceeded to cure my mother and I.
After that, I faced this man whose healing was superior to mine and praying that I will be able to see him again some day, I gifted him with one of my earrings.



Mother woke up a short while later. Just in case, we examined our bodies for the dark patches, but they were nowhere to be found on either of us.

“Oh my, what happened to your earring?”

Noticing that I wasn’t wearing one of my earrings, my mother asks for the reason.

“Actually…..”

I told her of the previous events and how I gave away the earring so we could meet again.

“You gave away the earring…..?”
“Yes, I did but…..was it bad…..?”
“….That is something someone from the royal line confers when they wish for another meeting, so you’re not exactly wrong…..”

But the Queen’s expression bewildered me.

“…….To put it simply, that earring is something you give to your future spouse. I also received it from your father.”
“!!”

I purely wished to meet again and didn’t have such ulterior motives when I gave it away but it looks like I may have done something foolish.
When I think about his reaction when he finds out…..
Overwhelmed with embarrassment, I completely forgot to report to Father and just continued to wrap myself in my futon.


――――――[Arnest POV]―――――――――――――――――――――――――――――

….. I head back to the inn on my own.

“Sigh…..”

I breathe out a sigh. Despite going to heal the princess, I only managed to cure two servants in the end.

“Sigh…..”

I sigh once more. I’ll probably be wanted now, and I wasn’t even able to heal the princess. And tomorrow there might be a request at the guild: [seeking information!].
While walking alone in the dark, I flick the earring attached to my ear.



“Huh!? You went to the castle but couldn’t treat them!?”
“……Yes.”

Sure enough, I was scolded by Aura.
When I returned to the inn, her face looked relieved like she had been worrying. However, after I said that I failed in treating them, I was immediately made to sit in seiza.

“…..So? Why couldn’t you treat them?”
“Err… There were more guards than expected, and I looked for the room but…..”
“We already knew that from the start!!”
“Yes……”
“Well, it’s good that you returned safely….”



After being released from the short lecture, I washed my body and lay on the bed.
As one would expect of the capital, the room was very spacious. There were even two beds, so the others slept on the second bed.

When everyone was falling asleep, I felt like something entered my bed but I was too drowsy that I ignored it and continued to sleep.



…..It’s hot. Forcing my eyes open, I peek inside the futon.
Inside was Lily, who was hugging me as she slept….. As a little girl, she had a modest chest so someone with no experience with women was also able to endure it.
It was hard to see in the dark but it seemed like she had been crying as my clothes were damp. I would certainly refuse if it was drool or something but I’m hoping that as a maiden, she wouldn’t be drooling in her sleep.

“…….Lily.”

