Johann PachelbelBiographyJohann Pac

Johann Pachelbel




Biography
Johann Pachelbel was born in 1653 in Nuremberg into a middle-class family. He was the son of Johann (Hans) Pachelbel, a wine dealer, and his second wife Anna (Anne) Maria Mair. The exact date of Johann's birth is unknown, but since he was baptized on September 1, he may have been born in late August.

During his early youth, Pachelbel received musical training from Heinrich Schwemmer, a musician and music teacher who later became the cantor of St. Sebaldus Church (Sebalduskirche). Although Pachelbel was an outstandingly successful organist, composer, and teacher at Erfurt, he asked permission to leave, apparently seeking a better appointment, and was formally released on August 15, 1690, bearing a testimonial praising his diligence and fidelity.

All through his life, Pachelbel moved from one place to another. When work dried up at one position he moved on to the next. Pachelbel's compositions for the organ was extensive and his later fugues were also quite influential during his lifetime. He was described by the Duke of Saxe-Eisenach as a "perfect and rare virtuoso". Ironically enough, Canon in D, the song that Pachelbel is most remembered for was relatively obscure during Pachelbel's lifetime and for many years afterwards.

In 1706, Johann Pachelbel died at the age of 52, his exact death date unknown, and was buried on the 9th of March.

During his lifetime, Pachelbel was best known as an organ composer, most likely because he had learnt organ from such an early age. He wrote more than two hundred pieces for the instrument, both liturgical and secular, and explored most of the genres that existed at the time. Pachelbel was also a prolific vocal music composer: around a hundred of such works survive, including some 40 large-scale works. Only a few chamber music pieces by Pachelbel exist, although he might have composed many more, particularly while serving as court musician in Eisenach and Stuttgart.

Canon in D





Canon in D Major (Violin) - Johann Pachelbel
This is Pachelbel's most famous work and it is one of the most widely recognised baroque tunes. It is the only canon Pachelbel wrote and was originally arranged for three violins and a cello. Its full title is Canon and Gigue in D. 'Canon' refers to the song's structure and 'Gigue' is a baroque dance.

This page is an analysis of the music. You can download the sheet music here: canon_in_d.pdf
DetailsDownload79 KB


How does it sound?



The melody - One thing which is interesting about Canon in D is that all the violins imitate the melody. The melody is the most memorable part of the song and it is the first violin who begins it in the third bar of the music.

The song makes use of dynamics but not for the dramatic effect as in pieces like Joseph Hayden's "Surprise". The melody sounds peaceful and it is described as being "the perfect wedding music."

Rhythm

The piece starts off with crotchets at 56 bpm. (Faster and slower renditions have been heard, and it is actually pretty likely that when it was first written it was played at a moderate to fast tempo. However, for the purposes of this analysis, let us presume the tempo is 56 bpm.)

Canon in D employs what is known as variation to its rhytmic pattern. The actual tempo does not change during the song. Although the song follows the same chord progression and beat throughout its entirety, the rhythmic patterns are subject to change, from crotchets to quavers to semiquavers, etc.

Structure

As the guy in the video below rants, the cello plays the same two bars in a total of 28 times throughout the whole song. The canon itself is relatively simple and makes no use of augmentations, dimunitions, etc.

Below is a picture illustrating the first nine bars of the song. The colours are used to show each entry into the canon.


Texture

Canon in D has a polyphonic, or contrapuntal, texture. This means that two or more equally important melodies weave along at the same time. In Canon in D, the contrapunctal texture is created through just one musical idea, and the violins simply imitate each other. In the beginning, the first violin plays the first two bars of the canon's melody. At this point, the second violin enters with the beginning of the melody, whilst the first violin continues with the next two bars of the canon. Then the third violin commences the canon, whilst the second violin plays the third and fourth bars and the first violin continues with the fifth and sixth. The three violin parts then follow one another at two bars' distance until the end of the piece.

Harmony

Harmony is the succession of chords or chordal progressions by two or more parts, or voices, playing or singing together.

