One of the main uses of hemostatic

One of the main uses of hemostatic agents in combination with retraction cords is to control humidity and bleeding from the gingival sulcus during impression, so that a usually hydrophobic material may faithfully reproduce the details of tooth preparation3. Therefore, this type of solution should be compatible with the material that will be used in reproducing oral structures. However, aluminum sulfate and ferric sulfate used as hemostatic solutions, due to the presence of the sulfur radical in their molecular structure, raised the suspicion that they might inhibit polymerization of polyvinyl, such as in the case of sulfur incorporated during the process of vulcanization of latex gloves. Therefore, by analogy, sulfur found in the sulfate radicals was thought to interact with the catalytic sites of addition silicone materials and to block setting.

Although these suspicions were serious and involved sulfur solutions, few authors studied it directly. One of the few studies to focus on this subject evaluated several solutions, including ferric and aluminum sulfates, and found that they did not have any inhibitory potential on silicone materials3. There were suggestions that clinical reports to the contrary might be better explained by contamination with latex found in gloves rather than by the medicaments used for gingival retraction. The results of our study are in agreement with those findings because silicone materials were nonreactive to the hemostatic solutions tested here.

The reason why sulfur solutions did not react in the polymerization of polyvinylsiloxane materials may be explained by the molecular position of sulfur atoms. The molecular analyses of these solutions show that the sulfur in their composition is in a state different from the one found in the latex gloves, whose inhibition potential has already been confirmed in the literature1,4,7,8. Sulfur in the sulfate solutions, contrarily to that found in latex gloves, has greater electrical stability, saturated by oxygen atoms, less reactive, and, therefore, incapable of reacting with metal catalysts8. For this reason, the mere presence of sulfur does not give the material any inhibitory properties. To find out whether a substance has any inhibition potential, direct inhibition tests18 or molecular analysis of the compound should be performed to provide indications about the degree of reaction of the element of interest.

After the confirmation of the inhibitory effects of the direct contact between polyvinylsiloxane and products containing latex, studies about indirect contamination became important in the literature referring to addition elastomers. The principles of "indirect contamination" or "crossed contamination" reside in the fact that all contact between two surfaces or materials is followed by exchanges of substances between them, even if only at a molecular level. To confirm this principle, the dental literature has already demonstrated that sulfurous materials may be exchanged between latex gloves and the structures exposed to the gloves, such as teeth, soft tissues, gingival retraction cords and dental office instruments5,9,12-14. According to other authors, the sulfur transferred, in some cases, would produce the same inhibitory effects triggered by the latex gloves.

The inhibitory potential of indirect latex contamination should not be downplayed. In a previous study, the chemical analysis of the surface of vinyl gloves and gingival retraction cords, both contaminated by latex gloves, showed that sulfur particles and sulfur chloride compounds were found in all the samples analyzed. For the authors of that study, those particles should be able to interfere in polyvinylsiloxane polymerization14. Another study evaluated the inhibition of addition silicone polymerization by direct and indirect contact with latex gloves and found that 96% of the gloves tested inhibited silicone polymerization by direct contact and 40% by direct and indirect contact, which is a contraindication for their use when handling these materials.

Despite the several findings reported in the literature, the results of the present study did not show inhibition of polymerization in any of the polyvinylsiloxane samples that were exposed to contact with retraction cords previously handled with latex gloves. On the contrary, the elastomeric material reproduced the cord texture accurately in all samples (N=120), and there was no sign of inhibition or retarded setting detected by visual analysis of the impressions or pieces of fabric. It may be inferred that the cord surfaces had sulfur particles that would contaminate the silicone catalyst14; however, the low concentration of this element seems to have been insufficient to trigger any inhibition that may be perceived by the methods used in this study.

