Should life all labour be? Let us a

Should life all labour be?
Let us alone. Time driveth onward fast,
And in a little while our lips are dumb.
Let us alone. What is it that will last?
All things are taken from us, and become
Portions and parcels of the dreadful past.
Let us alone. What pleasure can we have
To war with evil? Is there any peace
In ever climbing up the climbing wave?
All things have rest, and ripen toward the grave
In silence; ripen, fall and cease:
Give us long rest or death, dark death, or dreamful ease.

V
How sweet it were, hearing the downward stream,
With half-shut eyes ever to seem
Falling asleep in a half-dream!
To dream and dream, like yonder amber light,
Which will not leave the myrrh-bush on the height;
To hear each other's whisper'd speech;
Eating the Lotos day by day,
To watch the crisping ripples on the beach,
And tender curving lines of creamy spray;
To lend our hearts and spirits wholly
To the influence of mild-minded melancholy;
To muse and brood and live again in memory,
With those old faces of our infancy
Heap'd over with a mound of grass,
Two handfuls of white dust, shut in an urn of brass!

VI
Dear is the memory of our wedded lives,
And dear the last embraces of our wives
And their warm tears: but all hath suffer'd change:
For surely now our household hearths are cold,
Our sons inherit us: our looks are strange:
And we should come like ghosts to trouble joy.
Or else the island princes over-bold
Have eat our substance, and the minstrel sings
Before them of the ten years' war in Troy,
And our great deeds, as half-forgotten things.
Is there confusion in the little isle?
Let what is broken so remain.
The Gods are hard to reconcile:
'Tis hard to settle order once again.
There is confusion worse than death,
Trouble on trouble, pain on pain,
Long labour unto aged breath,
Sore task to hearts worn out by many wars
And eyes grown dim with gazing on the pilot-stars.

VII
But, propt on beds of amaranth and moly,
How sweet (while warm airs lull us, blowing lowly)
With half-dropt eyelid still,
Beneath a heaven dark and holy,
To watch the long bright river drawing slowly
His waters from the purple hill—
To hear the dewy echoes calling
From cave to cave thro' the thick-twined vine—
To watch the emerald-colour'd water falling
Thro' many a wov'n acanthus-wreath divine!
Only to hear and see the far-off sparkling brine,
Only to hear were sweet, stretch'd out beneath the pine.

VIII
The Lotos blooms below the barren peak:
The Lotos blows by every winding creek:
All day the wind breathes low with mellower tone:
Thro' every hollow cave and alley lone
Round and round the spicy downs the yellow Lotos-dust is blown.
We have had enough of action, and of motion we,
Roll'd to starboard, roll'd to larboard, when the surge was seething free,
Where the wallowing monster spouted his foam-fountains in the sea.
Let us swear an oath, and keep it with an equal mind,
In the hollow Lotos-land to live and lie reclined
On the hills like Gods together, careless of mankind.
For they lie beside their nectar, and the bolts are hurl'd
Far below them in the valleys, and the clouds are lightly curl'd
Round their golden houses, girdled with the gleaming world:
Where they smile in secret, looking over wasted lands,
Blight and famine, plague and earthquake, roaring deeps and fiery sands,
Clanging fights, and flaming towns, and sinking ships, and praying hands.
But they smile, they find a music centred in a doleful song
Steaming up, a lamentation and an ancient tale of wrong,
Like a tale of little meaning tho' the words are strong;
Chanted from an ill-used race of men that cleave the soil,
Sow the seed, and reap the harvest with enduring toil,
Storing yearly little dues of wheat, and wine and oil;
Till they perish and they suffer—some, 'tis whisper'd—down in hell
Suffer endless anguish, others in Elysian valleys dwell,
Resting weary limbs at last on beds of asphodel.
