SmallerLargerHome » Opinion » Chall

SmallerLarger
Home » Opinion » Challenges of Asean integration 2015
REGIONAL PERSPECTIVE
Challenges of Asean integration 2015


Kavi Chongkittavorn
December 29, 2014 1:00 am
As Asean moves towards one community at the end of 2015, a troubling question is being asked - whether the grouping is really gluing, or just mere rhetoric. Well, the answer would be - a combination of both.
To be fair, it has taken Asean nearly five decades to come this far with such an ambitious plan for economic, political, social and cultural integration. Persons familiar with Southeast Asia and its diversity will immediately understand the difficulties all these developments have to overcome. The beauty of this evolutionary process of simultaneous national building, coupled with a regional community-building approach, is that no country is being left out. For sure, it is a slow train reaching its destination.

Looking ahead, Asean has some good news. For the time being,the nework has made great strides in reducing the poverty level in member countries from 45 percent in 1990 - to about 15 per cent a decade later in 2010. Only China has been able to reduce a higher poverty level.

A middle income group within the 630-million community has risen from 15 per cent in 1990 to 37 per cent in 2010, totalling 144 million people - while China and India will each have 230 and 75 million respectively. The Asean middle class was larger than India's, although much lower than China's. This middle income group will become the new engine of growth in East Asia and part of a global economic driving force.

Another trend is the inbound investment from around the world. As the Asean Community (AC) is approaching, new investors are coming and wanting to take advantage of the market that is bigger than European Union. They know well the grouping's potential and want to come early to harness its rising economic power.

From the regional perspective, at the moment both Asean and China have enjoyed huge foreign direct investment, overriding fear that the latter would attract a larger share. In 2013, Asean received US$126 billion worth of investment, US$2 billion higher than China at US$124 billion. Indonesia, Vietnam and Myanmar are also attracting increased new investment from abroad. The future trend is favorable to ASEAN as the community-building is going on at full swing. However, the region's biggest challenge is to improve its overall competitiveness vis-à-vis China.

However, despite this encouraging progress, Asean still needs to eradicate poverty within its ranks. In 2010, there were 100 million people living in dire poverty and nearly 200 million - if the threshold income is set at US$2 dollars a day. Indeed, the ultimate aim of Asean integration is to improve the overall standard of living and quality of life. Otherwise, the people-centred community that the Asean leaders pledged again and again to attain would be hollow.

With Malaysia as the new Asean chair, the economic integration in Asean will be a further boost as it oversees the AC arrival. Several Asean countries are still lagging behind in implementing some of the so-called behind the border measures, such as national single windows, investment liberalization, services, to name but a few. At the recent summit in Nay Pyi Taw, all Asean leaders pledged to do more.

In the case of Thailand, the Nation Reform Council has recently identified a total of 106 Thai laws that needed to be amended in order to implement fully the action plans outlined in the Asean Economic Community. Although the Prayut government has made the country's integration with an Asean economy its top priority, the Thai bureaucrats are still not in sync with him. Over six months have elapsed and the government is still struggling to improve its scorecard among Asean countries. Thailand achieved nearly 90 per cent of the AEC blueprint with the Asean average of 82.1 per cent. It seems, albeit all the promises and good faith, the AC deadline will pass without Thailand reaching full compliance as pledged.

Thailand is not alone, other original Asean members also face a dilemma in fulfilling the AEC blueprints. Indonesia, the Philippines and the Philippines have their own Achilles' heels. Under the new administration, Indonesian President Joko Widodo has to display more political will if the grouping's largest economy is to further integrate with the Asean economic dynamism. So must the Philippines.

Ranking fifth in implementing AEC blueprints, Malaysia has a herculean task to perform, compounded by the aftermath of floods in the country's Eastern Coast. While tracking the Asean implementation of all three pillars, the new chair has to complete the AC Post 2015 Vision by the end of next year, through the Asean Coordinating Council, for the Asean leaders.