I tried to shake her away but instead it felt like she just hugged me tighter.
Let’s just leave her as she is……..
With hazy consciousness, I gently pet the head in front of me and return to sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณให้มันออกไป...ปล่อยดาบ ตระหนักดีว่า มันมีความเป็นไปได้ว่า มันไม่ได้ข้าศึกเป็นครั้งแรกผมไขแขนฉันครั้ง การดูแลไม่ให้สร้างอื่นบาดเจ็บสาหัส แต่ที่เป็นเฉพาะสำหรับทันที หนึ่งเข้าไปในห้องได้อย่างชัดเจนกบฏถ้ามันไปได้เช่นนี้ ฉันควรยังคงแกว่งมันเป็น...แต่เมื่อฉันพยายามที่จะทำหน้าที่อีก ความแข็งแกร่งของฉันวิ่งออกมา และผมยุบลงบนพื้น แล้วหนึ่งผมคิดว่า เป็นศัตรูดำเนินการรักษาของฉันกับแม่หลังจากนั้น ผมประสบการที่มีการรักษาได้ดีกว่าฉันคนนี้ และอธิษฐานว่า ฉันจะสามารถเห็นเขาอีกครั้งในวัน ผมมีพรสวรรค์เขากับต่างหูของฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง แม่ตื่นขึ้นมาสั้น ๆ ในขณะ ในกรณีที่ เราตรวจสอบร่างกายของเราสำหรับแพทช์มืด แต่พวกเขาอยู่ไหนอยู่อย่างใดอย่างหนึ่งเรา"โอ้ ฉัน เกิดอะไรขึ้นกับหูของคุณ"สังเกตเห็นว่า ผมไม่ได้ใส่ต่างหูของฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง แม่ถามเหตุผล"จริง..."ผมบอกเธอของเหตุการณ์ก่อนหน้าและได้วิธีผมแจกต่างหูเพื่อให้เราสามารถตอบสนองอีกครั้ง"คุณให้ห่างต่างหู...""ฉันไม่ใช่ แต่...ก็มันไม่ดี...? ""... เป็นสิ่งที่คนจากบรรทัดรอยัลตอบเมื่อพวกเขาต้องการสำหรับการประชุมอื่น เพื่อให้คุณไม่ว่าผิด..."แต่พระราชินีนิพจน์ลำบากใจฉัน"... .To ใส่เพียง ต่างหูนั้นเป็นสิ่งที่คุณให้กับคู่สมรสของคุณในอนาคต ท่านจะได้รับมันจากคุณพ่อ"“!!”ฉันอยากจะพบกันอีก และไม่ได้เร้นเช่นเมื่อผมให้มันออกไป แต่ดูเหมือนผมอาจทำสิ่งที่โง่แท้เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับปฏิกิริยาของเขาเมื่อเขาพบ...จมกับความลำบากใจ ฉันสมบูรณ์ลืมรายงานให้พ่อ และเพียงต่อการตัดตัวเองในเตียง――――――[Arnest POV]―――――――――――――――――――――――――――――….. ผมกลับไปยังที่พักของตัวเอง"ถอนหายใจ..."ผมหายใจออกด้วย[ แม้จะรักษาเจ้าหญิง ฉันเพียงจัดการรักษาข้าราชการสองในสุด"ถอนหายใจ..."ผมถอนหายใจอีกครั้ง ผมจะอาจจะต้องตอนนี้ และผมไม่สามารถแม้แต่การรักษาเจ้าหญิง และวันพรุ่งนี้อาจมีคำขอที่กิลด์: [หาข้อมูล]ในขณะที่เดินคนเดียวในมืด ฉันสะบัดหูแนบกับหูของฉัน "ฮะ คุณไปปราสาท แต่ไม่สามารถรักษาพวกเขา?"“…… ใช่"พอแน่ใจว่า ฉันถูกบ ๆ โดยออร่าเมื่อผมกลับไปอินน์ ใบหน้าของเธอดูโล่งใจเหมือนเธอเคยกังวล อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ผมกล่าวว่า ล้มเหลวในการรักษาพวกเขา ฉันทันทีทำให้นั่งในท่า“….. ดังนั้น ทำไมไม่คุณปฏิบัติต่อพวกเขา""ข้อผิดพลาด... มีเจ้าหน้าที่มากขึ้นกว่าที่คาดไว้ และมองห้องพัก แต่...""เรารู้แล้วว่าที่ตั้งแต่เริ่มต้น!!""ใช่...""ดี มันเป็นดีว่า คุณกลับได้อย่างปลอดภัย..." หลังจากถูกปล่อยตัวจากบรรยายสั้น ๆ ผมล้างร่างกายของฉัน และวางบนเตียงอย่างที่คาดของทุน มาก ๆ กว้างมาก มีสองเตียง เพื่อให้ผู้อื่นนอนบนเตียงสองเมื่อทุกคนได้หลับ ฉันรู้สึกเหมือนเตียงของฉันใส่บางสิ่งบางอย่าง แต่ผมง่วงนอนเกินไปว่า ละเว้นมัน และยังคงนอนหลับ ….. มันเป็นความร้อน บังคับให้ตาเปิด ผมมองภายในสไตล์ญี่ปุ่นภายในถูกลิลลี่ ที่ถูกกอดฉัน ตามเธอนอน... เป็นสาวน้อย เธอมีหน้าอกเจียมเนื้อเจียมตัวเพื่อคนที่ไม่มีประสบการณ์กับผู้หญิงก็ยังอดทนมันก็ยากที่จะเห็นในมืด แต่ดูเหมือนเธอมีการร้องไห้เช่นเสื้อผ้าเปียกชื้น แน่นอนฉันจะปฏิเสธถ้าเล็กหรือบางสิ่งบางอย่าง แต่ผมหวังว่า เป็นหญิงสาว เธอจะไม่ได้น้ำลักหลับ"...ลิลลี่"ฉันพยายามเขย่าเธอออกไป แต่แทน ที่มันรู้สึกเหมือนเธอเพียงทุกกอดการให้ฉันเข้มงวดมากขึ้นขอเพียงแค่ปล่อยให้เธอเป็นเธอ...มีฟ้าหลัวจิตสำนึก ฉันเบา ๆ สัตว์เลี้ยงหัวหน้าฉัน และกลับไปนอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณให้มันออกไป ... .