The presence of reactive sulfur on the surface of the cords14 suggests that some type of change in polymerization may have occurred in practice, but was subclinical,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้หลักของ hemostatic ร่วมกับ retraction สายหนึ่งคือการควบคุมความชื้นและมีเลือดออกจากร่อง gingival ระหว่างประทับใจ เพื่อให้วัสดุปกติ hydrophobic faithfully อาจสร้างรายละเอียดของฟัน preparation3 ดังนั้น ปัญหาชนิดนี้ควรจะเข้ากันได้กับวัสดุที่จะใช้ในการทำโครงสร้างปาก อย่างไรก็ตาม อะลูมิเนียมซัลเฟตและซัลเฟตเฟอร์ที่ใช้เป็นโซลูชั่น hemostatic เนื่องจากกำมะถันที่รุนแรงในโครงสร้างระดับโมเลกุล ยกความสงสัยที่พวกเขาอาจยับยั้ง polymerization ของโพลีไวนิล เช่นในกรณีของซัลเฟอร์รวมระหว่าง vulcanization ของถุงมือยาง ดังนั้น โดยเปรียบเทียบ ซัลเฟอร์ที่พบในอนุมูลซัลเฟตได้คิดโต้ตอบกับไซต์ตัวเร่งปฏิกิริยา การผลิตซิลิโคนเพิ่ม และ การตั้งค่าบล็อกแม้ว่าสงสัยความเหล่านี้มีซัลเฟอร์ที่ร้ายแรง และเกี่ยวข้องกับโซลูชั่น เขียนน้อยศึกษาได้โดยตรง ศึกษาไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้อย่างใดอย่างหนึ่งประเมินหลายโซลูชั่น รวมเฟอร์และ sulfates อลูมิเนียม และพบว่า พวกเขาไม่ได้เกิดลิปกลอสไขบนซิลิโคน materials3 มีคำแนะนำว่า รายงานทางคลินิกขัดอาจจะดีกว่าอธิบาย โดยปนกับยางที่พบ ในถุง แทน โดย medicaments ใช้สำหรับ gingival retraction ผลการศึกษาของเราจะยังคงค้นพบเหล่านั้นเนื่องจากวัสดุซิลิโคนมี nonreactive กับโซลูชั่น hemostatic ทดสอบที่นี่อาจจะอธิบายเหตุผลทำไมกำมะถันแก้ไขไม่ได้ไม่ตอบสนองใน polymerization วัสดุ polyvinylsiloxane ตามตำแหน่งที่โมเลกุลของอะตอมกำมะถัน วิเคราะห์ระดับโมเลกุลของโซลูชั่นเหล่านี้แสดงว่า กำมะถันในองค์ประกอบของพวกเขาอยู่ในสถานะที่แตกต่างจากในถุงมือยาง มียืนยันยับยั้งที่มีศักยภาพในการ literature1, 4, 7, 8 กำมะถันในแก้ไขปัญหาซัลเฟต หรือการที่พบในถุงมือยาง มีเสถียรภาพไฟฟ้ามากกว่า อิ่มตัว ด้วยออกซิเจนอะตอม ปฏิกิริยาน้อย และ จึง ปฏิกิริยากับโลหะ catalysts8 หมันการ ด้วยเหตุนี้ กำมะถันก็เพียงไม่ให้วัสดุคุณสมบัติใด ๆ ลิปกลอสไข เพื่อหาว่าสารมีการยับยั้งการเกิด ยับยั้งโดยตรง tests18 หรือวิเคราะห์โมเลกุลของสารประกอบควรจะทำให้บ่งชี้ระดับของปฏิกิริยาขององค์ประกอบที่น่าสนใจหลังจากยืนยันการติดต่อโดยตรงระหว่าง