Eventually, to deepen economic integration in Asean, there must be an effective monitoring mechanism within the grouping that follows up on each member's commitment and q

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

SmallerLargerหน้าแรก» ความคิดเห็น» ความท้าทายของการรวมอาเซียน 2015มุมมองระดับภูมิภาคความท้าทายของการรวมอาเซียน 2015 Kavi Chongkittavorn29 ธันวาคม 2014 1:00 amอาเซียนย้ายต่อหนึ่งชุมชนท้าย 2015 ปัญหาการถูกถาม - ถามว่าการจัดกลุ่มเป็นจริง ๆ ติดกาว หรือเพียงแค่สำนวน ดี คำตอบจะได้ - ใช้ทั้งสองอย่างมีความเป็นธรรม จึงได้ดำเนินการอาเซียนเกือบห้าทศวรรษมานี้ห่างไกล ด้วยเช่นแผนทะเยอทะยานสำหรับการรวมทางเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และวัฒนธรรม คนคุ้นเคยกับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และความหลากหลายของจะทันทีเข้าใจพัฒนาเหล่านี้ต้องเอาชนะความยากลำบาก ความงามของกระบวนการวิวัฒนาการของอาคารแห่งชาติพร้อมกัน ด้วยวิธีการสร้างชุมชนภูมิภาค จะว่า ประเทศไม่มีการปล่อยออก แน่นอน ก็ถึงปลายทางของรถไฟช้ามองไปข้างหน้า อาเซียนได้มีข่าวดี ครั้ง nework ได้ทำก้าวหน้าดีในการลดระดับความยากจนในประเทศสมาชิกจากร้อยละ 45 ในปี 1990 - การประมาณ 15 ร้อยละทศวรรษภายหลังในปี 2553 เฉพาะจีนได้สามารถลดความยากจนระดับสูงกลุ่มรายได้ปานกลางในชุมชนจำนวน 630 - ล้านได้เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 15 ในปี 1990 การ 37 ร้อยใน 2010 ห้อง 144 ล้านคน - ในขณะที่จีนและอินเดีย จะได้ 230 75 ล้านตามลำดับ ชั้นกลางอาเซียนมีขนาดใหญ่กว่าของอินเดีย แม้ว่ามากกว่าของจีน กลุ่มรายได้ปานกลางนี้จะกลายเป็น เครื่องยนต์ใหม่เจริญเติบโตในเอเชียตะวันออกและส่วนหนึ่งของแรงผลักดันทางเศรษฐกิจทั่วโลกแนวโน้มอีกลงทุนขาเข้าจากทั่วโลกได้ ขณะอาเซียนชุมชน (AC) กำลังมาถึง นักลงทุนใหม่จะมา และอยากใช้ประโยชน์จากตลาดที่ใหญ่กว่าสหภาพยุโรป พวกเขารู้ดีการจัดกลุ่มศักยภาพ และต้องการต้นเทียมของอำนาจทางเศรษฐกิจที่เพิ่มขึ้นมาจากมุมมองของภูมิภาค ในขณะที่ อาเซียนและจีนได้เพลิดเพลินกับใหญ่ต่างประเทศลงทุนโดยตรง แทนกลัวว่า หลังจะดูดหุ้นใหญ่ ในปี 2013 อาเซียนรับ 126 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ มูลค่าการลงทุน 2 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ สูงกว่าจีนที่ 124 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ อินโดนีเซีย เวียดนาม และพม่าจะยังดึงดูดการลงทุนใหม่ที่เพิ่มขึ้นจากต่างประเทศ แนวโน้มในอนาคตเป็นอย่างดีกับอาเซียนเป็นอาคารชุมชนเกิดขึ้นในเต็มแกว่ง อย่างไรก็ตาม ความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคนี้คือการ ปรับปรุงของจีน vis-เซ็ต-vis แข่งขันโดยรวมอย่างไรก็ตาม แม้ มีความก้าวหน้านี้นิมิต อาเซียนจำเป็นต้องขจัดความยากจนภายในของยศ ในปี 2553 มี 100 ล้านคนอยู่ในความยากจนเลวร้ายและเกือบ 200 ล้าน - ถ้ารายได้จำกัดไว้ที่ $2 เหรียญ ต่อวัน แน่นอน จุดมุ่งหมายสูงสุดของอาเซียนรวมคือการ ปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพและคุณภาพชีวิตโดยรวม มิฉะนั้น ชุมชนศูนย์กลางคนที่ผู้นำอาเซียนบริจาคอีกจะบรรลุ จะกลวง กับมาเลเซียเป็นเก้าอี้อาเซียนใหม่ การรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจในอาเซียนจะมีเพิ่มเติมเท่านั้นดูแลทาง AC อาเซียนหลายประเทศจะยังคง lagging อยู่เบื้องหลังในการดำเนินการบางด้านหลังเรียกว่าเส้นขอบวัด เช่นชาติเดียว windows เปิดเสรีการลงทุน บริการ เพื่อชื่อไม่กี่ ที่ประชุมสุดยอดที่ล่าสุดในนาย Pyi Taw ผู้นำอาเซียนทั้งหมดบริจาคดำเนินการเพิ่มเติมในกรณีของประเทศไทย สภาปฏิรูปประเทศได้เมื่อเร็ว ๆ นี้ระบุว่าจำนวน 106 กฎหมายไทยที่ต้องถูกแก้ไขเพื่อที่จะใช้แผนการดำเนินการที่ระบุไว้ทั้งหมดในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน แม้ว่ารัฐบาลประยุทธกันได้รวมประเทศกับเศรษฐกิจอาเซียนมีความสำคัญสูงสุดของ bureaucrats ไทยจะยังไม่ให้ตรงกันกับเขา ผ่านไปกว่าหกเดือน และรัฐบาลจะยังคงดิ้นรนในการปรับปรุงดัชนีชี้วัดของประเทศอาเซียน ประเทศไทยได้เกือบ 90 ร้อยละพิมพ์เขียว AEC กับอาเซียนเฉลี่ยของร้อยละ 82.1 ดูเหมือนว่า แม้ว่าทั้งหมดสัญญาและสุจริต สิ้น AC จะผ่าน โดยไม่มีไทยถึงปฏิบัติเต็มที่บริจาคประเทศไทยไม่ได้อยู่คนเดียว สมาชิกอาเซียนเดิมยังหน้าลำบากใจสนองพิมพ์เขียวบางส่วน AEC อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และฟิลิปปินส์มีส้นของอาตนเอง ภายในใหม่ ประธานาธิบดีอินโดนีเซีย Joko Widodo ได้แสดงทางการเมืองมากขึ้นถ้าจะเพิ่มเติม รวมกับสามัคคีเศรษฐกิจอาเซียนเป็นกลุ่มเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุด ดังนั้น ต้องฟิลิปปินส์อันดับที่ห้าในการดำเนินการประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนพิมพ์เขียวบางส่วน มาเลเซียมีงาน herculean การ ด้วยผลพวงของภาวะน้ำท่วมในฝั่งตะวันออกของประเทศ ในขณะที่การติดตามการดำเนินงานอาเซียนสามหลักทั้งหมด เก้าอี้ใหม่มีการวิสัยทัศน์ 2015 ลง AC โดยสิ้นปีถัดไป ผ่านอาเซียนประสานงานคณะ ผู้นำอาเซียนในที่สุด อย่างลึกซึ้งรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจในอาเซียน ต้องมีกลไกตรวจสอบที่มีประสิทธิภาพในการจัดกลุ่มตามค่าของสมาชิกแต่ละคนมุ่งมั่นและ q