วางดาบฉันตระหนักเป็นครั้งแรกว่ามีความเป็นไปได้ว่ามันไม่ได้เป็นศัตรู.
ฉันลดลงแขนของฉันในครั้งเดียวดูแลไม่ให้ก่อความอื่นได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่นั่นก็เป็นเพียงชั่วขณะที่คนที่เข้ามาในห้องได้อย่างชัดเจนกบฏ.
ถ้ามันเป็นไปได้เช่นนี้ฉันควรจะยังคงแกว่งที่มันเป็น ... ..
แต่เมื่อฉันพยายามที่จะทำหน้าที่อีกครั้งความแข็งแกร่งของฉันวิ่ง ออกไปและผมทรุดตัวลงบนพื้น.



และจากนั้นหนึ่งที่ผมคิดว่าเป็นศัตรูดำเนินการต่อไปรักษาแม่ของฉันและฉัน
หลังจากนั้นฉันต้องเผชิญกับผู้ชายคนนี้ที่มีการรักษาจะดีกว่าฉันและอธิษฐานว่าฉันจะสามารถที่จะได้เห็นเขาอีกบางส่วน วันผมมีพรสวรรค์เขาด้วยหนึ่งของต่างหูของฉัน.



แม่ตื่นขึ้นมาขณะที่ระยะสั้นในภายหลัง ในกรณีที่เราตรวจสอบร่างกายของเราสำหรับแพทช์สีเข้ม แต่พวกเขาก็ไม่มีที่ไหนเลยที่จะพบได้ทั้งในส่วนของเรา.

"โอ้ฉันสิ่งที่เกิดขึ้นกับต่างหูของคุณ?"

สังเกตเห็นว่าผมไม่ได้สวมต่างหูของฉันแม่ของฉัน ถามหาเหตุผล.

"อันที่จริง ... .. "

ฉันบอกเธอของเหตุการณ์ก่อนหน้านี้และวิธีการที่ฉันให้ไปต่างหูเพื่อให้เราสามารถพบกันอีกครั้ง.

"คุณให้ไปต่างหู ... .. ?"
"ใช่ฉันได้ แต่ ... .was มันไม่ดี ... .. ? "
" ... .That เป็นสิ่งที่ใครบางคนจากราชวงศ์ฟาโรห์เมื่อพวกเขาต้องการสำหรับการประชุมอีกดังนั้นคุณไม่ผิดว่า ... .. "

แต่การแสดงออกของสมเด็จพระราชินีสับสน me.

" ...... จะนำมันก็ว่าต่างหูเป็นสิ่งที่คุณให้กับคู่สมรสของคุณในอนาคต ฉันยังได้รับจากคุณพ่อของคุณ. "
" !! "

ฉันหมดจดอยากจะพบกันอีกครั้งและไม่ได้มีแรงจูงใจซ่อนเร้นเช่นเมื่อฉันให้มันออกไป แต่ดูเหมือนว่าผมอาจจะได้ทำอะไรโง่.
เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับปฏิกิริยาของเขาเมื่อ เขารู้ว่า ... ..
จมกับความลำบากใจฉันลืมไปรายงานตัวที่พ่อและก็ยังคงที่จะตัดตัวเองในฟูกฉัน.