Surely, surely, slumber is more sweet than toil, the shore
Than labour in the deep mid-ocean, wind and wave and oar;
O, rest ye, brother mariners, we will not wander more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควรเป็นแรงงานทั้งหมดของชีวิต ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว เวลา driveth เป็นต้นไปอย่างรวดเร็ว และในขณะน้อยริมฝีปากของเราเป็นใบ้ ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว มันที่จะสุดท้ายคืออะไร สิ่งนำมาจากเรา และกลายเป็น บางส่วนและพัสดุในอดีต dreadful ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว เราสามารถมีความสุขอะไร สงครามกับความชั่วร้าย มีสันติภาพใด ๆ ในเคยปีนขึ้นคลื่นปีนเขา ทุกสิ่งมีส่วนที่เหลือ และสุกไปสู่หลุมฝังศพ ในความเงียบ สุก ตก และหยุด: ให้เหลือยาว หรือตาย ตายมืด หรือ dreamful ง่าย V วิธีหวานมันได้ การได้ยินกระแสลง ปิดครึ่งตาเคยไปดูเหมือน หลับในความฝันครึ่ง ความฝันและความฝัน เช่นแสงสีเหลืองอำพันนู้น ซึ่งจะไม่ปล่อยให้ผึ้งพุ่มไม้บนความสูง ได้ยินเสียงกระซิบของผู้อื่นได้พูด กิน Lotos วัน ดูระลอก crisping บนชายหาด และเส้นโค้งอ่อนโยนของสเปรย์ครีม ให้ยืมหัวใจและวิญญาณของเราทั้งหมด อิทธิพลของความเศร้าโศกใจอ่อน มิวส์ และหน้าท้อง และชีวิตอีกในหน่วยความจำ ด้วยใบหน้าเหล่านั้นอายุของวัยเด็กของเรา ฮีปที่เกี่ยวกับไป ด้วยเนินหญ้า Handfuls สองขาวฝุ่น ปิดในผอบของทองเหลือง VI หน่วยความจำของชีวิต wedded เพียงรัก รักสุดท้ายที่โอบกอดภรรยาของเรา และน้ำตาของพวกเขาอบอุ่น: แต่ทั้งหมดกรรณ suffer'd เปลี่ยนแปลง: แน่นอนว่าตอนนี้เราบ้าน hearths อยู่เย็น ลูกหลานของเราสืบทอดเรา: ของเรามีลักษณะแปลก: และเราควรมาเช่นผีปัญหาสุข หรือ อื่น ๆ ที่เจ้าชายเกาะตัวหนาเกิน มีกินสารของเรา และร้องเพลง minstrel ก่อนที่พวกเขาจากสงคราม Troy สิบปี และการ กระทำที่ดีของเรา เป็นสิ่งที่ลืมครึ่ง มีความสับสนในเกาะเล็ก ๆ ให้อะไรเสียจึง ยังคงอยู่ พระเจ้ากำลังลงกระทบ: ' ก.ยากที่จะชำระใบสั่งอีกครั้ง มีความสับสนแย่กว่าตาย ปัญหาในปัญหา ความเจ็บปวดบนความเจ็บปวด การคลอดยาวนานจงหายใจอายุ งานเจ็บเพื่อหัวใจที่สวม โดยหลายสงคราม และตาโตติ่มซำกับชมบนดาวนำร่อง VII แต่ propt บนเตียงของอมาแรนธ์และโมลี วิธีหวาน (ในขณะทีอบอุ่นขับกล่อมเรา เป่า lowly) กับเปลือกครึ่ง dropt นิ่ง ใต้สวรรค์มืดและศักดิ์สิทธิ์ ดูแม่สดใสนานวาดช้า น้ำของเขาจากดอยสีม่วง — จะได้ยินเสียงสะท้อนที่สดชื่นที่เรียก จากถ้ำถ้ำนี้โด่ง ' เถาหนา twined — ดูสีมรกตจะน้ำลดลง ไกลจากปลาย ' หลาย wov'n acanthus-พวงหรีดพระเจ้า เท่าที่ฟัง และดูที่เกลือไกลโพ้นเป็นประกาย เท่าที่ได้ยินถูกยืดจะออกใต้ต้นสน หวาน VIII บุปผา Lotos สูงแห้งแล้งด้านล่าง: การพัด Lotos โดยทุกคลองคดเคี้ยว: ตลอดทั้งวันลมหายใจต่ำโทน mellower: ไกลจากปลาย ' ทุกถ้ำลอดและตรอกโดด ๆ รอบ และ รอบดาวน์เผ็ดสีเหลือง Lotos ฝุ่นระเบิด เรามีเพียงพอ ของการกระทำ และการเคลื่อนที่ของเรา ม้วนได้ม้วน starboard จะ larboard เมื่อไฟกระชากถูก seething ฟรี ซึ่งมอนสเตอร์ wallowing spouted โฟม-น้ำพุของเขาในทะเล ให้เราสาบานสาบาน และเก็บไว้กับใจเท่ากัน ในที่ดิน Lotos กลวงอยู่ และโกหก reclined บนเนินเขาเช่นเทพโดด สะเพร่าของมนุษยชาติ สำหรับพวกเขานอนอยู่ข้างรีสอร์ทของพวกเขา และสลักจะเหวี่ยงจะ กว่าพวกเขาในหุบเขา และเมฆจะเบา ๆ จะขด รอบบ้านของพวกเขาสีทอง girdled กับโลกแพรว: ซึ่งรอยยิ้มในความลับ การมองเห็นสูญเสียดินแดน ยากลำบาก และอดอยาก ภัยพิบัติ และแผ่นดิน ไหว คำรามอักษะและแซนด์คะนอง เสียงกระทบ ต่อสู้ เผา เมือง เรือจม และอธิษฐานยกมือ แต่รอยยิ้มของพวกเขา พวกเขาค้นหาเพลงที่อยู่ในเพลง doleful นึ่งขึ้น lamentation เป็น และเป็นเรื่องโบราณของผิด เช่นเรื่องของความหมายน้อย tho' คำที่มีความแข็งแรง สวดมนต์จากการแข่งขัน ill-used ผู้ชายที่กระจายดิน หว่านเมล็ด และเก็บเกี่ยวเก็บเกี่ยวหนัก ยืนยง จัดเก็บค่าธรรมเนียมน้อยประจำปีของ ข้าวสาลี และไวน์ และ น้ำมัน จนกว่าพวกเขาพินาศ และพวกเขาประสบ — บาง, ' กระซิบก.มี — ลงในนรก ประสบความเจ็บปวดไม่รู้จบ อื่น ๆ ในเนินหุบเขาแบมบู พักเหนื่อยแขนขาสุดท้ายบนเตียงของแอสโฟเดล แน่นอน ย่อม สลัมเบอร์เป็นหวานขึ้นกว่าหนัก ชายฝั่ง กว่าแรงงานในทะเลลึกกลาง ลม และคลื่น และ พาย O เหลือ ye พี่ชาย มาริเนอร์ส เราจะไม่เดินมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตทุกคนควรแรงงานจะเป็นอย่างไร
ขอให้เราอยู่คนเดียว เวลาขับไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
และในขณะที่น้อยริมฝีปากของเราเป็นใบ้
ขอให้เราอยู่คนเดียว มันคืออะไรที่จะมีอายุ?
ทุกสิ่งที่ถูกนำมาจากเราและกลายเป็น
ส่วนหนึ่งและพัสดุของอดีตที่น่ากลัว
ขอให้เราอยู่คนเดียว ความพึงพอใจอะไรเราจะได้มี
การทำสงครามกับความชั่วร้าย? มีความสงบสุขใด ๆ
ในที่เคยปีนขึ้นปีนคลื่นหรือไม่
สิ่งที่ทุกคนมีส่วนที่เหลือและทำให้สุกไปยังหลุมฝังศพ
ในความเงียบ; สุกลดลงและหยุด:
ให้เราเหลือยาวหรือตายตายมืดหรือความสะดวก dreamful

V
หวานมันได้ยินกระแสลง
ด้วยสายตาครึ่งปิดที่เคยดูเหมือน
นอนหลับในครึ่งฝัน!
เพื่อความฝันและความฝันเช่นแสงโน่นสีเหลือง
ซึ่งจะไม่ปล่อยให้ไม้หอมบุชกับความสูงของ;
จะได้ยินคำพูด whisper'd กันและกัน;
การรับประทานอาหารในวันที่บัวโดยวัน
เพื่อชมระลอก crisping บนชายหาด
และเส้นโค้งอ่อนโยนของสเปรย์ครีม;
ที่จะให้ยืมหัวใจและวิญญาณของเราทั้งหมด
จะมีอิทธิพลต่อการอ่อนใจเศร้านั้น
ที่ Muse และฟักไข่และมีชีวิตอีกครั้งในหน่วยความจำ
ที่มีใบหน้าเก่าของวัยเด็กของเรา
Heap'd ไปด้วยกองหญ้า
สองกำมือของฝุ่นสีขาวปิดโกศด้วยทองสัมฤทธิ์!