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SmallerLarger
แรก»ความเห็น»ความท้าทายของการรวมกลุ่มอาเซียน 2015
REGIONAL
มุมมองความท้าทายของการรวมกลุ่มอาเซียน2015 Kavi Chongkittavorn 29 ธันวาคม 2014 01:00 ขณะที่อาเซียนจะย้ายไปทางชุมชนแห่งหนึ่งในตอนท้ายของปี 2015 เป็นคำถามที่หนักใจที่จะถูกถาม - ไม่ว่าจะเป็นการจัดกลุ่ม จริงๆติดกาวหรือเพียงแค่คำพูดเพียง ดีคำตอบจะเป็น -. การรวมกันของทั้งสองเป็นธรรมได้ดำเนินอาเซียนเกือบห้าทศวรรษที่ผ่านมาที่จะมาไกลขนาดนี้ด้วยเช่นแผนทะเยอทะยานสำหรับเศรษฐกิจการเมืองบูรณาการทางสังคมและวัฒนธรรม บุคคลที่คุ้นเคยกับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และความหลากหลายของมันทันทีจะเข้าใจความยากลำบากการพัฒนาทั้งหมดเหล่านี้จะต้องเอาชนะ ความงามของกระบวนการวิวัฒนาการของการสร้างชาติพร้อมกันควบคู่ไปกับวิธีการสร้างชุมชนในระดับภูมิภาคคือว่าไม่มีประเทศใดที่จะถูกปล่อยออก เพื่อตรวจสอบว่ามันเป็นรถไฟช้าถึงปลายทาง. มองไปข้างหน้าอาเซียนมีบางข่าวที่ดี เป็นเวลาที่ Nework ได้ทำให้ความก้าวหน้าอย่างมากในการลดระดับความยากจนในประเทศสมาชิกจากร้อยละ 45 ในปี 1990 -. ไปที่ประมาณร้อยละ 15 ทศวรรษต่อมาในปี 2010 เฉพาะประเทศจีนได้รับสามารถที่จะลดระดับความยากจนสูงกลางกลุ่มรายได้ภายในชุมชน 630 ล้านเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 15 ในปี 1990 เป็นร้อยละ 37 ในปี 2010 รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 144,000,000 คน - ในขณะที่จีนและอินเดียแต่ละคนจะมี 230 75 ล้านบาทตามลำดับ ชั้นกลางอาเซียนมีขนาดใหญ่กว่าของอินเดียแม้ว่าจะต่ำกว่าของจีน กลุ่มนี้มีรายได้ปานกลางจะกลายเป็นเครื่องมือใหม่ของการเจริญเติบโตในภูมิภาคเอเชียตะวันออกและเป็นส่วนหนึ่งของแรงผลักดันเศรษฐกิจโลก. แนวโน้มอีกประการหนึ่งคือการลงทุนขาเข้าจากทั่วโลก ในฐานะที่เป็นประชาคมอาเซียน (AC) อยู่ใกล้นักลงทุนหน้าใหม่ที่กำลังจะมาและต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากตลาดที่มีขนาดใหญ่กว่าสหภาพยุโรป พวกเขารู้ดีของการจัดกลุ่มที่มีศักยภาพและต้องการที่จะมาในช่วงต้นที่จะควบคุมอำนาจทางเศรษฐกิจที่เพิ่มขึ้นของ. จากมุมมองของภูมิภาคในขณะนี้ทั้งอาเซียนและจีนมีความสุขในการลงทุนขนาดใหญ่โดยตรงจากต่างประเทศเอาชนะความกลัวว่าหลังจะดึงดูดหุ้นขนาดใหญ่ ในปี 2013 อาเซียนได้รับ US $ 126,000,000,000 คุ้มค่าของการลงทุนของสหรัฐ 2000000000 $ สูงกว่าจีนที่ US $ 124,000,000,000 อินโดนีเซียเวียดนามและพม่านอกจากนี้ยังมีการดึงดูดการลงทุนที่เพิ่มขึ้นใหม่จากต่างประเทศ แนวโน้มในอนาคตเป็นอย่างดีกับอาเซียนเป็นชุมชนอาคารที่เกิดขึ้นที่เต็มแกว่ง แต่ท้าทายที่ใหญ่ที่สุดของภูมิภาคนี้คือการปรับปรุงการแข่งขันโดยรวม Vis-a-พิพาทจีน. อย่างไรก็ตามแม้จะมีความคืบหน้านี้ให้กำลังใจอาเซียนยังคงต้องการที่จะขจัดความยากจนภายในการจัดอันดับของ ในปี 2010 มี 100 