Examine closely the cello's part:


Ground bass of Pachelbel's canon

The chord progression used in this sequence is:

D major
A major
B minor
F sharp minor
G major
D major
G major
A major

The violins at all times play over these chords.

Pachelbel's canon in popular culture

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โยฮันน์ Pachelbelบรรณานุกรมโยฮันน์ Pachelbel เกิด 1653 เบิร์กในครอบครัวชั้นกลาง เขาเป็นลูกชายของ Pachelbel โย (ฮันส์) ตัวแทนจำหน่ายไวน์ และภรรยาสอง Maria Mair Anna (แอนน์) วันที่แน่นอนของโยเกิดไม่ทราบ แต่เนื่องจากเขารับบัพติศมาในวันที่ 1 กันยายน เขาอาจเกิดในช่วงปลายเดือนสิงหาคมในช่วงวัยหนุ่มก่อน Pachelbel รับฝึกอบรมดนตรีจากไฮน์ Schwemmer นักดนตรีและครูดนตรีที่ภายหลังกลายเป็นคันทอร์ของคริสตจักรเซนต์ Sebaldus (Sebalduskirche) แม้ Pachelbel มีออร์แกนสำเร็จโดดเด่น นักแต่งเพลง และอาจารย์ Erfurt เขาขออนุญาตปล่อย เห็นได้ชัดว่าการนัดหมายที่ดี และอย่างเป็นทางวันที่ 15 สิงหาคม 1690 แบกคำชื่นชมยกย่องความขยันและความจงรักภักดีของเขาตลอดชีวิตของเขา Pachelbel ย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีก เมื่อแห้งงานที่เขาย้ายไปยังอีกตำแหน่งหนึ่ง องค์ประกอบของ Pachelbel สำหรับอวัยวะถูกครอบ และ fugues ในภายหลังเขาได้อิทธิพลมาจากรูปค่อนข้างในช่วงชีวิตของเขา เขาถูกอธิบายโดยดยุคของแซ็กซ์ไอเซ็นนาคว่า "สมบูรณ์ และหายากเกิด" แปลกพอ Canon ใน D เพลงที่สุดมีจำ Pachelbel สำหรับถูกค่อนข้างปิดบังใน ช่วงชีวิตของ Pachelbel และหลังจากนั้นหลายปีใน 1706 โยฮันน์ Pachelbel ตายอายุ 52 ตายแน่นอนวันไม่รู้จัก และถูกฝังในที่ 9 มีนาคมในชีวิตของเขา Pachelbel เป็นที่รู้จักมากที่สุดเป็นอวัยวะนักแต่งเพลง มากที่สุด เพราะเขาได้เรียนรู้อวัยวะเผยอายุต้น เขาเขียนมากกว่า สองร้อยชิ้นสำหรับตราสาร พิธีสวด และฆราวาส และสำรวจสุดแนวที่มีอยู่ในเวลา Pachelbel ก็แต่งเพลงร้องที่อุดมสมบูรณ์: อยู่รอดประมาณร้อยงานดังกล่าว รวมถึงงานขนาดใหญ่บาง 40 มีเพียงไม่กี่ห้องเพลงชิ้น โดย Pachelbel แม้ว่าเขาอาจมีส่วนประกอบอื่น ๆ อีกมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่เป็นนักดนตรีคอร์ทในอายเซนาชและสตุตการ์ตแคนนอนใน D แคนนอนใน D หลัก (ไวโอลิน) - โยฮันน์ Pachelbelเป็นงานที่มีชื่อเสียงของ Pachelbel และเป็นหนึ่งในเพลงยุคบาโรกยอมรับอย่างแพร่หลาย มันเป็น canon เท่านั้น Pachelbel เขียน และเดิมจัด violins สามและเชลโล ชื่อเรื่องเต็มคือ Canon และ Gigue ใน D. 