Initially, Poussin's genius was rec

Initially, Poussin's genius was recognized only by small circles of collectors. (In the two decades following his death, a particularly large collection of his works was amassed by Louis XIV.) At the same time, it was recognized that he had contributed a new theme of "classical severity" to French art.

Benjamin West, an American painter of the 18th century who worked in Britain, based his canvas of the death of General Wolfe at Quebec on Poussin's example. As a result, the image is one in which each character gazes with appropriate seriousness on Wolfe's death after securing British domination of North America.

Jacques-Louis David resurrected a style already known as "Poussinesque" during the French Revolution in part because the leaders of the Revolution looked to replace the frivolity and oppression of the court with Republican severity and civic-mindedness, most obvious in David's dramatic canvas of Brutus receiving the bodies of his sons, sacrificed to his own principles, and the famous death of Marat.

Throughout the 19th century, Poussin, available to the ordinary person's gaze because the Revolution had opened the collections of the Louvre, was inspirational for thoughtful and self-reflexive artists who pondered their own work methods, notably Cezanne, who strove to "recreate Poussin after nature", and the Post-Impressionists. The less thoughtful enjoyed the eroticism of some of Poussin's classicizing subjects (illustration, left).

In the twentieth century art critics have suggested that the "analytic Cubist" experiments of Pablo Picasso and Georges Braque were founded upon Poussin's example.

The most famous 20th-century scholar of Poussin was the Englishman Anthony Blunt, Keeper of the Queen's Pictures, who in 1979 was disgraced by revelations of his complicity with Soviet intelligence.

Today, Poussin's paintings at the Louvre reside in a gallery dedicated to him. (From Wikipedia)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขั้นต้นอัจฉริยะ Poussin เป็นที่ยอมรับโดยเฉพาะวงกลมขนาดเล็กของสะสม (ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาหลังการตายของเขาคอลเลกชันขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานของเขาได้รับการไว้ด้วยกันโดยหลุยส์ที่สิบสี่.) ในขณะเดียวกันมันก็จำได้ว่าเขามีส่วนร่วมในรูปแบบใหม่ของ "ความรุนแรงคลาสสิก" เพื่อศิลปะฝรั่งเศส.

เบนจามินเวสต์ จิตรกรชาวอเมริกันของศตวรรษที่ 18 ที่ทำงานในสหราชอาณาจักรตามผ้าใบของการตายของนายพลวูล์ฟที่ควิเบกในตัวอย่างของ Poussin เป็นผลให้ภาพซึ่งเป็นหนึ่งในตัวละครแต่ละตัวจ้องด้วยความจริงจังที่เหมาะสมในการตายของวูล์ฟหลังจากที่การรักษาความปลอดภัยการปกครองของอังกฤษในทวีปอเมริกาเหนือ.

Jacques-Louis David ฟื้นคืนชีพสไตล์รู้จักกันอยู่แล้วว่า "Poussinesque" ระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศสในส่วนหนึ่งเป็นเพราะผู้นำของ การปฏิวัติมองไปแทนที่เอาจริงเอาจังและการกดขี่ของศาลที่มีความรุนแรงรีพับลิกันและ Civic เห็นแก่ที่เห็นได้ชัดที่สุดในผืนผ้าใบที่น่าทึ่งของเดวิดบรูตัสที่ได้รับร่างของบุตรชายของเขาเสียสละเพื่อหลักการของตัวเองและความตายที่มีชื่อเสียงของมาราท.

ตลอด ศตวรรษที่ 19 ปูสแซ็งพร้อมที่จะจ้องมองคนธรรมดาเพราะการปฏิวัติได้เปิดคอลเลกชันของพิพิธภัณฑ์ลูฟร์เป็นแรงบันดาลใจให้กับศิลปินที่รอบคอบและตนเองสะท้อนที่ครุ่นคิดวิธีการทำงานของพวกเขาเองสะดุดตา Cezanne ที่พยายามที่จะ "สร้าง Poussin หลังจากธรรมชาติ" และโพสต์ประพันธ์ รอบคอบน้อยมีความสุขทางเพศของบางส่วนของ Poussin ของวิชา classicizing (ภาพประกอบซ้าย) ได้.