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนและเกือบ 200 ล้านบาท - ถ้ารายได้ของเกณฑ์ที่มีการตั้งค่าที่ US $ 2 ดอลลาร์ต่อวัน อันที่จริงจุดมุ่งหมายสูงสุดของการรวมกลุ่มอาเซียนคือการปรับปรุงมาตรฐานโดยรวมของที่อยู่อาศัยและคุณภาพชีวิต มิฉะนั้นชุมชนมีประชาชนเป็นศูนย์กลางว่าผู้นำอาเซียนให้คำมั่นอีกครั้งและอีกครั้งที่จะบรรลุจะกลวง. กับมาเลเซียในฐานะประธานอาเซียนใหม่บูรณาการทางเศรษฐกิจในอาเซียนจะเพิ่มต่อไปในขณะที่มันดูแลการมาถึง AC ประเทศอาเซียนหลายยังคงล้าหลังในการดำเนินการบางส่วนของสิ่งที่เรียกว่าอยู่เบื้องหลังมาตรการชายแดนเช่นหน้าต่างเดียวแห่งชาติ, การเปิดเสรีการลงทุนบริการเพื่อชื่อ แต่ไม่กี่ ที่ประชุมสุดยอดล่าสุดใน Nay Pyi Taw ผู้นำอาเซียนทั้งหมดให้คำมั่นที่จะทำมากขึ้น. ในกรณีของประเทศไทยประเทศปฏิรูปสภาได้ระบุเมื่อเร็ว ๆ นี้รวม 106 กฎหมายไทยที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขเพื่อที่จะดำเนินการอย่างเต็มที่แผนปฏิบัติการที่ระบุไว้ ในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน แม้ว่ารัฐบาลประยุทธได้ทำการบูรณาการของประเทศที่มีเศรษฐกิจอาเซียนให้ความสำคัญสูงสุดของข้าราชการไทยยังคงไม่ได้อยู่ในการซิงค์กับเขา กว่าหกเดือนผ่านไปและรัฐบาลยังคงดิ้นรนเพื่อปรับปรุงดัชนีชี้วัดในหมู่ประเทศอาเซียน ประเทศไทยประสบความสำเร็จเกือบร้อยละ 90 ของพิมพ์เขียวประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนกับค่าเฉลี่ยของอาเซียนร้อยละ 82.1 ดูเหมือนว่าแม้สัญญาทั้งหมดและความเชื่อที่ดีเส้นตาย AC จะผ่านโดยไม่ต้องประเทศไทยถึงการปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาที่เต็มรูปแบบเช่น. ประเทศไทยเป็นประเทศที่ไม่ได้คนเดียวสมาชิกอาเซียนเดิมอื่น ๆ ยังต้องเผชิญกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในการปฏิบัติตามพิมพ์เขียวประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน อินโดนีเซียฟิลิปปินส์และฟิลิปปินส์มีส้นเท้าจุดอ่อนของตัวเอง ภายใต้การบริหารใหม่ประธานาธิบดีอินโดนีเซีย Joko Widodo มีการแสดงเจตจำนงทางการเมืองมากขึ้นหากเศรษฐกิจการจัดกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดคือการต่อไปทำงานร่วมกับพลวัตทางเศรษฐกิจอาเซียน ดังนั้นต้องฟิลิปปินส์. ลำดับที่ห้าในการดำเนินการพิมพ์เขียวประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนมาเลเซียมีงานที่ยากมากที่จะดำเนินการประกอบกับผลพวงของภาวะน้ำท่วมในชายฝั่งตะวันออกของประเทศ ขณะที่การติดตามการดำเนินงานของอาเซียนทั้งสามเสา, เก้าอี้ใหม่ที่มีการดำเนินการ AC โพสต์ 2015 วิสัยทัศน์ในตอนท้ายของปีถัดไปผ่านอาเซียนคณะมนตรีประสานงานสำหรับผู้นำอาเซียน. ในที่สุดจะลึกมากขึ้นรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจในอาเซียนต้องมี เป็นกลไกการตรวจสอบที่มีประสิทธิภาพภายในการจัดกลุ่มที่ตามมาถึงความมุ่งมั่นของสมาชิกแต่ละคนและคิว