polyvinylsiloxane และผลิตภัณฑ์ยางที่ประกอบด้วยผลลิปกลอสไข การศึกษาเกี่ยวกับการปนเปื้อนทางอ้อมเป็นสิ่งสำคัญในวรรณกรรมที่อ้างอิงถึง elastomers นี้ หลักการของ "การปนเปื้อนทางอ้อม" หรือ "การปนเปื้อนข้าม" อยู่ในความเป็นจริงที่ติดต่อทั้งหมดระหว่างสองพื้นผิวหรือวัสดุตาม ด้วยแลกเปลี่ยนสารระหว่างพวกเขา แม้เพียงในระดับโมเลกุล เพื่อยืนยันหลักการนี้ วรรณคดีทันตกรรมได้แล้วแสดงว่า อาจจะเปลี่ยนวัสดุ sulfurous ระหว่างถุงมือยางและโครงสร้างที่สัมผัสกับถุงมือ ฟัน เนื้อเยื่ออ่อน สาย gingival retraction และคลินิก instruments5, 9, 12-14 ตามคน กำมะถันโอนย้าย ในบางกรณี จะทำผลลิปกลอสไขเดียวกันด้วยถุงมือยางเป็นลิปกลอสไขการปนเปื้อนยางทางอ้อมควรไม่สามารถ downplayed ในการศึกษาก่อนหน้านี้ การวิเคราะห์ทางเคมีของพื้นผิวของถุงมือไวนิลและ gingival retraction สาย ทั้งปนเปื้อนจากถุงมือยาง แสดงให้เห็นว่า อนุภาคของกำมะถัน และซัลเฟอร์คลอไรด์สารประกอบที่พบในตัวอย่างที่วิเคราะห์ สำหรับผู้เขียนที่ศึกษา อนุภาคเหล่านั้นควรจะสามารถแทรกแซง polyvinylsiloxane polymerization14 ศึกษาอื่นประเมินยับยั้งการเพิ่มซิลิโคน polymerization โดยติดต่อโดยตรง และทางอ้อมกับถุงมือยาง และพบว่า 96% ของถุงมือการทดสอบซิลิโคนห้าม polymerization โดยติดต่อโดยตรงและ 40% โดยทางตรง และทางอ้อมผู้ติดต่อ ซึ่งเป็นข้อห้ามใช้สำหรับใช้จัดการวัสดุเหล่านี้แม้ มีการค้นพบต่าง ๆ ที่รายงานในวรรณคดี ผลของการศึกษาปัจจุบันไม่ได้แสดงยับยั้งการ polymerization ในตัวอย่าง polyvinylsiloxane ที่ได้สัมผัสติดต่อกับสาย retraction ก่อนหน้านี้ จัดการกับถุงมือยาง ดอก วัสดุ elastomeric ทำซ้ำเนื้อสายอย่างถูกต้องในตัวอย่างทั้งหมด (N = 120), และมีป้ายห้ามยับยั้ง หรือปัญญาอ่อนตั้งค่าตรวจพบ โดยวิเคราะห์ภาพแสดงผลหรือชิ้นผ้า อาจสรุปว่า ผิวสายมีอนุภาคของกำมะถันที่จะปนเปื้อน catalyst14 ซิลิโคน อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นต่ำขององค์ประกอบนี้น่าจะ มีไม่เพียงพอจะทำให้เกิดยับยั้งใด ๆ ที่อาจมองเห็น ด้วยวิธีการที่ใช้ในการศึกษานี้ของกำมะถันปฏิกิริยาบนพื้นผิวของ cords14 แนะนำว่า บางชนิดของการเปลี่ยนแปลงใน polymerization อาจเกิดขึ้นในทางปฏิบัติ แต่มี subclinical

