Most existing models of intercultur

Most existing models of intercultural competence
have been fairly fragmented. Typically the literature
is reviewed and a list of skills, abilities, and attitudes
is formulated to summarize the literature
(Spitzberg & Cupach, 1989). Such lists appear on
the surface to reflect useful guidelines for competent
interaction and adaptation. For example,
Spitzberg's (1989) review of studies, along with
other more recent studies, produces the partial list
in Table 1. While each study portrays a reasonable
list of abilities or attitudes, there is no sense of integration
or coherence across lists. It is impossible
to tell which skills are most important in which situations,
or even how such skills relate to each
other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองที่มีอยู่ส่วนใหญ่สายสมาคมได้รับค่อนข้างกระจัดกระจาย โดยทั่วไปเอกสารประกอบการเป็นการตรวจสอบ และรายการทักษะ ความสามารถ และทัศนคติทำสรุปวรรณคดี(Spitzberg & Cupach, 1989) รายการดังกล่าวปรากฏบนผิวถึงแนวทางที่เป็นประโยชน์สำหรับพนักงานเจ้าหน้าที่โต้ตอบและปรับตัว ตัวอย่างทบทวนของ Spitzberg (1989) ศึกษา ตามด้วย อื่น ๆ ล่าสุดศึกษา สร้างรายชื่อบางส่วนในตารางที่ 1 ในขณะที่ศึกษาแต่ละ portrays ความสมเหตุสมผลรายการของความสามารถหรือทัศนคติ มีความรู้สึกไม่รวมหรือศักยภาพในรายการ มันเป็นไปไม่ได้จะบอก ว่า ทักษะใดสำคัญที่สุดในสถานการณ์ใดหรือกล่าวได้ว่าทักษะที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นที่มีอยู่ส่วนใหญ่ของความสามารถระหว่างวัฒนธรรมได้รับการแยกส่วนอย่างเป็นธรรม โดยปกติวรรณกรรมการตรวจสอบและรายชื่อของทักษะความสามารถและทัศนคติเป็นสูตรที่จะสรุปวรรณกรรม(Spitzberg และ Cupach, 1989) รายการดังกล่าวปรากฏบนพื้นผิวที่จะสะท้อนให้เห็นถึงแนวทางที่เป็นประโยชน์สำหรับอำนาจการทำงานร่วมกันและการปรับตัว ยกตัวอย่างเช่นSpitzberg ของ (1989) การทบทวนการศึกษาพร้อมกับการศึกษาเมื่อเร็วๆ อื่น ๆ ผลิตรายการบางส่วนในตารางที่1 ขณะที่การศึกษาในแต่ละบทที่เหมาะสมรายการของความสามารถหรือทัศนคติที่มีความรู้สึกของการรวมไม่มีหรือการเชื่อมโยงกันทั่วรายการ เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าเป็นทักษะที่สำคัญที่สุดในสถานการณ์ที่, หรือแม้กระทั่งว่าทักษะดังกล่าวเกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบของวัฒนธรรมมากที่สุดที่มีอยู่ความสามารถ
ได้ค่อนข้างแตก โดยทั่วไปวรรณกรรม
ตรวจทานและรายการของทักษะความสามารถ และเจตคติ
เป็นยุทธศาสตร์เพื่อสรุปวรรณกรรม
( spitzberg & cupach , 1989 ) รายการดังกล่าวปรากฏบน
พื้นผิวสะท้อนให้เห็นถึงแนวทางการเชี่ยวชาญ
และการปรับตัว . ตัวอย่างเช่น
spitzberg ( 1989 ) ทบทวนการศึกษาพร้อมกับ
การศึกษาล่าสุดอื่น ๆผลิต
บางส่วนในตารางที่ 1 ในขณะที่แต่ละการศึกษานำเสนอรายการที่เหมาะสม
ความสามารถหรือทัศนคติ ไม่มีความรู้สึกหรือการบูรณาการ
ข้ามรายการ มันเป็นไปไม่ได้
บอกได้ว่าทักษะที่สำคัญที่สุดในที่สถานการณ์
หรือแม้กระทั่งวิธีการทักษะดังกล่าวเกี่ยวข้องกับแต่ละ
อื่น ๆ