'แคนนอน' หมายถึงโครงสร้างของเพลง 'Gigue' คือ การเต้นรำที่พิสดารหน้านี้เป็นการวิเคราะห์เพลง คุณสามารถดาวน์โหลดแผ่นเพลงนี่: canon_in_d.pdfDetailsDownload79 KBวิธีฟังทำนอง - สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับ Canon ใน D คือ ว่า violins ทั้งเลียนแบบทำนอง ทำนองเพลงหนึ่งที่น่าจดจำมาก และมีไวโอลินครั้งแรกที่เริ่มต้นในแถบสามเพลงเพลงที่ใช้ dynamics แต่ไม่มีผลอย่างมากในชิ้นเช่นโจเซฟเฮย์เดน "ประหลาดใจ" ทำนองเสียงเงียบ และจะอธิบายว่า เป็น "การแต่งงานที่สมบูรณ์แบบเพลง"จังหวะชิ้นเริ่มปิดกับ crotchets ที่ 56 bpm (บะหมี่เร็ว และช้ามีการได้ยิน และจริงสวยเหมือนที่เมื่อก่อนเขียน มันเล่นที่ปานกลางถึงจังหวะรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม สำหรับวัตถุประสงค์ในการวิเคราะห์นี้ ให้เราเข้าใจจังหวะเป็น 56 bpm)แคนนอนใน D ใช้ที่เรียกว่าการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของ rhytmic จังหวะจริงไม่เปลี่ยนแปลงระหว่างเพลง ถึงแม้ว่าเพลงต่อไปนี้ก้าวหน้าคอร์ดเดียวกันและจังหวะทั่วทั้งหมด รูปแบบจังหวะอาจเปลี่ยนแปลงได้ จาก crotchets เพื่อ quavers เพื่อ semiquavers ฯลฯโครงสร้างเป็นผู้ชายในวิดีโอด้านล่าง rants เชลโลเล่นสองแถบเดียวกันจำนวน 28 ครั้งตลอดเพลงทั้งหมด แคนนอนเองได้ค่อนข้างง่าย และทำให้ไม่ใช้ augmentations, dimunitions ฯลฯด้านล่างเป็นภาพแสดงบาร์เก้าแรกของเพลงนี้ สีที่ใช้เพื่อแสดงรายการแต่ละรายการเป็น canonเนื้อแคนนอนใน D มีเนื้อเหมือนจริง หรือ contrapuntal หมายความ ว่า สองทำนองสำคัญเท่าเทียมกันสานไปพร้อมในเวลาเดียวกัน Canon ใน D เนื้อ contrapunctal ถูกสร้างผ่านความคิดดนตรีที่หนึ่ง และ violins เพียงแค่เลียนแบบกัน ในการเริ่มต้น แรกไวโอลินเล่นบาร์สองของทำนองของแคนนอน ที่จุดนี้ ไวโอลินสองเข้าสู่จุดเริ่มต้นของเมโลดี้ ในขณะที่ไวโอลินแรกยังคง มีแถบสองต่อของ canon แล้ว ไวโอลินสามเริ่มจาก canon เล่นไวโอลินที่สองสาม และสี่แถบ และไวโอลินแรกยังคง มีห้าและหก ส่วนไวโอลินสามทำตามคนอื่นที่สองบาร์ของชิ้นความสามัคคีความสามัคคีเป็นการสืบทอดตำแหน่งของคอร์ดหรือเซต chordal โดยสองส่วน หรือมากกว่า หรือเสียง เล่น หรือร้องเพลงด้วยกันตรวจสอบอย่างใกล้ชิดของเชลโลส่วน:เบสพื้นของของพาเคลเบลความก้าวหน้าคอร์ดที่ใช้ในลำดับนี้คือ:ดีเมเจอร์หลักเป็นB เล็กน้อยF คมเล็กน้อยG ที่สำคัญดีเมเจอร์G ที่สำคัญหลักเป็นViolins ตลอดเวลาเล่นบนคอร์ดเหล่านี้ของพาเคลเบลในวัฒนธรรมสมัยนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โยฮันน์ พาเคลเบลชีวประวัติโยฮันน์ พาเคลเบล เกิดในครอบครัวชนชั้นกลางใน Nuremberg 1330 . เขาเป็นบุตรชายของโยฮันน์พาเคลเบล ( ฮันส์ ) , ตัวแทนจำหน่ายไวน์ และภรรยาคนที่สองของเขา แอนนา มาเรีย แมร์ ( แอน ) . วันที่ที่แน่นอนของโยฮันน์ เกิดไม่ทราบ แต่เนื่องจากเขาได้รับศีลล้างบาปเมื่อวันที่ 1 กันยายน เขาอาจจะเกิดในปลายเดือนสิงหาคมในช่วงวัยรุ่นแรกของเขาได้รับการฝึกจากไฮน์ริช schwemmer Pachelbel ดนตรี , นักดนตรีและครูเพลงที่ภายหลังกลายมาเป็นนักร้องของโบสถ์เซนต์ sebaldus ( sebalduskirche ) แม้ว่าพาเคลเบลเป็นคนเล่นออร์แกน ประสบความสำเร็จดังนักแต่งเพลงและครูใน แอร์ฟวร์ท เขาขออนุญาตไป ปรากฎว่าหานัดดีกว่า และเป็นถูกปล่อยตัวในสิงหาคม 15 , 1690 , แบกเกียรติยศยกย่องความขยันของเขา และความจงรักภักดีทั้งหมดผ่านชีวิตของเขา พาเคลเบลย้ายจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก เมื่อทำงานแห้งขึ้นที่ตำแหน่งหนึ่งที่เขาย้ายไปยังถัดไป พาเคลเบลเป็นองค์ประกอบสำหรับอวัยวะได้กว้างขวาง และ fugues ในภายหลังของเขาก็มีอิทธิพลมากในช่วงชีวิตของเขา เขาถูกอธิบายโดยดยุคแห่งแซ็กซ์ ไอเซนนาคเป็น " สมบูรณ์และหายาก virtuoso " แดกดันพอแคนนอนใน D , เพลงพาเคลเบลเป็นระลึกถึงที่สุดคือค่อนข้างคลุมเครือระหว่าง Pachelbel ตลอดชีวิต และหลายปีหลังจากนั้นใน 1706 , โยฮันน์ พาเคลเบลเสียชีวิตตอนอายุ 52 ไม่ทราบวันที่แน่นอนของเขาตายและถูกฝังไว้ในวันที่ 9 มีนาคมในช่วงชีวิตของเขา พาเคลเบลเป็นดีที่สุดที่รู้จักกันเป็นอวัยวะ นักแต่งเพลง มากที่สุด เพราะเขาได้เรียนรู้อวัยวะจากอายุต้น . เขาเขียนมากกว่าสองร้อยชิ้นเครื่องดนตรีทั้งพิธีและฆราวาส และสำรวจมากที่สุดของประเภทที่มีอยู่ในเวลานั้น พาเคลเบลเป็นนักแต่งเพลงเพลงเพลงอุดมสมบูรณ์ : ประมาณร้อยของงานดังกล่าวได้ รวมถึงบาง 40 ขนาดใหญ่ใช้ได้ เพียงไม่กี่ชิ้น โดยห้องเพลง Pachelbel มีอยู่ แม้ว่าเขาอาจจะประกอบด้วยหลายเพิ่มเติม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่ทำหน้าที่เป็นศาลและนักดนตรีใน ไอเซนนาค Stuttgartแคนนอนใน Dคีย์หลัก ( ไวโอลิน ) - โยฮันน์ พาเคลเบลนี้คือ Pachelbel ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของงานและเป็นหนึ่งในที่สุดการยอมรับอย่างกว้างขวางพิสดารเพลง มันคือ Pachelbel Canon เท่านั้นเขียนและถูกจัดสามไวโอลินและเชลโล่ เต็มชื่อ แคนนอน และ รหัสงานใน D ' แคนนอน ' หมายถึงโครงสร้างของเพลงและการเต้นรำด้วยจังหวะเร็ว ' เต้นพิสดารหน้านี้คือ การวิเคราะห์เพลง คุณสามารถดาวน์โหลดเพลง canon_in_d.pdf ที่นี่ :detailsdownload79 และเป็นไงบ้างเพลง - สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับแคนนอนใน D คือไวโอลินทั้งหมดเลียนแบบเพลง เพลงเป็นส่วนที่น่าจดจำมากที่สุดของเพลงและเป็นไวโอลินที่เริ่มต้นในแถบที่สามของเพลงเพลงที่ทำให้การใช้พลวัต แต่ไม่ใช่สำหรับผลกระทบอย่างมากในชิ้นเช่น " โจเซฟ เฮย์เดน เซอร์ไพรส์ " เพลงฟังดูสงบและมันถูกอธิบายว่าเป็น " เพลงแต่งงานที่สมบูรณ์แบบ . "จังหวะชิ้นเริ่มด้วย crotchets ที่ 56 bpm ( เร็วและช้าถ้าเคยได้ยิน และมันก็สวยมากว่าเมื่อมันเป็นครั้งแรกที่เขียน มันเป็นการเล่นที่ความเร็วปานกลางถึงเร็ว อย่างไรก็ตาม สำหรับวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์นี้ ให้เราเข้าใจจังหวะ 56 นาที )แคนนอนใน D ใช้สิ่งที่เรียกว่าการเปลี่ยนแปลงของ rhytmic แบบแผน จังหวะที่เกิดขึ้นจริงไม่ได้เปลี่ยนแปลงในเพลง แม้ว่าเพลงที่ใช้คอร์ดเดียวกันและชนะตลอดทั้งหมด , รูปแบบการเข้าจังหวะ อาจมีการเปลี่ยนแปลง จาก crotchets เพื่อ quavers เพื่อ semiquavers ฯลฯโครงสร้างเป็นผู้ชายในวีดีโอด้านล่าง rants เซลโล่ เล่นกันสองแท่งในทั้งหมด 28 ครั้ง ตลอดเพลงเลย แคนนอนเองค่อนข้างง่ายและมันไม่ใช้ augmentations dimunitions , ฯลฯด้านล่างเป็นภาพที่แสดงให้เห็นถึงเก้าแท่งแรกของเพลง สีที่ใช้แสดงแต่ละรายการใน Canonพื้นผิวแคนนอนใน D มีอิ่ม หรือที่เกี่ยวกับตำแหน่งตรงข้าม พื้นผิว . ซึ่งหมายความว่าสองคนหรือมากกว่าที่สำคัญเท่าเทียมกัน เมโลดี้สานไปด้วยในเวลาเดียวกัน ในแคนนอนใน D , เนื้อ contrapunctal ถูกสร้างขึ้นผ่านเพียงหนึ่งความคิดทางดนตรีและไวโอลินก็เลียนแบบกัน ในการเริ่มต้น , ไวโอลินเล่นสองแท่งแรกของแคนนอน เนื้อเพลง ณจุดนี้ , ไวโอลินเข้ามากับจุดเริ่มต้นของเพลง ในขณะที่ไวโอลินที่หนึ่งยังคงมีอีกสองแท่ง ของแคนนอน แล้วไวโอลินที่สาม commences แคนนอน ในขณะที่ไวโอลินเล่นแถบที่สามและสี่และไวโอลินแรกยังคงมีที่ห้าและหก ไวโอลินสามส่วนแล้วตามอีกสองแถบห่างจนกระทั่งจบเพลงสามัคคีความสามัคคี คือ ความสำเร็จของคอร์ด หรือ chordal ก้าวหน้าโดยสองคนหรือมากกว่าชิ้นส่วน หรือเสียง เล่นหรือร้องเพลงด้วยกันอย่างใกล้ชิดตรวจสอบส่วนของเชลโล :พื้นเบสของแคนอนของพาเคลเบลความก้าวหน้าคอร์ดที่ใช้ในขั้นตอนนี้คือ :D .เป็นหลักบีไมเนอร์F ชาร์ป ไมเนอร์G เมเจอร์D .G เมเจอร์เป็นหลักไวโอลินตลอดเวลาเล่นคอร์ดแคนอนของพาเคลเบลเป็นที่นิยมในวัฒนธรรม