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งของการใช้หลักของตัวแทนห้ามเลือดร่วมกับสายการเพิกถอนคือการควบคุมความชื้นและมีเลือดออกจากร่องเหงือกในระหว่างการแสดงผลเพื่อให้เป็นวัสดุที่ไม่ชอบน้ำมักจะนับถืออาจทำซ้ำรายละเอียดของฟัน preparation3 ดังนั้นประเภทของการแก้ปัญหานี้ควรจะเข้ากันได้กับวัสดุที่จะนำมาใช้ในการทำซ้ำโครงสร้างในช่องปาก อย่างไรก็ตามซัลเฟตอลูมิเนียมและซัลเฟต ferric ใช้เป็นโซลูชั่นการห้ามเลือดเพราะการปรากฏตัวของกำมะถันที่รุนแรงในโครงสร้างโมเลกุลของพวกเขายกความสงสัยว่าพวกเขาอาจจะยับยั้งพอลิเมอของโพลีไวนิลเช่นในกรณีของกำมะถันนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นในระหว่างขั้นตอนของการหลอมโลหะของ ถุงมือยาง. ดังนั้นโดยการเปรียบเทียบกำมะถันที่พบในอนุมูลซัลเฟตเป็นความคิดในการโต้ตอบกับเว็บไซต์เร่งปฏิกิริยาของวัสดุซิลิโคนและนอกจากนี้เพื่อป้องกันการตั้งค่า. แม้ว่าข้อสงสัยเหล่านี้อย่างจริงจังและมีส่วนร่วมแก้ปัญหากำมะถันผู้เขียนไม่กี่ศึกษาโดยตรง หนึ่งในไม่กี่คนที่ศึกษาจะมุ่งเน้นไปในเรื่องนี้การประเมินผลการแก้ปัญหารวมทั้งธาตุเหล็กและอลูมิเนียมซัลเฟตและพบว่าพวกเขาไม่ได้มีศักยภาพในการยับยั้งใด ๆ บน materials3 ซิลิโคน มีข้อเสนอแนะว่ารายงานทางคลินิกเพื่อทางตรงกันข้ามอาจจะมีการอธิบายที่ดีขึ้นโดยมีการปนเปื้อนที่พบในน้ำยางถุงมือมากกว่าโดยยาที่ใช้ในการเพิกถอนเหงือก ผลที่ได้จากการศึกษาของเราอยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยเหล่านั้นเพราะวัสดุซิลิโคนเป็น nonreactive กับการแก้ปัญหาการห้ามเลือดการทดสอบที่นี่. เหตุผลที่ว่าทำไมการแก้ปัญหากำมะถันไม่ได้ตอบสนองในวัสดุพอลิเมอ polyvinylsiloxane อาจจะอธิบายได้ด้วยตำแหน่งของอะตอมโมเลกุลกำมะถัน การวิเคราะห์โมเลกุลของการแก้ปัญหาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่ากำมะถันในองค์ประกอบของพวกเขาอยู่ในสถานะที่แตกต่างจากที่พบในถุงมือยางที่มีศักยภาพการยับยั้งได้รับการยืนยันแล้วใน literature1,4,7,8 ซัลเฟอร์ในการแก้ปัญหาซัลเฟตตรงกันข้ามกับที่พบในถุงมือยางมีเสถียรภาพไฟฟ้ามากขึ้นอิ่มตัวโดยอะตอมออกซิเจนปฏิกิริยาน้อยลงและมีความสามารถในการทำปฏิกิริยากับโลหะ catalysts8 ด้วยเหตุนี้การปรากฏตัวเพียงของกำมะถันไม่ให้วัสดุที่มีคุณสมบัติในการยับยั้งใด ๆ เพื่อหาว่าสารที่มีศักยภาพในการยับยั้งใด ๆ ยับยั้งโดยตรง tests18 หรือการวิเคราะห์ระดับโมเลกุลของสารควรจะดำเนินการเพื่อให้ตัวชี้วัดเกี่ยวกับระดับของการเกิดปฏิกิริยาขององค์ประกอบที่น่าสนใจ. หลังจากที่ยืนยันในผลการยับยั้งของการติดต่อโดยตรงระหว่าง