VI
รักคือความทรงจำของชีวิตแต่งงานของเรา
และรักโอบกอดสุดท้ายของภรรยาของเรา
และน้ำตาของพวกเขาอบอุ่น แต่ทุกทรงเปลี่ยนแปลง suffer'd:
สำหรับแน่นอนตอนนี้เตาผิงในครัวเรือนของเรามีอากาศหนาวเย็น
ลูกหลานของเราได้รับมรดกของเรา: รูปลักษณ์ของเรามีความแปลก:
และเราควรจะมาเหมือนผีไปสู่ปัญหาความสุข
หรืออื่น ๆ ที่เจ้าชายเกาะมากกว่าตัวหนา
มีกินสารของเราและนักร้องร้องเพลง
ก่อนที่พวกเขาของสงครามสิบปีในทรอย
และการกระทำที่ดีของเราเป็นสิ่งที่ครึ่งลืม
มีความสับสนในเกาะเล็ก ๆ น้อย ๆ ?
ขอให้สิ่งที่เสียเพื่อให้ยังคงอยู่
พระเจ้าจะยากที่จะเจรจาต่อรอง:
'Tis ยากที่จะชำระการสั่งซื้ออีกครั้ง
มีความสับสนเลวร้ายยิ่งกว่าความตายเป็น
ปัญหาในปัญหาความเจ็บปวดความเจ็บปวด,
แรงงานยาวแก่ลมหายใจอายุ
งานเจ็บหัวใจสวมใส่ออกจากสงครามหลาย
ตาปลูกสลัวกับจ้องบนนักบินดาว

ปกเกล้าเจ้าอยู่หัว
แต่ propt บนเตียงของผักโขมและ Moly,
หวาน (ในขณะที่มาดอบอุ่นกล่อมเราเป่าต่ำต้อย)
ด้วยครึ่ง Dropt เปลือกตายังคง
ใต้สวรรค์มืดและศักดิ์สิทธิ์
เพื่อชมแม่น้ำสดใสยาววาดภาพช้า
น้ำของเขาจากสีม่วง Hill-
จะได้ยินเสียงสะท้อนสดชื่นโทร
จากถ้ำถ้ำ thro ฯ vine- หนา twined
เพื่อชมน้ำมรกต colour'd ล้ม
thro 'หลายพระเจ้า wov'n หยักพวงมาลา!
เพียงเพื่อที่จะได้ยินและได้เห็นน้ำเกลือไกลออกประกาย
เท่านั้นที่จะได้ยินถูกหวาน stretch'd ออกใต้สน

VIII
บุปผาบัวดังต่อไปนี้ยอดหมัน
บัวพัดทุกคดเคี้ยว Creek:
วันทุกลมหายใจต่ำที่มีโทนสีโชน:
Thro 'ทุกถ้ำกลวงและซอยเดียว
รอบและรอบดาวน์เผ็ดสีเหลืองบัวฝุ่นจะถูกเป่า
เรามีเพียงพอของการกระทำและการเคลื่อนไหวของเรา
Roll'd ไปทางกราบขวาไป roll'd larboard เมื่อคลื่นที่ถูกเดือดฟรี
ที่ไหนมอนสเตอร์หมกมุ่น spouted โฟมน้ำพุของเขาในทะเล
ขอให้เราสาบานและให้มันด้วยใจที่เท่ากัน
ในกลวงบัวที่ดินจะมีชีวิตอยู่และนอนพิง
อยู่บนเนินเขาเหมือนพระเจ้าด้วยกันความประมาทของมนุษย์
สำหรับพวกเขาอยู่ข้างน้ำหวานของพวกเขาและสลักเกลียวจะ hurl'd
ต่ำกว่าพวกเขาในหุบเขาและเมฆเป็น curl'd เบา ๆ
รอบบ้านทองของพวกเขา, เข็มขัดกับโลกแพรว:
ที่พวกเขายิ้มในที่ลับมองผ่านดินแดนที่สูญเสียไป ,
ความยากลำบากและความอดอยากโรคระบาดและแผ่นดินไหวคำรามลึกและหาดทรายคะนอง
ส่งเสียงดังกราวต่อสู้และเผาเมืองและจมเรือและอธิษฐานมือ
แต่พวกเขายิ้มแล้วพวกเขาพบเพลงศูนย์กลางในเพลงเสียใจ