------ [ARNEST POV] ------------- ---------------- ...

.. ฉันมุ่งหน้ากลับไป Inn on ของตัวเอง.

"เฮ้อ ... .. "

ผมหายใจออกถอนหายใจ แม้จะรักษาเจ้าหญิงฉันเท่านั้นที่มีการจัดการในการรักษาทั้งสองคนรับใช้ในท้ายที่สุด.

"เฮ้อ ... .. "

ผมถอนหายใจอีกครั้ง ฉันอาจจะเป็นที่ต้องการในขณะนี้และผมก็ไม่ได้สามารถที่จะรักษาเจ้าหญิง และวันพรุ่งนี้อาจจะมีการร้องขอที่กิลด์ A: [หาข้อมูล!].
ขณะที่เดินอยู่คนเดียวในที่มืดผมสะบัดต่างหูที่แนบมากับหูของฉัน.



"อืมมม !? คุณไปที่ปราสาท แต่ไม่สามารถรักษาพวกเขา !? "
" ...... ใช่. "

พอแน่ใจว่าฉันถูกดุ Aura.
เมื่อฉันกลับมาถึงโรงแรมที่ใบหน้าของเธอดูโล่งใจเหมือนที่เธอเคยเป็นกังวล อย่างไรก็ตามหลังจากที่ผมบอกว่าฉันล้มเหลวในการรักษาพวกเขาก็ถูกสร้างขึ้นมาทันทีจะนั่งอยู่ใน seiza.

" ... ..So? ทำไมคุณไม่สามารถรักษาพวกเขา? "
" เอ่อ ... มียามมากขึ้นกว่าที่คาดไว้และผมก็มองหาห้องพัก แต่ ... .. "
" เรารู้อยู่แล้วว่าจากจุดเริ่มต้น !! "
" ใช่ ...... "
" ดีก็ ดีที่คุณกลับมาอย่างปลอดภัย ... . "



หลังจากที่ถูกปล่อยออกมาจากการบรรยายสั้น ๆ ฉันล้างร่างกายของฉันและวางอยู่บนเตียง.
เป็นหนึ่งคาดหวังของเงินทุน, ห้องพักกว้างขวางมาก มีแม้กระทั่งสองเตียงเพื่อคนอื่น ๆ นอนบนเตียงที่สอง.

เมื่อทุกคนได้รับการนอนหลับฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างเข้าไปในเตียงของฉัน แต่ฉันก็ง่วงนอนมากเกินไปที่ผมสนใจมันและยังคงนอนหลับ.



... ..It ร้อน บังคับให้ตาของฉันเปิด, ฉันมองภายในฟูก.
ภายในเป็นลิลลี่ที่ถูกกอดฉันเป็นเธอนอนหลับ ... .. ในฐานะที่เป็นสาวน้อยเธอมีหน้าอกเจียมเนื้อเจียมตัวเพื่อให้คนที่มีประสบการณ์กับผู้หญิงไม่มีก็สามารถที่จะทนได้.
มัน ก็ยากที่จะมองเห็นในที่มืด แต่มันดูเหมือนว่าเธอได้รับการร้องไห้เป็นเสื้อผ้าของพี่ชุบน้ำหมาด ๆ แน่นอนฉันจะปฏิเสธว่ามันเป็น drool หรืออะไร แต่ฉันหวังว่าเป็นครั้งแรกที่เธอจะไม่ได้น้ำลายไหลในการนอนหลับของเธอ.

" ...... .Lily."

ฉันพยายามที่จะจับเธอออกไป แต่มันให้ความรู้สึกเหมือนเธอเป็นเพียงแค่ กอดผมที่เข้มงวดมากขึ้น.
ขอเพียงปล่อยให้เธอเป็นเธอ ...... ..
ด้วยจิตสำนึกหมอกผมเบา ๆ สัตว์เลี้ยงใหญ่ในด้านหน้าของฉันและกลับไปนอนหลับ