“Duan Tian Lang.” Lin Feng felt an

“Duan Tian Lang.”



Lin Feng felt an uncontrollable killing intent towards Duan Tian Lang. A few hundred thousand lives would be lost, what did that mean to Duan Tian Lang? Nothing.



Why did Duan Tian Lang act in such a way? Because he had caused such a large distraction within the encampment and refused to stop the fight, he had given the Mo Yue Country an opportunity to attack.



Besides, it seemed like Mo Yue knew about chaos and came to seize that opportunity.



Enemies were coming in larger amounts but each time they were killed by Liu Cang Lan at the entrance of Duan Ren Border. From the top of the hills, it was easy to kill the approaching enemies while remaining safe.



In the distance, it seemed like the Mo Yue troops had already slaughtered the surplus of Xue Yue troops. Chi Xie horses were galloping towards the Duan Ren Border.



However as the Chi Xie armored horses neared the Duan Ren Border, they all stopped.



The Duan Ren Border was the last stop before the Xue Yue Country. It was the last checkpoint where the Xue Yue Country could protect themselves. The Mo Yue Country knew this perfectly well.



While standing on the hills of Duan Ren Border, they could easily kill the approaching enemies. From the top, not only could they easily kill people but they would also be able to let the Chi Xie troops safely pass. When using a bow from a high vantage point a single person could kill ten people. Killing a hundred enemies was even normal.



The Mo Yue troops were not going to foolishly rush towards the Duan Ren Border, there were too many people that had climbed to the top of the cliffs.



If they wanted to go through, the Mo Yue troops would have to sacrifice troops by the ten thousands which would be a great loss.



Liu Cang Lan looked at the huge Mo Yue army while shaking in anger.



They were suffering a crushing defeat. That battle was all about slaughtering the Xue Yue army. The Xue Yue army couldn’t compete with the Mo Yue army any longer. A moment before, when he had returned to Duan Ren Border, there only a hundred thousand soldiers left and amongst them, many were injured.



Almost all their troops had been killed during that battle.



During the inner chaos, the Mo Yue troops had moved rapidly leaving them no chance to resist. All they could do was run away. How could they resist to an army composed of five hundred thousand attacking when they were unprepared. An incredible amount of people had already been killed.



At that moment, in front of the troops that had stopped, a silhouette slowly appeared. It was a young man. His face looked pale but his two eyes looked sharp and cruel making people want to prostrate themselves before him. This person was the enemy prince.



“General Divine Arrow.” said the young man. His voice was low but it pierced through Liu Cang Lan and the others.