นึ่งขึ้นคร่ำครวญและนิทานโบราณของที่ไม่ถูกต้อง
เช่นเดียวกับเรื่องของความหมายเล็ก ๆ น้อย ๆ Tho 'คำที่มีความแข็งแรงมาก;
สวดมนต์จากการแข่งขันที่ไม่ดีใช้ของคนที่ไปผูกพันดิน
หว่านเมล็ดและเก็บเกี่ยวด้วยความเหน็ดเหนื่อยที่ยั่งยืน,
การจัดเก็บค่าธรรมเนียมรายปีน้อยข้าวสาลีและไวน์และน้ำมัน;
จนกว่าพวกเขาจะพินาศและพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานบาง 'tis whisper'd ลงในนรก
ประสบความเจ็บปวดไม่มีที่สิ้นสุดคนอื่น ๆ ในหุบเขาเซี่ยนอาศัยอยู่
ที่พักผ่อนแขนขาที่เหนื่อยล้าที่สุดท้ายบนเตียง Asphodel
แน่นอนแน่นอน, การนอนหลับเป็นหวานมากกว่าเบื่อฝั่ง
กว่าแรงงานในภาคกลางมหาสมุทรลมและคลื่นและพายเรือ;
O ท่านทั้งหลายที่เหลือกะลาสีพี่ชายของเราจะไม่เดินมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตควรทั้งหมดแรงงาน ?ให้เราอยู่ตามลำพัง เวลาเหวี่ยงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและสักพักริมฝีปากของเราจะโง่ให้เราอยู่ตามลำพัง อะไรคือสิ่งที่จะคงอยู่ทุกสิ่งถูกพรากไปจากเรา และกลายเป็นส่วนและพัสดุของอดีตที่เลวร้ายให้เราอยู่ตามลำพัง ความสุขที่เราสามารถมีสงครามกับปีศาจ มีสันติภาพในเคยปีนขึ้นปีนคลื่นทุกสิ่งมีเหลือ และบ่มต่อหลุมเงียบ ; สุกตกและหยุด :ให้เราได้พักยาวๆ หรือ ความตาย ความตาย ความมืด หรือบรรเทา dreamful .วีมันเป็นอย่างไร ได้ยินกระแสลงกับปิดครึ่งตาเคยดูหลับไปครึ่งฝันฝันฝัน เหมือนแสงอำพันทางโน้น ,ซึ่งจะไม่ปล่อยให้มดยอบ บุช บนความสูง ;ที่ได้ยินกันก็กระซิบเสียงพูดกิน Lotos วันแล้ววันเล่าดู crisping ripples บนชายหาดและอ่อนโยน โค้งเส้นของละอองนวล ;ให้หัวใจและจิตใจทั้งหมดได้รับอิทธิพลจากอ่อนใจห่อเหี่ยว ;กับเทพธิดาและกกไข่และมีชีวิตอยู่อีกครั้งในความทรงจำกับใบหน้าที่เก่าของวัยเด็กของเรากองจะผ่านเนินหญ้าสอง handfuls ของฝุ่นสีขาว ปิดในโกศทองเหลือง !6 .ที่รักเป็นหน่วยความจำของชีวิตของเราได้หรือไม่ ,และรักอ้อมกอดสุดท้ายของภรรยาและอบอุ่น น้ำตา แต่ทั้งหมดได้ประสบจะเปลี่ยน :เพราะตอนนี้ hearths บ้านเราจะเย็นลูกชายของเราได้เราหน้าตาแปลกๆ : :และเราควรจะมาเหมือนผีนะจอยไม่งั้นเจ้านายเหนือเกาะหนาได้กินทรัพย์สมบัติของเรา และนักร้อง ร้องเพลงก่อนที่พวกเขาสิบปีของสงครามในทรอยและการกระทำของเราดี ครึ่ง ลืมเรื่องมีความสับสนในเกาะเล็กๆให้อะไรมันเสีย ยังคงอยู่พระเจ้าจะยากที่จะคืนดี :นี่ยากที่จะจัดการสั่งอีกครั้งมีความสับสนที่แย่กว่าความตายปัญหาเกี่ยวกับปัญหาอาการเจ็บปวดยาวแรงงานแก่ลมหายใจงานเจ็บหัวใจหมดแรงจากสงครามมากมายและดวงตาโตหรี่มองบนนักบินกับดาว7 .