Cereals, oilseeds and their by-prod

Cereals, oilseeds and their by-products are the main ingredients for poultry, swine and high productive ruminant diets. Total P concentration in cereals (%) ranges from 0.35 to 0.45 and between 0.65 and 1.12 in oilseeds and by-products (Eeckhout and De Paepe, 1994). In these ingredients, P is present mainly in the form of phytates, which represent 50 to 80% of total P (Kirby and Nelson, 1988). In addition, phytate content in cereals, legumes and oilseeds varies, depending upon cultivars and soil types, climatic and irrigation conditions, processing and locations.

Phytates are poorly utilized by non ruminant animals, due to a low activity of phytase, the enzyme that hydrolyzes these compounds in the digestive tract of poultry and swine (Perney et al., 1993). In ruminants, it is generally accepted that the microorganisms present in the fermentative compartments hydrolyze phytates, releasing P for absorption (Raun et al., 1956). However, Ellis and Tillman (1960) suggest that when high phytate diets are fed, total hydrolysis may not occur, in spite of the high phytase activity of the digestive tract of ruminants.

In addition, there is an endogenous phytase activity in cereals, oilseeds and by-products, which varies according to grain and type of by-product. Thus, this activity (Pointillart, 1994; Eeckhout and De Paepe, 1994) is (U/kg) high in wheat (1200), rye (2700) and triticale (1100), intermediate in barley (580) and low in rice (120), corn (12), sorghum (24) soybean (31) and oat (42 ).

To reach a better understanding of P bioavalability in vegetable ingredients used in animal feeding, knowledge of phytic P content and endogenous phytase activity of these materials is required.ase activity of these materials is required.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธัญพืช oilseeds สได้ด้วยส่วนผสมหลักสำหรับสัตว์ปีก สุกร และอาหาร ruminant ประสิทธิภาพสูง ข้น P ในธัญพืช (%) ตั้งแต่ 0.35 0.45 และระหว่าง 0.65 1.12 oilseeds และผลิตภัณฑ์พลอยได้ (Eeckhout และเด Paepe, 1994) ในส่วนผสมเหล่านี้ P อยู่ส่วนใหญ่ในรูปแบบของ phytates ซึ่งเป็นตัวแทน 50 ถึง 80% ของทั้งหมด P (เคอร์บี้และเนลสัน 1988) นอกจากนี้ เนื้อหา phytate ในธัญพืช ถั่ว และ oilseeds ขึ้นอยู่กับพันธุ์ และ ชนิดดิน ภูมิอากาศ และสภาพชลประทาน การประมวลผล และสถานแตกต่างกันไปPhytates ถูกนำมาใช้ได้ไม่ดี โดยสัตว์ไม่ใช่ ruminant เนื่องจากกิจกรรมที่ต่ำของโอสเตบิล เอนไซม์ที่ไฮโดรไลซ์สารเหล่านี้ในทางเดินอาหารของสัตว์ปีกและสุกร (Perney et al. 1993) ในสัตว์เคี้ยวเอื้อง จะโดยทั่วไปยอมรับว่า ปัจจุบันช่องหมักจุลินทรีย์ hydrolyze phytates ปล่อย P สำหรับการดูดซึม (Raun et al. 1956) อย่างไรก็ตาม เอลลิสและ Tillman (1960) แนะนำว่า เมื่อกินอาหารสูง phytate ไฮโตรไลซ์รวมอาจไม่เกิด โอสเตบิลสูงการทำงานของระบบทางเดินอาหารของสัตว์เคี้ยวเอื้องนอกจากนี้ มีกิจกรรมภายนอกโอสเตบิลในธัญพืช oilseeds และผลิตภัณฑ์พลอย ได้ ซึ่งขึ้นอยู่กับลายและชนิดของผลพลอยได้ ดังนั้น กิจกรรมนี้ (Pointillart, 1994 Eeckhout และเด Paepe, 1994) เป็น (U/kg) สูงในข้าวสาลี (1200), ข้าวไรย์ (2700) และ triticale (1100), กลางในข้าวบาร์เลย์ (580) และต่ำในข้าว (120), ข้าวโพด (12), ถั่วเหลืองข้าวฟ่าง (24) (31) และข้าวโอ๊ต (42)ถึงของ bioavalability P ในส่วนผสมผักที่ใช้ในการให้อาหารสัตว์ ความรู้ของกิจกรรมภายนอก และเนื้อหาโอสเตบิล P ไฟติกของวัสดุเหล่านี้เป็นกิจกรรม required.ase ของวัสดุเหล่านี้จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธัญพืชเมล็ดพืชน้ำมันและผลิตภัณฑ์ของพวกเขาเป็นส่วนผสมหลักสำหรับสัตว์ปีกสุกรและอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้องประสิทธิผลสูง ความเข้มข้นของ P รวมในธัญพืช (%) ช่วง 0.35-0.45 และระหว่าง 0.65 และ 1.12 ในเมล็ดพืชน้ำมันและผลิตภัณฑ์ (Eeckhout และ De Paepe, 1994) ส่วนผสมเหล่านี้ P เป็นปัจจุบันส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของ phytates ซึ่งเป็นตัวแทนของ 50 ถึง 80% ของทั้งหมด P (เคอร์บี้และเนลสัน, 1988) นอกจากนี้เนื้อหาไฟเตทในธัญพืช, พืชตระกูลถั่วและเมล็ดพืชน้ำมันแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสายพันธุ์และชนิดของดินสภาพภูมิอากาศและการชลประทานการประมวลผลและสถานที่.