polyvinylsiloxane และผลิตภัณฑ์ที่มีน้ำยางการศึกษาเกี่ยวกับการปนเปื้อนทางอ้อมกลายเป็นเรื่องสำคัญในวรรณคดีหมายถึงยางนอกจากนี้ หลักการของ "การปนเปื้อนทางอ้อม" หรือ "การปนเปื้อนข้าม" อยู่ในความเป็นจริงที่การติดต่อระหว่างสองพื้นผิวหรือวัสดุทั้งหมดจะตามมาด้วยการแลกเปลี่ยนสารระหว่างพวกเขาแม้เพียงในระดับโมเลกุล เพื่อยืนยันหลักการนี้วรรณกรรมทันตกรรมได้แสดงให้เห็นแล้วว่าวัสดุกำมะถันอาจจะแลกเปลี่ยนระหว่างถุงมือยางและโครงสร้างสัมผัสกับถุงมือเช่นฟันเนื้อเยื่ออ่อน, สายการเพิกถอนเหงือกและ instruments5,9,12-14 สำนักงานทันตกรรม ตามที่ผู้เขียนอื่น ๆ กำมะถันโอนในบางกรณีจะก่อให้เกิดผลในการยับยั้งเดียวกันที่เกิดจากน้ำยางถุงมือ. ที่มีศักยภาพในการยับยั้งการปนเปื้อนของน้ำยางอ้อมไม่ควรวัดผล ในการศึกษาก่อนหน้านี้การวิเคราะห์ทางเคมีของพื้นผิวของถุงมือไวนิลและสายการเพิกถอนเหงือกทั้งสองปนเปื้อนถุงมือยางแสดงให้เห็นว่าอนุภาคกำมะถันและสารประกอบกำมะถันคลอไรด์ที่พบในทุกตัวอย่างวิเคราะห์ สำหรับผู้เขียนของการศึกษาว่าอนุภาคเหล่านั้นควรจะสามารถที่จะแทรกแซงใน polyvinylsiloxane polymerization14 การศึกษาอื่นประเมินการยับยั้งการนอกจากนี้พอลิเมอซิลิโคนจากการสัมผัสโดยตรงและโดยอ้อมกับถุงมือยางและพบว่า 96% ของถุงมือที่ผ่านการทดสอบพอลิเมอซิลิโคนยับยั้งโดยการสัมผัสโดยตรงและ 40% จากการสัมผัสโดยตรงและโดยอ้อมซึ่งเป็นข้อห้ามสำหรับการใช้งานของพวกเขาเมื่อการจัดการ วัสดุเหล่านี้. แม้จะมีผลการวิจัยหลายรายงานในวรรณคดีผลการศึกษาในปัจจุบันไม่ได้แสดงการยับยั้งของพอลิเมอในใด ๆ ของกลุ่มตัวอย่าง polyvinylsiloxane ที่ได้สัมผัสกับการติดต่อกับสายการเพิกถอนการจัดการก่อนหน้านี้กับถุงมือยาง ในทางตรงกันข้ามวัสดุยางทำซ้ำเนื้อสายได้อย่างถูกต้องในทุกตัวอย่าง (ยังไม่มี = 120) และมีสัญญาณของการยับยั้งหรือการตั้งค่าปัญญาอ่อนตรวจพบโดยการวิเคราะห์ภาพของการแสดงผลหรือชิ้นส่วนของผ้าไม่มี มันอาจจะเหมาเอาว่าพื้นผิวที่สายไฟมีอนุภาคกำมะถันที่จะปนเปื้อน catalyst14 ซิลิโคน; แต่ความเข้มข้นต่ำขององค์ประกอบนี้ดูเหมือนว่าจะมีไม่เพียงพอที่จะทำให้เกิดการยับยั้งใด ๆ ที่อาจถูกมองว่าโดยวิธีการที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้. การปรากฏตัวของกำมะถันปฏิกิริยาบนพื้นผิวของ cords14 ที่แสดงให้เห็นว่ารูปแบบของการเปลี่ยนแปลงในพอลิเมอบางคนอาจมี ที่เกิดขึ้นในทางปฏิบัติ แต่ก็ไม่แสดงอาการ,