ในศตวรรษที่ยี่สิบนักวิจารณ์ศิลปะได้ชี้ให้เห็นว่า "การวิเคราะห์ Cubist" การทดลองของปาโบลปิกัสโซและ Georges Braque ถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อตัวอย่างเช่นปูสแซ็ง.

ที่มีชื่อเสียงที่สุด 20th- นักวิชาการศตวรรษของการ Poussin เป็นอังกฤษแอนโธนีบลันท์ผู้รักษาประตูของภาพที่สมเด็จพระราชินีฯ ซึ่งในปี 1979 ได้รับการเปิดเผยโดยศักดิ์ศรีของคิดของเขากับหน่วยสืบราชการลับของสหภาพโซเวียต.

วันนี้, ภาพวาด Poussin ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์อาศัยอยู่ในแกลเลอรี่ที่ทุ่มเทให้กับเขา (จากวิกิพีเดีย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนแรก ปูแซนอัจฉริยะได้รับการยอมรับเท่านั้น โดยวงกลมเล็ก ๆ ของนักสะสม ( ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาต่อไปนี้ความตายของเขา , คอลเลกชันที่มีขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานของเขามี amassed โดย Louis XIV ) ในเวลาเดียวกัน มันได้รับการยอมรับว่าเขามีส่วนที่เป็นรูปแบบใหม่ของ " คลาสสิกความรุนแรง " เพื่อศิลปะฝรั่งเศสเบนจามิน เวสต์ชาวอเมริกันจิตรกรศตวรรษที่ 18 ผู้ซึ่งทำงานในอังกฤษ ใช้ผ้าใบของการตายของนายพลวูล์ฟในควิเบกบนตัวอย่างปูแซ็ง . ผลคือ ภาพหนึ่งซึ่งในแต่ละตัวละครชื่นชอบกับความรุนแรงที่เหมาะสมบนวูล์ฟตายหลังจากการยึดครองอเมริกาเหนือของอังกฤษJacques Louis David คืนชีพสไตล์แล้ว เรียกว่า " poussinesque " ระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศสในส่วนหนึ่งเพราะผู้นำของการปฏิวัติดูแทนเอาจริงเอาจังและการกดขี่ของศาลกับความรุนแรงและการใช้อำนาจรัฐ ชัดเจนที่สุดในละครผ้าใบของเดวิดบรูตัสรับร่างของบุตรชายของเขา เสียสละเพื่อหลักการของเขาเอง การตายของมาราต์ที่มีชื่อเสียง .ตลอดศตวรรษที่ 19 ปูแซ็งให้จ้องมองบุคคลทั่วไป เพราะการปฏิวัติได้เปิดคอลเลกชันของลูฟร์ เป็นแรงบันดาลใจให้ศิลปินที่ตนเองคิดและสะท้อนคิด วิธีการทำงานของตนเองโดยเฉพาะ เซซานน์ , เป็นผู้ที่ " สร้างปูแซ็งหลังจากธรรมชาติ " และโพสต์ Impressionists . การคิดน้อยชอบกามของบางส่วนของปูแซนเป็น classicizing วิชา ( ซ้ายภาพประกอบ )โดยนักวิจารณ์ศิลปะศตวรรษที่ 20 พบว่า มีการ " วิเคราะห์ลูกบาศก์ " การทดลองของ Pablo Picasso และ จอร์จ บราคก่อตั้งขึ้นเมื่อตัวอย่างปูแซ็ง .ที่มีชื่อเสียงที่สุดในศตวรรษที่ 20 นักวิชาการของปูแซนถูกชาวอังกฤษอวัยวะเพศหญิงผู้ดูแลภาพราชินีที่ใน 2522 เพราะโองการของผู้สมรู้ร่วมคิดของเขากับโซเวียต สติปัญญาวันนี้ ปูแซนเป็นภาพวาดที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์อยู่ในแกลเลอรี่ที่ทุ่มเทให้กับเขา ( จากวิกิพีเดีย )