แต่ propt บนเตียงของผักโขม และ โมลี ,น่ารักจัง ( ในขณะที่อากาศที่อบอุ่นให้เราเป่าต่ำ )ที่มีหนังตาครึ่ง dropt ยังคงภายใต้ท้องฟ้าที่มืดและบริสุทธิ์ดูสดใสค่อยๆยาวแม่น้ำน้ำจากภูเขาสีม่วงของเขาจะได้ยินเสียงสะท้อนที่สดชื่น โทรจากถ้ำถึงหนารัดเถา thro ' - ถ้ำไปดูน้ำสีมรกตจะล้มthro ' หลาย wov'n หยักพวงหรีดจากเทพเจ้าเท่านั้นที่จะได้ยินและเห็นทะเลแสนไกลแค่ได้ยินก็หวาน ยืดก็ออกใต้ต้นสน8โดย Lotos บุปผาด้านล่างยอดเป็นหมันโดย Lotos พัดทุกม้วนครีก :ทั้งวันลมหายใจต่ำกับ mellower เสียง :โพรงถ้ำ thro ' ทุกตรอก โลนกลมและกลมเผ็ดดาวน์ที่ Lotos ฝุ่นสีเหลืองจะถูกเป่าเราได้มีเพียงพอของการกระทำและการเคลื่อนไหวของพวกเราม้วนจะขวาม้วนจะกราบเรือด้านซ้าย เมื่อกระชากได้โกรธฟรีที่ทำเป็นเต็ดน้ำพุโฟมสัตว์ประหลาดในทะเลขอสาบานด้วย และเก็บไว้กับใจเท่ากันในแผ่นดิน Lotos กลวงอยู่ reclined และโกหกบนเนินเขาเหมือนเทพเจ้าด้วยกัน ความประมาทของมนุษย์เขานอนลงข้างๆน้ำหวานของพวกเขาและสลักเกลียวจะเหวี่ยงจะไกลด้านล่างไว้ในหุบเขา และเมฆม้วนจะเบา ๆรอบของพวกเขาทองบ้าน girdled กับแพรวโลก :ที่พวกเขายิ้มลับมองผ่านการสูญเสียที่ดินโรคใบไหม้และการกันดารอาหารและโรคระบาดแผ่นดินไหวคำรามลึกและทรายคะนอง ,เฮ้ย . . . ต่อสู้ และเมืองโชนและจมเรือ และอธิษฐานมือแต่พวกเขายิ้ม พวกเขา ค้นหาเพลงเป็นศูนย์กลางในเพลงที่เต็มไปด้วยความเศร้านึ่งขึ้น คร่ำครวญ และนิทานโบราณของผิดชอบเรื่องของเล็ก ๆน้อย ๆความหมาย tho ' เป็นคำที่เข้มแข็งปลุกเสกจากการป่วยที่ใช้แข่งของผู้ชายที่ติดดินหว่านเมล็ดพันธุ์และเก็บเกี่ยวการเก็บเกี่ยวกับงานเจาะ ,การจัดเก็บค่าธรรมเนียมรายปีเพียงเล็กน้อยของข้าวสาลีและไวน์และน้ำมันจนพินาศและพวกเขาประสบบ้าง นี่กระซิบ 'd-down ในนรกประสบความทุกข์ไม่มีที่สิ้นสุด คนอื่นรอบๆ หุบเขาอาศัยอยู่พัก เหนื่อย แขนขาสุดท้ายบนเตียง asphodel .แน่นอน , นอนหลับหวานมากกว่าการทำงาน ชายฝั่งกว่าแรงงานในกลางมหาสมุทรลึก ลม และคลื่น และกรรเชียง ;โอ เหลือเจ้าน้องชายที่ เรา จะ ไม่ เดินมากกว่า