“Mo Jie.” said Liu Cang Lan in an ice-cold tone while looking at that young man

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ลังเทียนด้วน" หลินเฟิงรู้สึกเจตนาฆ่าไม่สามารถควบคุมได้ต่อด้วนเทียนทองหลาง กี่ร้อยพันชีวิตจะสูญหาย ไม่ที่อะไรไปด้วนเทียนลัง ไม่อะไรเลย ทำไมด้วนเทียน Lang ได้ทำหน้าที่ในลักษณะ เพราะเขาได้เกิดดังกล่าวรบกวนขนาดใหญ่ภายในแยกตัว และปฏิเสธที่จะหยุดการต่อสู้ เขามีประเทศยิว Mo มีโอกาสในการโจมตี มันดูเหมือนยิว Mo รู้ความวุ่นวาย และมาแย่งโอกาส ศัตรูกำลังมาในขนาดใหญ่แต่ละครั้งที่พวกเขาถูกฆ่า โดย Liu Lan คางบริเวณด้านชายแดน Ren ด้วน จากด้านบนของเนินเขา มันเป็นการฆ่าศัตรูใกล้ในขณะที่เหลือปลอดภัย ในระยะไกล มันดูเหมือนทหารยิว Mo แล้วได้ฆ่าทหาร Xue Yue ส่วนเกิน ม้า Xie จิถูกควบต่อขอบ Ren ด้วน แต่เป็น Xie จิ ม้าหุ้มเกราะ neared ขอบ Ren ด้วน พวกเขาทั้งหมดหยุดทำงาน ขอบ Ren ด้วนถูกหยุดสุดท้ายก่อนประเทศ Xue Yue ด่านสุดท้ายที่ประเทศ Xue Yue สามารถป้องกันตัวเองได้ ประเทศยิว Mo รู้นี้อย่างสมบูรณ์แบบ ขณะยืนอยู่บนเนินเขาของชายแดน Ren ด้วน พวกเขาได้อย่างง่ายดายสามารถฆ่าศัตรูใกล้ จากด้านบน ไม่เพียงแต่พวกเขาไม่ได้ฆ่าคน แต่พวกเขาจะสามารถให้ Xie Chi ที่ทหารผ่านได้อย่างปลอดภัย เมื่อการยิงธนูจากจุดชมวิวที่สูง คนเดียวสามารถฆ่าสิบคน ฆ่าศัตรูเป็นร้อยไม่ปกติแม้ ทหารยิว Mo กำลังขึ้นจะโง่วิ่งไปทางชายแดน Ren ด้วน มีคนจำนวนมากที่ได้ปีนขึ้นไปด้านบนของหน้าผา ถ้าพวกเขาอยากไปผ่าน ทหารยิว Mo จะต้องสละทหาร โดยหลักหมื่นซึ่งจะเป็นการสูญเสียมาก Liu Lan คางมองดูที่กองทัพยิว Mo ใหญ่ขณะสั่นในความโกรธ พวกเขากำลังทุกข์ความพ่ายแพ้ที่บด ว่า รบเป็นทั้งหมดเกี่ยวกับฆ่ากองทัพ Xue Yue กองทัพ Xue Yue ไม่สามารถแข่งขันกับกองทัพยิว Mo อีกต่อไป ช่วงก่อน เมื่อเขากลับ ไปด้วน Ren เส้น ขอบ มีทหารเพียงร้อยพันซ้าย และใน หมู่พวก เขา หลายคนได้รับบาดเจ็บ ทหารเกือบทั้งหมดของพวกเขาได้ถูกฆ่าในระหว่างการต่อสู้นั้น ในระหว่างความโกลาหลภายใน กองทหารยิว Mo ได้ย้ายอย่างรวดเร็วให้มีโอกาสที่จะต่อต้าน ทั้งหมดที่ไม่ได้วิ่งหนี วิธีที่พวกเขาสามารถต้านทานกับกองทัพประกอบด้วยห้าร้อยพันโจมตีเมื่อโพแทสเซียม เงินของท่านได้แล้วถูกฆ่า ขณะที่การ หน้าพลที่หยุด ภาพเงาช้าปรากฏ ชายหนุ่มได้ ใบหน้าของเขาดูซีด แต่สองตาดูคม และโหดร้ายทำให้คนต้องการครกก่อน ผู้นี้คือ เจ้าชายศัตรู "ทั่วไปพระเจ้าศร. " ชายหนุ่มกล่าวว่า เสียงของเขาต่ำ แต่มันแทงผ่าน Lan หลิวคางและอื่น ๆ "Mo ช๊อบ." กล่าวว่า หลิวคาง Lan ในโทนฉ่ำมองหน้าหนุ่มคนนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ด้วนเทียนหรั่ง." หลินฮรู้สึกเจตนาฆ่าที่ไม่สามารถควบคุมต่อด้วนเทียนหรั่ง