phytates ถูกนำมาใช้ไม่ดีจากสัตว์เคี้ยวเอื้องไม่ใช่เนื่องจากเป็นกิจกรรมที่ต่ำของไฟเตส, เอนไซม์ที่ไฮโดรไลซ์ สารเหล่านี้ในทางเดินอาหารของสัตว์ปีกและสุกร (Perney et al., 1993) ในสัตว์เคี้ยวเอื้องเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าจุลินทรีย์ที่มีอยู่ในช่องหมักย่อยสลาย phytates ปล่อย P ในการดูดซึม (Raun et al., 1956) อย่างไรก็ตามเอลลิสและทิลล์ (1960) แสดงให้เห็นว่าเมื่ออาหารไฟเตทสูงเป็นอาหารย่อยสลายรวมอาจไม่เกิดขึ้นทั้งๆที่กิจกรรม phytase สูงของระบบทางเดินอาหารของสัตว์เคี้ยวเอื้อง.

นอกจากนี้ยังมีเป็นกิจกรรม phytase ภายนอกในธัญพืช, เมล็ดพืชน้ำมัน และผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันไปตามเม็ดและชนิดของผลิตภัณฑ์โดย ดังนั้นกิจกรรมนี้ (Pointillart 1994; Eeckhout และ De Paepe, 1994) คือ (U / กก.) สูงในข้าวสาลี (1200) ข้าว (2700) และ triticale (1100), สื่อกลางในการข้าวบาร์เลย์ (580) และต่ำในข้าว ( 120) ข้าวโพด (12) ข้าวฟ่าง (24) ถั่วเหลือง (31) และข้าวโอ๊ต (42).

ในการเข้าถึงความเข้าใจที่ดีขึ้นของ P bioavalability ในส่วนผสมผักที่ใช้ในอาหารสัตว์ความรู้เกี่ยวกับเนื้อหา phytic P และกิจกรรม phytase ภายนอกของวัสดุเหล่านี้ เป็นกิจกรรม required.ase ของวัสดุเหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธัญพืช เมล็ดพืชน้ำมันและผลิตภัณฑ์ของพวกเขาเป็นส่วนผสมหลักสำหรับสัตว์ปีก สุกร และสูงประสิทธิภาพ กระเพาะอาหาร ปริมาณฟอสฟอรัสที่ความเข้มข้นในธัญพืช ( % ) ตั้งแต่ 0.35 0.45 และระหว่าง 0.65 และ 1.12 ในเมล็ดพืชน้ำมันและผลิตภัณฑ์ ( eeckhout และ de paepe , 1994 ) ในส่วนผสมเหล่านี้ P อยู่ส่วนใหญ่ในรูปแบบของไฟเตต ซึ่งเป็นตัวแทนของ 50 ถึง 80 % ของปริมาณฟอสฟอรัส ( Kirby และเนลสัน , 1988 ) นอกจากนี้ ระหว่างเนื้อหาในธัญพืช , ถั่วและเมล็ดพืชน้ำมันแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับชนิดและประเภทของดิน สภาพอากาศ เงื่อนไข และชลประทาน การประมวลผล และสถานที่ไฟเตตไม่ดีใช้ด้วยไม่ใช่สัตว์เคี้ยวเอื้อง สัตว์ เนื่องจากเป็นกิจกรรมระดับต่ำของเอนไซม์ไฟเตส , เอนไซม์ที่ hydrolyzes สารประกอบเหล่านี้ในทางเดินอาหารของสัตว์ปีกและสุกร ( perney et al . , 1993 ) เคี้ยวเอื้อง , เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า จุลินทรีย์ที่มีอยู่ในวิศวกรรมเคมีช่องย่อยไฟเตท ปล่อย P สำหรับการดูดซึม ( raun et al . , 1956 ) อย่างไรก็ตาม เอลลิส และ ทิลแมน ( 1960 ) ได้แนะนำว่า เมื่ออาหารได้รับการย่อยไฟเตทสูง , ทั้งหมดอาจจะไม่เกิดขึ้น ทั้งๆ ที่ สูง และกิจกรรมของการย่อยอาหารของสัตว์เคี้ยวเอื้อง .นอกจากนี้ ยังมีกิจกรรม และพบในธัญพืช เมล็ดพืชน้ำมันและผลิตภัณฑ์ ซึ่งจะแตกต่างกันไปตามชนิดของเมล็ดและกาก ดังนั้น กิจกรรมนี้ ( pointillart , 1994 ; eeckhout และ de paepe , 1994 ) ( U / kg ) สูงในข้าวสาลี ( 1200 ) ข้าวไรย์ ( 2700 ) และข้าวทริทิเคลี ( 1100 ) ระดับกลางในข้าวบาร์เลย์ ( 580 ) และต่ำในข้าว ( 120 ) , ข้าวโพด ( 12 ) , ( 24 ) ถั่วเหลือง ข้าวฟ่าง 31 ) และข้าวโอ๊ต ( 42 )ถึงความเข้าใจของ P bioavalability ในผัก ส่วนผสมที่ใช้ในการเลี้ยงสัตว์ ความรู้ เนื้อหาและกิจกรรมเอนไซม์ไฟไฟติก P ในวัสดุเหล่านี้จะ required.ase กิจกรรมของวัสดุเหล่านี้จะต้อง