ไม่กี่แสนชีวิตจะหายไปสิ่งที่ไม่ได้หมายความว่าจะด้วนเทียนหรั่ง? ไม่มีอะไร. ทำไมพระราชบัญญัติด้วนเทียนหรั่งในลักษณะดังกล่าวหรือไม่ เพราะเขาได้ก่อให้เกิดการดังกล่าวเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวขนาดใหญ่ภายในค่ายและปฏิเสธที่จะหยุดการต่อสู้ที่เขาได้รับโม Yue ประเทศมีโอกาสที่จะโจมตี. นอกจากนี้ก็ลำบากเหมือนโมยูรู้เกี่ยวกับความสับสนวุ่นวายและมาคว้าโอกาสนั้น. ศัตรูที่กำลังจะมา ในปริมาณที่มีขนาดใหญ่ แต่ทุกครั้งที่พวกเขาถูกฆ่าตายโดยหลิว Cang ลานที่ทางเข้าของด้วน Ren ชายแดน จากด้านบนของเนินเขามันเป็นเรื่องง่ายที่จะฆ่าศัตรูที่ใกล้เข้ามาในขณะที่เหลือปลอดภัย. ในระยะไกลก็ลำบากเหมือนกองกำลังโมยูได้ฆ่าแล้วส่วนเกินของทหาร Xue ยู ม้าจิ Xie ถูกควบไปทางด้วน Ren ชายแดน. อย่างไรก็ตามในขณะที่จิ Xie ม้าเกราะใกล้ด้วน Ren ชายแดนพวกเขาทั้งหมดหยุด. ด้วน Ren ชายแดนเป็นจุดสุดท้ายก่อนที่จะ Xue Yue ประเทศ มันเป็นด่านสุดท้ายที่ Xue Yue ประเทศสามารถป้องกันตัวเอง โม Yue ประเทศรู้ว่าเรื่องนี้สมบูรณ์ดี. ในขณะที่ยืนอยู่บนเนินเขาด้วน Ren ชายแดนที่พวกเขาได้อย่างง่ายดายสามารถฆ่าศัตรูที่ใกล้เข้ามา จากด้านบนที่ไม่เพียง แต่สามารถที่พวกเขาได้อย่างง่ายดายฆ่าคน แต่พวกเขายังจะสามารถที่จะปล่อยให้ทหารจิ Xie อย่างปลอดภัยผ่าน เมื่อใช้ธนูจากจุดชมวิวที่สูงคนเพียงคนเดียวสามารถฆ่าคนสิบคน ฆ่าร้อยศัตรูเป็นปกติแม้. ทหารโมยูไม่ได้ไปโง่รีบเร่งไปสู่ด้วน Ren ชายแดนมีคนจำนวนมากเกินไปว่าได้ปีนขึ้นไปด้านบนของหน้าผา. ถ้าพวกเขาอยากจะไปผ่านกองกำลังโมยู จะต้องเสียสละทหารโดยหมื่นซึ่งจะเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่. หลิว Cang ลานมองที่ใหญ่กองทัพโมยูขณะที่สั่นด้วยความโกรธ. พวกเขาได้รับความทุกข์ทรมานพ่ายแพ้ย่อยยับ การต่อสู้นั่นคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการฆ่ากองทัพ Xue ยู กองทัพ Xue ยูไม่สามารถแข่งขันกับกองทัพโมยูได้อีกต่อไป ช่วงเวลาก่อนเมื่อเขาได้กลับไปด้วน Ren ชายแดนมีเพียงแสนทหารซ้ายและในหมู่พวกเขาหลายคนได้รับบาดเจ็บ. เกือบทุกกองกำลังของพวกเขาถูกฆ่าตายในระหว่างการต่อสู้นั้น. ในช่วงความวุ่นวายภายในกองทัพโมยูได้ย้าย อย่างรวดเร็วปล่อยให้พวกเขามีโอกาสที่จะต่อต้านไม่ ทั้งหมดที่พวกเขาทำได้ก็คือวิ่งหนีไป วิธีที่พวกเขาจะสามารถต้านทานกองทัพประกอบด้วยห้าแสนโจมตีเมื่อพวกเขาไม่ได้เตรียมตัวไว้ จำนวนเงินที่เหลือเชื่อของคนที่ได้รับแล้วฆ่า. ในขณะที่ด้านหน้าของทหารที่ได้หยุดเงาช้าปรากฏ มันเป็นชายหนุ่ม ใบหน้าของเขาดูซีด แต่สองตาของเขามองที่คมชัดและโหดร้ายทำให้ผู้คนต้องการที่จะกราบตัวเองก่อนที่เขา คนนี้เป็นเจ้าชายศัตรู. "ทั่วไปพระเจ้าลูกศร." ชายหนุ่มกล่าวว่า เสียงของเขาอยู่ในระดับต่ำ แต่มันทะลุหลิว Cang ลานและคนอื่น ๆ . "Mo Jie." หลิว Cang ลานกล่าวในการให้โทนสีเย็นในขณะที่มองชายหนุ่มว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ต้วนเทียนแลง "หลินฟงรู้สึกว่าไม่สามารถควบคุมเจตนาฆ่ากับต้วนเทียนแลง กี่ร้อยพันชีวิตจะหายไป นี่หมายความว่าต้วนเทียนหลาง ? ไม่มีอะไรทำไมต้วนเทียนหลางทำอย่างนั้น ? เพราะเขาทำให้ฟุ้งซ่านเช่นขนาดใหญ่ภายในค่าย และปฏิเสธที่จะหยุดการต่อสู้ เขาได้ให้โมเว่ประเทศโอกาสที่จะโจมตีนอกจากนี้ ดูเหมือนว่าโมเว่รู้เรื่องความวุ่นวายและมาฉวยโอกาสนั้นศัตรูมาใหญ่ขึ้นแต่ทุกครั้งที่พวกเขาถูกฆ่าโดยหลิว กางลานทางเข้าของต้วนเรนชายแดน จากด้านบนของภูเขา , มันเป็นเรื่องง่ายที่จะฆ่าใกล้ศัตรู ในขณะที่อยู่ที่ปลอดภัยในที่ห่างไกล , มันดูเหมือนโมเว่ทหารได้สังหารส่วนเกินของ Xue Yue ทหาร ชิ เซี้ยม้าถูกควบต่อด้วนเรนชายแดนอย่างไรก็ตาม ในขณะที่ชิเซี่ยเกราะม้า neared ด้วนเรนชายแดน พวกเขาหยุดทุกอย่างส่วนต้วนเรนชายแดนเป็นป้ายสุดท้ายก่อนที่เ ่วประเทศ มันเป็นด่านสุดท้ายที่ Xue Yue ประเทศไม่สามารถปกป้องตัวเองได้ หมอเย่ประเทศรู้ได้อย่างดีขณะที่ยืนอยู่บนเนินเขาของต้วนเรนชายแดน พวกเขาได้อย่างง่ายดายสามารถฆ่าใกล้ศัตรู จากด้านบนไม่เพียง แต่พวกเขาสามารถฆ่าคนได้ แต่พวกเขาจะยังสามารถปล่อยให้ชีเซี่ยทัพอย่างปลอดภัยผ่าน เมื่อใช้ธนูจากสูงจุดชมวิวบุคคลเดียวสามารถฆ่า 10 คน ฆ่าเป็นร้อยศัตรูยังปกติหมอเย่ทหารถูกไม่โง่วิ่งไปทางด้วนเรนชายแดน มีคนจำนวนมากที่ได้ปีนขึ้นไปบนหน้าผาถ้าพวกเขาอยากจะไป โมเว่ทหารจะต้องสละทหารโดยหมื่นซึ่งจะเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่หลิวฉาง LAN ดูใหญ่โมเว่กองทัพขณะเขย่าด้วยความโมโหมีความทุกข์ความพ่ายแพ้ . การต่อสู้คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการฆ่า Xue Yue กองทัพ ที่ Xue Yue กองทัพไม่สามารถแข่งขันกับโมเว่กองทัพอีกต่อไป สักครู่ก่อน เมื่อเขากลับมาด้วนเรนชายแดน มีเพียงทหารร้อย พัน หมื่น แสน แล้วระหว่างนั้น หลายคนได้รับบาดเจ็บเกือบทั้งหมดของพวกเขา ทหารถูกฆ่าตายในการต่อสู้ในช่วงความวุ่นวายภายใน , โมเว่ทหารได้ย้ายอย่างรวดเร็วออกจากพวกเขาไม่มีโอกาสที่จะต่อต้าน ทั้งหมดที่พวกเขาทำคือวิ่งหนี วิธีที่พวกเขาสามารถต่อต้านกองทัพประกอบด้วยห้าแสนโจมตีเมื่อพวกเขาไม่ได้เตรียมตัวเลย ยอดเงินเหลือเชื่อของคนก็ถูกฆ่าตอนนั้น ต่อหน้าทหารนั้นหยุดลง เงาค่อยๆปรากฏ มันเป็นหนุ่มแล้ว ใบหน้าของเขาดูซีดแต่ดวงตาทั้งสองของเขาดูคมและโหดร้าย ทำให้คนต้องหมอบกราบลงต่อหน้าเขา ชายคนนั้น คือ เจ้าชายของศัตรู" ลูกศรทั่วไปศักดิ์สิทธิ์ . " ชายหนุ่มกล่าวว่า . เสียงของเขาต่ำ แต่มันทะลุหลิวฉาง LAN และคนอื่น ๆ" โม เจีย กล่าวว่า หลิวฉาง LAN ในโทนเย็นๆ ขณะมองชายหนุ่ม